|
|
|
|
|
جدیـــــد ترین مقــــــالات
|
|
|
|
|
مقالات برتر از دید تحریریه
|
|
|
|
|
|
|
|
حامی اتووود
|
|
تــازه هــــــای معمــاری
|
|
|
|
|
|
موزه شعر و نقاشي تومی هیرو؛ماكوتو يوكوميزو
1388/10/01
|
|
|
خــلـاصــــــــــــــه :
هوشنيو تومي هيرو ، شاعر و نقاش ژاپني در سال 1970 در يك سانحه ورزشي از گردن به پائين فلج شد و پس از آن چند سالي را در بيمارستان سپري كرد ؛ جايي كه او ياد گرفت چگونه با قلمي كه با دهانش نگاه ميداشت نقاشي كند يا بنويسد . اگر چه در ابتدا قلمش بسيار ميلرزيد ، اما امروزه اشعار و نقاشيهاي ظريف و زيباي آبرنگ تومي هيرو بيش از ميليونها مخاطب و طرفدار در ژاپن و سرتاسر دنيا دارد .
|
امتیاز شما :
|
1
|
2
|
3
|
4
|
5
|
|
|
تا کـنون
8
نفـر به این مقاله امتیاز داده اند
|
|
مقالات مرتبط
هوشنيو تومي هيرو ، شاعر و نقاش ژاپني در سال 1970 در يك سانحه ورزشي از گردن به پائين فلج شد و پس از آن چند سالي را در بيمارستان سپري كرد ؛ جايي كه او ياد گرفت چگونه با قلمي كه با دهانش نگاه ميداشت نقاشي كند يا بنويسد . اگر چه در ابتدا قلمش بسيار ميلرزيد ، اما امروزه اشعار و نقاشيهاي ظريف و زيباي آبرنگ تومي هيرو بيش از ميليونها مخاطب و طرفدار در ژاپن و سرتاسر دنيا دارد .
زادگاه او روستاي ناشناخته آزوما (Azuma) ، يك روستاي كوچك با جمعيتي در حدود 4000 نفر بود . فضاي شاعرانهاي كه با جامه سبز رنگي از كوهستانهای پوشيده از درخت ، آسمان آبي ، گلهاي وحشي چهار فصل و بوتههاي گل سرخ رنگ در برگرفته شده بود .
هنگامي كه موزه تومي هيرو در بهار 1991 براي باز زنده سازي روستا افتتاح شد، در قلب اين چشم انداز زيبا و شاعرانه قرار داشت . به محض اينكه پا در موزه ميگذاشتيد گنجينه آثار او به آرامي به شما خوشامد ميگفت ، آثاري بيتكلف و فروتنانه که از شادي و مسرت و شهامت زندگي در قلب طبيعت بكر سخن ميگويند . در طول ده سال نخست افتتاح اين موزه بالغ بر 7/3 ميليون بازديد كننده از آن ديدن كردند كه اين امر در واقع موزه را در مقياسی بين المللي مطرح ميكرد . براي افزايش امكانات و اينكه موزه از عهدهي پاسخگويي به اين نياز بر آيد ، توسعه موزه در سال 1996 آغاز شد ، اما همچنان مشكل اساسي ازدحام و تراكم بازديدكنندگان در جاي خود باقي بود .
تراكم بازديدكنندگان ، رطوبت و دماي هواي فضاي داخلي موزه را بالا ميبرد و محيط ناخوشايندي ايجاد ميكرد كه تأثير نامطلوبي نيز بر آثار نمايشگاهها ميگذاشت . در نتيجه بازسازي يك ضرورت فوري بود . از آن رو پروژه تحت عنوان يك مسابقه بينالمللي و با سرمايهگذاري مناسبي مطرح شد .
« اين موزه ميبايست با ما از بزرگي و زيبايي زندگي همچون اشعار و نقاشيهاي تومي هيرو صحبت كند ؛ جايي براي خلق دنيايي كه تومي هيرو دائماً به دنبال آن بوده است : زيبايي و لطافت زندگي و دوست داشتن و رساندن اين پيام نه فقط به ژاپنيها كه به مردم همه دنيا : خواسته اصلي بشر در جهان سرشار از اطلاعات و تكنولوژي و مادهگرايي عصر جديد » ايده اصلي برگزار كنندگان اين گونه مطرح شد .
نهايتاً نتيجه قضاوت مابين بيش از 1200 طرح پيشنهادي از 53 كشور دنيا اعلام شد و تويوايتو ، معمار مشهور ژاپني و سرپرست گروه قضاوت طرح پيشنهادي ماكوتو يوكوميزو از ژاپن را به عنوان طرح برگزيده اعلام كرد .
يوكوميزو از آغاز تصوير مشخصي در ذهن داشت ؛ ايده از حباب صابون . غشاء بسيار نازك اما در عين حال نرم چسبنده حبابهاي صابون براي او جالب بود . او همچنين جايي خوانده بود كه دانشمندان و محققان در حال توليد حبابهايي هستند كه هرگز نميتركند ، چرا كه پوسته خارجي آنها دائماً درحال بازسازي و ترميم خود است . در واقع اين روند را ميتوان به دستورالعملهايي تعبير كرد كه موجب پاسخگويي يك نظام (سيستم) مثلاً يك حباب صابون به تغييرات و شرايط در طول زمان ميشوند . پلان معماري صرفاً شامل دايرههايي بود بر اساس كاركردها و سطوح مورد نياز . يوكوميزو به اين حقيقت اعتراف كرد كه هيچ راه حل منحصر به فرد و يگانهاي براي شكلگيري فضاها وجود ندارد و طرح ارائه شده در واقع يكي از راه حلهاي بيشمارِ ممكن است .
اما تلاش اصل در طرح يوكوميزو معطوف به اين امر بود كه كاربرد فضاها نبايد فقط محدود به يك موزه هنري باشد ، بلكه فضا ميبايست بتواند در مقياسها و كاربردهاي متفاوتي ظاهر شود .
فضاهاي داخلي مجموعهاي از تالارهاي دايرهاي شكل به هم پيوسته است . فضاهاي نمايش آثار ، بدون پنجره براي محافظت بهتر از آثار هنري و با رنگهاي نرم و زميني آراسته شدند . ايده فضاهاي داخلي بازتابي از داستان زندگي تومي هيرو بود .
تالار اول كه به آثار دوران آغاز فعاليت هنري او در بيمارستان اختصاص داشت ، تاريك و كم نور و شامل ديوارهايي خاكستري رنگ بود . تالار دوم احساس مثبت بيشتري القاء ميكرد ؛ نورپردازي قويتر و ديوارهايي به رنگ سبز روشن و نهايتاً تالار سوم بزرگترين تالار و به رنگ صورتي گرم بود .
يوكوميزو بر اين باور بود كه اين موزه صرفاً يك گالري هنري نيست ؛ مجموعهاي از نقاشيها و اشعار و خاطرههاست و اتاقهاي خالي از رنگ و يا رنگهاي بی روح پاسخگو نخواهند كرد .
خود شاعر (تومي هيرو) كه در آغاز از طراحي خارج از عرف آرشتيكت مبهوت و نگران بود ، با شكلگيري بنا ، ترديد او به رضايت بدل شد و با تكميل موزه آنرا فضايي خيال انگيز و لذت بخش توصيف كرد .
|
کلمــــات کـلیدی :
نقاشي ، معماري ، رنگ ، ژاپن
|
منــــــــــــــــــابع :
http://www.wallpaper.com
http://www.axisinc.co.jp
http://www.deathbyarch.com/html/new_tomihiro_museum_of_shi-ga.html
http://www.vill.seta-azuma.gunma.jp/tomihiro/en/news/judged/kekka
|
|
|
|
منبع انتخاب مقاله :
|
این مقاله پیش از این در
روزنامه فرهیختگان
چاپ شده است .
|
|
تعــــداد بازدیــد :
2650
بار
|
تعداد دانــــــلود :
139
بار
|
امتیاز تحـــریریه :
3
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لطفاً نظر خود را بنویسید
|
|
|
حامی اتووود
|
|
|
|
|
|
درباره معماران معاصر ایران :
این گروه در سال 1386 با هدف ایجاد پل ارتباطی بین معماران ایرانی معاصر گرد هم آمد.با شروع کار این وب سایت معماران متقاضی در محیطی ساده وکارآمد به تبادل پروژه ها ومقــــالات خود خواهند پرداخت ودر فضای فروم به بحث وگفتگو می پردازند.";
|
|
|
© کلیه حقوق این وب سایت متعلق به گروه معماران معاصر می باشد.
|
Developed by Tryon Software Group
|