معماران معاصر ایران, اتووود - بزرگترین سایت معماری
ثبت نام عضو جدید ایمیل آدرس: رمز عبور : رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید خانه |  ثبت نام |  تماس با ما |  درباره ما |  قوانین سایت |  راهنما |  تبلیغات




موضوعـات مــعـماری
معماری و دیگر حوزه های فکر   - 1706
20 بنا که هرگز ساخته نشد   - 17
منظر شهری   - 1591
پداگوژی انتقادی   - 17
طراحي داخلي   - 1166
کارگاهْ مسابقه قوام الدین شیرازی   - 16
نظریه معماری   - 1131
شهرهای در حرکت   - 15
سازه های شهری   - 1080
مسابقه مرکز اجتماعی شهر صدرا   - 15
تکنولوژی ساخت   - 1072
معماری بایومورفیک   - 15
معماری حوزه عمومی   - 1062
سینما ـ طراحی صحنه ـ معماری   - 15
مرزهای معماری   - 1047
رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت   - 15
نگاه نو به سكونت   - 915
اینستالیشن های شهری   - 14
المان شهری   - 868
ویلا ساوا ـ لوکوربوزیه   - 14
نظریه شهری   - 835
معماری و غذا   - 13
معماری و سیاست   - 802
فیلم پارازیت ساخته بونگْ جونْ هو   - 13
معماری مدرن   - 776
معماری و دشت   - 12
معماری پایدار   - 744
معماری خاورمیانه   - 11
کلان سازه   - 731
ده کتاب که هر معمار باید بخواند   - 11
روح مکان   - 670
معماری خوانی   - 10
آینده گرایی   - 660
ده پروژه کمتر شناخته شده لوکوربوزیه متقدم   - 10
معماری منظر   - 628
کنگو کوما ـ استادیوم ملی توکیو   - 10
برنامه ریزی شهری و منطقه ایی   - 624
کلیسای رونشان ـ لوکوربوزیه   - 10
آرمان شهرگرایی   - 587
بی ینال ونیز   - 10
طراحی صنعتی   - 575
درس گفتارهای اتووود   - 10
معماری تندیس گون   - 570
معماری و انسان شناسی   - 10
توسعه پایدار   - 566
فمینیسم   - 9
معماری شمایل گون   - 556
معماری و فضای زیرساخت های نرم   - 9
منتقدان معماری   - 556
اتوره سوتساس به روایت آلیس راستورن   - 9
نوسازی و بهسازی بافت های شهری   - 545
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه دوم   - 9
معماریِ توسعه   - 517
ده زن برتر تاریخ معماری مدرن   - 9
باز زنده سازی   - 494
لیوینگ آرکیتکچر   - 9
هنر مدرنیستی   - 437
معماری تخت جمشید   - 8
معماری یادمانی   - 390
معماری بلوک شرق ـ جهان در حال محو شدن   - 8
طراحی نئولیبرال   - 387
شارلوت پریاند به روایت آلیس راستورن   - 8
معماری سبز   - 385
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه اول   - 8
تغییرات اقلیمی   - 371
تز 1400   - 8
معماری ارزان   - 363
معماری آمریکای جنوبی   - 8
تراشه های کانسپچوال   - 359
معماری و جنگ   - 7
معماری پست مدرن   - 352
طراحی و ضایعات به روای آلیس راستورن   - 7
معماری محدود   - 333
ردلف شیندلر به روایت الیس راستورن   - 7
بنای محدود   - 323
گونتا اشتلزل به روایت آلیس راستورن   - 7
گرمایش زمین   - 317
مینت د سیلوا به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری محلی   - 308
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئله‌ی طراحی به روایت آلیس راستورن   - 7
اتووود کلاسیک   - 304
ریچارد نویترا به روایت آلیس راستورن   - 7
محوطه سازی   - 295
طراحی در زمانه بحران به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری تجربی   - 285
کارلو اسکارپا به روایت آلیس راستورن   - 7
بدنه سازی شهری   - 277
عبور از مرحله جنینی   - 7
کتابخانه ی اتووود   - 276
معماری مصر   - 7
اقتصادِ فضا   - 274
منبع شناسی اتووود   - 7
معماری انتقادی   - 272
پاویون ایران ـ بی ینال ونیز 2016   - 7
معماری ـ سینما   - 268
رقابت مجتمع چندعملکردی شهید کاظمی قم   - 7
زنان و معماری   - 250
آلوار و آینو آلتو به روایت آلیس راستورن   - 7
فضای منفی   - 247
هشت کوتاه نوشته در مورد پوپولیسم   - 7
عکاسی   - 241
طراحی و پناهجویان   - 7
مسکن حومه شهری   - 237
آیلین گری به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری های تک   - 235
باوهاوس به روایت آلیس راستورن   - 7
هنر انتزاعی   - 229
لوسی رای به روایت آلیس راستورن   - 7
گرافیک   - 215
مارسل بروئر به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن عمومی   - 209
چارلز رنه مکینتاش به روایت آلیس راستورن   - 7
طراحی مبلمان   - 208
باکمینستر فولر به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و فاجعه   - 199
طراحی در بازی و تاج و تخت به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری فضای داخلی   - 185
سائول باس به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و رسانه   - 180
میس ون در روهه به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن روستایی   - 178
معماری و عکاسی به روایت آلیس راستورن   - 7
پروژه های دانشجویی از سراسر جهان   - 178
طراحی روی بام به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری ژاپن   - 174
صد و بیست و یک تعریف معماری   - 6
معماری ایران   - 169
پنج پروژه لوکوربوزیه متاخر که هیچگاه ساخته نشدند   - 6
ترسیمات معماری   - 166
فرایند تکامل معماری مدرن هند   - 6
هنر گفت و گو   - 165
مسابقه ویلا 1400   - 6
بلندمرتبه ها   - 138
ورنر پنتون به روایت آلیس رستورن   - 6
اتووود ـ ایران معاصر   - 123
ده پرسش از دو معمار   - 6
معماری کوچک مقیاس   - 106
جنتریفیکیشن   - 6
ویرانه ها   - 104
معماری استرالیا   - 5
مدرنیته؛ از نو   - 98
زنان، آشپزخانه، مقاومت   - 5
معماری چین   - 97
گزارش فرانسویِ وس اندرسون   - 5
معماری آسیا   - 93
تناقض هاوپیچیدگی ها:تئوریهای پیچیدگیِ ونتوری وجیکوبز   - 5
معماری اروپا   - 91
اکنی استودیو   - 5
معماری مذهبی   - 90
کتاب هایی در باب یوتوپیا   - 5
معماری فاشیستی   - 89
رادایکالیسم ایتالیایی در سیزده روایت   - 5
معماران و چالش انتخاب معماری   - 87
شهرسازی کوچک مقیاس   - 5
معماری جنگلی   - 84
چهار یادداشت برای علی اکبر صارمی   - 4
اکسپو   - 83
اتومبیل در چهار روایت کوتاه از بری ریچاردز   - 4
ویروس کرونا و معماری   - 80
بلوپرینت   - 4
فیلوکیتکت   - 79
اتووودْ آبزرور   - 4
معماری و هنر انقلابی   - 79
شهر ژنریک و نامکان ها   - 4
گفت و گو با مرگ   - 79
اکسپوی دبی. 2020   - 4
معماری پراجکتیو   - 78
چالش های اخلاقی ریاضت ورزی در معماری به روایت پیر ویتوریو آئورلی   - 4
جهان علمیْ تخیلی   - 74
چگونه یوتوپیا در روسیه انقلابی مدفون شد   - 4
معماری هند   - 70
فرایند خلاقیت چهار پیشگام معماری مدرن   - 4
معماری دیجیتال   - 68
همه ما سایبورگ هستیم   - 4
پالپ نیوز ِ اتووود   - 68
فرهنگ کمپ به روایت سوزان سانتاگ   - 4
بحران آب   - 65
اختلال های تشخیصی معماران مدرن   - 4
مدارس معماری   - 65
معمای حبابی   - 4
معماری و نقاشی   - 61
معماری پساصنعتی   - 4
پداگوژی   - 60
معماری آفریقا   - 3
زاغه نشینی   - 57
اتووودْ باکسْ آفیس   - 3
معماری و روانشناسی   - 57
مدرنیسم هیپی   - 3
طراحی مُد   - 56
معماری مدارس   - 3
معماری کانستراکتیویستی   - 54
داریوش شایگان و هنر ایرانی   - 3
معماری و هوش مصنوعی   - 53
بازپس گیری حریم خصوصی مان به روایت آنا وینر   - 3
معماری و رنگ   - 53
ژان بودریار؛ شفافیت، ابتذال و آلودگی رابطه   - 3
معماری و ادبیات   - 52
فیلم پدر ساخته ی فلوریان زلر   - 3
آنتروپوسین   - 52
شش پروژه شاخص معماری پست مدرن   - 3
معماری بیابانی   - 50
اندیشیدن از مجرای پاسخ های کووید 19 با فوکو   - 3
معماری و آب   - 50
باشگاه مشت زنی   - 3
معماری اوایل قرن بیستم روسیه   - 47
رقابت آسمانخراش ایوُلو 2016   - 3
هنر روسیه   - 45
آینده کجاست؟ روایتی از رولینگ استون   - 3
طراحی در وضعیت پندمیک به روایت آلیس راستورن   - 45
لویی کان به روایت آلیس راستورن   - 2
باهاوس   - 44
اسمیتسن‌ ـ رابین هود گاردنز   - 2
جنبش متابولیسم   - 44
کودتایی که در مورد ان صحبت نمی کنیم   - 2
معماری و گیم   - 40
تعییرات زیست محیطی ـ انقلاب یا انهدام   - 2
معماری و سلامت   - 37
یوتوپیاهای سیاره ای . نیکیتا داوان با آنجلا دیویس و گایاتری اسپیواک   - 2
درگذشت زاها حدید   - 35
جودیت باتلر مارا به تغییر شکل خشم مان فرا می خواند؛ گفت و گویی با ماشا گِسِن   - 2
معمارْستاره ها به روايت اتووود   - 34
برج سیگرام چگونه جهانی شد؟   - 2
طراحی پارامتریک   - 34
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری   - 2
اکسپو شانگهای 2010   - 33
فیس بوک، گوگل و عصر تاریک سرمایه داری نظارتی   - 2
معماری آمریکا   - 33
شهرهای پیشاصنعتی   - 2
معماری مجازی   - 31
رابرت نوزیک، یوتوپیا و دولت حداقلی   - 2
اکسپو میلان 2015   - 28
فیلم های اتووود   - 2
پاویون های سرپنتین   - 28
سایبرفمینیسم   - 2
معماری پس از یازدهم سپتامبر   - 25
معماری و کودک   - 2
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی   - 24
سایبورگ   - 2
معماری و کوه   - 23
سایبرنتیک   - 1
طراحی جزییات   - 23
نمایش های مد پرادا   - 1
معماری و آسمان   - 21
ان اف تی   - 1
جشن نامه اتووود   - 21
متاورس   - 1
زاها حدید از نگاه معماران ایرانی   - 21
فیلمْگفتارهای معماری و پداگوژی معماری   - 1
زنانِ معمارِ ایرانی و سقف شیشه ای در نوزده روایت   - 20
تابْ آوری دفاتر نوپای معماری   - 1
معماری ـ موسیقی   - 19
پیتر آیزنمن و خانه شماره یک به روایت روبرت سومول   - 1
شانزده کتاب برای ورود به جهان اِی آی و عصر آنتروپوسین   - 19
ده پرسش از هشت معمار   - 1
سینما به ترتیب الفبا به روایت هاوارد سوبر   - 18
چهل نکته در باب هایدگرْخوانی   - 1
فرهنگ نفت   - 18
شهرْخوانی با اتووود   - 1
پردیس ویترا   - 18

طــراحــــــــــــــان
آر ای ایکس   - 3
زیگموند فروید   - 19
آراتا ایسوزاکی   - 16
ژان بودریار   - 11
آرشیگرام   - 8
ژان نوول   - 22
آرکی زوم   - 6
ژاک دریدا   - 19
آلبرت پوپ   - 4
ژاک لوگوف   - 4
آلدو روسی   - 15
ژیل دلوز   - 34
آلفرد هیچکاک   - 5
سائول باس   - 7
آلوار آلتو   - 19
ساسکیا ساسن   - 9
آلوارو سیزا   - 9
سالوادور دالی   - 2
آن تینگ   - 4
سانا   - 5
آنتونی گائودی   - 28
سانتیاگو کالاتراوا   - 14
آنتونی وایدلر   - 5
سدریک پرایس   - 3
آنتونیو نگری   - 6
سو فوجیموتو   - 18
آنسامبل استودیو   - 2
سوپراستودیو   - 9
آنیش کاپور   - 8
سورِ فِهْن   - 6
آی وِی وِی   - 34
سوزان سانتاگ   - 10
آی/ تری   - 2
شاشونا زوبوف   - 4
اُ ام اِی   - 59
شیبیک و کریستوف   - 2
اتوره سوتساس   - 8
شیگرو بان   - 34
ادریان لابوت هرناندز   - 5
عبدالعزیز فرمانفرمایان   - 4
ادوارد برتینسکی   - 1
فدریکو بابینا   - 30
ادوارد سعید   - 17
فرانک گهری   - 50
ادوارد سوجا   - 10
فرانک لوید رایت   - 45
ادواردو سوتو دی مُرِ   - 18
فرای اوتو   - 10
ادولف لوس   - 9
فردا کولاتان   - 2
ارو سارینن   - 30
فردریک جیمسون   - 4
اریک اوون موس   - 14
فرشید موسوی   - 3
اریک هابسبام   - 2
فمیهیکو ماکی   - 4
استن آلن   - 4
فیلیپ جنسن   - 7
استیون هال   - 32
گابریل کوکو شنل   - 2
اسلاوی ژیژک   - 18
گایاتری چاکراوارتی اسپیواک   - 7
اسنوهتا   - 7
گرگ لین   - 7
اسوالد متیوز اونگرز   - 7
گونتا اشتلزل   - 1
اسوتلانا بویم   - 5
لئوپلد بانچینی   - 2
اسکار نیمایر   - 38
لئون کریر   - 2
اف او اِی   - 9
لبس وودز   - 26
ال لیسیتسکی   - 5
لوئیس باراگان   - 2
الیس راستورن   - 112
لوئیس مامفورد   - 1
اِم اِی دی   - 25
لودویگ لئو   - 3
ام وی آر دی وی   - 74
لودویگ میس ون دروهه   - 29
اماندا لِــوِت   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 4
اورهان پاموک   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 1
اویلر وو   - 9
لوسی رای   - 15
ایلین گری   - 9
لویی کان   - 39
ایوان لئونیدوف   - 4
لوییجی مورتی   - 1
بئاتریس کُلُمینا   - 10
لوییس بورژوا   - 8
بال کریشنادوشی   - 4
لُکُربُزیه   - 153
باک مینستر فولر   - 13
لیام یانگ   - 4
برنارد چومی   - 36
لینا بو باردی   - 4
برنارد خوری   - 2
مارتین هایدگر   - 32
برنو زوی   - 7
مارسل بروئر   - 7
بنیامین برتون   - 8
مارشال برمن   - 16
بوگرتمن   - 1
مانفردو تافوری   - 16
بی یارکه اینگلس   - 69
مانوئل کاستلز   - 3
پائولو سولری   - 4
ماکسیمیلیانو فوکسِس   - 10
پائولو فریره   - 2
مایکل سورکین   - 4
پاتریک شوماخر   - 3
مایکل گریوز   - 6
پال گلدبرگر   - 1
محمدرضا مقتدر   - 4
پرویز تناولی   - 2
مخزن فکر شهر   - 1
پری اندرسون   - 3
مـَــس استودیو   - 3
پل ویریلیو   - 28
معماران آر سی آر   - 5
پیتر آیزنمن   - 59
معماران مورفسس   - 16
پیتر برنس   - 5
موریس مرلوپنتی   - 2
پیتر زُمتُر   - 69
موشه سفدی   - 12
پیتر کوک   - 10
میشل سر   - 3
پیر بوردیو   - 5
میشل فوکو   - 59
پییر ویتوریو آئورلی   - 14
نائومی کلاین   - 5
تئودور آدورنو   - 7
نورمن فاستر   - 36
تادو اندو   - 13
نیکلای مارکوف   - 1
تام مین   - 13
هانا آرنت   - 10
تام ویسکامب   - 10
هانری لفور   - 24
تاکامیتسو آزوما   - 3
هانی رشید   - 5
توماس پیکتی   - 5
هرزوگ دی مورن   - 31
توماس هیترویک   - 31
هرنان دیاز آلنسو   - 18
تیتوس بورکهارت   - 2
هنری ژیرو   - 3
تیموتی مورتُن   - 2
هنریک وایدولد   - 1
تیو ایتو   - 25
هنس هولین   - 5
جاشوا پرینس ـ رامس   - 2
هوشنگ سیحون   - 14
جان برجر   - 2
هومی بابا   - 2
جان هیداک   - 7
واسیلی کاندینسکی   - 2
جف منن   - 2
والتر بنیامین   - 30
جفری کیپنس   - 3
والتر گروپیوس   - 18
جورجو آگامبن   - 8
ورنر پنتون   - 5
جوزپه ترانی   - 2
ولادیمیر تاتلین   - 13
جولیا کریستوا   - 2
ولف پریکس   - 1
جونیا ایشیگامی   - 7
ونگ شو   - 8
جیمز استرلینگ   - 1
ویتو آکنچی   - 12
جین جیکوبز   - 2
ویوین وست وود   - 6
چارلز جنکس   - 7
ک. مایکل هیز   - 2
چارلز رنه مکینتاش   - 7
کارلو اسکارپا   - 13
چارلز کوریا   - 15
کازو شینوهارا   - 2
چاینا میه ویل   - 4
کازیو سجیما   - 2
حسن فتحی   - 6
کالین روو   - 1
حسین امانت   - 3
کامران دیبا   - 13
خورخه لوئیس بورخس   - 2
کامرون سینکلر   - 11
داریوش آشوری   - 1
کریستفر الکساندر   - 2
داریوش شایگان   - 13
کریستین نوربرگ ـ شولتز   - 15
دانیل لیبسکیند   - 24
کریم رشید   - 5
دنیس اسکات براون   - 10
کلر استرلینگ   - 2
دورته مندروپ   - 3
کلود پَره   - 3
دیلرـ اِسکـُـفیدیو+رِنفرو   - 23
کنت فرمپتن   - 14
دیوید رُی   - 2
کنزو تانگه   - 10
دیوید گیسن   - 2
کنستانتین ملنیکف   - 3
دیوید هاروی   - 25
کنگو کوما   - 47
رابرت نوزیک   - 2
کوپ هیمِلبِلا   - 23
رابرت ونتوری   - 31
کورنلیوس کاستوریادیس   - 3
رُدولف شیندلر   - 7
کوین لینچ   - 7
رضا دانشمیر   - 5
کیانوری کیکوتاکه   - 1
رم کولهاس   - 119
کیتیو آرتم لئونیدویچ   - 1
رنزو پیانو   - 34
کیشو کـُـروکاوا   - 8
ریچارد مِیر   - 8
یان گِل   - 9
ریچارد نویترا   - 7
یو ان استودیو   - 32
ریموند آبراهام   - 1
یورگن هابرماس   - 15
رینر بنهام   - 2
یورن اوتزن   - 1
رینهولد مارتین   - 5
یونا فریدمن   - 5
ریکاردو بوفیل   - 7
یوهانی پالاسما   - 12
زاها حدید   - 196

کـاربـــــــری هـا
مسکونی   -877
گالری   -95
زیرساخت های شهری   -477
هتل   -84
فرهنگی   -383
ورزشی   -68
پاویون   -303
حمل و نقل عمومی   -39
موزه   -273
بیمارستان و داروخانه و کلینیک   -38
اداری ـ خدماتی   -255
ویلا   -27
تفریحی   -192
مجموعه های مسکونی   -8
مسکونی ـ تجاری   -173
زاغه نشینی   -6
اموزشی   -158
سرویس بهداشتی عمومی   -5
صنعتی   -114
عناصر یادمانی شهری   -5
معماری مذهبی   -108
تجاری   -3
حامی اتووود
مقـــــــــــالات
    دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    پهنه ی معلق تهران؛ شاه عبدالعظیم یا شهر ری
        علی رنجی پور
    دیوید هاروی و شهرســــــــــــــــــــــــــــــــــازی آلترناتیو
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    هنر گفت و گو ـ جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
چنـــــد پــــروژه
مجموعه مسکونی شاه پریان
طراح : علیرضا امتیاز "مدیر اتووود"
منزل شخصی دکتر دلیر - خیابان ولیعصر کوچه 8
طراح : محمود امیدبخش
مجموعه ي تجاري و پاركينگ طبقاتي شقايق
طراح : امين حشمتی
خانه شعر ، پايان نامه معماري كارشناسي ارشد
طراح : م معيت
گذرگاه همیابی
طراح : محمود امیدبخش
کاریــــــــــــابی
   کاریابی
   لیست درخواست ها ی قبلی شما
   لیست کاندیدها به تفکیک استان
   لیست فرصت های کاری به تفکیک استان
وبـــــلـاگ هـــــا
آرشیتکت نمونه
مدیر : مسعود زمانیها
معماری به مثابه ساخت-سجاد نازی
مدیر : سجاد نازی
فتوت نامه معماران
مدیر : اخوان الصفا
مجله معماری Architecture Foolad City
مدیر : مسعود پریوز
معــــرفی کتــــــاب
رهیافت پدیدارشناسی در اندیشه پیتر زومتور
نویسنده :  .
انتشارات : علم معمار

حامی اتووود
 رسانه ی تخصصی معماری و شهرسازی میم زون
هنر گفت وگو ـ حسین سلطان زاده با روزنامه شرق
اتووود سرویس خبر:   تيم اتووود
1394/02/23
مـنـــــــبـع : روزنامه شرق، شماره 2295 ، 19/2/94 به قلم افسانه شفيعي
تعداد بازدید : 2907

چند دهه است که در حوزه معماري، مهم ترين سوال ها و دغدغه ها و حتي گاهي اوقات چالش ها، بر سر مفهوم "هويت" است. ساختمان ها و عمارت هاي مختلفي با هزينه هاي فراوان ساخته مي شود؛ اما يا سازندگانش مدعي هويت مندي آن هستند يا منتقدانش آن را بي هويت مي دانند. در چنين شرايطي نبود معيارهاي لازم و تعريف اساسي از اين مفهوم، باعث شده که هرکس به طريقي داعيه دار آن باشد يا منتقدش. حتي گاهي نهادهاي دولتي نيز در افسون اين واژه گرفتار مي شوند و هزينه هاي سرسام آور ساخت برج ها و محوطه هاي خود را به دست معماران و طراحاني مي سپارند که مبلّغ هويت مندي سازه هاي خود هستند؛ اما در پايان، اثري از دل خاک سر برمي آورد که نه هويت دارد و نه حتي ساختاري معمارانه. حتي کار تا آنجا پيش رفته که گروهي دم زدن از هويت در معماري را نوعي شيادي عامرانه مي دانند و معتقدند در معماري فعلي ايران که برگرفته از نمونه هاي خارجي است، پرداختن به موضوع هويت در بهترين شرايط، بيهوده است. اما اين تمام ماجرا نيست. در ايران فعاليت هاي آموزشي و پژوهشي زيادي در حوزه هويت معماري انجام شده، منتقدان و پژوهشگران و حتي رسانه هاي متنوعي نيز وجود دارند که همه نشان از نياز به پرداختن به اين موضوع در ميان جامعه معماران کشور است. از سوي ديگر معماري ايران در دوره هايي چنان شکوفا بوده که اکنون مي توان آن را صاحب هويت دانست و چنين فرض کرد که تعريف و معيار اين هويت گم شده است. گفت وگو با دکتر حسين سلطان زاده که از استادان بنام دانشگاه هاي کشور در حوزه معماري است با تاکيد بر يافتن پاسخي براي تمامي اين سوال ها انجام شده. او که پژوهشگري فعال در عرصه رسانه هاي معماري به شمار مي رود، معتقد است که اولامعماري مي تواند داراي معناي هويت باشد، همچنين معماري ايران در دوره هايي به اين واژه نزديک شده و در نهايت مي توان هويت را تعريف و حتي در سازه هاي جديد بازاجرا کرد.

درحال حاضر مبحث اصلي در فضاي معماري کشور، موضوع هويت است. به نظر شما آيا مي شود گفت که معماري داراي هويت است، خصوصا معماري معاصر ايران؟

درحال حاضر در معماري معاصر ايران چگونگي هويت بخشيدن به بناها، يکي از دغدغه هاي اصلي است؛ موضوع به اين ترتيب ميتواند موردملاحظه قرار گيرد که در دوره معاصر به سبب وجود عوامل متعدد و گوناگون، از جمله تکنولوژي ساختمان که به تدريج جنبه جهاني به خودش گرفته و همچنين به سبب برخي از فعاليت ها و کارکردها که آن نيز تحت تاثير روابط جهاني به سمت يکسان شدن حرکت مي کند و همين طور به دليل تبادلات فرهنگي و به ويژه توسعه مدرنيسم و ساير گرايش هاي پس از آن در سطح جهاني، موضوع هويت ملي براي معماري برخي از کشورها و ازجمله ايران، به عنوان يک موضوع اساسي مطرح شده است.

اگر بخواهيم به سابقه اين موضوع به صورت مختصر نگاهي داشته باشيم، بايد گفت که بحث هويت در معماري ايراني از دوران پهلوي اول به تدريج مطرح شد. از آن زمان بود که برخي از گرايش هاي نئوکلاسيسيسم اروپايي و از اواسط دهه دوم قرن حاضر به تدريج مدرنيسم وارد ايران شد و معماري سنتي ايران در برابر عوامل موجود به تدريج مورد بي توجهي قرار گرفت.

در چنين شرايطي معماري ايران مورد بي توجهي قرار گرفت و لابد براي مقابله با آن گرايش هاي هويت طلبي هم پا به ميدان گذاشتند؟

پيش ازآن بگويم که تضعيف هويت معماري ايراني در دوره معاصر را مي توان زاييده دو دسته از عوامل به شمار آورد؛ من گمان مي کنم يک دسته از عوامل، عوامل دروني بودند؛ يعني به خصوصيات معماري ايراني و فضاي آموزش معماري ايراني تا دوران قاجار مربوط مي شدند و دسته دوم عوامل بيروني يا خارجي بودند. در مورد عوامل دروني بايد به اين نکته اشاره کرد که متاسفانه تجربيات و دانش معماري در جامعه سنتي ايران به صورت سينه به سينه و شفاهي منتقل مي شد و نتوانست تا اواخر دوره قاجار به صورت آکادميک تبديل شود، که در زمينه دانش معماري کتاب يا رساله اي نوشته و در مورد آن بحث و گفت وگو شود و اين يکي از ضعف هاي بزرگي بود که سبب شد از دوره قاجار به بعد با انتقال حکومت از صفويه به قاجار و تغيير پايتخت از اصفهان به تهران و دگرگوني در ساختار اقشار روشنفکر و حرفه مند در حوزه معماري، ضعف هاي اساسي در معماري ايران پديد آيد، به اين ترتيب که معماراني که از دوران قاجار به کار اشتغال ورزيدند، تجربه و توانايي کافي نداشتند.

بر اساس آثار پيرنيا و ديگر محققان، شروع شکاف در هويت معماري ايران بيشتر منتسب به دوره قاجار است، اين اتفاق چطور آغاز مي شود؟

از دوره قاجار تقليد از معماري هاي ديگر آغاز مي شود. کمتر ديده ام افرادي به موضوع تقليد از معماري هند و عثماني در دوره قاجار اشاره کرده باشند؛ درحالي که قبل از اينکه ما به تقليد از اروپا بپردازيم، تقليد از هند و عثماني در معماري ايران راه پيدا کرده بود و اين موضوع، نشان دهنده آن است که چون معماران ايراني در دوران قاجار توانايي کافي براي ابداع به صورت گسترده در هنر معماري و توسعه دانش معماري نداشتند، به ناچار در برخي از حوزه ها به تقليد روي آوردند؛ به همين دليل بود که ما در برابر معماري اروپايي نتوانستيم تحرکي داشته باشيم و خيلي سريع جامعه ايراني مشتاق ، مبهوت و سپس جذب معماري اروپايي شد و معماري خودمان نتوانست با توجه به تحولات جهاني، خود را دگرگون کند اين عامل را به طور عمده مي توانيم در واقع عامل دروني بدانيم؛ يعني ضعفي که ما در آن داشتيم و زمينه را آماده کرديم.

البته اين موضوع به نظر طبيعي مي آيد. معروف است که ما توسعه همه جانبه نداشته ايم و به همين دليل است که نمي توانيم هيچ گاه خودمان را مدرن بدانيم، بلکه مدرنيزه شده ايم. احتمالادر کنار اين ميل به تقليد از معماري اروپايي خلاهايي هم در حوزه هاي ديگر بوده.

دقيقا؛ پيشرفت معماري در يک جامعه با پيشرفت ساير هنر ها و دانش ها مرتبط است؛ يعني ما نمي توانيم انتظار داشته باشيم که در يک جامعه فلسفه ، جامعه شناسي ، روان شناسي و هنرهاي ديگر پيشرفت نکنند؛ ولي معماري پيشرفت کند. چنين امري امکان پذير نيست، بنابراين وقتي ما به معماري نگاه مي کنيم، مي بينيم ساير رشته هايي که با معماري مي توانستند ارتباط داشته باشند و اگر پيشرفت مي کردند در معماري تاثير مي گذاشتند، نيز پيشرفت نکرده اند. بديهي است که معماري نيز به طور مستقل نمي توانست از دانش هاي ديگر تغذيه شود؛ بنابراين هم خود دانش معماري و هم رشته هاي وابسته به آن، هر دو در دوران قاجار دچار يک ضعف اساسي بودند. اين دسته از عوامل را عوامل دروني نام گذاري مي کنيم؛ اما عوامل بيروني بسيار روشن تر هستند و در واقع توسعه تکنولوژي از يک طرف، همچنين توسعه اجتماعي و فرهنگي که غرب در سايه آن توانست نوعي نفوذ فرهنگي و فني در کشور هاي شرقي و ازجمله ايران داشته باشد از سوي ديگر، سبب شدند ما به صورتي غافلگيرانه در برابر معماري مدرن به تدريج عقب نشيني کرده، آن را بپذيريم.

با اين حساب مي توان فقط دانش داخلي و جدايي از تاريخ و ميراث را اصلي ترين دلايل دوري از هويت معماري ايراني دانست؟

درست است اما شايد بتوان گفت که پذيرش برخي از ويژگي هاي معماري مدرن، اجتناب ناپذير بوده است؛ زيرا تغيير تکنولوژي و تغيير الگو هاي رفتاري و همه اينها به هرحال، به ناچار، تغيير معماري را با خود مي توانست به دنبال داشته باشد، اما نکته اي که دراين ميان مورد بي توجهي قرار گرفت، بحث هويت معماري ايراني بود که ما کساني را نداشتيم که دراين زمينه به صورت خاص و ويژه کار کنند. نکته ديگر که بايد به آن اشاره کنيم و مي توان از يک جهت آن را جزء عوامل بيروني به حساب آورد، شکل گيري دانشکده هنر هاي زيبا به عنوان يک مرکز آموزش معماري به صورت آکادميک و تقريبا غربي است و همان طورکه مي دانيم، اين دانشکده با الگو هاي بوزار فرانسه شکل گرفت و آندره گدار و ماکسيم سيرو از کساني بودند که در شکل گيري آن نقش بسيار مهمي داشتند. اين دانشکده از اين نظر به عنوان پديده خارجي مي تواند بررسي شود که نظام آموزشي آن ، مدرسان آن و محتواي آموزشي آن به صورت عمده تحت تاثير فرهنگ غربي قرار داشت و ازاين جهت عامل دروني به حساب مي آيد؛ زيرا از درون هم يک سري از معماران ايراني را تربيت کرد و بار آورد. اين دانشکده به شدت تحت تاثير مکتب مدرن قرار داشت و آموزشي که به دانشجويان مي داد عمدتا به همين شکل بود و اکثر فارغ التحصيلان، کارهايي را که پس از فارغ التحصيلي انجام دادند، کارهايي مدرن بود.

در اين سال ها آيا فعاليت هايي هم براي حفظ هويت معماري ايران صورت مي گرفت؟

تا پيش از دهه ٥٠ تنها سازماني که در ايران به هويت معماري ايراني توجه داشت و آن هم از ديد پژوهشگران غالبا پنهان مانده است، انجمني به نام انجمن آثار ملي بود. اين انجمن در حدود اوايل قرن حاضر تاسيس شد و يکي از وظايف آن، توجه به آثار ملي، چه بناهاي تاريخي و چه متون تاريخي، بود. در حوزه معماري يکي از کارهايي که اين انجمن برعهده گرفت، طراحي و احداث مقابر بزرگان ايراني بود، يکي از نخستين کارهايي که بر عهده اين انجمن قرار گرفت، طراحي و احداث آرامگاه فردوسي بود؛ زيرا در سال ١٣١٣ قرار بود هزاره فردوسي در ايران برگزار شود و به مناسبت برگزاري هزاره فردوسي، محوطه آرامگاه به هرحال طراحي شد و قرار شد يک آرامگاه ساخته شود. طرح اين آرامگاه به چندين معمار داده شد و طبق اسناد موجود، ابتدا طرح آندره گدار انتخاب و حتي ساخته شد که به شکل يک هرم بود و گويا همان طورکه اشاره شد، چند نفر از اعضاي انجمن ملي وقتي تصاويري از طرح را ديدند که به صورت يک هرم است، اظهار نارضايتي کردند که هرم نماياننده فرهنگ مصر است و با فرهنگ ايراني ارتباطي ندارد و به همين دليل طبق اسناد از يک معمار ايراني (طاهرزاده) خواسته مي شود طرحي به فوريت طراحي کند و طاهرزاده بنايي طراحي مي کند که در واقع بناي موجود است. در انديشه موسسان آثار ملي اين بود که فردوسي يک شخصيت ايراني است و خواستند که عناصر معماري باستان در آن استفاده شود و اين مقبره طراحي و ساخته شده. نکته جالبي است که همين پديده در دهه ٢٠ درباره آرامگاه بوعلي سينا در همدان رخ داد. به مناسبت برگزاري هزاره بوعلي، انجمن آثار ملي فعال شد و يک مسابقه معماري برگزار کرد و طرح سيحون که ساختمان کنوني است، برنده شد.

يعني روند مقبره سازي در دوره پهلوي به اين شکل مورد اهميت قرار گرفت؟

بله. نکته اي که درباره آرامگاه بوعلي سينا اهميت داشت، اين بود که در واقع هيات موسس انجمن آثار ملي به شدت تاکيد داشتند که بنا بايد گوياي فرهنگ ايراني باشد. کم کم ازاين دست بناها، تعدادي ديگر در انجمن ملي سفارش و ساخته مي شوند؛ مانند مقبره خيام در نيشابور که آن نيز طراحي سيحون است، آرامگاه باباطاهر عريان در همدان با طراحي فروغي و تعدادي آرامگاه ديگر. وقتي نگاه مي کنيم مي بينيم قبل از دهه ٥٠، انجمن آثار ملي است که به شدت تاکيد بر هويت ايراني دارد. چند نفر از معماران ايراني که چنين آثاري را خلق مي کنند؛ مانند فروغي ، سيحون و... همگي سعي بر اين داشتند که به هويت ايراني توجه کنند، درحالي که وقتي به خودِ فروغي يا سيحون نگاه مي کنيم، مي بينيم معماراني کاملامدرن بودند و در ساير آثار، کارهاي کاملامدرن انجام داده اند؛ مانند ساختمان مرکزي بانک سپه کار سيحون واقع در ميدان امام خميني که اثري است کاملامدرن و هيچ ويژگي اي از معماري ايراني ندارد يا يک اثر ديگر سيحون در همدان به نام هتل بوعلي که اين اثر غير از آجر، هيچ ويژگي ديگري از معماري ايران در آن ديده نمي شود يا طرح فروغي براي ساختمان وزارت دارايي، طرحي است کاملامدرن.

نگاهشان به معماري نگاه هويتي نبوده؟ يا بوده و بر اساس سفارش و نگاه کارفرما به اين موضوع توجه مي کرده اند؟

نبايد فراموش کرد که اگر برخي از معماران ايراني هم مانند فروغي و سيحون به هويت معماري ايراني توجه کردند، بيشتر تحت تاثير سفارش انجمن آثار ملي بوده و تاکيدي که اين انجمن روي اين مسئله داشت. وقتي به هنرهاي زيبا و جامعه ايراني نگاه مي کنيم، تعدادي معمار سنتي داشته ايم که تا دهه ٤٠، معماري با هويت ايراني طراحي مي کردند؛ اما به هرحال جزء معماران سنتي بودند که تعدادي مسجد يا گاه خانه يا برخي فضاهاي کوچک به اين ترتيب طراحي مي شد؛ اما جريان عمده طراحي فضاهاي دولتي و فضاهاي عمومي به شکلي بود که جو معماري مدرن بر آن حاکم بود که اين جريان تا دهه ٥٠ ادامه داشت. در دهه ٥٠ در واقع نوعي انتقاد به غرب زدگي و نوعي توجه به فرهنگ خودي در بسياري از کشورهاي شرقي، ازجمله ايران پديد آمد. در حوزه مباحث اجتماعي، در حوزه ادبيات، سينما، موسيقي و نقاشي به تدريج جرياني بومي گرا يا مذهبي يا ناسيوناليستي شکل گرفت؛ در حوزه معماري هم چنين گرايشي پديد مي آيد و برخي از معماران ايراني از اينکه هويت معماري ايراني کاملادر بناهاي ما از بين مي رود، اظهار نگراني و سعي کردند در برخي از آثار به معماري ايراني توجه کنند. چندين نفر از معماران دهه ٥٠ به طور بارز دراين زمينه کارهايي انجام دادند که همان طورکه مي دانيد، نادر اردلان، حسين امانت و کامران ديبا سه نفر از معماراني هستند که به صورت بسيار خاص به معماري ايراني توجه مي کنند و در کارهايي که طراحي مي کنند، به گونه اي سعي مي کنند از معماري ايراني الهام بگيرند. چنين جرياني پيش مي آيد و طراحي فضاهايي با هويت ايراني در پيش از انقلاب به عنوان يک جريان مثبت مطرح مي شود و حتي اين جريان سبب مي شود نخستين کنگره بين المللي معماري در سال ١٣٤٩ در ايران با موضوع و محتواي پيوند بين تکنولوژي و معماري سنتي ايران تشکيل شود که بسيار اهميت دارد.

اين مواضع چه تغييري کرده اند که نگراني درباره هويت، دوباره به يکي از دغدغه هاي معماري ايران بدل مي شود؟

اين روند تا دوران انقلاب ادامه داشت. پس از انقلاب با يک نگرش مذهبي تر و بومي تر جريان ادامه پيدا مي کند و به نظر مي رسد در برخي از زمينه ها تا يک دهه يعني دهه ٦٠ و اوايل ٧٠ بسياري از پروژه هايي که طراحي و احداث مي شدند، با تاکيد ويژه کارفرمايان به هويت ايراني، به ويژه معماري ايراني در دوران اسلامي طراحي و ساخته مي شدند، اما نکته اي که وجود داشت، اين است که اين کار عمدتا در سطح طراحي و اجرا انجام مي شد و متاسفانه سرمايه گذاري معنوي در زمينه حوزه هاي تئوريک و آموزشي و به صورت عميق در مباحث تئوريک و توسعه آکادميک تلاشي صورت نگرفت. به همين دليل است که به نظر مي رسد از ميانه هاي دهه ٧٠ به تدريج بحث هويت ايراني کم رنگ شد و حتي بسياري از کارفرما ها ديگر زياد به آن بها ندادند؛ به خصوص که برخي از پروژه هايي که با توجه به موضوع هويت، طراحي و احداث شدند، هويت را در سطح بسيار ساده مورد توجه قرار دادند و اين امکان را نداشتند که بتوانند اين مبحث را متحول کنند و با نياز هاي روز و فلسفه هاي جديد، توسعه دهند؛ يعني بحث هويت فقط به اين صورت مورد توجه قرار مي گيرد که برخي از عناصر و المان ها عينا تکرار شود و وقتي شکلي چندين بار تکرار شد، ديگر جذابيت خود را از دست مي دهد و دانشجويان و معماران جوان، ديگر از آن استقبال نمي کنند، به همين دليل کمي دل زدگي -نه تنها در حوزه هاي آموزشي -بلکه در حوزه هاي اجرائي ايجاد و باعث شد بسياري از معماران و کارفرمايان از کارهاي خود روي گردان شوند.

روند کم رنگ شدن هويت در معماري ايراني حتي سبب شد که نزديک به يک دهه پيش، برخي از مسئولان مهم کشوري، به اين مسئله تاکيد کنند که هويت معماري ايراني و اسلامي مورد توجه قرار گيرد. دراين زمينه تحقيق و پژوهش هايي هم به صورت مقطعي انجام و سپس قطع شد. چرا؟

شايد بايد اين سوال را اين طور بپرسيم که چرا مدرنيسم در ايران هيچ گاه نتوانست به صورت پايه اي و اساسي با سنت در حوزه معماري ترکيب شود. مدرنيته در غرب يک تحول درون زاست؛ درحالي که در ايران يا بسياري از کشورهاي شرقي، نوعي فلسفه وارداتي است. ما بدون اينکه تحولات اجتماعي، سياسي و فرهنگي لازم را گذرانده باشيم، مدرنيته را به درون برخي از عرصه هاي کشور وارد کرديم و چون از لحاظ زيرساخت هاي اجتماعي، آمادگي پذيرش آن را نداشتيم، نتوانستيم ميان اين مصنوع وارداتي و عرصه هاي فرهنگي، سياسي و اجتماعي، هماهنگي ايجاد کنيم.

نگاهي به فرهنگ غرب (مثلامعماري) به ما نشان مي دهد که تفکرات فلسفي تا چه حد در دل رويدادهاي اجتماعي و هنري قرار دارد؛ اما وقتي به شکل گيري معماري مدرن در ايران نگاه مي کنيم نخستين بارقه هاي معماري مدرن را در معماران ايراني تحصيل کرده غرب مي بينيم که اکثرا مسلمان نيز نبودند و احتمالادغدغه هاي مذهبي و اجتماعي متفاوتي با ما داشتند. وارتان هوانسيان٬ گرگوريان و... از اين دسته اند. گروه ديگري هم از تحصيل کرده هاي بوزار فرانسه هستند که در توسعه معماري مدرن به وجودآمده توسط طيف اول مي کوشند؛ فروغي، سيحون، فرمانفرمايان و رياحي که در خارج تحصيل کرده بودند نيز از اين دسته اند.

گفتيد يک سري فعاليت هاي پژوهشي انجام شده و حتي در حوزه آموزش نيز بعضي استادان ايراني به اين موضوع توجه کرده اند، نتيجه اين تحول محتوايي در ساختار معماري ما چه بوده است؟

محتواي آموزشي ما به طور عمده به گونه اي نيست که بتواند بين خواسته ها و آرمان ها و گرايش ها و فرهنگ ايراني در حوزه معماري ارتباط برقرار کند. دانشجويان ما در دانشکده هاي معماري غالبا از مجله هاي غربي استفاده مي کنند و خودآگاه يا ناخودآگاه به جوان هاي ما الهام مي دهند و آن چيزي که در دانشکده ها مي گذرد، آشنايي با معماري ايراني است؛ اما اينکه چطور مي توان آن را توسعه داد، چيزي است که روي آن کار نشده و يک خلايي است که وجود دارد، بنابراين اين نکته که چگونه مي توانيم هويت را در معماري ايراني مطرح کنيم، بحث پيچيده اي است که از يک طرف به مباحث درون رشته اي نياز دارد و از يک طرف به مباحث بين رشته اي که منظور از مباحث بين رشته اي؛ فلسفه ، زيبايي شناسي، روان شناسي و... هستند و مباحثي که مي توانند به توسعه معماري به صورت درون زا کمک کنند.

از طرف ديگر در حوزه معماري ايراني هم لازم است صرفا از شناخت گذشته به صورت سطحي دست برداريم تا بتوانيم آن را به صورت عميق براي امکان استفاده از ايده هاي آن، گسترش دهيم.

کارکرد دانشگاه هاي ما دراين ميان بايد به چه صورتي باشد؟

دانشگاه هاي ما بيشتر به يک مرکز آموزشي و آموزشگاهي تبديل شده اند و کارهاي پژوهشي عميق و درازمدت در آنها انجام نمي شود و برخي از سازمان هاي فرهنگي ما هم بيشتر به پروژه هاي کوتاه مدت و کاربردي توجه دارند و کارهاي آکادميک، کمتر در حوزه کار آنها قرار دارد. به همين دليل در آينده نزديک هم گمان نمي رود چشم انداز بسيار درخشاني را جلو روي خودمان داشته باشيم.

وقتي به معماري ديگر کشورها نگاه مي کنيم، آنها دغدغه اي براي معماري هويت مند ندارند؛ ولي نتيجه کارشان سازه اي هويت دار مي شود؛ اما ما نه تنها اين دغدغه را داريم؛ بلکه به آن هم نمي رسيم، چرا؟

در دوره معاصر، حوزه معماري مانند بسياري از حوزه هاي ديگر، آن چنان گسترده شده که بحث هويت به چند شکل مي تواند مطرح شود: در بسياري از بناهاي شهرهاي ما، جنبه هاي کارکردي به شدت اهميت دارد و جنبه هاي فرهنگي در آنها جنبه هاي ثانوي به حساب مي آيد؛ مثلااگر يک کارخانه اتومبيل سازي قرار است طراحي و ساخته شود، جنبه هاي کارکردي آن اهميت زيادي دارد و جنبه هويتي و فرهنگي در آنها جنبه هاي ثانويه است و مي توانيم تصور کنيم که يک کارخانه ساخته شود بدون اينکه جنبه فرهنگي هم در آن مطرح شود؟ چنين اتفاقي مي تواند روي دهد، اما برخي از فضاهاي معماري هستند که فضاهاي فرهنگي هستند و در آنها مسئله فرهنگ و هويت، اهميت زيادي دارد؛ براي مثال اگر مسجدي طراحي و احداث شود بدون اينکه احساسي از فضاي اسلامي را منتقل کند، قابل انتقاد خواهد بود؛ بنابراين درباره فضاهاي ديني و فضاهاي فرهنگي مانند موزه ها، برخي از کتابخانه ها و برخي مراکز آموزشي خاص، مي توانيم خواسته خود را که بايد بازتاب فرهنگ ايراني داشته باشد، ابراز کنيم. اگر اين طور نباشد، ديگر بحث هويت و فرهنگ به صورت عام مخدوش مي شود و گمان مي کنم درباره فضاهاي فرهنگي به صورت عام، بحث هويت و فرهنگ لازم است که مطرح شود.

بحث هاي اقتصادي و سياسي و... که در کشور وجود داشت تا چه حد ما را از هويت معماري مان دور کرده است؟

عامل اقتصادي يکي از مهم ترين پارامترهاي تاثير گذار بر معماري معاصر ايران و ساير کشورهاي جهان است. با توجه به اينکه حجم عمده اي از ساخت وسازها٬ به ساختمان هاي مسکوني٬ اداري کوچک و... اختصاص دارد و در ساخت اين نوع ساختمان ها اقتصاد پروژه و هزينه ساخت، حرف اول را مي زند، بنابراين در بسياري از بناهاي يادشده، مسئله فرهنگ و هويت، در حوزه طراحي خودبه خود ناديده گرفته مي شود؛ اما در ساختمان هاي عمومي و دولتي چنين نيست، فقدان انديشه و تفکر لازم در کارفرمايان ما و گاه در قشري از مردم، باعث مي شود معماري توسعه پيدا نکند. در بناهاي بزرگ، شاهد سرمايه گذاري هاي کلاني هستيم که با عدم اشراف کافي از طرف طراح و مسئله اهميت پروژه، کاري متوسط يا احتمالاضعيف اجرا مي شود. در ايران هنوز تفاوت هنر معماري و ساختمان سازي شفاف نشده و بسياري از ساختمان هاي ما در نبود هنر معماري و از روي ژورنال هاي غربي و به دست بسازوبفروش ها ساخته مي شوند. بايد براي ضعف فرهنگ عمومي کشور در حوزه هنر معماري فکري کرد تا آن طور که شايسته اين هنر است در گسترش آن کوشيده شود.

يک دانشجو معماري چگونه مي تواند اقليم را با معماري ايراني طوري تلفيق کند که حرف جديدي براي گفتن داشته باشد؟

به نکته بسيار خوبي اشاره کرديد که بسيار اهميت دارد و آن اينکه از همان دهه ٥٠ که معماري ايراني مورد توجه قرار گرفت، چون معماري مناطق کويري ايران واقعا از لحاظ ويژگي هاي طراحي غني ترين معماري ايراني است، باعث شد که وقتي صحبت از معماري ايران مي شود، خودبه خود معماري کويري مطرح شود و در بسياري از آثار از المان هاي معماري کويري ياري گرفته شود، به طوري که خودبه خود معماري ايراني غالبا با معماري کويري مصادف يا مرادف شده است؛ اما آن نکته اي که شما مطرح کرديد که بحث اقليمي معماري ايراني است، به نظر من کمتر مورد توجه قرار گرفته و به همين دليل است که در واقع تکرار يک تعداد بادگير بالاخره چشم را خسته مي کند يا تکرار بي مورد حياط مرکزي بالاخره خسته کننده مي شود. نگاه من اين است که نه تنها معماري ايراني، بلکه معماري در هر سرزميني وجوه مختلف دارد؛ براي مثال يک وجه آن وجه سازه اي است و يک وجه آن، وجه اقليمي است ، يک وجه آن وجه کارکردي است، وجه ديگر وجه فرهنگي است و يک وجه هم وجه نمادين معماري است. برخي از اين وجوه اگر زياد تکرار شوند، خسته کننده خواهند شد؛ مثلااستفاده از قوس هاي جناقي که به عنوان نمادي از معماري ايراني هزاران بار تکرار شده و ديگر خسته کننده است. بايد بدانيم که يک وجه سازه اي در معماري بوده، يعني در ابتدا از قوس چه به صورت جناقي يا شکل هاي ديگر به دليل جنبه هاي سازه اي استفاده شده و سپس اين جنبه ها، کمي حالت فرهنگي به خود گرفته. پس نمي توان به راحتي قوس را به کار برد، بدون اينکه مصرف سازه اي داشته باشد و تنها بهانه اي باشد براي اينکه بگوييم يک معماري ايراني خلق کرده ايم.

اما درحال حاضر ازاين دست تکرارها در همه سازه هاي شهري ديده مي شود، آيا اين تکرار خطرناک است؟

وقتي يک عنصر هزاران بار تکرار شود، مسلما خسته کننده خواهد شد؛ اما وجوهي هم داريم که خيلي شناخته نشده و توسعه پيدا نکرده اند، يعني همان طورکه شما گفتيد، درست است برخي از عناصر به صورت تقليدي، مکرر و خسته کننده شده اند و ديگر همه احساس مي کنند چيزي براي گفتن و ادعا ندارند و يکي از عوامل شکست توسعه معماري ايراني در دوران معاصر همين بود درحالي که ما وجوه نماديني از معماري داريم که قابل بازآفريني و نوآوري است و شناخته نشده است؛ براي مثال يکي از ويژگي هايي که مي توانم بگويم انواع طرح هاي چهارتايي ايراني است. طرح هاي چهار ايواني، چهار طاقي، چهار صفه، چهار باغ، انواع اين طرح هاي چهارتايي طرح هايي نمادين بودند که ريشه در فرهنگ بسيار کهن ايراني دارند و داراي پيشينه اي پنج، شش هزار ساله هستند. اين يکي از ويژگي هايي است که در طول سال ها مرتب تحول پيدا کرده، جنبه اقليمي هم ندارد، جنبه سازه اي به هيچ وجه ندارد، جنبه کارکردي هم ندارد و اين جنبه اي است که به حد کافي از نظر تئوريک شناخته شده نيست؛ اما جالب است که همه آن را مي شناسند، چراکه به تفکر در معماري ايران و فرهنگ ايران وابسته است و مي تواند در شرايط فعلي جواب گو باشد.



حامی اتووود
نظـــــــر اعضــــــــا
ابوالفضل افضلی ( 1394/02/26 ) :
دکتر سلطان زاده برا دانشکده آزاد قزوین یه افتخار هستن

ثبــــــــت نظـــــــر

  
جهت ارسال نظر باید وارد سیستم شوید. / عضو جدید
ایـمـــیـل :  
رمز عبـور :  

درباره معماران معاصر ایران :
این گروه در سال 1386 با هدف ایجاد پل ارتباطی بین معماران ایرانی معاصر گرد هم آمد.با شروع کار این وب سایت معماران متقاضی در محیطی ساده وکارآمد به تبادل پروژه ها ومقــــالات خود خواهند پرداخت ودر فضای فروم به بحث وگفتگو می پردازند.
خانه | ورود | ثبت نام | درباره ما | تماس با ما | قوانین سایت | راهنما | تبلیغات
© کلیه حقوق این وب سایت متعلق به گروه معماران معاصر می باشد.
Developed by Tryon Software Group