نجات زمين

زمين ميراث مشترك ما انسان هاست.جايي كه خاطراتمان طي سال ها شكل گرفته است.اكنون زمين در حال نابودي تدريجي است و براي نجات تنها سكونتگاه بشر بايد تلاش كرد.

*دِ تواِلو* يك زيستگاه موقت شبيه به زمين در اطراف آن بطور مدولار شكل گرفته و با قرار دادن انسان ها به عنوان عامل اصلي نابودي زمين ، در يك محيط مرتفع بالاي اتمسفر براي يك بازه ي طولاني مانع ويراني بيشتر حاصل از غفلت ، فعاليت و مصرف بيش از حد سوخت هاي فسيلي شده تا زمين نفس كشيده و شروع به احياي خود كند و *دِ تواِلو*  با كمك به آن تلاش مي كند تا آن را تسريع كند و زمين را نجات دهد.

اين مجموعه داراي ١٢ واحد زيستگاه بطور متصل به دور زمين بوده كه هر واحد از ٣ بخش تشكيل مي شود كه شامل:

١.هسته اصلي يا زيستگاه ،شبيه به زمين بوده و از شهر هاي عمودي ، مسيرهاي ارتباطي بين شهرها و زيست بوم تشكيل شده است.شهرهاي عمودي همچون ستون هاي بزرگ تو خالي به شكل سازه اي، سطح بالايي و پاييني هسته را به هم متصل كرده و با عبور دادن قسمتي از نور خورشيد تابيده شده از بالاي سطح زيستگاه به پايين آن مانع از سايه اندازي هاي عظيم بر سطح زمين مي شود و بر سطح داخلي آن درون محفظه ي زيستگاهي شهرها شكل گرفته است.

٢.بخش ديگر مجموعه نقش سازه ي اصلي و نگهدارنده ي زيستگاه يا هسته و اتصال كننده ي آن ها به هم دورتادور زمين توسط بازوهاي اتصال دهنده مي باشد.

٣.بخش سوم به عنوان يك احيا كننده براي خسارت هايي كه بشر در طول سكونت بروي زمين به محيط زيست وارد كرده عمل مي كند و علاوه بر اين ، آب و قسمتي از انرژي لازم براي زيستگاه را تامين خواهد كرد.با جابجايي انسان ها از زمين به زيستگاه ،تبديل بيابان ها به سرزمين هاي سبز ، احياي درياچه هاي خشك شده ،استفاده از انرژي حاصل از گردبادها، رعدوبرق ها ، طوفان ها و جايگزيني آن ها بجاي سوخت هاي فسيلي كمك به احياي دوباره ي زمين خواهد كرد.

*دِ تواِلو* هرگونه ناهنجاري هاي محيطي را جست و جو مي كند تا آن ها را اصلاح كند.

نيروهاي گرانشي كه به سطح *دِ تواِلو* برخورد مي كند آن را به دور زمين تثبيت مي كند و با استفاده از موتور ها و توربين ها به دور زمين ميچرخد.

بازو هاي اتصال دهنده مسيرهاي ارتباطي واحد ها و سطح آن ها جذب كننده انرژي تابشي خورشيد بوده.

پس از سال ها ترميم و احياسازي ، *دِ تواِلو* انسان ها را به زمين بازگردانده تا اينبار با روش صحيح و تغيير يافته زندگي كنند تا آسيبي به آن نرسد.

اما اين پايان كار براي *دِ تواِلو* نخواهد بود.

با توجه به اينكه در آينده اي نه چندان دور رشد جمعيت باعث افزايش مصرف منابع طبيعي مي شود و روند طبيعي براي رفع نياز ها از مسير خود عقب مي ماند ، تنها ٢/٣ از جمعيت به سطح زمين باز خواهند گشت و قسمتي ديگر همراه با *دِ تواِلو* كه پيش از اتمام ماموريت خود تنها يك بستر به عنوان اقامتگاه موقت انسان بوده و پس از اتمام آن با جدا شدن هر ١٢ واحد و جمع شدن دستك هاي اتصال دهنده هر كدام تبديل به يك اسپيش شيپ شده و براي كشف سياره جديد و تبديل آن به خانه بشر حركت خواهند كرد و سياراتي كه قابليت رسيدن به شرايط سكونت دارند را متناسب با نياز هاي انسان محيا كنند و در نهايت امپراتوري بشريت را گسترش دهند.