معماران معاصر ایران, اتووود - بزرگترین سایت معماری
ثبت نام عضو جدید ایمیل آدرس: رمز عبور : رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید خانه |  ثبت نام |  تماس با ما |  درباره ما |  قوانین سایت |  راهنما |  تبلیغات




موضوعـات مــعـماری
معماری و دیگر حوزه های فکر   - 1706
20 بنا که هرگز ساخته نشد   - 17
منظر شهری   - 1591
پداگوژی انتقادی   - 17
طراحي داخلي   - 1166
کارگاهْ مسابقه قوام الدین شیرازی   - 16
نظریه معماری   - 1131
شهرهای در حرکت   - 15
سازه های شهری   - 1080
مسابقه مرکز اجتماعی شهر صدرا   - 15
تکنولوژی ساخت   - 1072
معماری بایومورفیک   - 15
معماری حوزه عمومی   - 1062
سینما ـ طراحی صحنه ـ معماری   - 15
مرزهای معماری   - 1047
رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت   - 15
نگاه نو به سكونت   - 915
اینستالیشن های شهری   - 14
المان شهری   - 868
ویلا ساوا ـ لوکوربوزیه   - 14
نظریه شهری   - 835
معماری و غذا   - 13
معماری و سیاست   - 802
فیلم پارازیت ساخته بونگْ جونْ هو   - 13
معماری مدرن   - 776
معماری و دشت   - 12
معماری پایدار   - 744
معماری خاورمیانه   - 11
کلان سازه   - 731
ده کتاب که هر معمار باید بخواند   - 11
روح مکان   - 670
معماری خوانی   - 10
آینده گرایی   - 660
ده پروژه کمتر شناخته شده لوکوربوزیه متقدم   - 10
معماری منظر   - 628
کنگو کوما ـ استادیوم ملی توکیو   - 10
برنامه ریزی شهری و منطقه ایی   - 624
کلیسای رونشان ـ لوکوربوزیه   - 10
آرمان شهرگرایی   - 587
بی ینال ونیز   - 10
طراحی صنعتی   - 575
درس گفتارهای اتووود   - 10
معماری تندیس گون   - 570
معماری و انسان شناسی   - 10
توسعه پایدار   - 566
فمینیسم   - 9
معماری شمایل گون   - 556
معماری و فضای زیرساخت های نرم   - 9
منتقدان معماری   - 556
اتوره سوتساس به روایت آلیس راستورن   - 9
نوسازی و بهسازی بافت های شهری   - 545
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه دوم   - 9
معماریِ توسعه   - 517
ده زن برتر تاریخ معماری مدرن   - 9
باز زنده سازی   - 494
لیوینگ آرکیتکچر   - 9
هنر مدرنیستی   - 437
معماری تخت جمشید   - 8
معماری یادمانی   - 390
معماری بلوک شرق ـ جهان در حال محو شدن   - 8
طراحی نئولیبرال   - 387
شارلوت پریاند به روایت آلیس راستورن   - 8
معماری سبز   - 385
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه اول   - 8
تغییرات اقلیمی   - 371
تز 1400   - 8
معماری ارزان   - 363
معماری آمریکای جنوبی   - 8
تراشه های کانسپچوال   - 359
معماری و جنگ   - 7
معماری پست مدرن   - 352
طراحی و ضایعات به روای آلیس راستورن   - 7
معماری محدود   - 333
ردلف شیندلر به روایت الیس راستورن   - 7
بنای محدود   - 323
گونتا اشتلزل به روایت آلیس راستورن   - 7
گرمایش زمین   - 317
مینت د سیلوا به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری محلی   - 308
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئله‌ی طراحی به روایت آلیس راستورن   - 7
اتووود کلاسیک   - 304
ریچارد نویترا به روایت آلیس راستورن   - 7
محوطه سازی   - 295
طراحی در زمانه بحران به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری تجربی   - 285
کارلو اسکارپا به روایت آلیس راستورن   - 7
بدنه سازی شهری   - 277
عبور از مرحله جنینی   - 7
کتابخانه ی اتووود   - 276
معماری مصر   - 7
اقتصادِ فضا   - 274
منبع شناسی اتووود   - 7
معماری انتقادی   - 272
پاویون ایران ـ بی ینال ونیز 2016   - 7
معماری ـ سینما   - 268
رقابت مجتمع چندعملکردی شهید کاظمی قم   - 7
زنان و معماری   - 250
آلوار و آینو آلتو به روایت آلیس راستورن   - 7
فضای منفی   - 247
هشت کوتاه نوشته در مورد پوپولیسم   - 7
عکاسی   - 241
طراحی و پناهجویان   - 7
مسکن حومه شهری   - 237
آیلین گری به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری های تک   - 235
باوهاوس به روایت آلیس راستورن   - 7
هنر انتزاعی   - 229
لوسی رای به روایت آلیس راستورن   - 7
گرافیک   - 215
مارسل بروئر به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن عمومی   - 209
چارلز رنه مکینتاش به روایت آلیس راستورن   - 7
طراحی مبلمان   - 208
باکمینستر فولر به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و فاجعه   - 199
طراحی در بازی و تاج و تخت به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری فضای داخلی   - 185
سائول باس به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و رسانه   - 180
میس ون در روهه به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن روستایی   - 178
معماری و عکاسی به روایت آلیس راستورن   - 7
پروژه های دانشجویی از سراسر جهان   - 178
طراحی روی بام به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری ژاپن   - 174
صد و بیست و یک تعریف معماری   - 6
معماری ایران   - 169
پنج پروژه لوکوربوزیه متاخر که هیچگاه ساخته نشدند   - 6
ترسیمات معماری   - 166
فرایند تکامل معماری مدرن هند   - 6
هنر گفت و گو   - 165
مسابقه ویلا 1400   - 6
بلندمرتبه ها   - 138
ورنر پنتون به روایت آلیس رستورن   - 6
اتووود ـ ایران معاصر   - 123
ده پرسش از دو معمار   - 6
معماری کوچک مقیاس   - 106
جنتریفیکیشن   - 6
ویرانه ها   - 104
معماری استرالیا   - 5
مدرنیته؛ از نو   - 98
زنان، آشپزخانه، مقاومت   - 5
معماری چین   - 97
گزارش فرانسویِ وس اندرسون   - 5
معماری آسیا   - 93
تناقض هاوپیچیدگی ها:تئوریهای پیچیدگیِ ونتوری وجیکوبز   - 5
معماری اروپا   - 91
اکنی استودیو   - 5
معماری مذهبی   - 90
کتاب هایی در باب یوتوپیا   - 5
معماری فاشیستی   - 89
رادایکالیسم ایتالیایی در سیزده روایت   - 5
معماران و چالش انتخاب معماری   - 87
شهرسازی کوچک مقیاس   - 5
معماری جنگلی   - 84
چهار یادداشت برای علی اکبر صارمی   - 4
اکسپو   - 83
اتومبیل در چهار روایت کوتاه از بری ریچاردز   - 4
ویروس کرونا و معماری   - 80
بلوپرینت   - 4
فیلوکیتکت   - 79
اتووودْ آبزرور   - 4
معماری و هنر انقلابی   - 79
شهر ژنریک و نامکان ها   - 4
گفت و گو با مرگ   - 79
اکسپوی دبی. 2020   - 4
معماری پراجکتیو   - 78
چالش های اخلاقی ریاضت ورزی در معماری به روایت پیر ویتوریو آئورلی   - 4
جهان علمیْ تخیلی   - 74
چگونه یوتوپیا در روسیه انقلابی مدفون شد   - 4
معماری هند   - 70
فرایند خلاقیت چهار پیشگام معماری مدرن   - 4
معماری دیجیتال   - 68
همه ما سایبورگ هستیم   - 4
پالپ نیوز ِ اتووود   - 68
فرهنگ کمپ به روایت سوزان سانتاگ   - 4
بحران آب   - 65
اختلال های تشخیصی معماران مدرن   - 4
مدارس معماری   - 65
معمای حبابی   - 4
معماری و نقاشی   - 61
معماری پساصنعتی   - 4
پداگوژی   - 60
معماری آفریقا   - 3
زاغه نشینی   - 57
اتووودْ باکسْ آفیس   - 3
معماری و روانشناسی   - 57
مدرنیسم هیپی   - 3
طراحی مُد   - 56
معماری مدارس   - 3
معماری کانستراکتیویستی   - 54
داریوش شایگان و هنر ایرانی   - 3
معماری و هوش مصنوعی   - 53
بازپس گیری حریم خصوصی مان به روایت آنا وینر   - 3
معماری و رنگ   - 53
ژان بودریار؛ شفافیت، ابتذال و آلودگی رابطه   - 3
معماری و ادبیات   - 52
فیلم پدر ساخته ی فلوریان زلر   - 3
آنتروپوسین   - 52
شش پروژه شاخص معماری پست مدرن   - 3
معماری بیابانی   - 50
اندیشیدن از مجرای پاسخ های کووید 19 با فوکو   - 3
معماری و آب   - 50
باشگاه مشت زنی   - 3
معماری اوایل قرن بیستم روسیه   - 47
رقابت آسمانخراش ایوُلو 2016   - 3
هنر روسیه   - 45
آینده کجاست؟ روایتی از رولینگ استون   - 3
طراحی در وضعیت پندمیک به روایت آلیس راستورن   - 45
لویی کان به روایت آلیس راستورن   - 2
باهاوس   - 44
اسمیتسن‌ ـ رابین هود گاردنز   - 2
جنبش متابولیسم   - 44
کودتایی که در مورد ان صحبت نمی کنیم   - 2
معماری و گیم   - 40
تعییرات زیست محیطی ـ انقلاب یا انهدام   - 2
معماری و سلامت   - 37
یوتوپیاهای سیاره ای . نیکیتا داوان با آنجلا دیویس و گایاتری اسپیواک   - 2
درگذشت زاها حدید   - 35
جودیت باتلر مارا به تغییر شکل خشم مان فرا می خواند؛ گفت و گویی با ماشا گِسِن   - 2
معمارْستاره ها به روايت اتووود   - 34
برج سیگرام چگونه جهانی شد؟   - 2
طراحی پارامتریک   - 34
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری   - 2
اکسپو شانگهای 2010   - 33
فیس بوک، گوگل و عصر تاریک سرمایه داری نظارتی   - 2
معماری آمریکا   - 33
شهرهای پیشاصنعتی   - 2
معماری مجازی   - 31
رابرت نوزیک، یوتوپیا و دولت حداقلی   - 2
اکسپو میلان 2015   - 28
فیلم های اتووود   - 2
پاویون های سرپنتین   - 28
سایبرفمینیسم   - 2
معماری پس از یازدهم سپتامبر   - 25
معماری و کودک   - 2
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی   - 24
سایبورگ   - 2
معماری و کوه   - 23
سایبرنتیک   - 1
طراحی جزییات   - 23
نمایش های مد پرادا   - 1
معماری و آسمان   - 21
ان اف تی   - 1
جشن نامه اتووود   - 21
متاورس   - 1
زاها حدید از نگاه معماران ایرانی   - 21
فیلمْگفتارهای معماری و پداگوژی معماری   - 1
زنانِ معمارِ ایرانی و سقف شیشه ای در نوزده روایت   - 20
تابْ آوری دفاتر نوپای معماری   - 1
معماری ـ موسیقی   - 19
پیتر آیزنمن و خانه شماره یک به روایت روبرت سومول   - 1
شانزده کتاب برای ورود به جهان اِی آی و عصر آنتروپوسین   - 19
ده پرسش از هشت معمار   - 1
سینما به ترتیب الفبا به روایت هاوارد سوبر   - 18
چهل نکته در باب هایدگرْخوانی   - 1
فرهنگ نفت   - 18
شهرْخوانی با اتووود   - 1
پردیس ویترا   - 18

طــراحــــــــــــــان
آر ای ایکس   - 3
زیگموند فروید   - 19
آراتا ایسوزاکی   - 16
ژان بودریار   - 11
آرشیگرام   - 8
ژان نوول   - 22
آرکی زوم   - 6
ژاک دریدا   - 19
آلبرت پوپ   - 4
ژاک لوگوف   - 4
آلدو روسی   - 15
ژیل دلوز   - 34
آلفرد هیچکاک   - 5
سائول باس   - 7
آلوار آلتو   - 19
ساسکیا ساسن   - 9
آلوارو سیزا   - 9
سالوادور دالی   - 2
آن تینگ   - 4
سانا   - 5
آنتونی گائودی   - 28
سانتیاگو کالاتراوا   - 14
آنتونی وایدلر   - 5
سدریک پرایس   - 3
آنتونیو نگری   - 6
سو فوجیموتو   - 18
آنسامبل استودیو   - 2
سوپراستودیو   - 9
آنیش کاپور   - 8
سورِ فِهْن   - 6
آی وِی وِی   - 34
سوزان سانتاگ   - 10
آی/ تری   - 2
شاشونا زوبوف   - 4
اُ ام اِی   - 59
شیبیک و کریستوف   - 2
اتوره سوتساس   - 8
شیگرو بان   - 34
ادریان لابوت هرناندز   - 5
عبدالعزیز فرمانفرمایان   - 4
ادوارد برتینسکی   - 1
فدریکو بابینا   - 30
ادوارد سعید   - 17
فرانک گهری   - 50
ادوارد سوجا   - 10
فرانک لوید رایت   - 45
ادواردو سوتو دی مُرِ   - 18
فرای اوتو   - 10
ادولف لوس   - 9
فردا کولاتان   - 2
ارو سارینن   - 30
فردریک جیمسون   - 4
اریک اوون موس   - 14
فرشید موسوی   - 3
اریک هابسبام   - 2
فمیهیکو ماکی   - 4
استن آلن   - 4
فیلیپ جنسن   - 7
استیون هال   - 32
گابریل کوکو شنل   - 2
اسلاوی ژیژک   - 18
گایاتری چاکراوارتی اسپیواک   - 7
اسنوهتا   - 7
گرگ لین   - 7
اسوالد متیوز اونگرز   - 7
گونتا اشتلزل   - 1
اسوتلانا بویم   - 5
لئوپلد بانچینی   - 2
اسکار نیمایر   - 38
لئون کریر   - 2
اف او اِی   - 9
لبس وودز   - 26
ال لیسیتسکی   - 5
لوئیس باراگان   - 2
الیس راستورن   - 112
لوئیس مامفورد   - 1
اِم اِی دی   - 25
لودویگ لئو   - 3
ام وی آر دی وی   - 74
لودویگ میس ون دروهه   - 29
اماندا لِــوِت   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 4
اورهان پاموک   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 1
اویلر وو   - 9
لوسی رای   - 15
ایلین گری   - 9
لویی کان   - 39
ایوان لئونیدوف   - 4
لوییجی مورتی   - 1
بئاتریس کُلُمینا   - 10
لوییس بورژوا   - 8
بال کریشنادوشی   - 4
لُکُربُزیه   - 153
باک مینستر فولر   - 13
لیام یانگ   - 4
برنارد چومی   - 36
لینا بو باردی   - 4
برنارد خوری   - 2
مارتین هایدگر   - 32
برنو زوی   - 7
مارسل بروئر   - 7
بنیامین برتون   - 8
مارشال برمن   - 16
بوگرتمن   - 1
مانفردو تافوری   - 16
بی یارکه اینگلس   - 69
مانوئل کاستلز   - 3
پائولو سولری   - 4
ماکسیمیلیانو فوکسِس   - 10
پائولو فریره   - 2
مایکل سورکین   - 4
پاتریک شوماخر   - 3
مایکل گریوز   - 6
پال گلدبرگر   - 1
محمدرضا مقتدر   - 4
پرویز تناولی   - 2
مخزن فکر شهر   - 1
پری اندرسون   - 3
مـَــس استودیو   - 3
پل ویریلیو   - 28
معماران آر سی آر   - 5
پیتر آیزنمن   - 59
معماران مورفسس   - 16
پیتر برنس   - 5
موریس مرلوپنتی   - 2
پیتر زُمتُر   - 69
موشه سفدی   - 12
پیتر کوک   - 10
میشل سر   - 3
پیر بوردیو   - 5
میشل فوکو   - 59
پییر ویتوریو آئورلی   - 14
نائومی کلاین   - 5
تئودور آدورنو   - 7
نورمن فاستر   - 36
تادو اندو   - 13
نیکلای مارکوف   - 1
تام مین   - 13
هانا آرنت   - 10
تام ویسکامب   - 10
هانری لفور   - 24
تاکامیتسو آزوما   - 3
هانی رشید   - 5
توماس پیکتی   - 5
هرزوگ دی مورن   - 31
توماس هیترویک   - 31
هرنان دیاز آلنسو   - 18
تیتوس بورکهارت   - 2
هنری ژیرو   - 3
تیموتی مورتُن   - 2
هنریک وایدولد   - 1
تیو ایتو   - 25
هنس هولین   - 5
جاشوا پرینس ـ رامس   - 2
هوشنگ سیحون   - 14
جان برجر   - 2
هومی بابا   - 2
جان هیداک   - 7
واسیلی کاندینسکی   - 2
جف منن   - 2
والتر بنیامین   - 30
جفری کیپنس   - 3
والتر گروپیوس   - 18
جورجو آگامبن   - 8
ورنر پنتون   - 5
جوزپه ترانی   - 2
ولادیمیر تاتلین   - 13
جولیا کریستوا   - 2
ولف پریکس   - 1
جونیا ایشیگامی   - 7
ونگ شو   - 8
جیمز استرلینگ   - 1
ویتو آکنچی   - 12
جین جیکوبز   - 2
ویوین وست وود   - 6
چارلز جنکس   - 7
ک. مایکل هیز   - 2
چارلز رنه مکینتاش   - 7
کارلو اسکارپا   - 13
چارلز کوریا   - 15
کازو شینوهارا   - 2
چاینا میه ویل   - 4
کازیو سجیما   - 2
حسن فتحی   - 6
کالین روو   - 1
حسین امانت   - 3
کامران دیبا   - 13
خورخه لوئیس بورخس   - 2
کامرون سینکلر   - 11
داریوش آشوری   - 1
کریستفر الکساندر   - 2
داریوش شایگان   - 13
کریستین نوربرگ ـ شولتز   - 15
دانیل لیبسکیند   - 24
کریم رشید   - 5
دنیس اسکات براون   - 10
کلر استرلینگ   - 2
دورته مندروپ   - 3
کلود پَره   - 3
دیلرـ اِسکـُـفیدیو+رِنفرو   - 23
کنت فرمپتن   - 14
دیوید رُی   - 2
کنزو تانگه   - 10
دیوید گیسن   - 2
کنستانتین ملنیکف   - 3
دیوید هاروی   - 25
کنگو کوما   - 47
رابرت نوزیک   - 2
کوپ هیمِلبِلا   - 23
رابرت ونتوری   - 31
کورنلیوس کاستوریادیس   - 3
رُدولف شیندلر   - 7
کوین لینچ   - 7
رضا دانشمیر   - 5
کیانوری کیکوتاکه   - 1
رم کولهاس   - 119
کیتیو آرتم لئونیدویچ   - 1
رنزو پیانو   - 34
کیشو کـُـروکاوا   - 8
ریچارد مِیر   - 8
یان گِل   - 9
ریچارد نویترا   - 7
یو ان استودیو   - 32
ریموند آبراهام   - 1
یورگن هابرماس   - 15
رینر بنهام   - 2
یورن اوتزن   - 1
رینهولد مارتین   - 5
یونا فریدمن   - 5
ریکاردو بوفیل   - 7
یوهانی پالاسما   - 12
زاها حدید   - 196

کـاربـــــــری هـا
مسکونی   -877
گالری   -95
زیرساخت های شهری   -477
هتل   -84
فرهنگی   -383
ورزشی   -68
پاویون   -303
حمل و نقل عمومی   -39
موزه   -273
بیمارستان و داروخانه و کلینیک   -38
اداری ـ خدماتی   -255
ویلا   -27
تفریحی   -192
مجموعه های مسکونی   -8
مسکونی ـ تجاری   -173
زاغه نشینی   -6
اموزشی   -158
سرویس بهداشتی عمومی   -5
صنعتی   -114
عناصر یادمانی شهری   -5
معماری مذهبی   -108
تجاری   -3
حامی اتووود
مقـــــــــــالات
    دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    پهنه ی معلق تهران؛ شاه عبدالعظیم یا شهر ری
        علی رنجی پور
    دیوید هاروی و شهرســــــــــــــــــــــــــــــــــازی آلترناتیو
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    هنر گفت و گو ـ جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
چنـــــد پــــروژه
مجموعه مسکونی شاه پریان
طراح : علیرضا امتیاز "مدیر اتووود"
منزل شخصی دکتر دلیر - خیابان ولیعصر کوچه 8
طراح : محمود امیدبخش
مجموعه ي تجاري و پاركينگ طبقاتي شقايق
طراح : امين حشمتی
خانه شعر ، پايان نامه معماري كارشناسي ارشد
طراح : م معيت
گذرگاه همیابی
طراح : محمود امیدبخش
کاریــــــــــــابی
   کاریابی
   لیست درخواست ها ی قبلی شما
   لیست کاندیدها به تفکیک استان
   لیست فرصت های کاری به تفکیک استان
وبـــــلـاگ هـــــا
آرشیتکت نمونه
مدیر : مسعود زمانیها
معماری به مثابه ساخت-سجاد نازی
مدیر : سجاد نازی
فتوت نامه معماران
مدیر : اخوان الصفا
مجله معماری Architecture Foolad City
مدیر : مسعود پریوز
معــــرفی کتــــــاب
رهیافت پدیدارشناسی در اندیشه پیتر زومتور
نویسنده :  .
انتشارات : علم معمار

حامی اتووود
 رسانه ی تخصصی معماری و شهرسازی میم زون
معماران و چالش انتخاب معماری ـ محمدمسیح یاراحمدی ـ زندگی‌های معمولیِ خانه‌های معمولیِ مردم معمولی
اتووود سرویس خبر:   تيم اتووود
1394/01/21
مـنـــــــبـع : اختصاصی اتووود
تعداد بازدید : 3176

«واضح است که فصل مشترک

تمامی این صورت‌ها، نوستالوژی

زندگی اصیل، قداست‌زدایی نشده،

و با خود آشناست»

شفر

 

نازل را در دریچه باک ماشین می‌گذارم و سوخت را سرازیر می‌کنم؛ عطر خوش مولکول‌های آروماتیک بنزنین در شامه‌ام می‌پیچد و مرا پرت می‌کند به بیست و سه سال پیش در زیرزمین فقیرانه خانه آقای سفیر که خردسالی‌م را در آن گذراندم. خانه از حیاط چند پله می‌خورد و به پایین می‌آمد؛ منفذ نور ردیف پنجره‌های کوتاهی بود که در حد فاصل سقف زیرزمین تا کف حیاط روی سطح یک دیوار ردیف شده بود. یک اتاق کوچک کنار یک درب غالبا بسته به اضافه یک آشپزخانه تمامی بضاعت این خانه نقلی بود که تا سه سالگی‌م را در آن گذراندم اما تصاویری واضح از آن را به یاد دارم.

به دلیل سطح کم منفذ، خانه نور زیادی نداشت، اما در عوض همین کمبود نور در خانه تقدس پیدا می‌کرد؛ نور از روزن‌ها که رو به جنوب بودند به داخل خانه می‌ریخت و گرده‌های معلق در آن سایه‌گاه مسیر نور را واضح‌تر می‌کرد. نور در خانه خردسالی من حجم داشت، اندازه داشت، کالبد داشت و اینطور در مغازله با گرده‌های معلق شخصیت می‌یافت.

اما حیاط داستان متفاوتی داشت، تصویری که از آن روزها به خاطر دارم آلبالوهایی است که پدرم از درخت چید، شست و در دهانم گذاشت. یا عکسی که بعد از آن مرتب در آلبوم خانه مرورش می‌کردم؛ پسرکی که صاحب این قلم باشد و روی گوسفند قربانی در حیاط سواری می‌گیرد.

درب کنار تنها اتاق خانه، ورودی موتورخانه بود؛ نزدیک درب که می‌شدی بالاخص در زمستان جدا از حرارت، عطر مولکول‌های آروماتیک گازوئیل به خانه نشت می‌کرد. عطری که تا ابد من را به آرام‌ترین و خوش‌ترین خاطره‌های محو گره می‌زند؛ به خانه‌ای که زن و مردی آرام و باثبات خانواده کوچک‌شان را در آن شکل می‌دادند.

سه‌سال بیشتر در آن خانه نماندیم، پس از آن به یک آپارتمان در بلوکی ۴طبقه در یک شهرک چندهکتاری در ۱۴ کیلومتری تهران اسباب‌کشی کردیم. در این خانه اتاقی مستقل یافتم، رو به جنوب، با پنجره‌ای فراخ و طاقچه‌ای که همچون کِرْمیت؛ قورباغه داستان شب سال نو می‌توانستم روی آن بنشینم و از آن بالا به درخت سنجد و اکالیپتوسی نگاه کنم که در زمین خاکی رو به روی بلوک واقع شده بود؛ زمینی که کمی بعد تنها خانه خریداری نشده باقی‌مانده در آن را هم خریدند و خراب کردند و یک پارک بازی در آن برپا کردند. پیرمرد ساکن آن خانه همسایه خوبی بود، آن موقع متوجه تعامل طنازانه ساختمان‌های بلند چهارپنج طبقه با یک خانه آجری تک طبقه نمی‌شدم. یک بار پیرمرد برای ما، خانواده ساکن طبقه سوم بلوک کناری، از یزد چهار لوز آورد؛ گمانم آن دفعه اولین باری بود که با طعم چهار لوز آشنا شدم و تبدیل به به‌یادمانی‌ترین طعم شیرینی زندگی‌م شد. هرچند وقتی بعد از حدود پانزده سال به آنجا برگشتم تا برای این مطلب عکاسی کنم چیزی از زمین بازی باقی نمانده بود؛ تعاونی در آنجا هم بلوک‌های ساختمانی برپا کرده‌بود.

خانه‌های شهرک هیچ ویژگی خاص معمارانه‌ای نداشتند؛ مکعب‌های افراشته بتنی مسطح بدون نماکاری خاص، که برای خالی نبودن عریضه آنها را با رنگ‌های قهوه‌ای سوخته و قهوه‌ای روشن رنگ‌آمیزی کرده بودند. شاید معمارانه‌ترین عنصر خانه‌مان همان گچ‌بری‌های فریبنده‌ای بود که استادکار اصفهانی برای‌مان به خانه افزود. از تفریحاتم این بود که با پرده مسیر نور را محدود کنم تا با گرده‌های معلق اتاق یک مسیر مشخص بسازد و بعد در حالی که روی خط گرم بر جای گذاشته نور دراز می‌کشیدم نقش‌های گچ‌بری‌های روی سقف را حلاجی کنم.

بلوک‌های شهرک هر کدام اطرافشان باغچه‌هایی داشتند که به طور مستقل توسط ساکنین همان بلوک سامان می‌یافت؛ از ماجراجویی‌های پسرانه‌مان همین بود که بی‌اجازه از مرزهای مجاز بلوک فراتر برویم و بلوک‌های دورتر در ابتدا و انتهای شهرک را کشف کنیم. آنچه به هر بلوک شخصیت می‌داد همین نحوه سامان‌یافتن باغچه‌هایشان بود؛ باغچه‌های کاج، باغچه‌های میوه، باغچه‌های صیفی‌کاری شده، باغچه‌های پر از گل، باغچه‌های با عطر امین‌الدوله و ... . باغچه ما درختچه زیاد داشت، در باغچه پایین البته بوته گوجه فرنگی هم کاشته بودند و خاک عنصر اصلی بازی‌های ما بچه‌های بلوک بود که هر روز در باغچه جمع می‌شدیم تا راه‌آب‌ها را مرتب کنیم، روی آن‌ها سد بزنیم و ... . عجب خاکی داشت.

شهرک یک میدان‌گاهی وسیع و فرش شده با چمن داشت که در میان آن یک آب‌نمای ساده بیضی شکل بود، بدون هیچ مجسمه و معماری خاص، در کنار همان آب‌نما جمع می‌شدیم تا قایق‌های چوبی ساخته شده‌مان را که گاه با آرمیچر‌ها مجهز‌شان می‌کردیم به رقابت بگذاریم. دور آب‌نما پر از بچه‌های ۵-۱۰ ساله می‌شد که قایق‌هایشان را برای رقابت آورده بودند. از ارتباط بین بچه‌های بلوک‌های مختلف با تلفن‌های نخی و لیوانی هم حیف بود اگر نمی‌گفتم. خانه‌های پدربزرگ‌هایم هم از این ماجرا دور نیستند؛ خصوصا آنکه زیرزمین یکی از آنها در سالهای تلاش پدر برای ساختن ساختمان مستقلش موقتا محل زندگی‌مان شد.

خانه پدربزرگ مادری‌م در صادقیه شمالی، تا قبل از اینکه سه چهار سال پیش بکوبند و چهارطبقه بسازند بروند بالا، خانه‌ای ویلایی بود یک طبقه، چهار پنج پله به بالا می‌خورد تا به سطح آن برسی، تمامی جداره شمالی این خانه جنوبی را پنجره و درب‌های شیشه‌ای گرفته بود. با یک ایوان تقریبا یک‌متر و نیمی که از جداره اتاق‌های شمالی به جلو می‌آمد و نرده کوتاهی که پیش از دبستان از آن بلندتر شده بودم و یک حیاط طولی برابر آن که یک باغچه خیلی کوچک کم‌عرض کنار جداره دیوار نهایی را گرفته بود و یک درخت انجیر از آن سر برآورده بود. از تفریحاتم به جز سوار دوچرخه خاله کوچک شدن و دور حیاط زدن، آب گرفتن به باغچه و بیرون کشیدن کرم‌های خاکی بود. عجب خاکی بود.

زیر زمین خانه تا مدت‌ها محل زندگی دایی کوچک‌م بود؛ آقای دکتر که یک ساک پر از سربندهایی داشت که از مانورها آورده بود و یک کلکسیون مفصل از کاست‌های موسیقی، مجلات فیلم و ... . پدر و مادرم شاغل بودند و بسیاری از ایام پدربزرگم، حاج نقی، روبروی مدرسه "معلم شهید" اکباتان منتظرم می‌شد تا مرا به خانه‌شان ببرد. خانه، خانه شلوغی بود؛ همیشه حتی آنهایی که ازدواج کرده بودند هم همیشه در خانه بودند. خانه، مامن خانواده‌ای آرام بود که با همه تکثر اندیشه‌شان و با همه تلاطم‌های زندگی‌شان تکلیف‌شان با خود جمعی‌شان روشن بود. پدربزرگم استوار ارتش بود، عکسش با سبیل هیتلری همیشه روی دیوار غربی خانه بود، اما مهربان بود و همیشه خوش خنده؛ داستان این خانه، داستان انس بود.

خانه پدربزرگ پدری اما روایت اصالت است؛ مرحوم حاج علی کدخدای چالان‌جولان، پسر کریم‌خان و نوه محمدخان‌برفی خانِ چالان‌جولان بود. تهران که آمد سرکارگر و پیمانکار فضای سبز شهرداری شد؛ بسیاری از بلوارها و خیابان‌های تهران را پدربزرگ من سبز کرده است. گاه که از خیابان‌ی رد می‌شدیم تاکید مي‌کرد که این درخت‌ها را من کاشتم. ویلای حاج علی وسیع‌تر بود؛ به تبع‌ش حیاط مفصل‌تری هم داشت که شایسته یکی از باغ‌بان های شهر و کدخدای چالن‌جولان باشد. درخت مو از وسط حیاط شروع می شد و روی چارچوب پارکینگ را مسقف می کرد. از درب پیاده که وارد می‌شدی همان اول کار مرغ عشق‌های زرد و آبی‌ش سلامت می‌دادند و اگر فصلش بود امین‌الدوله مست داخلت می‌کرد. تا ورودی خانه ردیف گل‌های یاس در گلدان‌های بزرگی چیده شده بودند و گل داده بودند. حیاط خانه یک حباب چراغ در میانه داشت و فواره‌ای که از دوره‌ای به بعد از کار افتاد. حیاط خانه اگر چه بخشی‌ش را حاج خانوم سبزی کاشته بود ولی باقی پر گل و درخت بود. خرمالو، انجیر و ... . عجب خاکی بود.

روبروی حیاط، چند پله بالاتر طبقه حاج‌آقا بود، جداره اتاق‌های او هم همه از شیشه بودند. اتاق آخری اتاق خلوت من شده بود؛ از لای پرده‌ها شعاع نور خودش را با گرده‌های معلق رسمیت می‌داد. حالی بود گذاشتن مهر روی جای جلوس نور و نماز روی نور خواندن. اما ایوان حاجی علی عریض‌تر هم بود؛ یک تاب آهنی گذاشته بود روی ایوان که با دخترعمو و پسرعموها روی آن بازی می‌کردیم و با حاجی که توی حیاط با گل‌هایش مشغول بود گپ می‌زدیم.

ما که در واحد غربی زیرزمین سکونت می‌کردیم، واسط‌مان نه حیاط اصلی که حیاط خلوتی بود که پله می‌خورد به حیاط خلوت خانه حاجی؛ زیر پای پله‌ها درب موتورخانه‌ای بود که عطر مستانه گازوئیل از آن نشت می‌کرد. حیاط خلوت بالا محل اتراق حاج خانوم و حاج آقا و عروس‌شان بود که کنار سماور همیشه دم، دم به دم چایی بنوشند. باقی اعضای خانواده هم که می‌آمدند صمیمانه خودمان را در آن حیاط خلوتِ تنگ جا می‌دادیم.

خانه خودمان را که حاجی دوطبقه ساخت و رفت بالا، همکف را هم مسکونی کرد؛ به صراحت به تقلید از پدر یک باغچه در حیاط جنوبی ترتیب داد؛ به خاطر جنوبی بودن خانه حیاط‌مان آن طور بروبیایی ندارد ولی حاجی خوب به آن رسیده. درخت مو از گوشه حیاط تا روی حفاظ ورودی حیاط را سقف کرده است. امین‌الدوله‌ها تا طبقه دوم خود را بالاکشیده‌اند. گل یخ زمستان‌ها جای خالی بقیه را پر می‌کند و گل‌های رُز به وقتش حیاط را سرخ. زیر سایه درخت مو یک تاب فلزی، عین به عین خانه پدری ساخته است. اما از وقتی به منطقه‌مان گازکشی شده از درب رو به زیرزمین موتورخانه دیگر بوی خوش گازوئیل نمی‌آید.

چندصباح دیگر هم من باید از خانه پدری مستقل شوم؛ تهران را دوست ندارم؛ چون دیگر نمی‌توانم در آن خانه‌ای حیاط‌داری داشته باشم که در آن درخت مو حیاط را سقف کند؛ حیاط را که درخت مو سقف کند از لای شاخه‌ها نور مشعشع می‌شود و گرده‌های معلق به آن شخصیت می‌دهد. در خاک باغچه‌ش باید خاک چالن جولان مخلوط کنم و دور حیاط را گلدان یاس بچینم؛ ایوان بزنم و روی ایوان یک تاب آهنی بگذارم و آنقدر بچه داشته باشم که خانه هیچ وقت ساکت نباشد.

***

باید تصریح کنم که هنگامی که پیشنهاد نوشتن درباره انتخاب معمارانهم از طرف آرش بصیرت عزیز به من داده شد می‌خواستم درباره کازا میلای گائودی یا درباره موزه کلومبا اثر پیتر زومتور (ساخته شده بر ویرانه‌های کلیسایی تخریب شده در جنگ‌جهانی) بنویسم. معمار اول چندسال اول دوره آموزش معماری‌م من را مشغول خود کرده بود؛ طمأنینه گائودی همراه با منش روحانی و تمایلات مذهبی‌ش زمینه این گرایش و تمایلش به جزئیات در اوائل این قرن صنعتی من را شیفته کرده بود. از سوی دیگر گرایش زومتور به اندیشه رومانتیک هایدگر و نفوذ نظیر به نظیر اندیشه به کالبد اثار وی اتفاقی شگفت انگیز برایم بوده است. با این حال به سه دلیل از نوشتن از این بناها منصرف شدم؛

یک: انتخاب خاص و یگانه معمارانه می‌بایست دلایلی متقن می‌داشت؛ هرچند تقریر روایات کالبدی فلسفه غرب مد امروز جامعه معماری ماست و تسلط به آنها هم حتما اعتبار آور است اما شخصا ارتباطی ایمانی با آن برقرار نمی‌کنم. شخصا نگاهم به فضای اندیشه پس از عصر روشنگری و بالاخص عصر پست‌مدرن دوره پر تلاطمی از روایت‌های شاعرانه است که بدون جای پای محکم، اندیشه‌ها یک به یک و پشت هم فرا می‌رسند و یک‌دیگر را به کناری می‌زنند. اندیشه‌هایی که حداقل در بستر منطقی ذهن من تکیه‌گاهی برای اثبات ندارند، و بیش از آن که به عنوان فلسفه و جهان‌بینی منطقی دیده شوند، آنها را روایت‌هایی شاعرانه می‌پندارم. در حالی که درباره اندیشه‌های شرق اسلامی روایت اینگونه نیست؛ از سویی نخ تسبیحی همگی آنها را به یکدیگر متصل کرده و ثباتی کلی در میان همه آنها و روایت‌های کالبدی آنها به وجود اورده و از سوی دیگر همگی آنها در نهایت بر اصولی منطقی و اولیه و مورد پذیرش انسان شرقی قرار گرفته‌اند که حداقل تکیه‌گاه آنها نص دینی شان است که به عنوان اصلی مشترک هرچند با تفسیرهای متمایز بین همگی شان اشتراکی برقرار می کند. زین رو کالبد راوی اندیشه‌ای که هنوز برای من اثبات نشده است انتخابی نادرست بود.

دو: معترفم که جز چندکشور اسلامی با معماری ضعیف، خارج از ایران را به عینه ندیده‌ام؛ زین رو یقینا برخورد من مانند بسیاری دیگر با بناهای مورد بحث برخوردی کارت پستالی است. معماری آیین سامان دادن به فضا است و فضا تلاقی زمان و مکان است و چیزی حتی فراتر از تجربه تجسم سه‌بعدی برای درک آن لازم است. ترجیح دادم از فضایی بنویسم که در زمان و مکان آن را تجربه کرده‌ام؛ روایت فوق خود شاهدی بر این است که از منظر نگارنده هویت فضا از چیزی فراتر از ساماندهی کالبدی آن ناشی می‌شود.

سه: غالب بناهای شاخص ایرانی خصوصا بناهای تاریخی ثبت شده در میان آثار ملی نیز نمی‌توانست انتخاب من باشد. با فربه کردن این بناها که تنها باقی‌مانده‌های عصر خود هستند و در زمانه خود نیز آثاری نخبه و جدا از زندگی جاری مردم بوده‌اند مخالفم. آن‌چنان که معماری قصر عالی قاپو نمی‌تواند راوی چگونگی مسکن و سکونت انسان عصر صفوی باشد، مسجد شیخ‌لطف‌الله به عنوان نمازخانه اختصاصی سلطان و حرم‌سرا نیز راوی فضای عبادی مردم زمانه خود نیست. این گونه سازه‌ها هرچقدر هم که اندیشیده‌شده و هنرمندانه باشند، از کالبد معمول مردمان زمانه خود متمایزند. معمار باید با خود روشن کند، عمله ثروت‌وقدرت و فریفته تحسین جامعه ای نخبه‌ است یا سازنده کالبد زندگی "مردم"؟ تعیین تکلیف این سوال بر انتخاب‌های معمارانه و حتی بر پروژه‌های پذیرفته شده او برای کار تاثیر گذار است.

معماری اگر آیین آبادی و معمری است، با خشت و گل و چوب و سنگ برای این اضطراب رو به گسیختگی این روزهای مردم شهر چه کار از دستش بر می‌آید؟ معمار شکست خورده از هجمه این زندگی‌های پرآشوب به درون غار خود خزیده و با کارت پستال‌های مجسمه‌های غول آسایی که ساختمان می‌نامدش مغازله می‌کند. معماری با این انزوا و در خود تنیدگی، خود شاهد شکست خود است.

 

کلیدواژه ها: شفر. کرمیت. زومتور. موزه کلمبا. کازا میلا. گائودی. مسجد شیخ لطف الله. قصر عالی قاپو



حامی اتووود
نظـــــــر اعضــــــــا
فریناز شاه پوری ( 1394/01/24 ) :
دغدغه این روزهای من هم همین است... بسیار عالی نوشتید و به هر آنچه که باید، اشاره کردید... مردم عادی و خانه های عادی و زندگی های عادی در واقع تمام آن چیزی هستند که نه مسابقه ای را میبرند نه به ژورنال راه پیدا می کنند و نه در کتاب معماری معاصر ثبت می شوند! اما همین ها تمام چیزی هستند که بشریت و تاریخ آن و نحوه نگرش به معماری و حتی وجودیت معمار را میسازند....

ثبــــــــت نظـــــــر

  
جهت ارسال نظر باید وارد سیستم شوید. / عضو جدید
ایـمـــیـل :  
رمز عبـور :  

درباره معماران معاصر ایران :
این گروه در سال 1386 با هدف ایجاد پل ارتباطی بین معماران ایرانی معاصر گرد هم آمد.با شروع کار این وب سایت معماران متقاضی در محیطی ساده وکارآمد به تبادل پروژه ها ومقــــالات خود خواهند پرداخت ودر فضای فروم به بحث وگفتگو می پردازند.
خانه | ورود | ثبت نام | درباره ما | تماس با ما | قوانین سایت | راهنما | تبلیغات
© کلیه حقوق این وب سایت متعلق به گروه معماران معاصر می باشد.
Developed by Tryon Software Group