شهر رویاها ، عنوان  بزرگترین و مجهزترین شهر بازی کشور ، و گاه خاور میانه ، ... اینها عباراتی است که در پیرامون پروژه شنیده میشود ، ولی در مواجهه با طرح آن و آنچه تا به حال به اجرا رسیده ، نه آن توصیفها و عناوین بر ذهن مینشیند و نه دنیای برای بروز رویایی ، به چشم میخورد .بیشتر هیاهویی است از رنگها ، مصالح ، سبکها و هیجانات ، که بسیار در هم و آشفته  ، دنیایی ، نه البته برای رویا ها ، ساخته اند . از خانه سر وته گرفته تا انواع جانوران ما قبل تاریخی در حاشیه شهر تاریخی اصفهان فراهم است، اینکه انسان با دیدن این جانوران به احساس لذت و هیجان دست می یابد، جای بحث دارد، ولی سوال جدی‌تری مطرح است  که این مجموعه تنها باید پاسخگوی نیازها و هیجانات کودکان باشد ؟.

اولین چالشی که در مواجه با مجموعه مطرح شد نحوه ارتباط با آن بود . در گوشه این شهر رویایی چگونه بایست رفتار کرد تا در مقابل آن قرار نگرفت و  بر آشفتگی اش نیافزود ؟ چراکه در میان این فضای پر همهمه و آشفته ، هر گونه صدای جدیدی ، تنها بر هیاهوی آن میافزاید .

مجتمع تجاری - اداری با مساحت تقریبی 25000 متر مربعی اش در گوشه شمال غربی سایت در کنار سر در ورودی مجموعه پیش از سایر پدیده ها به چشم میخورد. هتل بلافصلش تنها نشانه ای است از مجموعه که هنگام عبور از بزرگراه غربی اش قابل رویت است.

مجتمعی که تنها نشانی اش از " نشانه " بزرگی و ابعاد است . نا خوانا و بدون مقیاس است .نه از دور نقش درستی ایفا میکند و نه از نزدیک رفتار مناسبی با انسان دارد. در بلافصل مجموعه ای است که انسانها در آن ، دائم در " حرکت " هستند و حرکت ،  که یک ویژگی کلیدی است ، گویا قرار نیست ، نه اثر ی بر آن گذارد نه تاثیری از آن بگیرد . تنها سهم مجتمع تجاری _ اداری از کارکرد در نامش خلاصه میشود . هنوز نتوانسته در کنارسایر همنوعان مجاورش  به عملکرد و هویت مشخصی  دست یابد، به پیرامونش بی تفاوت است و به چشم اندازها نگاهی ندارد.  

این گوشه ایست از چالشهایی مجتمع تجاری - اداری شهر رویاها . آنچه که روشن است این  است که یرای حل این چالشها نمیتوان تنها به طراحی "پوسته ای " برای پوشش هر آنچه هست ، اکتفا کرد .

 در این راستا  ، سوالاتی طرح شد که تلاش برای یافتن پاسخی همه جانبه  به آنها ، فرایند طراحی را شکل داد.

بخش مهمی از شخصیت هر بنا کارکرد آن است، موضوعی که تا به این جا تنها به عنوان کلی "تجاری – اداری" تقلیل یلفته است، در فرآیند طراحی با تفکیک اجزا می‌توان به هر بخش کارکردی ویژه داد. به گونه‌ای که از یک سو تمامی اجزا در ارتباط با هم قرار گیرند و بتوانند بر هم اثرگذار شوند و از سوی دیگر هر بخش بتواند پاسخگوی نیازی از مراجعه کنندگان آن باشد.

حرکت، یک فعالیت اصلی مجتمع‌های تجاری است، حال همجواری با مجموعه‌ای (شهربازی) که انسانها در آن دائما در حال حرکت هستند به آن نقشی دوچندان می‌دهد.

در این فرآیند، از دو منظر به این موضوع پرداختیم، یکی نحوه ارتباط بین مجتمع تجاری و شهربازی و دیگری ارتباطات درونی اجزا مجتمع.

در مرحله نخست، با بلند کردن بنا از سطح زمین و ایجاد یک فضای شفاف در تراز آن پیوستگی بیشتری میان درون و برون ایجاد می‌شود، که این امر با استفاده از پتانسیل زمین، پویایی بیشتری می‌یابد.

در مراحل بعدی سازماندهی حرکتی بر اساس شبکه‌ای است از ارتباط فضاهای خالی و دسترسی های عمودی ایجاد میشود، به گونه‌ای که بتواند منجر به تنوع فضایی گردد و ارتباط میان اجزا به سهولت برقرار شود.

بازار تاریخی اصفهان یک نمونه شاخص از مجتمع چند منظوره است که مجموعه‌ای از روابط و عملکردها را در خود جای داده است، راسته‌ها و فضاهای پیرامونی (سرا، مسجد، مدرسه و ...) به گونه‌ای در کنار هم سازماندهی شده‌اند که در عین ایجاد یک شخصیت مستقل برای هر فضا، در مجموع یک گستره همپیوند را ایجاد می‌نمایند. سازماندهی کارکردی در آن به گونه‌ای است که هر بخش به فعالیتی ویژه اختصاص دارد و در عین ایجاد یک فضای رقابتی، به شکلی جامع انتخاب را برای کاربر مهیا می‌سازد.