هفته ی پیش سنگاپور رکورد آلودگی هوا را شکست, شهر با مه غلیظی از سم و ساکنانش در یک لیست بی حد و حصر از خطرات بهداشتی احاطه شدند. اما زمانی که دود مسوم و تهدید کننده ی زندگی توسط مزارع پاکسازی کشاورزان در نزدیکی سوماترا به وجود آمد, معظلات اخیر در دیگر کلان شهر ها با سطح بالایی از آلودگی منعکس شدند.
همانطور که نقشه ی بالا نشان می دهد, آلودگی " مکان های نقطه گذاری شده" در اطراف بزرگترین توده های شهری جهان متمرکز شدند. در سر تا سر جهان, شهرها بیش از 75% انرژی دنیا را مصرف کردند, بعلاوه 80% از گازهای گلخانه ای جهانی و آلودگی را منتشر می کنند. پس از آن سوختن سوخت های فسیلی نیروی آسمانخراش ها, و دیگر زیرساخت هایی که منطق شهری را مشخص کرده اند, را فراهم می آورد. زیرا سیاست های مؤثر در کاهش انتشار کربن به آرامی توسعه می یابد.
معمارها و طراحان فرصت منحصر به فردی در باز تصویر ساختمان به عنوان راه حلی فعال در مبارزه با کیفیت بد هوا و تغییرات اقلیمی دارند. این هفته پرزیدنت اوباما نقشی که ساختمان های با انرژی کارآمد در کاهش تولید گازهای گلخانه ای بازی می کنند, را در یک گفتگوی مهم مورد خطاب قرار داد. موسسه ی معماری آمریکایی نگران است, که مجلس سنا به لغو قانونی که اهدافی را برای قطع سوخت فسیلی در ساختمان های جدید قرار داده و تا سال 2030 تمدید شده است, رأی دهد.
پاسخ به بیانات رئیس جمهور - افزایش طراحی با انرژی کارآمد, ساخت و ساز, اجرای ساختمان در همه ی جوامع عنصر اصلی پیشنهاد ارزشمند معماران است - نشان می دهد که این سازمان نه تنها به محیط زیست بهتر و بهبود کیفیت زندگی بلکه به دستاوردهای شغلی و هزینه های کمتر دراقتصاد منجر می شود. همانطور که جمعیت در حرکت به سمت مناطق شهری افزایش می یابد. معمارها باید اعلام کنند چگونه طراحیشان بر شهرها تأثیر خواهد گذاشت, و آنها برای بهبود زندگی و دسترسی همه ی ساکنین به هوای آزاد با پیشنهادهای خود تلاش خواهند کرد. چگونه معمارها می توانند از طراحی خود در ترمیم سلامتی شهرهای ما استفاده کنند؟ ما برخی از راههای مبتکرانه ی ارائه شده را در متن زیر آورده ایم.
قبل از هر چیز, اگر شهرها به دنبال مبارزه ای تأثیر گذار در معضلات آلودگی هوا هستند, آنها نیاز به نمایان کردن سازه های فرسوده ای که محیط شهری را ساخته اند, خواهند داشت. دفتر معماری الگنت امبلیشمنت برلین, پروژه ی "پروسولو370" یک کاشی تزئینی معمارانه که آلودگی هوا را کاهش داده و به سادگی می تواند بر هر ساختمان موجودی متصل شود, را توسعه دادند. این کاشی با دانه های بسیار ریز دی اکسید تتانیوم پوشیده شدند. یک تکنولوژی در مبارزه با آلودگی که توسط نور روز محیط فعال می شود.
کاشی ها آلودگی های هوا حاصل از ترافیک یا دیگر وضعیت های کثیف شهری را خنثی می کنند. این تکنولوژی همچنین یک عنصر بصری قابل توجه در نمای ساختمان ها در هماهنگی بیشتر با محیطشان اضافه می کنند. عجالتاً "پروسولو370 " یکی از چند تکنولوژی توسعه یافته در مقاوم سازی سازه های فرسوده در کاهش آلودگی هوا می باشد. نشانه گرفتن از فتوسنتز – فرایندهایی که به شکل طبیعی در گیاهانی که دی اکسید کربن را زمانی که اکسیژن ساطع می شود, جذب می کنند رخ می دهند – بعضی معماران یک راه حل ارگانیک تر را در بهبود کیفیت هوای شهرها بر گزیدند, نمای تور ماهی گون موزه ی کوای برانلی پاریس ژان نوول نمونه ای از این پروژه ها است.
معمار محیط زیست پاتریک بلنچ دیوار سبز زنده ی زیبایی را تماماً از چمن های سرسبز و درختچه هایی که سموم را در هوا بدون استفاده از مواد شیمیایی جذب می کند, پدید آورد.
موضوغ قابل توجه دیوار زنده ی خارجی بلنچ و تکنولوژی "پروسولو370" این است که هردو رهیافت معماری بهبود کیفیت هوا را برای ساکنینش در هر قسمت از شهر نه فقط در قسمت بالا و گران قیمت شهر گسترش می دهد. یک معنای کاملاً جدید به اصطلاح " جنگل بتنی" نمای جنگلی بسکو ورتیکل(جنگل عمودی) در پروژه ی طراحی شده توسط استفانی بوئری آرکیتتی داده شده, یک برج مسکونی طراحی شده که اخیراً در میلان در حال ساخت می باشد, و توسط سایبان سبز ضخیمی از درختان پوشانده شده است.
درختچه ها بر روی تراس های انحصاری هر واحد, به منظور خنک کردن فضای داخلی قرار گرفتند و از نفوذ نور مستقیم خورشید به داخل ساختمان جلوگیری می کند. بیش از 2.5 هکتار جنگل از حدود 730 درخت, 11000 گیاهان پوشیده بر زمین و 5000 درختچه در برج های 260 و 360 پایی کاشته خواهد شد.این برج های سبز به افزایش چشمگیر تولید CO2 شهر و مشکلات گرد و غبار کمک خواهند کرد. اگر چه بیشتر در اطراف آپارتمان های مسکونی می باشد. بعضی از معمارها معتقدند که معماری باید ی نقش تهاجمی تر در کاهش تولید گازهای گل خانه ای در ساخت شهرهای بیشتر پایدار بازی می کند.
هیچ جا این مهم تر از چین نیست. جایی که 75% جمعیت تا سال 2030 در انتظار زندگی در مناطق شهری می باشند. در پرداخت به این معما شرکت معماری Vincent Callebaut Architects یک مجموعه ی فوتوریستی برج مزرعه در شهر شنژن چین ارائه کرده است. آسین کرینز یک برج شش طبقه را تشکیل می دهد که در قامت یک اکوسیستم خود کفا, با گوی های فردی شامل عملکردهای خاص, ترکیب شده با پنل های خورشیدی, توربین های باد, باغ های ارگانیک عمودی, پنل های جلبک جذب کربن, سیستم های بازیافت آب عمل می کند. برج ها با وسعت مسائلی که برای تولید یک فضای تمیز ضروری هستند و محیطی کمتر آلوده کننده مقابله می کنند. مادامی که اثر کربن شهر را کاهش می دهند.
ساکنان شهر به جای رو آوردن مصرف با مفهوم مزرعه در مرکز شهر با تولید در ارتباط هستند. به منظور کمک به کاهش تولید CO2 از 77000 ماشین در کنگره ی هر روزه ی ایتنرچنج پارک وی شیکاگو دنی میو و بنیامین سحاگا برج های کانگرس گیت وی آلاینده را ارائه کردند. پل ساختمان های مسکونی بزرگراه با داشتن یک سیستم هوای پیچیده که به شکل نامنظم شکل گرفته به یک رستوران متصل است. CO2 برای اولین بار در بالای برج با شوینده های کربن جذب شده و سپس توسط رشد کربن در داخل ساختمان و سوخت های زیستی در فراهم آوردن انرژی برای وسایل شوینده ی ساکنان ساختمان پردازش یافته است.
عجیب و غریب ترین ایده برای کمک به مقابله با معضلات آلودگی در شهرهای بشدت صنعتی از طرف هائو تئان, هانگ های یانگ و شی جی یان وی مفهوم پردازی شد. تهویه کننده های پی اچ مانند عروسان دریایی بسیار بزرگی می باشند که به کاهش مه اسیدی معمول در غالب شهرهای چین کمک کرده است. این تهویه گر با گاز هیدروژن ثابت می شوند و به سیستمی که دی اکسید سولفر و اکسیدهای نیتروژن را فیلتر می کند, مطلوبیت می بخشد. دو ماده ی شیمیایی که منجر به باران اسیدی در جنگل های چین شده, و بالاتر از اتمسفر تولید می شوند. اگرچه طرح عجیب و غریب معماران هرگز محقق نخواهد شد, اما پتانسیل بالقوه ی پروژه ها موجب می شود مباحثی در رابطه با نقش معمارها در سلامت شهر مطرح شود..