جردانکی

تعامل و ادغام با بستر

جردانکی در میان حلقه‌ سبز، مشرف به رود ویستولا در مرکز شهر واقع شده است. در طراحی دقت زیادی به ابعاد حجمی و موقعیت قرارگیری این بنا نسبت به ساختمانهای مجاور و همجواری با بستر تاریخی‌ و طبیعت اطراف شده است. ساختمان اصلی‌ نیمی از زمین را اشغال کرده و با ارتفاع مناسب مانع بسته شدن منظر رودخانه شده و نیمهٔ دیگر به فضای عمومی‌ و پارک اختصاص داده شده است. اثر مخلوق، تخت سنگی‌ در میان علفزار با شیب ملایم است

از سوی دیگر، مواد و مصالح به کار رفته علی‌الخصوص آجر قرمز رنگ نما، برگرفته از میراث گوتیکی شهر تورون _تحت حمایت یونسکو_ است. نمای ساختمان تشکیل شده از بدنهٔ بتنی‌، در مغایرت با برشهای از آجرهای قرمز رنگ در پوستهٔ خارجی‌ و داخلی که نیم نگاهی‌ به آجرهای خورد شدهٔ ساختمانهای شهر دارد.استفاده از آجر در این ساختمان برداشت جدیدی از آجر به کار گرفته شده در ساختمانهای شهر تورون در معماری معاصر است

انعطاف‌پذیری
 

برنامهٔ اولیهٔ در نظر گرفته شده با بودجه مشخص برای این بنا شامل تنها یک سالن اجرای موسیقی‌ بود ولی‌ در نهایت با بودجه یکسان طرح تبدیل به سالنی چند منظور برای اتفاقت و مراسم شهر و کنسرتهای مختلف شد. اول از همه فضای تاتر قابلیت سازگاری با گنجایشهای مختلف را داراست برای مثل شما میتوانید با به هم پیوستن دو فضا توسط جابجای دیوارهای داخلی‌ و همینطور تغییر آسان تعداد صندلیها فضای وسیع برای اجرای تاتر به وجود آورید. امکان برگزاری مراسمها و اتفاقات مختلف به صورت جدا و همزمان در این ساختمان وجود دارد همچنین به لطف سقف پویا و قابل تنظیم، ساختمان قابلیت تبدیل به سالن اجرای سمفونی، اتاق، تئاتر، اپرا و فیلم و برآورده کردن نیازه اکوستیکی هر گونه طراح تاتر را داراست و در نهایت سالن اصلی‌ کنسرت قابل باز شدن به سمت فضای خارجی‌ می‌باشد تا بتوان از طبیعت خارج به عنوان فضای اجرا استفاده نمود

بازیابی و نواوری : پیکدو

پیکادو ترکیبی‌ از بتن و دیگر مصالح است که در تمام ساختمان به کار رفته. پیکادو در این بنا یا ترکیبی‌ از آجرهای قرمز رنگ -برای انعکاس صدا- با سنگ‌های قرمز آتشفشانی از چین - برای جذب صدا- است. پیکادو روشی‌ نواورنه است که فرناندو منیس آن را به صورت ترکیب بتن با مصالح دیگر و سپس خورد کردن آن اجرا کرده است. علاوه بر داشتن بافتی خشن پیکادو امکان به وجود آوردن فضایی کاملا اکستیک را فراهم می‌کند. اولین باری که فرناندو منیس از این روش در ساختمان استفاده کرد در ساله ۲۰۰۵ در ساختمان هنر و کنگرهٔ ماگما در تنریف بود که شامل ترکیبی‌ از بتن و سنگ‌های آتشفشانی جزیره میشد. این تکنیک در ساختمان جردانکی به وسیلهٔ مؤسسات تحقیقات ساختمان از اسپانیا و لهستان آزمایش شده و دارای مجوز می‌باشد. آجر قرمز تقریبا در نمای خارجی تمام بناهای ساختمانی در این شهر به کار گرفته شده و استفاده از آن‌ در جردانکی تعامل و ادغام معماری منیس با مصالح سنتی‌ و برگردانی‌ به میراث فرهنگی شهر است

سیستم اکستیک
 

تعریف فضای داخلی‌ سالن اودیتوریوم و نحوه شکل‌گیری آن‌ همیشه وابسته است به تعاریف اکستیک تا سرانجام به شکل نهایی خود برسد. انعطاف پذیری بتن به طراح، امکان استفاده مختلف از آن‌ را در سالن کنسرت میدهد. به طوری که با کنترل احجام مختلف و تطابق آن با شکل کلی‌ امکان کنترل امواج صوتی به وجود می‌‌آید. به علاوه، رفتار سطوح شکستهٔ‌ ترکیب آجر و بتن امکان نوعی پخشایش صوتی را میدهد که دستیابی به آن‌ با مواد دیگر بسیار دشوار است

قسمتهای متحرک سالن، فضایی به مساحت ۸۰ تا ۱۴۰ متر مربع و وزنی معادله ۱۱ تا ۲۰ تن -بسته به اندازهٔ قطعه- را به خود اختصاص داده‌اند. هر قطعه به تنهایی‌ میتواند بین ۳ تا ۵ متر در ارتفاع جابجا شود، تغییر ارتفاع و حجم فضای داخل سالن از ۸۲۰۰ متر مکعب با طنین زمانیه ۱.۸۵ ثانیه قابل کاهش به ۶۸۰۰ متر مکعب با طنین زمانیه ۱.۳۵ ثانیه می‌باشد. با افزودن لایه الحاقیه جذب صدا می‌توان به زمان طنین ۱.۲ ثانیه -که دربرگیرندهٔ طیف کامل صوتی مورد نیز- است دست پیدا کرد: ۱.۸۵ ثانیه برای سمفونی، ۱.۶ ثانیه برای اپرا و ۱.۲ ثانیه برای تئاتر

اطلاعات تکنیکی

مکان: تورون، لهستان

تاریخ: ۲۰۰۸ مسابقه، ۲۰۱۱ طراحی، ۲۰۱۵ ساخت و اجرا

کاربری: فرهنگی‌

مساحت زمین: ۴۶،۹۷۱ متر مربع

سطح اشغال: ۲۱،۸۳۷ متر مربع

هزینه: ۵۱،۰۲۵،۷۳۱ یورو

سازه: بتونه مسلّح و فولاد

مساله: بتن و آجر قرمز بازیافتی

اعتبار بنا

معمار: فرناندو منیس

همکاران معمار: کارولینا میسیک، خوام کسنیر، جویر اسپیلز

همکاران در فاز طراحی از اسپانیا: خوزه آنتونیو فرانکو (سازه) ، خوزه لویس تمیو (تجهیزات) ، پدرو کردا (اکستیک)

همکاران در فاز طراحی از لهستان:  جکک لنارت (معمار ناظر) ، توماس پولاجو (سازه)