گفتمان معماران

امیر حسین دستگیر (1390/07/14)
من فکر می کنم باعث این فاصله بین معماران ما و دنیا از آموزش هست یعنی ما در دانشگاه ها کاری صورت نمی گیرد که آن خلاقیت ذهنی معماری را کسب کنیم. دوم این که دلیل نداشتن سبک وجود افراد نا لایق یعنی به صورت عام افراد بساز بفروش که فقط به سود فکر می کنندو نکته بعد نبود آزاد اندیشی در فضا معماری هست اگر مسابقات حرفه ای معماری ایجاد شود فکر می کنم خیلی بتواند کمک کند. فقط عقاید کوچک ترین عضو جامعه بزرگ و محترم معماران ایران بود که عنوان کردم

مرضیه سرباز (1390/09/05)
به نظر من یه مرحله ای که همیشه طرح های معماری با اون در گیرند مرحله اجرایی شدن طرح است و از اون جایی که ما در اجرایی کردن پروژه ها یعنی تبدیل خط به واقعیت از دنیا عقبیم بنابراین خطوطی که در آتلیه های معماری به شکل رویایی بر روی کاغذ می کشیم خیلی اوقات قابل ساخت نیستند و این به خاطر ضعف تکنولوژی ساخت است واینطور میشه که معماری ما همیشه از معماری دنیا عقب میمونه.

سعید ا (1390/09/11)
نظر شخصی تا زمانی که از گذشته و از این که در گذشته چکار میکردند و خونه ها از چی بودن و آب انبار و دالان و دهلیز و هشتی و هفتی و غیره دست برنداشتیم و مدام معماری ایران رو بهترین بدونیم و ... و اصلا قدمی به طرف معماری مدرن در دانشگاه ها و سرفصل دروس بر نداشته بشه تا قیامت فقط کاه گل رو بهترین خواهیم دونست باید بدونیم که مسئولان چرا اسرار دارن ما در گذشته بمونیم

سارا نظری (1392/11/25)
سلام به نظر من یکی از مهمترین دلایل این تفاوت اینه که تو ایران به طرح های خلاقانه و جدید بها داده نمیشه و کسی ازشون استقبال نمیکنه. در سراسر دنیا سازه هایی میبینیم که واقعا حیرت انگیزند ولی دلیل وجود اونها پذیرش طرح ها توسط کارفرماست. در ایران انگار از متفاوت بودن می ترسند و شاید برای همین استقبالی از طرح های خلاقانه و متفاوت نمیشه.