معماران معاصر ایران, اتووود - بزرگترین سایت معماری
ثبت نام عضو جدید ایمیل آدرس: رمز عبور : رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید خانه |  ثبت نام |  تماس با ما |  درباره ما |  قوانین سایت |  راهنما |  تبلیغات




موضوعـات مــعـماری
معماری و دیگر حوزه های فکر   - 1706
20 بنا که هرگز ساخته نشد   - 17
منظر شهری   - 1591
پداگوژی انتقادی   - 17
طراحي داخلي   - 1166
کارگاهْ مسابقه قوام الدین شیرازی   - 16
نظریه معماری   - 1131
شهرهای در حرکت   - 15
سازه های شهری   - 1080
مسابقه مرکز اجتماعی شهر صدرا   - 15
تکنولوژی ساخت   - 1072
معماری بایومورفیک   - 15
معماری حوزه عمومی   - 1062
سینما ـ طراحی صحنه ـ معماری   - 15
مرزهای معماری   - 1047
رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت   - 15
نگاه نو به سكونت   - 915
اینستالیشن های شهری   - 14
المان شهری   - 868
ویلا ساوا ـ لوکوربوزیه   - 14
نظریه شهری   - 835
معماری و غذا   - 13
معماری و سیاست   - 802
فیلم پارازیت ساخته بونگْ جونْ هو   - 13
معماری مدرن   - 776
معماری و دشت   - 12
معماری پایدار   - 744
معماری خاورمیانه   - 11
کلان سازه   - 731
ده کتاب که هر معمار باید بخواند   - 11
روح مکان   - 670
معماری خوانی   - 10
آینده گرایی   - 660
ده پروژه کمتر شناخته شده لوکوربوزیه متقدم   - 10
معماری منظر   - 628
کنگو کوما ـ استادیوم ملی توکیو   - 10
برنامه ریزی شهری و منطقه ایی   - 624
کلیسای رونشان ـ لوکوربوزیه   - 10
آرمان شهرگرایی   - 587
بی ینال ونیز   - 10
طراحی صنعتی   - 575
درس گفتارهای اتووود   - 10
معماری تندیس گون   - 570
معماری و انسان شناسی   - 10
توسعه پایدار   - 566
فمینیسم   - 9
معماری شمایل گون   - 556
معماری و فضای زیرساخت های نرم   - 9
منتقدان معماری   - 556
اتوره سوتساس به روایت آلیس راستورن   - 9
نوسازی و بهسازی بافت های شهری   - 545
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه دوم   - 9
معماریِ توسعه   - 517
ده زن برتر تاریخ معماری مدرن   - 9
باز زنده سازی   - 494
لیوینگ آرکیتکچر   - 9
هنر مدرنیستی   - 437
معماری تخت جمشید   - 8
معماری یادمانی   - 390
معماری بلوک شرق ـ جهان در حال محو شدن   - 8
طراحی نئولیبرال   - 387
شارلوت پریاند به روایت آلیس راستورن   - 8
معماری سبز   - 385
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه اول   - 8
تغییرات اقلیمی   - 371
تز 1400   - 8
معماری ارزان   - 363
معماری آمریکای جنوبی   - 8
تراشه های کانسپچوال   - 359
معماری و جنگ   - 7
معماری پست مدرن   - 352
طراحی و ضایعات به روای آلیس راستورن   - 7
معماری محدود   - 333
ردلف شیندلر به روایت الیس راستورن   - 7
بنای محدود   - 323
گونتا اشتلزل به روایت آلیس راستورن   - 7
گرمایش زمین   - 317
مینت د سیلوا به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری محلی   - 308
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئله‌ی طراحی به روایت آلیس راستورن   - 7
اتووود کلاسیک   - 304
ریچارد نویترا به روایت آلیس راستورن   - 7
محوطه سازی   - 295
طراحی در زمانه بحران به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری تجربی   - 285
کارلو اسکارپا به روایت آلیس راستورن   - 7
بدنه سازی شهری   - 277
عبور از مرحله جنینی   - 7
کتابخانه ی اتووود   - 276
معماری مصر   - 7
اقتصادِ فضا   - 274
منبع شناسی اتووود   - 7
معماری انتقادی   - 272
پاویون ایران ـ بی ینال ونیز 2016   - 7
معماری ـ سینما   - 268
رقابت مجتمع چندعملکردی شهید کاظمی قم   - 7
زنان و معماری   - 250
آلوار و آینو آلتو به روایت آلیس راستورن   - 7
فضای منفی   - 247
هشت کوتاه نوشته در مورد پوپولیسم   - 7
عکاسی   - 241
طراحی و پناهجویان   - 7
مسکن حومه شهری   - 237
آیلین گری به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری های تک   - 235
باوهاوس به روایت آلیس راستورن   - 7
هنر انتزاعی   - 229
لوسی رای به روایت آلیس راستورن   - 7
گرافیک   - 215
مارسل بروئر به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن عمومی   - 209
چارلز رنه مکینتاش به روایت آلیس راستورن   - 7
طراحی مبلمان   - 208
باکمینستر فولر به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و فاجعه   - 199
طراحی در بازی و تاج و تخت به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری فضای داخلی   - 185
سائول باس به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و رسانه   - 180
میس ون در روهه به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن روستایی   - 178
معماری و عکاسی به روایت آلیس راستورن   - 7
پروژه های دانشجویی از سراسر جهان   - 178
طراحی روی بام به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری ژاپن   - 174
صد و بیست و یک تعریف معماری   - 6
معماری ایران   - 169
پنج پروژه لوکوربوزیه متاخر که هیچگاه ساخته نشدند   - 6
ترسیمات معماری   - 166
فرایند تکامل معماری مدرن هند   - 6
هنر گفت و گو   - 165
مسابقه ویلا 1400   - 6
بلندمرتبه ها   - 138
ورنر پنتون به روایت آلیس رستورن   - 6
اتووود ـ ایران معاصر   - 123
ده پرسش از دو معمار   - 6
معماری کوچک مقیاس   - 106
جنتریفیکیشن   - 6
ویرانه ها   - 104
معماری استرالیا   - 5
مدرنیته؛ از نو   - 98
زنان، آشپزخانه، مقاومت   - 5
معماری چین   - 97
گزارش فرانسویِ وس اندرسون   - 5
معماری آسیا   - 93
تناقض هاوپیچیدگی ها:تئوریهای پیچیدگیِ ونتوری وجیکوبز   - 5
معماری اروپا   - 91
اکنی استودیو   - 5
معماری مذهبی   - 90
کتاب هایی در باب یوتوپیا   - 5
معماری فاشیستی   - 89
رادایکالیسم ایتالیایی در سیزده روایت   - 5
معماران و چالش انتخاب معماری   - 87
شهرسازی کوچک مقیاس   - 5
معماری جنگلی   - 84
چهار یادداشت برای علی اکبر صارمی   - 4
اکسپو   - 83
اتومبیل در چهار روایت کوتاه از بری ریچاردز   - 4
ویروس کرونا و معماری   - 80
بلوپرینت   - 4
فیلوکیتکت   - 79
اتووودْ آبزرور   - 4
معماری و هنر انقلابی   - 79
شهر ژنریک و نامکان ها   - 4
گفت و گو با مرگ   - 79
اکسپوی دبی. 2020   - 4
معماری پراجکتیو   - 78
چالش های اخلاقی ریاضت ورزی در معماری به روایت پیر ویتوریو آئورلی   - 4
جهان علمیْ تخیلی   - 74
چگونه یوتوپیا در روسیه انقلابی مدفون شد   - 4
معماری هند   - 70
فرایند خلاقیت چهار پیشگام معماری مدرن   - 4
معماری دیجیتال   - 68
همه ما سایبورگ هستیم   - 4
پالپ نیوز ِ اتووود   - 68
فرهنگ کمپ به روایت سوزان سانتاگ   - 4
بحران آب   - 65
اختلال های تشخیصی معماران مدرن   - 4
مدارس معماری   - 65
معمای حبابی   - 4
معماری و نقاشی   - 61
معماری پساصنعتی   - 4
پداگوژی   - 60
معماری آفریقا   - 3
زاغه نشینی   - 57
اتووودْ باکسْ آفیس   - 3
معماری و روانشناسی   - 57
مدرنیسم هیپی   - 3
طراحی مُد   - 56
معماری مدارس   - 3
معماری کانستراکتیویستی   - 54
داریوش شایگان و هنر ایرانی   - 3
معماری و هوش مصنوعی   - 53
بازپس گیری حریم خصوصی مان به روایت آنا وینر   - 3
معماری و رنگ   - 53
ژان بودریار؛ شفافیت، ابتذال و آلودگی رابطه   - 3
معماری و ادبیات   - 52
فیلم پدر ساخته ی فلوریان زلر   - 3
آنتروپوسین   - 52
شش پروژه شاخص معماری پست مدرن   - 3
معماری بیابانی   - 50
اندیشیدن از مجرای پاسخ های کووید 19 با فوکو   - 3
معماری و آب   - 50
باشگاه مشت زنی   - 3
معماری اوایل قرن بیستم روسیه   - 47
رقابت آسمانخراش ایوُلو 2016   - 3
هنر روسیه   - 45
آینده کجاست؟ روایتی از رولینگ استون   - 3
طراحی در وضعیت پندمیک به روایت آلیس راستورن   - 45
لویی کان به روایت آلیس راستورن   - 2
باهاوس   - 44
اسمیتسن‌ ـ رابین هود گاردنز   - 2
جنبش متابولیسم   - 44
کودتایی که در مورد ان صحبت نمی کنیم   - 2
معماری و گیم   - 40
تعییرات زیست محیطی ـ انقلاب یا انهدام   - 2
معماری و سلامت   - 37
یوتوپیاهای سیاره ای . نیکیتا داوان با آنجلا دیویس و گایاتری اسپیواک   - 2
درگذشت زاها حدید   - 35
جودیت باتلر مارا به تغییر شکل خشم مان فرا می خواند؛ گفت و گویی با ماشا گِسِن   - 2
معمارْستاره ها به روايت اتووود   - 34
برج سیگرام چگونه جهانی شد؟   - 2
طراحی پارامتریک   - 34
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری   - 2
اکسپو شانگهای 2010   - 33
فیس بوک، گوگل و عصر تاریک سرمایه داری نظارتی   - 2
معماری آمریکا   - 33
شهرهای پیشاصنعتی   - 2
معماری مجازی   - 31
رابرت نوزیک، یوتوپیا و دولت حداقلی   - 2
اکسپو میلان 2015   - 28
فیلم های اتووود   - 2
پاویون های سرپنتین   - 28
سایبرفمینیسم   - 2
معماری پس از یازدهم سپتامبر   - 25
معماری و کودک   - 2
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی   - 24
سایبورگ   - 2
معماری و کوه   - 23
سایبرنتیک   - 1
طراحی جزییات   - 23
نمایش های مد پرادا   - 1
معماری و آسمان   - 21
ان اف تی   - 1
جشن نامه اتووود   - 21
متاورس   - 1
زاها حدید از نگاه معماران ایرانی   - 21
فیلمْگفتارهای معماری و پداگوژی معماری   - 1
زنانِ معمارِ ایرانی و سقف شیشه ای در نوزده روایت   - 20
تابْ آوری دفاتر نوپای معماری   - 1
معماری ـ موسیقی   - 19
پیتر آیزنمن و خانه شماره یک به روایت روبرت سومول   - 1
شانزده کتاب برای ورود به جهان اِی آی و عصر آنتروپوسین   - 19
ده پرسش از هشت معمار   - 1
سینما به ترتیب الفبا به روایت هاوارد سوبر   - 18
چهل نکته در باب هایدگرْخوانی   - 1
فرهنگ نفت   - 18
شهرْخوانی با اتووود   - 1
پردیس ویترا   - 18

طــراحــــــــــــــان
آر ای ایکس   - 3
زیگموند فروید   - 19
آراتا ایسوزاکی   - 16
ژان بودریار   - 11
آرشیگرام   - 8
ژان نوول   - 22
آرکی زوم   - 6
ژاک دریدا   - 19
آلبرت پوپ   - 4
ژاک لوگوف   - 4
آلدو روسی   - 15
ژیل دلوز   - 34
آلفرد هیچکاک   - 5
سائول باس   - 7
آلوار آلتو   - 19
ساسکیا ساسن   - 9
آلوارو سیزا   - 9
سالوادور دالی   - 2
آن تینگ   - 4
سانا   - 5
آنتونی گائودی   - 28
سانتیاگو کالاتراوا   - 14
آنتونی وایدلر   - 5
سدریک پرایس   - 3
آنتونیو نگری   - 6
سو فوجیموتو   - 18
آنسامبل استودیو   - 2
سوپراستودیو   - 9
آنیش کاپور   - 8
سورِ فِهْن   - 6
آی وِی وِی   - 34
سوزان سانتاگ   - 10
آی/ تری   - 2
شاشونا زوبوف   - 4
اُ ام اِی   - 59
شیبیک و کریستوف   - 2
اتوره سوتساس   - 8
شیگرو بان   - 34
ادریان لابوت هرناندز   - 5
عبدالعزیز فرمانفرمایان   - 4
ادوارد برتینسکی   - 1
فدریکو بابینا   - 30
ادوارد سعید   - 17
فرانک گهری   - 50
ادوارد سوجا   - 10
فرانک لوید رایت   - 45
ادواردو سوتو دی مُرِ   - 18
فرای اوتو   - 10
ادولف لوس   - 9
فردا کولاتان   - 2
ارو سارینن   - 30
فردریک جیمسون   - 4
اریک اوون موس   - 14
فرشید موسوی   - 3
اریک هابسبام   - 2
فمیهیکو ماکی   - 4
استن آلن   - 4
فیلیپ جنسن   - 7
استیون هال   - 32
گابریل کوکو شنل   - 2
اسلاوی ژیژک   - 18
گایاتری چاکراوارتی اسپیواک   - 7
اسنوهتا   - 7
گرگ لین   - 7
اسوالد متیوز اونگرز   - 7
گونتا اشتلزل   - 1
اسوتلانا بویم   - 5
لئوپلد بانچینی   - 2
اسکار نیمایر   - 38
لئون کریر   - 2
اف او اِی   - 9
لبس وودز   - 26
ال لیسیتسکی   - 5
لوئیس باراگان   - 2
الیس راستورن   - 112
لوئیس مامفورد   - 1
اِم اِی دی   - 25
لودویگ لئو   - 3
ام وی آر دی وی   - 74
لودویگ میس ون دروهه   - 29
اماندا لِــوِت   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 4
اورهان پاموک   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 1
اویلر وو   - 9
لوسی رای   - 15
ایلین گری   - 9
لویی کان   - 39
ایوان لئونیدوف   - 4
لوییجی مورتی   - 1
بئاتریس کُلُمینا   - 10
لوییس بورژوا   - 8
بال کریشنادوشی   - 4
لُکُربُزیه   - 153
باک مینستر فولر   - 13
لیام یانگ   - 4
برنارد چومی   - 36
لینا بو باردی   - 4
برنارد خوری   - 2
مارتین هایدگر   - 32
برنو زوی   - 7
مارسل بروئر   - 7
بنیامین برتون   - 8
مارشال برمن   - 16
بوگرتمن   - 1
مانفردو تافوری   - 16
بی یارکه اینگلس   - 69
مانوئل کاستلز   - 3
پائولو سولری   - 4
ماکسیمیلیانو فوکسِس   - 10
پائولو فریره   - 2
مایکل سورکین   - 4
پاتریک شوماخر   - 3
مایکل گریوز   - 6
پال گلدبرگر   - 1
محمدرضا مقتدر   - 4
پرویز تناولی   - 2
مخزن فکر شهر   - 1
پری اندرسون   - 3
مـَــس استودیو   - 3
پل ویریلیو   - 28
معماران آر سی آر   - 5
پیتر آیزنمن   - 59
معماران مورفسس   - 16
پیتر برنس   - 5
موریس مرلوپنتی   - 2
پیتر زُمتُر   - 69
موشه سفدی   - 12
پیتر کوک   - 10
میشل سر   - 3
پیر بوردیو   - 5
میشل فوکو   - 59
پییر ویتوریو آئورلی   - 14
نائومی کلاین   - 5
تئودور آدورنو   - 7
نورمن فاستر   - 36
تادو اندو   - 13
نیکلای مارکوف   - 1
تام مین   - 13
هانا آرنت   - 10
تام ویسکامب   - 10
هانری لفور   - 24
تاکامیتسو آزوما   - 3
هانی رشید   - 5
توماس پیکتی   - 5
هرزوگ دی مورن   - 31
توماس هیترویک   - 31
هرنان دیاز آلنسو   - 18
تیتوس بورکهارت   - 2
هنری ژیرو   - 3
تیموتی مورتُن   - 2
هنریک وایدولد   - 1
تیو ایتو   - 25
هنس هولین   - 5
جاشوا پرینس ـ رامس   - 2
هوشنگ سیحون   - 14
جان برجر   - 2
هومی بابا   - 2
جان هیداک   - 7
واسیلی کاندینسکی   - 2
جف منن   - 2
والتر بنیامین   - 30
جفری کیپنس   - 3
والتر گروپیوس   - 18
جورجو آگامبن   - 8
ورنر پنتون   - 5
جوزپه ترانی   - 2
ولادیمیر تاتلین   - 13
جولیا کریستوا   - 2
ولف پریکس   - 1
جونیا ایشیگامی   - 7
ونگ شو   - 8
جیمز استرلینگ   - 1
ویتو آکنچی   - 12
جین جیکوبز   - 2
ویوین وست وود   - 6
چارلز جنکس   - 7
ک. مایکل هیز   - 2
چارلز رنه مکینتاش   - 7
کارلو اسکارپا   - 13
چارلز کوریا   - 15
کازو شینوهارا   - 2
چاینا میه ویل   - 4
کازیو سجیما   - 2
حسن فتحی   - 6
کالین روو   - 1
حسین امانت   - 3
کامران دیبا   - 13
خورخه لوئیس بورخس   - 2
کامرون سینکلر   - 11
داریوش آشوری   - 1
کریستفر الکساندر   - 2
داریوش شایگان   - 13
کریستین نوربرگ ـ شولتز   - 15
دانیل لیبسکیند   - 24
کریم رشید   - 5
دنیس اسکات براون   - 10
کلر استرلینگ   - 2
دورته مندروپ   - 3
کلود پَره   - 3
دیلرـ اِسکـُـفیدیو+رِنفرو   - 23
کنت فرمپتن   - 14
دیوید رُی   - 2
کنزو تانگه   - 10
دیوید گیسن   - 2
کنستانتین ملنیکف   - 3
دیوید هاروی   - 25
کنگو کوما   - 47
رابرت نوزیک   - 2
کوپ هیمِلبِلا   - 23
رابرت ونتوری   - 31
کورنلیوس کاستوریادیس   - 3
رُدولف شیندلر   - 7
کوین لینچ   - 7
رضا دانشمیر   - 5
کیانوری کیکوتاکه   - 1
رم کولهاس   - 119
کیتیو آرتم لئونیدویچ   - 1
رنزو پیانو   - 34
کیشو کـُـروکاوا   - 8
ریچارد مِیر   - 8
یان گِل   - 9
ریچارد نویترا   - 7
یو ان استودیو   - 32
ریموند آبراهام   - 1
یورگن هابرماس   - 15
رینر بنهام   - 2
یورن اوتزن   - 1
رینهولد مارتین   - 5
یونا فریدمن   - 5
ریکاردو بوفیل   - 7
یوهانی پالاسما   - 12
زاها حدید   - 196

کـاربـــــــری هـا
مسکونی   -877
گالری   -95
زیرساخت های شهری   -477
هتل   -84
فرهنگی   -383
ورزشی   -68
پاویون   -303
حمل و نقل عمومی   -39
موزه   -273
بیمارستان و داروخانه و کلینیک   -38
اداری ـ خدماتی   -255
ویلا   -27
تفریحی   -192
مجموعه های مسکونی   -8
مسکونی ـ تجاری   -173
زاغه نشینی   -6
اموزشی   -158
سرویس بهداشتی عمومی   -5
صنعتی   -114
عناصر یادمانی شهری   -5
معماری مذهبی   -108
تجاری   -3
حامی اتووود
مقـــــــــــالات
    دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    پهنه ی معلق تهران؛ شاه عبدالعظیم یا شهر ری
        علی رنجی پور
    دیوید هاروی و شهرســــــــــــــــــــــــــــــــــازی آلترناتیو
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    هنر گفت و گو ـ جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
چنـــــد پــــروژه
مجموعه مسکونی شاه پریان
طراح : علیرضا امتیاز "مدیر اتووود"
منزل شخصی دکتر دلیر - خیابان ولیعصر کوچه 8
طراح : محمود امیدبخش
مجموعه ي تجاري و پاركينگ طبقاتي شقايق
طراح : امين حشمتی
خانه شعر ، پايان نامه معماري كارشناسي ارشد
طراح : م معيت
گذرگاه همیابی
طراح : محمود امیدبخش
کاریــــــــــــابی
   کاریابی
   لیست درخواست ها ی قبلی شما
   لیست کاندیدها به تفکیک استان
   لیست فرصت های کاری به تفکیک استان
وبـــــلـاگ هـــــا
آرشیتکت نمونه
مدیر : مسعود زمانیها
معماری به مثابه ساخت-سجاد نازی
مدیر : سجاد نازی
فتوت نامه معماران
مدیر : اخوان الصفا
مجله معماری Architecture Foolad City
مدیر : مسعود پریوز
معــــرفی کتــــــاب
رهیافت پدیدارشناسی در اندیشه پیتر زومتور
نویسنده :  .
انتشارات : علم معمار

حامی اتووود
 رسانه ی تخصصی معماری و شهرسازی میم زون
اتووودْ آبزرورـ از شمایل به تصویر ـ داریوش آشوری
اتووود سرویس خبر:   اتووود آبزرور
1391/08/20
مـنـــــــبـع : فصلنامه نگاه نوـ شماره 78ـ مرداد ماه 1387: 58-60
تعداد بازدید : 5274

ایا شبکه، ابزارِ انباشت است؟ ایا به واقع شبکه فصل الخطاب جهان های موازی است، یعنی تمام جهان های موازی این امکان را خواهند داشت تا تحت شمول شبکه ایند؟ ایا شبکه بر همان قوام ساختارگرایانه اش می تواند تمام افق های زبانی، متنی و مفهومی را تحت شمول اورد؟ مواجه شبکه با گذشته بر چه قوامی پرداخت شده است، ایا شبکه صرفا ارشیو زمان حال است یا می تواند گذشته را نیز انباشت نماید؟ مهمترین پدیده های شبکهْ گریز کدامند؟ ایا نظام تولید شبکه با نظام تولید اگاهی هم سان است؟ فرمِ شبکه به راستی بر چه سیاقی متشکل یا برساخته خواهد شد؟ ایا فرایندِ تولیدِ فرمِ شبکه نهایتا با سامانه فرمْ ایده ی شبکه هم سان خواهد بود؛ یعنی فرمِ شبکه بر قرار یک روند قابل پیش بینی به پیش خواهد رفت و یک ساختار از پیش موجود را شکل خواهد داد؟ ایا شبکه محصول عقلانیتِ عقل باور و بعضا عقل زده است یا می تواند خِرَدگریز نیز باشد؟ ایا ممکن است شبکه در مواجه با وضعیت به استیصال رسد، به بیان ساده تر شبکه کجا عمل نمی کند و از ارائه پاسخ در می ماند؟

اتووودْ آبزرور به دنبال پاسخ پرسش های پیشین نیست، بلکه تلاشش تدقیق عملی است برای انباشت ان تکه هایی از فکر که بنا بر مناسبات تولید شبکه، تکه های غیر قابل انباشت شناخته شده اند و مشمول ارشیو نگردیده اند؛ شاید نوعی تلاش برای انباشتِ تاریخِ ضد حافظه.

اتووودْ آبزرور سعی می کند در چارچوب الزامات، سهم و مفاهیم مورد علاقه اتووود، نگاشت هایی که تا همین آن یا مومنت، بر شبکه بارگذاری نشده اند را بر شبکه بازْنشر دهد؛ یعنی در قامت یک میانجی ظاهر شود و دو دنیا را در نقطه ای به هم رساند؛ تا نهایتا گذشته در اکنون زنده بماند و چگونگی دریافت ما از گذشته نمودار قابلیت درک مان از حال باشد و تاریخ نه در قامت راوی حقیقت گذشته که در قامت اشکارکننده ی حقیقتِ اکنون ظاهر شود، حتی اگر بر قراری که ارنست کاسیرر می گوید: هیولای اسطوره برای ساختن جهان جدید به کار رفته است و مردوخ خدای بابِل پس از جنگ با تیامات ها و شکستشان، از بدن هاشان برای ساختن جهان جدید استفاده کرد و کیهان دگر بار با قسمت هایی از تکه های همان اژدهای تاریکی ای ساخته شد که همت بر نابودیشان بسته بود.

 کلی گویی و کلی بینی ویژگی هنر پیش مدرن است. وصف امیر و بارگاه و شکارگاه او، یا معشوق، در قصیده و غزل در درازنای ادبیاتی هزار ساله، همه جا، در هر دفتر و دیوانی، کمابیش همان است که "قدما" گفته­اند، آن هم در پهنه­ی جغرافیایی­ای که بخش بزرگی از قاره­ی آسیا تا حاشیه­ی اروپا را دربر می گرفت و هزاران شاعر در آن، در قالب های سنتی شعر گفته اند. در نقاشی سنتی ما، یا همان مینیاتور، نیز آنچه ظریف و چشم نواز است همان بازی خط­ها و رنگ ها و رنگارنگی­شان است. اما، درون مایه یا تم­شان، کم ـ و ـ بیش همیشه یکسان است. اگر نقاش از چهره و بالای شاهی یا شاهزاده­ای یا زن و مرد جوان زیبایی یا از منظره­ای و بنایی نقشی می زند، این نقش با هیچ انسان یا نما یا بنای خاص چندان ربطی ندارد، بلکه شمایل آن است. یعنی، نقشی همگانی و کلی از چیزی یا کسی، یا نمونه­ی مثالی آن یا، به زبان دیگر، پیش نمون  prototype اش. تمامی ادبیات و هنر ما کمابیش همین گونه است؛ یعنی، ادبیات و هنر شمایل سازی است.

در شمایل سازی تنها برخی کسان و چیزها، آن هم با ویژگی­های کلی­شان، نمودار می شوند. آن ویژگی­ها صفت­های نوعیِ کسان یا چیزها هستند، یا چنین شمرده می­شوند. دیگر چیزها به فراموشی سپرده می­شوند. "شمایل" طرحی ساده و قالبی­ست، چه شمایل ادبی چه هنری. آن "ویژگی­ها" در کسان و چیزها نیز همان­­هایی­ست که یک فرهنگ در آنها می­شناسد و از راه گفتمان­های خود در ذهن پروردگان خود می نشاند. کنجکاوی و جویندگی و پویندگی فردی­ای یا به ـ چشم ـ خود ـ دیدن در آنها نیست. این جا یک چشم همگانی­ست که چیز را در طرح کلی ثابتی می بیند. به همین دلیل، فرد در چنین فرهنگی کمتر چهره­ای فردی دارد و در قالب بندی های نوعیِ خود گم می شود. گزارش تذکره های ما را از زندگی شاعران­مان بنگرید که چه اندازه کلی و قالبی و کلیشه­ای­ست و خالی از هر دانسته­ی دقیق و جزئی درباره­ی زندگی واقعی­شان. آنچه اینها به ما می­رسانند، به راستی، شمایل شاعر است و بس، نه تصویر او. شمایلی­ترین این گونه "زندگی نامه"ها را در تذکره الاولیاءها می­توان دید که زندگی­ها را یکسره در قالب افسانه ها و اسطوره ها گزارش می کنند.

همچنین هر چیزی اجازه­ی حضور در فضای ادب و هنر دنیای سنتی را ندارد، بلکه همواره تم­ها و موضوع­های معینی با وصف­های معینی نمودار می­شوند، از جمله در شعر با استعاره­ها و تشبیه­ها و تمثیل­های معین. در جهانِ ذهنیت شمایل سازْ چیزها و اندیشه­ها و رفتارها تنها در قالب­های پیش داده نمایان می­شوند. این قالب­ها همواره داوریِ ارزشی و اخلاقی در بر دارند یا خود را با شمایل اخلاقی پدیدار می­کند. به همین دلیل، در چنان جهانی بسیاری چیزها هرگز در فضای همگانی گفتنی و نمودار کردنی نیستند، اگرچه همه بدانند که چنان چیزهایی هم هست. در جهان شمایل سازی "زبان سرخ سر سبز می دهد بر باد." ذهنیت در جهان شمایل ساز همواره قالبگونه stereotypy است و قالبها همیشه از ـ پیش ـ داده­اند. ذهنیت قالبی ذهنیتی­ست همواره داوری کننده و برای هر چیز حکمی از ـ پیش ـ داده دارد.

اما آنچه در اروپا با رنسانس رخ داد، آزادی ذهن فردی از قالب بندی های ذهن و گفتمان­های جمعی بود. رنسانس، در حقیقت، سرآغاز پدیدار شدن گفتمان فردی­ست. نقاش اروپایی خود را از فضای پیش نمون­های مینیاتوری قرون وسطایی بیرون کشید؛ از فضایی که در آن پیش نمون­های چیزها یا شمایل­شان همواره با شکلی یکنواخت، از یک زاویه­ی ثابت، در یک نور یکنواخت ازلی ـ در "نور خدا" ـ غوطه می­زدند. او به سوی "خود چیزها" رفت تا آنها را از چشم انسانی در زمان و مکان معین بنگرد و بکوشد تا آنها را در جایگاه زمان ـ مکانیِ معین، از بسیاری زاویه­ها و چشم اندازها، به نمایش درآورد. با این حرکت، انقلابی بزرگ پدید آمد؛ انقلابی که پنج ـ شش قرن است که کره­ی زمین و جهان انسانی را در تب ـ و ـ تابی عظیم افکنده است: غوغای مدرنیت. اگر بخواهیم این داستان را خلاصه کنیم، می­توانیم گفت که گذار از قرون وسطا ـ از جهان "سنتی" و از سنت ـ به جهان مدرن، گذار از جهان شمایل است به جهان تصویر.

در جهان شمایل ساز، چنان که گفتیم، آنچه بر ذهن­ها حکومت می­کند ایده های کلی چیزهاست، همراه با داوری ارزشی و اخلاقی، که از راه گفتمان ها از زبان "مراجع" به آدمیان می سد. گفتمانها شیوه­ی نگرش و زیست آدمیان و زاویه­ی دیدشان را تعیین می­کنند و در سایه­ی تیغ نظام­های قدرت بر ذهن­ها حکومت می­کنند. سر رشته­ی گفتمان ها در جامعه­ی قرون وسطایی همیشه به یک "کتاب کتابها" می رسید، که مرجعِ تفسیرگرِ بسیار با اقتدار و هراس انگیزی نیز بر روی زمین داشت.

در جهان شمایل ساز چشم اسیر زبان است و زبان اسیر گفتمان. نقاش شمایل ساز چیزها را چنان نقش می­زند که به او گفته­اند. او هنگامی که چشم از بند زبان و گفتمان آزاد می­شود، می­خواهد خود ببیند. چشمی که خود می­بیند، چیزها را در سر جای خود و در هنگام معین می­بیند. چشم آزاد شده از بند زبان و گفتمان­های فرمان­روا، فرصت می یابد که چیزها را از دیدگاه خود ببیند. این گونه است که دیدگاه نسبی مشروعیت می یابد. شمایل ساز تنها چیزهای را می­کشد که اجازه دارد بکشد و آنها را همیشه از نمای ثابت معین می­کشد، از رو ـ به ـ رو. اما نقاشی که چیزها را از دیدگاه خود می­بیند، این آزادی را دارد که خود را در چشم اندازهای گوناگون نسبت به آنها قرار دهد و از چشم اندازهای گوناگون نقاشی کند. بدینسان، انسان، از راه آزاد کردن چشم از چنگ زبان و گفتمان­های فرمان­روا، به امکان آزادی دیدگاه می رسد. شاید بشود گفت ـ و چه بسا تاکنون بسیار گفته­اند ـ که ریشه­ی تمامی آزادی­های انسان مدرن را می­توان در همان انقلابی یافت که نقاشان دوران رنسانس در ایتالیا برپا کردند. آنان هنوز، به معنای مدرن، عنوانِ "هنرمند"  artist نگرفته بودند، بلکه از دید ان روزگار، پیشه ورانِ با هنر artisan ی بودند در خدمت پاپ­ها و امیران و سوداگران بزرگ. و به سفارش آنها کار می­کردند. در نتیجه، هیچ آگاهی به این نداشتند که با هنرنمایی­های معصومانه­شان در بازی با نور و چشم انداز و تکنیک­های نوآورده­شان در نمایش چیزها، زمینه­ی چه انقلاب عظیمی را در جهان بشری فراهم می­کنند. همچنان که زمینه­ی انقلاب صنعتی را نیز همین پیشه ورانِ چه بسا بی­نام و نشان، اما با هنر، فراهم کردند.

این انقلاب در نگاه، با آزاد کردن چشم، برای نمایان کردن خود، چیز دیگری نیز می­طلبید: انقلاب در تکنیک. نقاش می­بایست بسیاری چیزهای تازه را با دقت علمی بیاموزد و بسیار شگردهای تازه بیافریند تا بتواند چیزها را از زندانِ شمایل سازی قرون وسطایی آزاد کند و به آنها اجازه دهد که با تصویر یگانه­ی فردیِ خود در فضایی سه بعدی و زمانی خاص ـ چنان که چشمِ انسان می­بیند ـ نمودار شوند. این کار با نگریستن رویارو به چیزها، با تمام ویژگی­های فردی­شان، و نمایش دادن­شان با تکنیک­های استادانه­ی طرح ریزی و بازی­های نور، یا سایه ـ روشن، و سنجش نسبت­های هندسی فضا در تابلو امکان پذیر شد. این "پیشه وران" برای آن که بتوانند تصویر بدن انسان را هرچه دقیق­تر و خواناتر با اصل بکشند یا تندیس­اش را بسازند، دست به کالبد شکافی زدند و با این کار نیز، گویا، پیشاهنگ پزشکی مدرن شدند که کار خود را با کالبد شکافی آغاز کرد. قدرت شگفت انگیز تکنیک­های تازه در نقاشی رنسانس همان است که رفته ـ رفته خود را در همه­ی زمینه­های دیگر هم نمودار می کند و از دل آن علم و تکنولوژی مدرن و انقلاب صنعتی می­زاید. این قدرت مشاهده­گری و بازنمود آن در اثر هنری با شگردها و تکنیک های تازه، در ادبیات مدرن، در داستان نویسی و نمایشنامه نویسی، و سینما، هم هست، و نیز در تمامی نمودهای زندگانی در جهان مدرن. توانایی مشاهده­ی observation پیگیر چیزها و ریختنِ حاصل مشاهده در قالب زبان علم یا هنر، آن چیزی­ست که جهان مدرن و شیوه­ی زیست و اندیشه­ی آن به انسان آموخته است. مشاهده­ی هنری بود که زمینه را برای مشاهده­ی علمی فراهم کرد.

گذشته از دست آوردهای رنسانس در علوم طبیعی، علوم انسانی مدرن هم در همان دوران پایه­ریزی شد. هنگامی که ماکیاولی چشمان تیزبین خود را به صحنه­ی کردار سیاسی دوخت و برای فهم معنای واقعی آن به مطالعه­ی تاریخ روی آورد، در حقیقت، با آزاد کردن فهم زندگی و رفتار سیاسی از زندان شمایل سازی قرون وسطایی و داوری های اخلاقی، علم سیاست مدرن را پایه گذاری کرد. این علم به جای رویکرد به شمایل اخلاقی رفتار سیاسی و نمونه­ی آرمانی آن ـ که در اندرزنامه ها و نصیحه الملوک­ها می­بینیم ـ به واقعیت آن روی می کند، بر اساس یافته های تجربی یا داده­های تاریخی، و به دنبال معنای چیزهایی می گردد که به راستی در صحنه­ی جامعه و تاریخ رخ داده است.

انقلاب در نگاه، با آزاد کردن چشم از زندان زبان و گفتمان­های فرمان­روا، امکان این پرسش را نیز پیش کشید که، "ما چگونه می­بینیم؟" چه به معنای حقیقی کلمه، که علم پزشکی دنبال می­کند، چه به معنای مجازی، که معنای ان "ما چگونه می­فهمیم؟" است. یعنی، پرسشی که فلسفه­ی مدرن پیش کشیده و همچنان دنبال می­کند و فلسفه­ی دکارتی و کانتی بنیادگذار آن است. از این پس، ذهن نیز رخصت می­یابد که از زندان زبان و گفتمانهای فرمان روا آزاد شود و امکان اندیشیدن آزادانه و بی­هراس فراهم شود. ذهن از این پس به جای آن که اسیر زبان باشد، می­تواند زبان را در چنگ گیرد و آزادانه به کار برد.

و اما بعد. چنین درآمدی ناگزیر این پرسش را برای "ما" پیش می­آورد که "ما" در ذهنیت و رفتار تا چه حد توانسته­ایم خود را از جهان شمایل­ها و شمایل سازی آزاد کنیم؟ مقصود ـ ما از "ما"، ما روشنفکران این ـ سوی ـ جهانی­ست که نمایی از اندیشه­گر و هنرمند "شمایل شکن" iconoclast آن ـ سوی ـ جهانی، ما را به سوی خود می کشد و چه بسا خود را با آن یکی می پنداریم. "ما" تا چه حد توانسته­ایم از داوری های قالبی جهان خیر و شر مطلق آزاد شویم و "به سوی خود چیزها" برویم، از جمله به سوی "خودِ خودمان"؟ به هر حال، این شکی­ست روا و بجا، که بپرسیم، نکند ذهنیت ما در بن همچنان شمایل ساز مانده باشد؟ نکند همه­ی کند ـ و ـ کاو ما در زیر و روی تاریخ­مان برای دست یافتن به هسته­ی اصلی مشکل­مان، همچنان جز شمایل سازی نباشد. مهم نیست که کت و شلوار فرنگی بپوشیم و مدرک دکتری گرفته باشیم و آخرین کتاب­های فلسفه و ادبیات را کفلمه کرده باشیم. مشکل چیزی ژرفنمایی­تر از اینهاست که با هیچ لوازم آرایشی نمی توان زدود. با لوازم آرایش می توان پوشاند و جلوه و نمایی دیگر بخشید، اما "آن ته" رسوب­های پرتراکم چسبنده­ای هست که کندن و دور ریختن­شان کار آسانی نیست. در نتیجه، شاید هر یک از ما به یک "جهاد با نفس" نیاز داریم. یعنی، در افتادن با همه­ی عادت­های به ارث رسیده­ی ذهن و شکستن شمایل­های فردی و جمعی­مان ـ که مایه­ی خودشیفتگی فردی و جمعی در ما هستند ـ تا از راه این شمایل شکنی بتوانیم به تصویری از خود در چشم­انداز جهانی که در آن به سر می­بریم، برسیم.

 

مینیاتور؛ بازتدقیقِ جهان بسته


گئورنیکا از پیکاسو؛ افرینش جهانِ باز




حامی اتووود
نظـــــــر اعضــــــــا
ستاره شادبخت ( 1391/09/18 ) :
مطلب بسیار جال و خواندنی است.متشکرم

ثبــــــــت نظـــــــر

  
جهت ارسال نظر باید وارد سیستم شوید. / عضو جدید
ایـمـــیـل :  
رمز عبـور :  

درباره معماران معاصر ایران :
این گروه در سال 1386 با هدف ایجاد پل ارتباطی بین معماران ایرانی معاصر گرد هم آمد.با شروع کار این وب سایت معماران متقاضی در محیطی ساده وکارآمد به تبادل پروژه ها ومقــــالات خود خواهند پرداخت ودر فضای فروم به بحث وگفتگو می پردازند.
خانه | ورود | ثبت نام | درباره ما | تماس با ما | قوانین سایت | راهنما | تبلیغات
© کلیه حقوق این وب سایت متعلق به گروه معماران معاصر می باشد.
Developed by Tryon Software Group