امروزه فضاهای در هم تنیده شهری و روابط نامتعادل و خالی از پویایی و سرزندگی اجتماعی، عرصه های همگانی را دچار خلا اساسی نموده است. مکان سوم به عنوان یکی از مهم ترین نهادهای حوزه ی عمومی، مکان های عمومی و جذابی هستند که به زندگی عیر رسمی شهروندان معنا داده و روابط اجتماعی آنان را در خارج از زندگی رسمی، کاری و خانوادگی ترمیم می نماید لذا ضروری می نمود که به این مکان ها که جزو مهمی از عرصه های همگانی شهرها هستند پرداخته شود. این تحقیق با هدف، خلق یک فضای معماری برای تعامل فرهنگی و هنری و از سوی دیگر ایجاد  میدان شهری با سلطه پیاده در شهر و فضایی برای شرکت های نوپا و هنرمندان جوان تنطیم گردیده است. در این پژوهش کوشش شده است به پرسش اساسی زیر پاسخ داده شود: چگونه می توان به باز تعریفی از فضای جمعی در معماری امروزه دست یافت. روش تحقیق استفاده شده در این پژوهش از نوع کیفی بوده و به صورت تحلیلی ـ توصیفی انجام گردیده است. نتایج پژوهش نشان داد میدان قرارگاهی مردم زمانی محقق می شود که در آنجا فضاهایی با قابلیت افزایش تعاملات اجتماعی، امکان جمع شدن مردم و حضور بی دغدغه پیاده در آن شکل گیرد و از طرف دیگر ارتقا دادن عرصه های همگانی به فضاهای شهری با محوریت ایجاد فضای کار اشتراکی برای شرکت‌های نوپا و به دنبال آن شکل‌گیری مکان سوم محقق گردید.