معماران معاصر ایران, اتووود - بزرگترین سایت معماری
ثبت نام عضو جدید ایمیل آدرس: رمز عبور : رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید خانه |  ثبت نام |  تماس با ما |  درباره ما |  قوانین سایت |  راهنما |  تبلیغات




موضوعـات مــعـماری
معماری و دیگر حوزه های فکر   - 1706
20 بنا که هرگز ساخته نشد   - 17
منظر شهری   - 1591
پداگوژی انتقادی   - 17
طراحي داخلي   - 1166
کارگاهْ مسابقه قوام الدین شیرازی   - 16
نظریه معماری   - 1131
شهرهای در حرکت   - 15
سازه های شهری   - 1080
مسابقه مرکز اجتماعی شهر صدرا   - 15
تکنولوژی ساخت   - 1072
معماری بایومورفیک   - 15
معماری حوزه عمومی   - 1062
سینما ـ طراحی صحنه ـ معماری   - 15
مرزهای معماری   - 1047
رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت   - 15
نگاه نو به سكونت   - 915
اینستالیشن های شهری   - 14
المان شهری   - 868
ویلا ساوا ـ لوکوربوزیه   - 14
نظریه شهری   - 835
معماری و غذا   - 13
معماری و سیاست   - 802
فیلم پارازیت ساخته بونگْ جونْ هو   - 13
معماری مدرن   - 776
معماری و دشت   - 12
معماری پایدار   - 744
معماری خاورمیانه   - 11
کلان سازه   - 731
ده کتاب که هر معمار باید بخواند   - 11
روح مکان   - 670
معماری خوانی   - 10
آینده گرایی   - 660
ده پروژه کمتر شناخته شده لوکوربوزیه متقدم   - 10
معماری منظر   - 628
کنگو کوما ـ استادیوم ملی توکیو   - 10
برنامه ریزی شهری و منطقه ایی   - 624
کلیسای رونشان ـ لوکوربوزیه   - 10
آرمان شهرگرایی   - 587
بی ینال ونیز   - 10
طراحی صنعتی   - 575
درس گفتارهای اتووود   - 10
معماری تندیس گون   - 570
معماری و انسان شناسی   - 10
توسعه پایدار   - 566
فمینیسم   - 9
معماری شمایل گون   - 556
معماری و فضای زیرساخت های نرم   - 9
منتقدان معماری   - 556
اتوره سوتساس به روایت آلیس راستورن   - 9
نوسازی و بهسازی بافت های شهری   - 545
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه دوم   - 9
معماریِ توسعه   - 517
ده زن برتر تاریخ معماری مدرن   - 9
باز زنده سازی   - 494
لیوینگ آرکیتکچر   - 9
هنر مدرنیستی   - 437
معماری تخت جمشید   - 8
معماری یادمانی   - 390
معماری بلوک شرق ـ جهان در حال محو شدن   - 8
طراحی نئولیبرال   - 387
شارلوت پریاند به روایت آلیس راستورن   - 8
معماری سبز   - 385
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه اول   - 8
تغییرات اقلیمی   - 371
تز 1400   - 8
معماری ارزان   - 363
معماری آمریکای جنوبی   - 8
تراشه های کانسپچوال   - 359
معماری و جنگ   - 7
معماری پست مدرن   - 352
طراحی و ضایعات به روای آلیس راستورن   - 7
معماری محدود   - 333
ردلف شیندلر به روایت الیس راستورن   - 7
بنای محدود   - 323
گونتا اشتلزل به روایت آلیس راستورن   - 7
گرمایش زمین   - 317
مینت د سیلوا به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری محلی   - 308
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئله‌ی طراحی به روایت آلیس راستورن   - 7
اتووود کلاسیک   - 304
ریچارد نویترا به روایت آلیس راستورن   - 7
محوطه سازی   - 295
طراحی در زمانه بحران به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری تجربی   - 285
کارلو اسکارپا به روایت آلیس راستورن   - 7
بدنه سازی شهری   - 277
عبور از مرحله جنینی   - 7
کتابخانه ی اتووود   - 276
معماری مصر   - 7
اقتصادِ فضا   - 274
منبع شناسی اتووود   - 7
معماری انتقادی   - 272
پاویون ایران ـ بی ینال ونیز 2016   - 7
معماری ـ سینما   - 268
رقابت مجتمع چندعملکردی شهید کاظمی قم   - 7
زنان و معماری   - 250
آلوار و آینو آلتو به روایت آلیس راستورن   - 7
فضای منفی   - 247
هشت کوتاه نوشته در مورد پوپولیسم   - 7
عکاسی   - 241
طراحی و پناهجویان   - 7
مسکن حومه شهری   - 237
آیلین گری به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری های تک   - 235
باوهاوس به روایت آلیس راستورن   - 7
هنر انتزاعی   - 229
لوسی رای به روایت آلیس راستورن   - 7
گرافیک   - 215
مارسل بروئر به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن عمومی   - 209
چارلز رنه مکینتاش به روایت آلیس راستورن   - 7
طراحی مبلمان   - 208
باکمینستر فولر به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و فاجعه   - 199
طراحی در بازی و تاج و تخت به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری فضای داخلی   - 185
سائول باس به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و رسانه   - 180
میس ون در روهه به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن روستایی   - 178
معماری و عکاسی به روایت آلیس راستورن   - 7
پروژه های دانشجویی از سراسر جهان   - 178
طراحی روی بام به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری ژاپن   - 174
صد و بیست و یک تعریف معماری   - 6
معماری ایران   - 169
پنج پروژه لوکوربوزیه متاخر که هیچگاه ساخته نشدند   - 6
ترسیمات معماری   - 166
فرایند تکامل معماری مدرن هند   - 6
هنر گفت و گو   - 165
مسابقه ویلا 1400   - 6
بلندمرتبه ها   - 138
ورنر پنتون به روایت آلیس رستورن   - 6
اتووود ـ ایران معاصر   - 123
ده پرسش از دو معمار   - 6
معماری کوچک مقیاس   - 106
جنتریفیکیشن   - 6
ویرانه ها   - 104
معماری استرالیا   - 5
مدرنیته؛ از نو   - 98
زنان، آشپزخانه، مقاومت   - 5
معماری چین   - 97
گزارش فرانسویِ وس اندرسون   - 5
معماری آسیا   - 93
تناقض هاوپیچیدگی ها:تئوریهای پیچیدگیِ ونتوری وجیکوبز   - 5
معماری اروپا   - 91
اکنی استودیو   - 5
معماری مذهبی   - 90
کتاب هایی در باب یوتوپیا   - 5
معماری فاشیستی   - 89
رادایکالیسم ایتالیایی در سیزده روایت   - 5
معماران و چالش انتخاب معماری   - 87
شهرسازی کوچک مقیاس   - 5
معماری جنگلی   - 84
چهار یادداشت برای علی اکبر صارمی   - 4
اکسپو   - 83
اتومبیل در چهار روایت کوتاه از بری ریچاردز   - 4
ویروس کرونا و معماری   - 80
بلوپرینت   - 4
فیلوکیتکت   - 79
اتووودْ آبزرور   - 4
معماری و هنر انقلابی   - 79
شهر ژنریک و نامکان ها   - 4
گفت و گو با مرگ   - 79
اکسپوی دبی. 2020   - 4
معماری پراجکتیو   - 78
چالش های اخلاقی ریاضت ورزی در معماری به روایت پیر ویتوریو آئورلی   - 4
جهان علمیْ تخیلی   - 74
چگونه یوتوپیا در روسیه انقلابی مدفون شد   - 4
معماری هند   - 70
فرایند خلاقیت چهار پیشگام معماری مدرن   - 4
معماری دیجیتال   - 68
همه ما سایبورگ هستیم   - 4
پالپ نیوز ِ اتووود   - 68
فرهنگ کمپ به روایت سوزان سانتاگ   - 4
بحران آب   - 65
اختلال های تشخیصی معماران مدرن   - 4
مدارس معماری   - 65
معمای حبابی   - 4
معماری و نقاشی   - 61
معماری پساصنعتی   - 4
پداگوژی   - 60
معماری آفریقا   - 3
زاغه نشینی   - 57
اتووودْ باکسْ آفیس   - 3
معماری و روانشناسی   - 57
مدرنیسم هیپی   - 3
طراحی مُد   - 56
معماری مدارس   - 3
معماری کانستراکتیویستی   - 54
داریوش شایگان و هنر ایرانی   - 3
معماری و هوش مصنوعی   - 53
بازپس گیری حریم خصوصی مان به روایت آنا وینر   - 3
معماری و رنگ   - 53
ژان بودریار؛ شفافیت، ابتذال و آلودگی رابطه   - 3
معماری و ادبیات   - 52
فیلم پدر ساخته ی فلوریان زلر   - 3
آنتروپوسین   - 52
شش پروژه شاخص معماری پست مدرن   - 3
معماری بیابانی   - 50
اندیشیدن از مجرای پاسخ های کووید 19 با فوکو   - 3
معماری و آب   - 50
باشگاه مشت زنی   - 3
معماری اوایل قرن بیستم روسیه   - 47
رقابت آسمانخراش ایوُلو 2016   - 3
هنر روسیه   - 45
آینده کجاست؟ روایتی از رولینگ استون   - 3
طراحی در وضعیت پندمیک به روایت آلیس راستورن   - 45
لویی کان به روایت آلیس راستورن   - 2
باهاوس   - 44
اسمیتسن‌ ـ رابین هود گاردنز   - 2
جنبش متابولیسم   - 44
کودتایی که در مورد ان صحبت نمی کنیم   - 2
معماری و گیم   - 40
تعییرات زیست محیطی ـ انقلاب یا انهدام   - 2
معماری و سلامت   - 37
یوتوپیاهای سیاره ای . نیکیتا داوان با آنجلا دیویس و گایاتری اسپیواک   - 2
درگذشت زاها حدید   - 35
جودیت باتلر مارا به تغییر شکل خشم مان فرا می خواند؛ گفت و گویی با ماشا گِسِن   - 2
معمارْستاره ها به روايت اتووود   - 34
برج سیگرام چگونه جهانی شد؟   - 2
طراحی پارامتریک   - 34
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری   - 2
اکسپو شانگهای 2010   - 33
فیس بوک، گوگل و عصر تاریک سرمایه داری نظارتی   - 2
معماری آمریکا   - 33
شهرهای پیشاصنعتی   - 2
معماری مجازی   - 31
رابرت نوزیک، یوتوپیا و دولت حداقلی   - 2
اکسپو میلان 2015   - 28
فیلم های اتووود   - 2
پاویون های سرپنتین   - 28
سایبرفمینیسم   - 2
معماری پس از یازدهم سپتامبر   - 25
معماری و کودک   - 2
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی   - 24
سایبورگ   - 2
معماری و کوه   - 23
سایبرنتیک   - 1
طراحی جزییات   - 23
نمایش های مد پرادا   - 1
معماری و آسمان   - 21
ان اف تی   - 1
جشن نامه اتووود   - 21
متاورس   - 1
زاها حدید از نگاه معماران ایرانی   - 21
فیلمْگفتارهای معماری و پداگوژی معماری   - 1
زنانِ معمارِ ایرانی و سقف شیشه ای در نوزده روایت   - 20
تابْ آوری دفاتر نوپای معماری   - 1
معماری ـ موسیقی   - 19
پیتر آیزنمن و خانه شماره یک به روایت روبرت سومول   - 1
شانزده کتاب برای ورود به جهان اِی آی و عصر آنتروپوسین   - 19
ده پرسش از هشت معمار   - 1
سینما به ترتیب الفبا به روایت هاوارد سوبر   - 18
چهل نکته در باب هایدگرْخوانی   - 1
فرهنگ نفت   - 18
شهرْخوانی با اتووود   - 1
پردیس ویترا   - 18

طــراحــــــــــــــان
آر ای ایکس   - 3
زیگموند فروید   - 19
آراتا ایسوزاکی   - 16
ژان بودریار   - 11
آرشیگرام   - 8
ژان نوول   - 22
آرکی زوم   - 6
ژاک دریدا   - 19
آلبرت پوپ   - 4
ژاک لوگوف   - 4
آلدو روسی   - 15
ژیل دلوز   - 34
آلفرد هیچکاک   - 5
سائول باس   - 7
آلوار آلتو   - 19
ساسکیا ساسن   - 9
آلوارو سیزا   - 9
سالوادور دالی   - 2
آن تینگ   - 4
سانا   - 5
آنتونی گائودی   - 28
سانتیاگو کالاتراوا   - 14
آنتونی وایدلر   - 5
سدریک پرایس   - 3
آنتونیو نگری   - 6
سو فوجیموتو   - 18
آنسامبل استودیو   - 2
سوپراستودیو   - 9
آنیش کاپور   - 8
سورِ فِهْن   - 6
آی وِی وِی   - 34
سوزان سانتاگ   - 10
آی/ تری   - 2
شاشونا زوبوف   - 4
اُ ام اِی   - 59
شیبیک و کریستوف   - 2
اتوره سوتساس   - 8
شیگرو بان   - 34
ادریان لابوت هرناندز   - 5
عبدالعزیز فرمانفرمایان   - 4
ادوارد برتینسکی   - 1
فدریکو بابینا   - 30
ادوارد سعید   - 17
فرانک گهری   - 50
ادوارد سوجا   - 10
فرانک لوید رایت   - 45
ادواردو سوتو دی مُرِ   - 18
فرای اوتو   - 10
ادولف لوس   - 9
فردا کولاتان   - 2
ارو سارینن   - 30
فردریک جیمسون   - 4
اریک اوون موس   - 14
فرشید موسوی   - 3
اریک هابسبام   - 2
فمیهیکو ماکی   - 4
استن آلن   - 4
فیلیپ جنسن   - 7
استیون هال   - 32
گابریل کوکو شنل   - 2
اسلاوی ژیژک   - 18
گایاتری چاکراوارتی اسپیواک   - 7
اسنوهتا   - 7
گرگ لین   - 7
اسوالد متیوز اونگرز   - 7
گونتا اشتلزل   - 1
اسوتلانا بویم   - 5
لئوپلد بانچینی   - 2
اسکار نیمایر   - 38
لئون کریر   - 2
اف او اِی   - 9
لبس وودز   - 26
ال لیسیتسکی   - 5
لوئیس باراگان   - 2
الیس راستورن   - 112
لوئیس مامفورد   - 1
اِم اِی دی   - 25
لودویگ لئو   - 3
ام وی آر دی وی   - 74
لودویگ میس ون دروهه   - 29
اماندا لِــوِت   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 4
اورهان پاموک   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 1
اویلر وو   - 9
لوسی رای   - 15
ایلین گری   - 9
لویی کان   - 39
ایوان لئونیدوف   - 4
لوییجی مورتی   - 1
بئاتریس کُلُمینا   - 10
لوییس بورژوا   - 8
بال کریشنادوشی   - 4
لُکُربُزیه   - 153
باک مینستر فولر   - 13
لیام یانگ   - 4
برنارد چومی   - 36
لینا بو باردی   - 4
برنارد خوری   - 2
مارتین هایدگر   - 32
برنو زوی   - 7
مارسل بروئر   - 7
بنیامین برتون   - 8
مارشال برمن   - 16
بوگرتمن   - 1
مانفردو تافوری   - 16
بی یارکه اینگلس   - 69
مانوئل کاستلز   - 3
پائولو سولری   - 4
ماکسیمیلیانو فوکسِس   - 10
پائولو فریره   - 2
مایکل سورکین   - 4
پاتریک شوماخر   - 3
مایکل گریوز   - 6
پال گلدبرگر   - 1
محمدرضا مقتدر   - 4
پرویز تناولی   - 2
مخزن فکر شهر   - 1
پری اندرسون   - 3
مـَــس استودیو   - 3
پل ویریلیو   - 28
معماران آر سی آر   - 5
پیتر آیزنمن   - 59
معماران مورفسس   - 16
پیتر برنس   - 5
موریس مرلوپنتی   - 2
پیتر زُمتُر   - 69
موشه سفدی   - 12
پیتر کوک   - 10
میشل سر   - 3
پیر بوردیو   - 5
میشل فوکو   - 59
پییر ویتوریو آئورلی   - 14
نائومی کلاین   - 5
تئودور آدورنو   - 7
نورمن فاستر   - 36
تادو اندو   - 13
نیکلای مارکوف   - 1
تام مین   - 13
هانا آرنت   - 10
تام ویسکامب   - 10
هانری لفور   - 24
تاکامیتسو آزوما   - 3
هانی رشید   - 5
توماس پیکتی   - 5
هرزوگ دی مورن   - 31
توماس هیترویک   - 31
هرنان دیاز آلنسو   - 18
تیتوس بورکهارت   - 2
هنری ژیرو   - 3
تیموتی مورتُن   - 2
هنریک وایدولد   - 1
تیو ایتو   - 25
هنس هولین   - 5
جاشوا پرینس ـ رامس   - 2
هوشنگ سیحون   - 14
جان برجر   - 2
هومی بابا   - 2
جان هیداک   - 7
واسیلی کاندینسکی   - 2
جف منن   - 2
والتر بنیامین   - 30
جفری کیپنس   - 3
والتر گروپیوس   - 18
جورجو آگامبن   - 8
ورنر پنتون   - 5
جوزپه ترانی   - 2
ولادیمیر تاتلین   - 13
جولیا کریستوا   - 2
ولف پریکس   - 1
جونیا ایشیگامی   - 7
ونگ شو   - 8
جیمز استرلینگ   - 1
ویتو آکنچی   - 12
جین جیکوبز   - 2
ویوین وست وود   - 6
چارلز جنکس   - 7
ک. مایکل هیز   - 2
چارلز رنه مکینتاش   - 7
کارلو اسکارپا   - 13
چارلز کوریا   - 15
کازو شینوهارا   - 2
چاینا میه ویل   - 4
کازیو سجیما   - 2
حسن فتحی   - 6
کالین روو   - 1
حسین امانت   - 3
کامران دیبا   - 13
خورخه لوئیس بورخس   - 2
کامرون سینکلر   - 11
داریوش آشوری   - 1
کریستفر الکساندر   - 2
داریوش شایگان   - 13
کریستین نوربرگ ـ شولتز   - 15
دانیل لیبسکیند   - 24
کریم رشید   - 5
دنیس اسکات براون   - 10
کلر استرلینگ   - 2
دورته مندروپ   - 3
کلود پَره   - 3
دیلرـ اِسکـُـفیدیو+رِنفرو   - 23
کنت فرمپتن   - 14
دیوید رُی   - 2
کنزو تانگه   - 10
دیوید گیسن   - 2
کنستانتین ملنیکف   - 3
دیوید هاروی   - 25
کنگو کوما   - 47
رابرت نوزیک   - 2
کوپ هیمِلبِلا   - 23
رابرت ونتوری   - 31
کورنلیوس کاستوریادیس   - 3
رُدولف شیندلر   - 7
کوین لینچ   - 7
رضا دانشمیر   - 5
کیانوری کیکوتاکه   - 1
رم کولهاس   - 119
کیتیو آرتم لئونیدویچ   - 1
رنزو پیانو   - 34
کیشو کـُـروکاوا   - 8
ریچارد مِیر   - 8
یان گِل   - 9
ریچارد نویترا   - 7
یو ان استودیو   - 32
ریموند آبراهام   - 1
یورگن هابرماس   - 15
رینر بنهام   - 2
یورن اوتزن   - 1
رینهولد مارتین   - 5
یونا فریدمن   - 5
ریکاردو بوفیل   - 7
یوهانی پالاسما   - 12
زاها حدید   - 196

کـاربـــــــری هـا
مسکونی   -877
گالری   -95
زیرساخت های شهری   -477
هتل   -84
فرهنگی   -383
ورزشی   -68
پاویون   -303
حمل و نقل عمومی   -39
موزه   -273
بیمارستان و داروخانه و کلینیک   -38
اداری ـ خدماتی   -255
ویلا   -27
تفریحی   -192
مجموعه های مسکونی   -8
مسکونی ـ تجاری   -173
زاغه نشینی   -6
اموزشی   -158
سرویس بهداشتی عمومی   -5
صنعتی   -114
عناصر یادمانی شهری   -5
معماری مذهبی   -108
تجاری   -3
حامی اتووود
مقـــــــــــالات
    دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    پهنه ی معلق تهران؛ شاه عبدالعظیم یا شهر ری
        علی رنجی پور
    دیوید هاروی و شهرســــــــــــــــــــــــــــــــــازی آلترناتیو
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    هنر گفت و گو ـ جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
چنـــــد پــــروژه
مجموعه مسکونی شاه پریان
طراح : علیرضا امتیاز "مدیر اتووود"
منزل شخصی دکتر دلیر - خیابان ولیعصر کوچه 8
طراح : محمود امیدبخش
مجموعه ي تجاري و پاركينگ طبقاتي شقايق
طراح : امين حشمتی
خانه شعر ، پايان نامه معماري كارشناسي ارشد
طراح : م معيت
گذرگاه همیابی
طراح : محمود امیدبخش
کاریــــــــــــابی
   کاریابی
   لیست درخواست ها ی قبلی شما
   لیست کاندیدها به تفکیک استان
   لیست فرصت های کاری به تفکیک استان
وبـــــلـاگ هـــــا
آرشیتکت نمونه
مدیر : مسعود زمانیها
معماری به مثابه ساخت-سجاد نازی
مدیر : سجاد نازی
فتوت نامه معماران
مدیر : اخوان الصفا
مجله معماری Architecture Foolad City
مدیر : مسعود پریوز
معــــرفی کتــــــاب
رهیافت پدیدارشناسی در اندیشه پیتر زومتور
نویسنده :  .
انتشارات : علم معمار

حامی اتووود
 رسانه ی تخصصی معماری و شهرسازی میم زون
هنر گفت و گو ـ صالح تسبیحی با آزاده اخلاقی
اتووود سرویس خبر:   گروه ترجمه و تحقيقات اتووود
1392/04/22
مـنـــــــبـع : www.baharnewspaper.com
تعداد بازدید : 4079

گفت‌وگو با آزاده اخلاقی، به عنوان کارگردان و اجرا‌کننده پروژه "به روایت يك شاهد عيني" چند زاویه را مورد بررسی قرار می‌دهد. یکی فرآیند تولید اثر است که در مجموعه تازه او به شکلی تازه، حرفه‌ای و با همکاری یک گروه بزرگ (که هرکدام در کار خود کمابیش بهترین‌ها بوده‌اند) انجام شده، دیگری نتیجه منحصربه‌فردی است که پیش روی ما بینندگان قرار داده شده است.

 

می‌دانیم که تاریخ یک روند درون‌رونده و پیچیده است و خطی نیست. اتفاقات تکرار می‌شوند و زمینه‌ها تغییر می‌کنند. پیش از هرچیز این دغدغه تاریخی در آثار شما مشاهده می‌شود. آیا این توجه به تاریخ پیشینه هم دارد یا خاص این مجموعه است؟

من همواره در تاریخ دقیق می‌شدم و با خودم فکر می‌کردم اگر جرات داشتم، مورخ می‌شدم. اما حدود چهار سال پیش ذهنم درگیر مرگ شده بود و دلم می‌خواست کاری در این خصوص انجام دهم و از همین زاویه وارد این پروژه شدم. مرگ به شکل جهانی و نه فقط ایران و تاریخ ایران. بعد به مرگ‌های مشهور تاریخ ایران نزدیک شدم. البته آرام‌آرام مجبور شدم فیلتر‌هایی روی ایده اولیه بگذارم.

آیا این مرگ‌اندیشی سابقه‌ای هم در کارهایتان داشته است؟ یعنی زمینه‌های قبلی هم بوده‌اند؟

من وقتی 18ساله و در استرالیا دانشجو بودم، اولین پروژه‌ای که کار کردم مجموعه دو‌هزارتایی بود که از قبرستان ملبورن گرفتم. در واقع حتما چیزی درون من بوده که این توجه به مرگ را از همان اول در من تثبیت کرده است. اما هم‌اکنون بعد از سال‌ها، به این پروژه که رسیدم، مرگ شکل دیگری پیدا کرده است. مرگ‌هایی که در این پروژه ثبت شده‌اند، ناگهانی، تراژیک و نزدیک به ما هستند. از جنس مرگ‌هایی که زیاد می‌شناسیم و آن‌قدر ناگهانی است که گاه به خیابان می‌روی و دیگر برنمی‌گردی و شوک‌هایی که به تمام ما وارد شده و خواهد شد. خب شاید تمام ما مرگ‌های تراژیک و ناگهانی را تجربه کرده باشیم. من هم براساس تجربه خودم به این تلقی از مرگ رسیدم.

ما حدود صد سال پرالتهاب داشته‌ایم. از چند انقلاب و جنگ گرفته تا مسائل دیگر. و تقریبا نیمی از این صد سال به دیکتاتوری قرون وسطایی قجر و دوران رضا خانی گذشته. با توجه به این موقعیت، در آثار شما ما با مرگ به تنهایی روبه‌رو نیستیم. با قهرمانانی روبه‌روییم که در مرزهای اسطوره شدن حرکت می‌کنند و تاریخ‌سازند. انتخاب این اشخاص بر چه مبنایی بوده و ارتباط شخصی‌تان با آن‌ها به چه صورت بوده که منجر به خلق اثر شده است؟

اول که تعدادشان حدود 10 تا بود و بعد کم و کمتر شدند. مثلا مرگ " وارطان" هم بود که شاملو در شعرش به او اشاره کرده و جنازه‌اش در جاجرود است، مرتضی کیوان و مصطفی شعاعیان هم بودند که حتی تا پیش‌تولید هم آمد، ولی چون "چپ"های پروژه زیاد می‌شدند و بنا نبود گرایش سیاسی مشخصی برجسته شود حذف شدند تا تعادل ایجاد شود. از طرفی من تهیه‌کننده داشتم و مجبور بودم تعداد محدودی فریم داشته باشم.

این آدم‌هایی که الان انتخاب و کار شده‌اند تمام ِ گزیده و ایده شما نبودند؟

نه، خیلی بیشتر بود. ولی مسئله تکرار جنسِ این مرگ‌ها هم هست. مثلا رو در رو شدن مادر "تقی ارانی" با جسد فرزند. در تاریخ ایران این جنس مواجهه با مرگ کم نداریم.

یعنی مقداری هم نمادین به مرگ نگاه کردید.

دقیقا. مثلا مگر نحوه مرگِ میرزاده عشقی؛ این‌که یک شاعر و نویسنده است و توسط حکومت وقت کشته می‌شود. من یک مثال از ده‌ها نمونه گرفتم.

آن‌وقت این نقطه اشتراک که مرگ‌های آن‌ها را نمادین می‌کند، چیست؟ به هر حال رویکردهاشان و تاریخشان با هم فرق دارد. مثلا کلنل پسیان یک مبارز نظامی است ولی میرزاده یک شاعر است. گفتی و دانستیم که آن‌ها در مرگ با هم تلاقی و شباهت دارند. اما چه عناصر دیگری هستند که مرگ آن‌ها را نمادین می‌کند؟

به نظر من مهم‌ترین نقطه اشتراک این مرگ‌ها تراژیک بودن آن‌هاست. حتی آن‌هایی که به قتل نرسیده بودند. مثلا سهراب شهید ثالث، در تنهایی و به شکلی تراژیک مرده. او البته تنها نیست. مثلا بیژن مفید هم دقیقا به همین شکل از دنیا رفته است یا غلامحسین ساعدی که تا لحظات آخر در پروژه من بود که مرگش کمابیش خودخواسته به حساب می‌آید و بسیار به شهید ثالث و بیژن مفید شبیه است. یعنی مثلا از مرگ‌های در غربت و خودخواسته و شبیه به هم، آخرش رسیدم به شهید ثالث. در حالی که فقط این یکی نبود.

کمی درباره فرآیند تولید این آثار بگو. با توجه به این‌که در ایران این شکل تولید تصویر تا به حال تجربه نشده بوده. می‌دانیم که در تولید این آثار کارهایی انجام شده که خیلی‌شان اصلا به هنر مربوط نیستند و بیشتر مدیریت و زحمت‌های دیگر می‌طلبند. در مورد این‌که استاندارد‌هایی رعایت شده و به این نقطه رسیده‌اید و این‌که گالری به هر حال تهیه‌کننده شده و هزینه‌های زیادی کرده و شما هم اعتماد او را با اعتماد متقابل پاسخ داده‌اید توضیح بدهید.

اول از همه که سه سال و نیم پژوهش و تحقیقات کردم. یعنی همه‌اش داشتم فقط می‌خواندم. از روزنامه‌های آن زمان تا کتاب‌ها و روایات شاهدان واقعه. روی هر شخصی که زوم می‌کردم می‌دیدم در منابع مختلف چقدر روایات با هم متفاوتند و فرق دارند. یکی می‌گفت "میرزاده عشقی" دوید رفت توی کوچه افتاد. یکی می‌گفت در حیاط افتاد...

سردرگم نمی‌شدید؟

چرا خیلی. مثلا راجع به مرگ شریعتی یک اتفاق جالب افتاد. من وقتی اول از همه با سوسن شریعتی صحبت کردم، گفت "پدرم را روی برانکارد از در خانه بردند بیرون." ولی از آن طرف "پوران شریعت‌رضوی" (همسر دکتر شریعتی) می‌گفت روی ویلچر گذاشتند و بردند بیرون چون همسایه‌ها نترسند و فکر کنند مریض است نه جنازه. من دوباره به سوسن شریعتی زنگ زدم و گفتم یک چنین تفاوتی هست. او رفت با مادرش و فامیل دیگر که در آن صحنه حضور داشتند صحبت کرد و متوجه شد. یعنی حتی به واسطه این مجموعه یک بازنگری‌ای هم توی روایت‌ها و راوی‌ها شد.

آیا با همه خانواده‌ها یا شاهدان در تماس بودید؟

با آن‌هایی که در دسترس بودند تمام تلاشمان را کردیم. مثلا برای مرگ تختی، مصدق، شریعتی، باکری یا طالقانی بودند و شد. ولی قطعا برای مثلا صوراسرافیل یا میرزاده عشقی مجبور بودم اکتفا کنم به اسنادی که هست یا حرف‌هایی که این‌ور و آن‌ور زده شده.

بعد از این تحقیق‌ها چه کردید؟

یک هفت، هشت ماهی فقط نقاشی می‌دیدم. از صبح پا می‌شدم تا شب نقاشی‌های تاریخ هنر را تماشا می‌کردم. پای کامپیوتر می‌نشستم و نگاه می‌کردم. هرچه سوژه مرگ دستم می‌آمد (که خیلی‌هایش هم مسیح بود) می‌انداختم توی یک فولدر دیگر و برای خودم آرشیو می‌کردم. ایده هنوز به این شکل جا نیفتاده بود و نمی‌دانستم در انتها چه می‌شود. موقع دیدن نقاشی خودم را جای نقاش می‌گذاشتم. مثلا به خودم می‌گفتم "کاراواجو" (نقاش قرون وسطایی ایتالیایی) وقتی "مسیح و مریم" را می‌کشیده از چه زاویه‌ای نگاه می‌کرده. چه نوری می‌داده به سوژه... بعد افتادم به عکس دیدن. عکس‌هایی که در آن‌ها یک آدم مرده است.

آیا از تصاویری که در مجموعه حاضر بازسازی شده عکس مستند و واقعی وجود دارد و دیده‌ای؟

اصلا یکی از ملاک‌ها این بود که عکسی از آن واقعه موجود نباشد. هیچ عکسی از آدم‌های این مجموعه در لحظه مرگشان وجود ندارد و به همین خاطر من تعدادی از سوژه‌های مورد علاقه‌ام مثل صادق هدایت را به واسطه این‌که عکس مرگشان موجود بوده است از فهرستم حذف کردم.

چرا، چه اصراری داشتید؟

چون می‌خواستم کاملا به روایت من باشد. می‌خواستم هیچ سند مشخصی از آن لحظه نباشد تا من بتوانم آن لحظه را به تمامی زنده کنم.

هرکس به این مجموعه نگاه می‌کند متوجه می‌شود و در کاتالوک نمایشگاه هم نوشته شده که پروژه را یک گروه پیش برده است. با نگاهی به نام‌ها، از عکاس تا طراحان لباس و صحنه با یک گروه کاملا حرفه‌ای روبه‌روییم. تو خودت به عنوان خالق اثر و صاحب ایده چقدر در این کارها دخالت می‌کردی؟

واقعیتش من تا قبل از این‌که تهیه‌کننده پیدا بشود و وارد پیش‌تولید بشویم خیلی بی‌تجربه بودم. فکر می‌کردم دارم تحقیق می‌کنم، پول هم که ندارم، ماشینم را می‌فروشم، با پولش دو، سه فریم می‌گیرم. یعنی اصلا فکر نمی‌کردم این پروژه عملی بشود. و کوتاه هم نمی‌آمدم که ارزان کاری کنیم و سرو تهش را هم بیاورم. از اول اعتقادم بر این بود که باید کار حرفه‌ای باشد. گریمور داشته باشد. طراح لباس و صحنه داشته باشد. بازیگر داشته باشم. حتی کس دیگری پشت دوربین قرار بگیرد و عکاسی کند. بر این اساس جلو رفتم و به لحاظ کیفی این نگاه خیلی هزینه‌بر بود. می‌خواستم حتی دوفریم هم شده، کار را با این سیاق حرفه‌ای پیش ببرم و خودم همه کارها را نکنم و هرکس را در جایی که می‌تواند بهترین کار را بکند قرار دهم. و واقعا اگر احسان رسول اف (صاحب گالری محسن) نبود، این پروژه سر نمی‌گرفت.

یعنی او به عنوان تهیه‌کننده پیشنهاد داد؟

بله. او پیشنهاد داد این پروژه را به تهیه‌کنندگی گالری محسن پیش ببریم و خیلی من را پشتیبانی کرد.

برای پیش‌تولید و کارهای عملی چقدر خودت درگیر شدی؟ مثلا برای پیدا کردن لوکیشن؟

ما وارد پیش‌تولید شدیم. یک گروه سینمایی بودیم. مدیر تولید سینمایی داشتیم. من یک دستیار خیلی خوب که خیلی زحمت کشید، داشتم به نام "لاله مستوفی" و نشستیم برنامه ریختیم. قرار شد 20روز پیش تولید کنیم. بعدش به تعداد سوژه‌ها، 18روز (که بعد شد 17نفر) کار را تولید کنیم. تازه توی این موقعیت بود که من فهمیدم باید لوکیشن‌ها را از قبل پیدا می‌کردم. البته تجربه شد و برای پروژه بعدی حتما همه لوکیشن‌ها را پیدا خواهم کرد. به هر حال ما راه افتادیم دنبال لوکیشن و خیلی کار سختی بود. چون مثلا برای تصویر "میرزاده عشقی" خانه‌هایی دیدیم که میراث فرهنگی برداشته بازسازی کرده و به درد ما نمی‌خورد و ما سه روز از صبح تا شب به همراه دستیارم در خیابان پامنار راه می‌رفتیم و خانه به خانه در می‌زدیم و می‌پرسیدیم "خانه شما حوض دارد یا نه"که البته تجربه عجیبی بود و خانه‌های عجیبی دیدیم. خلاصه به خاطر این‌که از قبل آماده نبودم، وقتی وارد تولید شدیم هنوز همه لوکیشن‌ها را ندیده بودیم. مثلا برای صحنه کشتن دانشجویان در "16 آذر 32" جایی را پیدا نکرده بودیم. سه روز مانده بود پروژه تمام بشود و ما هنوز مشکل لوکیشن داشتیم. یعنی کار در این حد فشرده و سخت بود.

همه ما یک تصویر ذهنی از رویداد‌ها داریم. شما یک روایت از میان روایات را عینی کرده‌اید. می‌خواهم بدانم چقدر از این روایت بازسازی عین به عین براساس دقیق‌ترین شواهد است و چقدر از تخیل و تصویر ذهنی ِخودت را در این بازسازی دخیل کرده‌ای؟

قطعا تخیل شخصی من دخیل شده است. مثلا درباره "میرزاده عشقی" من مدت طولانی مطالعه کردم و به یک تصویر ذهنی رسیدم که حتی استعاره‌هایش هم روشن بود. مثلا کلاه‌نمدی‌ها را هم در ذهنم ساخته بودم که اشاره شود به شعر "کلاه‌نمدی‌های" عشقی. بعد ‌اي‌میل زدم به محمد قائد که کتاب خیلی خوبی درباره زندگی و مرگ عشقی نوشته است که سوالاتم را رفع کنم و تصویر دقیق‌تر شود. مثلا پرسیدم لباس آن زن ِ صاحبخانه چه شکلی بوده! و محمد قائد هم که خیلی تشویق کرد و خودش این تحقیق‌ها را دوست داشت، راهنمایی‌ام کرد و رفتم عکس‌های لباس زنان در سال‌ 1300 را دیدم. یا مثلا سایه‌بان مغازه‌ها در تصویر ِ" کلنل پسیان" در عکس‌ها همیشه سیاه و سفید افتاده و من نمی‌دانستم چه رنگی بوده و هیچ منبعی هم پیدا نمی‌کردم. با چندین معمار صحبت کردم و کسی نمی‌دانست. بنابراین خیلی چیزها را با تخیل خودم کار کردم. و هیچ جا نمی‌توانم مدعی باشم این صحنه‌ای که من ساخته‌ام دقیقا عین واقعیت است. ولی هر شیئی که در تصویر گذاشته‌ام کارآیی و دلیلی داشته. مثلا دوچرخه‌ای که توی حیاط خانه "میرزاده عشقی" هست به دلیل این گذاشته شده که عشقی با دوچرخه رفت و آمد می‌کرده. قالیچه گذاشتم چون اشاره شده. تپانچه را گذاشتم چون در تاریخ به صراحت هست که دست نوکر مخبرالدوله بوده. درباره لباس‌ها هم خب خانوم (ژیلا) مهرجویی متخصص این کار هستند و خیلی زحمت کشیدند. من هم البته وسواس بیمارگونی دارم که توی روند کار خیلی گروه را اذیت کرد و کوتاه نمی‌آمدم. تا زخم تیفوس " تقی ارانی" را رفتم با یک دکتر چک کردم، عکس آوردم به گریمور دادم که این زخم باید این شکلی باشد یا مثلا "حمیداشرف" سال 54 چه کفشی پاش بوده. و اگر " کیکرز" بوده، کفش چه رنگی بوده و خلاصه خیلی این جزییات سخت بودند. در واقع وقتی منابع دسته اول در دسترس نیستند خودت مجبور می‌شوی دست به کار شوی. بر همین اساس من هم مجموعه‌ای بزرگ از عکس برای خودم جمع‌آوری کرده‌ام. خیلی وسواس به خرج دادم. حتی مثلا پلاک آن ماشینی که فروغ با آن تصادف کرده دقیقا اعداد پلاک اصلی است، نوع شکستن شیشه ماشین، رنگ ماشین. همه دقیق و با وسواس کار شد. البته باید بگویم که من روایتی را که بیشتر از همه خودم قبول داشتم و برداشت شخصی خودم بود بازسازی کردم. مثلا تصویر "حمید اشرف" در خانه کار شده در حالی که توی واقعیت او توی پشت بام افتاده و دوستانش را می‌برند توی پشت بام که شناسایی کنند و او داشته به آسمان نگاه می‌کرده. من کمی دست بردم و او را آوردم توی خانه. چون به نظر من جزییات این خانه مهم بود. و حتی کتاب‌هایی که من آن‌جا گذاشتم مثل کتاب ِ"در آستانه" که سال‌ها بعد چاپ شده. خلاصه دست بردم و ایده‌هایی در کار وارد کردم که برای خودم مهم بود و نماد و نشانه‌گذاری کردم. من این دخالت‌ها را توی کار کرده‌ام چون این روایت ِ من بوده. یکی از روایتِ موجود و نه همه‌اش.

پس منظورتان این بوده که فقط یکی از راوی‌ها هستید؟

دقیقا! مگر می‌شود کسی مدعی شود کل حقیقت را می‌داند و دارد همه واقعیت را می‌گوید؟

... و برای همین خودتان را هم در عکس‌ها وارد کردید؟ یعنی می‌خواستید به این "یک روایت از میان روایت متعدد" تاکید کنید؟

بله. من می‌خواستم بین دنیای معاصرمان و آن تاریخ ارتباطی برقرار کنم. به این فکر می‌کردم که من سال‌ها بعد از این وقایع به دنیا آمده‌ام. آن موقع نبودم. اگر معتقد به روح باشیم، من روح باشم بروم به آن تاریخ و این‌که آیا ما می‌توانسته‌ایم آن‌وقت‌ها آن‌جا بوده باشیم؟ و برعکس. مثلا در انقلاب سال 57، دقیقا در بیست ودوم بهمن که مردم توی خیابان بودند مصدق از دیدن خیابان‌های تهران چه حالی بوده. پسیان اگر می‌دید می‌گفت آیا خونی که داده برای کشورش به ثمر نشسته یا نه؟ جای من هم با رابطه حسی‌ای که با آن آدم‌ها داشته‌ام ارتباط مستقیم دارد. مثلا در تصویر "علی شریعتی"، تنهایی این دو تا بچه که صبح زود وارد لندن شده بودند و با جنازه پدر روبه‌رو می‌شوند خیلی تکانم داد. و برای همین می‌بینی که بچگی‌های " سوسن شریعتی" را بغل کرده‌ام.

با توجه به سنت تاریخ‌نگاری ایرانی که بیشتر "تذکره‌نویسی" به حساب می‌آید و حتی در دوران مشروطه نیز از نثر مسجع و قجری دوران عطار نیشابوری برای نوشتن راجع به تاریخچه آدم‌ها استفاده شده و این خودش همه چیز را مبهم‌تر می‌کرده، شما در جهت عکس این ماجرا، سعی کردید شفاف حرف بزنید. تصویر ذهنی موجود را عینیت ببخشید، اما می‌خواهم بدانم این واقعیت اصلی، مثلا خود ِ مرگ ِ فروغ فرخزاد جذاب بوده است و مردم به واسطه آن می‌آیند جذب کار تو می‌شوند، یا خودِ اثر تو دارد حرف می‌زند و دعوت می‌کند و مستقل از آن واقعیت است؟

من فکر می‌کنم خودِ آن واقعیت خیلی قدرتمند است. خیلی مهیب است. برای خود ِ من تک‌تک این آدم‌ها قلبم را فشرده‌اند. به آرمان‌ها و مرگشان فکر کردم. واکنش‌هایی هم که از بعضی مخاطبان می‌بینم خیلی عجیب است. یک‌باره یک آدمی می‌آید کار را می‌بیند. بعد بدون هیچ حرفی مرا بغل می‌کند، گریه می‌کند و می‌رود. زیبایی‌شناسی تصویر و این‌ها را بگذاریم کنار.

به هر حال این تصاویر تکان‌دهنده‌اند. یعنی کسی که با تصویر مرگ " تقی ارانی" برخورد می‌کند لزوما او را نمی‌شناسد ولی تکان می‌خورد. این تکانه از کجا ناشی می‌شود؟

من فکر می‌کنم مرگ این آدم‌ها، اصلا زندگی آن‌ها، این‌که اغلب جوانمرگ شده‌اند واقعا اتفاق مهمی است. وقتی می‌خواستم خانوده‌های این‌ها را پیدا کنم متوجه این قضیه شدم. این‌که پسیان توی 30سالگی مرده است. میرزاده توی 31سالگی و خانواده‌ای نداشته‌اند و هنوز ازدواج نکرده بودند...

خب به تاریخ اساطیر ایران هم که نگاه می‌کنیم، ما سهراب و سیاوش و بردیا و دیگران را داریم که همه‌شان مرگ تراژیک دارند و انگار هرکس به شعله‌های آتش نزدیک‌تر باشد حتما باید بسوزد و نمی‌تواند برود و سالم بازگردد، آیا این آرمان‌گرایی و ایده‌آلیسم در شما هم وجود دارد که جذب این زاویه از تاریخ و اساطیر می‌شوید؟

بله. من انرژی عجیبی درونم بود که در تمام روزهای تولید این آثار اصلا نخوابیدم و وقتی کار تمام شد آن‌قدر انرژی داشتم که بروم دوباره از اول شروع کنم.

توی این تصاویر نشانه‌گذاری‌هایی کرده‌اید که صحبت راجع به آن‌ها به نظرم برای جمع کردن بحث جذاب باشد. مثلا گلی که روی سینه "مرضیه اسکویی" هست. یا خونی که روی کتاب "همسایه‌ها" ریخته. این‌ها چقدرش نماد است و چقدرش کد‌گذاری شخصی؟

اتفاقا من خیلی منتظر بودم این کد‌ها را بشناسند و به هم بگویند. مثلا توی کار "مرضیه اسکویی"، من خودم دارم "حمید اشرف" را هل می‌دهم که فرار کن برو. چون او یک رابطه عاطفی با مرضیه داشته و می‌خواسته بیاید او را نجات بدهد و خیلی چیزهای دیگر که منتظرم آدم‌ها بیایند و ببینند و بشناسند.



حامی اتووود
نظـــــــر اعضــــــــا
هنوز نظری برای این خبر ثبت نشده است.

ثبــــــــت نظـــــــر

  
جهت ارسال نظر باید وارد سیستم شوید. / عضو جدید
ایـمـــیـل :  
رمز عبـور :  

خانه ی Gu(ho)st , ملغمه ای از دوشان زدگی و شبح گونی مرکز هنر
طرح سیال زاحا حدید برای مرکز هنرهای نمایشی تایپای چین TPAC ))
پلت فرم اجتماعي الكتريك ؛ پلانْ آزادي معلق در خط آسمان پاريس
تجاوز به اصالت معماری؛ نقدهایی از کامران دیبا بر باغ و فرهنگسرای نیاوران ـ بخش اول
موسسه پرادا؛ کولهاس و بازساخت صنعتی تاریخ آینده ـ قسمت دوم
درباره معماران معاصر ایران :
این گروه در سال 1386 با هدف ایجاد پل ارتباطی بین معماران ایرانی معاصر گرد هم آمد.با شروع کار این وب سایت معماران متقاضی در محیطی ساده وکارآمد به تبادل پروژه ها ومقــــالات خود خواهند پرداخت ودر فضای فروم به بحث وگفتگو می پردازند.
خانه | ورود | ثبت نام | درباره ما | تماس با ما | قوانین سایت | راهنما | تبلیغات
© کلیه حقوق این وب سایت متعلق به گروه معماران معاصر می باشد.
Developed by Tryon Software Group