معماران معاصر ایران, اتووود - بزرگترین سایت معماری
ثبت نام عضو جدید ایمیل آدرس: رمز عبور : رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید خانه |  ثبت نام |  تماس با ما |  درباره ما |  قوانین سایت |  راهنما |  تبلیغات




موضوعـات مــعـماری
معماری و دیگر حوزه های فکر   - 1706
20 بنا که هرگز ساخته نشد   - 17
منظر شهری   - 1591
پداگوژی انتقادی   - 17
طراحي داخلي   - 1166
کارگاهْ مسابقه قوام الدین شیرازی   - 16
نظریه معماری   - 1131
شهرهای در حرکت   - 15
سازه های شهری   - 1080
مسابقه مرکز اجتماعی شهر صدرا   - 15
تکنولوژی ساخت   - 1072
معماری بایومورفیک   - 15
معماری حوزه عمومی   - 1062
سینما ـ طراحی صحنه ـ معماری   - 15
مرزهای معماری   - 1047
رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت   - 15
نگاه نو به سكونت   - 915
اینستالیشن های شهری   - 14
المان شهری   - 868
ویلا ساوا ـ لوکوربوزیه   - 14
نظریه شهری   - 835
معماری و غذا   - 13
معماری و سیاست   - 802
فیلم پارازیت ساخته بونگْ جونْ هو   - 13
معماری مدرن   - 776
معماری و دشت   - 12
معماری پایدار   - 744
معماری خاورمیانه   - 11
کلان سازه   - 731
ده کتاب که هر معمار باید بخواند   - 11
روح مکان   - 670
معماری خوانی   - 10
آینده گرایی   - 660
ده پروژه کمتر شناخته شده لوکوربوزیه متقدم   - 10
معماری منظر   - 628
کنگو کوما ـ استادیوم ملی توکیو   - 10
برنامه ریزی شهری و منطقه ایی   - 624
کلیسای رونشان ـ لوکوربوزیه   - 10
آرمان شهرگرایی   - 587
بی ینال ونیز   - 10
طراحی صنعتی   - 575
درس گفتارهای اتووود   - 10
معماری تندیس گون   - 570
معماری و انسان شناسی   - 10
توسعه پایدار   - 566
فمینیسم   - 9
معماری شمایل گون   - 556
معماری و فضای زیرساخت های نرم   - 9
منتقدان معماری   - 556
اتوره سوتساس به روایت آلیس راستورن   - 9
نوسازی و بهسازی بافت های شهری   - 545
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه دوم   - 9
معماریِ توسعه   - 517
ده زن برتر تاریخ معماری مدرن   - 9
باز زنده سازی   - 494
لیوینگ آرکیتکچر   - 9
هنر مدرنیستی   - 437
معماری تخت جمشید   - 8
معماری یادمانی   - 390
معماری بلوک شرق ـ جهان در حال محو شدن   - 8
طراحی نئولیبرال   - 387
شارلوت پریاند به روایت آلیس راستورن   - 8
معماری سبز   - 385
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه اول   - 8
تغییرات اقلیمی   - 371
تز 1400   - 8
معماری ارزان   - 363
معماری آمریکای جنوبی   - 8
تراشه های کانسپچوال   - 359
معماری و جنگ   - 7
معماری پست مدرن   - 352
طراحی و ضایعات به روای آلیس راستورن   - 7
معماری محدود   - 333
ردلف شیندلر به روایت الیس راستورن   - 7
بنای محدود   - 323
گونتا اشتلزل به روایت آلیس راستورن   - 7
گرمایش زمین   - 317
مینت د سیلوا به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری محلی   - 308
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئله‌ی طراحی به روایت آلیس راستورن   - 7
اتووود کلاسیک   - 304
ریچارد نویترا به روایت آلیس راستورن   - 7
محوطه سازی   - 295
طراحی در زمانه بحران به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری تجربی   - 285
کارلو اسکارپا به روایت آلیس راستورن   - 7
بدنه سازی شهری   - 277
عبور از مرحله جنینی   - 7
کتابخانه ی اتووود   - 276
معماری مصر   - 7
اقتصادِ فضا   - 274
منبع شناسی اتووود   - 7
معماری انتقادی   - 272
پاویون ایران ـ بی ینال ونیز 2016   - 7
معماری ـ سینما   - 268
رقابت مجتمع چندعملکردی شهید کاظمی قم   - 7
زنان و معماری   - 250
آلوار و آینو آلتو به روایت آلیس راستورن   - 7
فضای منفی   - 247
هشت کوتاه نوشته در مورد پوپولیسم   - 7
عکاسی   - 241
طراحی و پناهجویان   - 7
مسکن حومه شهری   - 237
آیلین گری به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری های تک   - 235
باوهاوس به روایت آلیس راستورن   - 7
هنر انتزاعی   - 229
لوسی رای به روایت آلیس راستورن   - 7
گرافیک   - 215
مارسل بروئر به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن عمومی   - 209
چارلز رنه مکینتاش به روایت آلیس راستورن   - 7
طراحی مبلمان   - 208
باکمینستر فولر به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و فاجعه   - 199
طراحی در بازی و تاج و تخت به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری فضای داخلی   - 185
سائول باس به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و رسانه   - 180
میس ون در روهه به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن روستایی   - 178
معماری و عکاسی به روایت آلیس راستورن   - 7
پروژه های دانشجویی از سراسر جهان   - 178
طراحی روی بام به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری ژاپن   - 174
صد و بیست و یک تعریف معماری   - 6
معماری ایران   - 169
پنج پروژه لوکوربوزیه متاخر که هیچگاه ساخته نشدند   - 6
ترسیمات معماری   - 166
فرایند تکامل معماری مدرن هند   - 6
هنر گفت و گو   - 165
مسابقه ویلا 1400   - 6
بلندمرتبه ها   - 138
ورنر پنتون به روایت آلیس رستورن   - 6
اتووود ـ ایران معاصر   - 123
ده پرسش از دو معمار   - 6
معماری کوچک مقیاس   - 106
جنتریفیکیشن   - 6
ویرانه ها   - 104
معماری استرالیا   - 5
مدرنیته؛ از نو   - 98
زنان، آشپزخانه، مقاومت   - 5
معماری چین   - 97
گزارش فرانسویِ وس اندرسون   - 5
معماری آسیا   - 93
تناقض هاوپیچیدگی ها:تئوریهای پیچیدگیِ ونتوری وجیکوبز   - 5
معماری اروپا   - 91
اکنی استودیو   - 5
معماری مذهبی   - 90
کتاب هایی در باب یوتوپیا   - 5
معماری فاشیستی   - 89
رادایکالیسم ایتالیایی در سیزده روایت   - 5
معماران و چالش انتخاب معماری   - 87
شهرسازی کوچک مقیاس   - 5
معماری جنگلی   - 84
چهار یادداشت برای علی اکبر صارمی   - 4
اکسپو   - 83
اتومبیل در چهار روایت کوتاه از بری ریچاردز   - 4
ویروس کرونا و معماری   - 80
بلوپرینت   - 4
فیلوکیتکت   - 79
اتووودْ آبزرور   - 4
معماری و هنر انقلابی   - 79
شهر ژنریک و نامکان ها   - 4
گفت و گو با مرگ   - 79
اکسپوی دبی. 2020   - 4
معماری پراجکتیو   - 78
چالش های اخلاقی ریاضت ورزی در معماری به روایت پیر ویتوریو آئورلی   - 4
جهان علمیْ تخیلی   - 74
چگونه یوتوپیا در روسیه انقلابی مدفون شد   - 4
معماری هند   - 70
فرایند خلاقیت چهار پیشگام معماری مدرن   - 4
معماری دیجیتال   - 68
همه ما سایبورگ هستیم   - 4
پالپ نیوز ِ اتووود   - 68
فرهنگ کمپ به روایت سوزان سانتاگ   - 4
بحران آب   - 65
اختلال های تشخیصی معماران مدرن   - 4
مدارس معماری   - 65
معمای حبابی   - 4
معماری و نقاشی   - 61
معماری پساصنعتی   - 4
پداگوژی   - 60
معماری آفریقا   - 3
زاغه نشینی   - 57
اتووودْ باکسْ آفیس   - 3
معماری و روانشناسی   - 57
مدرنیسم هیپی   - 3
طراحی مُد   - 56
معماری مدارس   - 3
معماری کانستراکتیویستی   - 54
داریوش شایگان و هنر ایرانی   - 3
معماری و هوش مصنوعی   - 53
بازپس گیری حریم خصوصی مان به روایت آنا وینر   - 3
معماری و رنگ   - 53
ژان بودریار؛ شفافیت، ابتذال و آلودگی رابطه   - 3
معماری و ادبیات   - 52
فیلم پدر ساخته ی فلوریان زلر   - 3
آنتروپوسین   - 52
شش پروژه شاخص معماری پست مدرن   - 3
معماری بیابانی   - 50
اندیشیدن از مجرای پاسخ های کووید 19 با فوکو   - 3
معماری و آب   - 50
باشگاه مشت زنی   - 3
معماری اوایل قرن بیستم روسیه   - 47
رقابت آسمانخراش ایوُلو 2016   - 3
هنر روسیه   - 45
آینده کجاست؟ روایتی از رولینگ استون   - 3
طراحی در وضعیت پندمیک به روایت آلیس راستورن   - 45
لویی کان به روایت آلیس راستورن   - 2
باهاوس   - 44
اسمیتسن‌ ـ رابین هود گاردنز   - 2
جنبش متابولیسم   - 44
کودتایی که در مورد ان صحبت نمی کنیم   - 2
معماری و گیم   - 40
تعییرات زیست محیطی ـ انقلاب یا انهدام   - 2
معماری و سلامت   - 37
یوتوپیاهای سیاره ای . نیکیتا داوان با آنجلا دیویس و گایاتری اسپیواک   - 2
درگذشت زاها حدید   - 35
جودیت باتلر مارا به تغییر شکل خشم مان فرا می خواند؛ گفت و گویی با ماشا گِسِن   - 2
معمارْستاره ها به روايت اتووود   - 34
برج سیگرام چگونه جهانی شد؟   - 2
طراحی پارامتریک   - 34
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری   - 2
اکسپو شانگهای 2010   - 33
فیس بوک، گوگل و عصر تاریک سرمایه داری نظارتی   - 2
معماری آمریکا   - 33
شهرهای پیشاصنعتی   - 2
معماری مجازی   - 31
رابرت نوزیک، یوتوپیا و دولت حداقلی   - 2
اکسپو میلان 2015   - 28
فیلم های اتووود   - 2
پاویون های سرپنتین   - 28
سایبرفمینیسم   - 2
معماری پس از یازدهم سپتامبر   - 25
معماری و کودک   - 2
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی   - 24
سایبورگ   - 2
معماری و کوه   - 23
سایبرنتیک   - 1
طراحی جزییات   - 23
نمایش های مد پرادا   - 1
معماری و آسمان   - 21
ان اف تی   - 1
جشن نامه اتووود   - 21
متاورس   - 1
زاها حدید از نگاه معماران ایرانی   - 21
فیلمْگفتارهای معماری و پداگوژی معماری   - 1
زنانِ معمارِ ایرانی و سقف شیشه ای در نوزده روایت   - 20
تابْ آوری دفاتر نوپای معماری   - 1
معماری ـ موسیقی   - 19
پیتر آیزنمن و خانه شماره یک به روایت روبرت سومول   - 1
شانزده کتاب برای ورود به جهان اِی آی و عصر آنتروپوسین   - 19
ده پرسش از هشت معمار   - 1
سینما به ترتیب الفبا به روایت هاوارد سوبر   - 18
چهل نکته در باب هایدگرْخوانی   - 1
فرهنگ نفت   - 18
شهرْخوانی با اتووود   - 1
پردیس ویترا   - 18

طــراحــــــــــــــان
آر ای ایکس   - 3
زیگموند فروید   - 19
آراتا ایسوزاکی   - 16
ژان بودریار   - 11
آرشیگرام   - 8
ژان نوول   - 22
آرکی زوم   - 6
ژاک دریدا   - 19
آلبرت پوپ   - 4
ژاک لوگوف   - 4
آلدو روسی   - 15
ژیل دلوز   - 34
آلفرد هیچکاک   - 5
سائول باس   - 7
آلوار آلتو   - 19
ساسکیا ساسن   - 9
آلوارو سیزا   - 9
سالوادور دالی   - 2
آن تینگ   - 4
سانا   - 5
آنتونی گائودی   - 28
سانتیاگو کالاتراوا   - 14
آنتونی وایدلر   - 5
سدریک پرایس   - 3
آنتونیو نگری   - 6
سو فوجیموتو   - 18
آنسامبل استودیو   - 2
سوپراستودیو   - 9
آنیش کاپور   - 8
سورِ فِهْن   - 6
آی وِی وِی   - 34
سوزان سانتاگ   - 10
آی/ تری   - 2
شاشونا زوبوف   - 4
اُ ام اِی   - 59
شیبیک و کریستوف   - 2
اتوره سوتساس   - 8
شیگرو بان   - 34
ادریان لابوت هرناندز   - 5
عبدالعزیز فرمانفرمایان   - 4
ادوارد برتینسکی   - 1
فدریکو بابینا   - 30
ادوارد سعید   - 17
فرانک گهری   - 50
ادوارد سوجا   - 10
فرانک لوید رایت   - 45
ادواردو سوتو دی مُرِ   - 18
فرای اوتو   - 10
ادولف لوس   - 9
فردا کولاتان   - 2
ارو سارینن   - 30
فردریک جیمسون   - 4
اریک اوون موس   - 14
فرشید موسوی   - 3
اریک هابسبام   - 2
فمیهیکو ماکی   - 4
استن آلن   - 4
فیلیپ جنسن   - 7
استیون هال   - 32
گابریل کوکو شنل   - 2
اسلاوی ژیژک   - 18
گایاتری چاکراوارتی اسپیواک   - 7
اسنوهتا   - 7
گرگ لین   - 7
اسوالد متیوز اونگرز   - 7
گونتا اشتلزل   - 1
اسوتلانا بویم   - 5
لئوپلد بانچینی   - 2
اسکار نیمایر   - 38
لئون کریر   - 2
اف او اِی   - 9
لبس وودز   - 26
ال لیسیتسکی   - 5
لوئیس باراگان   - 2
الیس راستورن   - 112
لوئیس مامفورد   - 1
اِم اِی دی   - 25
لودویگ لئو   - 3
ام وی آر دی وی   - 74
لودویگ میس ون دروهه   - 29
اماندا لِــوِت   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 4
اورهان پاموک   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 1
اویلر وو   - 9
لوسی رای   - 15
ایلین گری   - 9
لویی کان   - 39
ایوان لئونیدوف   - 4
لوییجی مورتی   - 1
بئاتریس کُلُمینا   - 10
لوییس بورژوا   - 8
بال کریشنادوشی   - 4
لُکُربُزیه   - 153
باک مینستر فولر   - 13
لیام یانگ   - 4
برنارد چومی   - 36
لینا بو باردی   - 4
برنارد خوری   - 2
مارتین هایدگر   - 32
برنو زوی   - 7
مارسل بروئر   - 7
بنیامین برتون   - 8
مارشال برمن   - 16
بوگرتمن   - 1
مانفردو تافوری   - 16
بی یارکه اینگلس   - 69
مانوئل کاستلز   - 3
پائولو سولری   - 4
ماکسیمیلیانو فوکسِس   - 10
پائولو فریره   - 2
مایکل سورکین   - 4
پاتریک شوماخر   - 3
مایکل گریوز   - 6
پال گلدبرگر   - 1
محمدرضا مقتدر   - 4
پرویز تناولی   - 2
مخزن فکر شهر   - 1
پری اندرسون   - 3
مـَــس استودیو   - 3
پل ویریلیو   - 28
معماران آر سی آر   - 5
پیتر آیزنمن   - 59
معماران مورفسس   - 16
پیتر برنس   - 5
موریس مرلوپنتی   - 2
پیتر زُمتُر   - 69
موشه سفدی   - 12
پیتر کوک   - 10
میشل سر   - 3
پیر بوردیو   - 5
میشل فوکو   - 59
پییر ویتوریو آئورلی   - 14
نائومی کلاین   - 5
تئودور آدورنو   - 7
نورمن فاستر   - 36
تادو اندو   - 13
نیکلای مارکوف   - 1
تام مین   - 13
هانا آرنت   - 10
تام ویسکامب   - 10
هانری لفور   - 24
تاکامیتسو آزوما   - 3
هانی رشید   - 5
توماس پیکتی   - 5
هرزوگ دی مورن   - 31
توماس هیترویک   - 31
هرنان دیاز آلنسو   - 18
تیتوس بورکهارت   - 2
هنری ژیرو   - 3
تیموتی مورتُن   - 2
هنریک وایدولد   - 1
تیو ایتو   - 25
هنس هولین   - 5
جاشوا پرینس ـ رامس   - 2
هوشنگ سیحون   - 14
جان برجر   - 2
هومی بابا   - 2
جان هیداک   - 7
واسیلی کاندینسکی   - 2
جف منن   - 2
والتر بنیامین   - 30
جفری کیپنس   - 3
والتر گروپیوس   - 18
جورجو آگامبن   - 8
ورنر پنتون   - 5
جوزپه ترانی   - 2
ولادیمیر تاتلین   - 13
جولیا کریستوا   - 2
ولف پریکس   - 1
جونیا ایشیگامی   - 7
ونگ شو   - 8
جیمز استرلینگ   - 1
ویتو آکنچی   - 12
جین جیکوبز   - 2
ویوین وست وود   - 6
چارلز جنکس   - 7
ک. مایکل هیز   - 2
چارلز رنه مکینتاش   - 7
کارلو اسکارپا   - 13
چارلز کوریا   - 15
کازو شینوهارا   - 2
چاینا میه ویل   - 4
کازیو سجیما   - 2
حسن فتحی   - 6
کالین روو   - 1
حسین امانت   - 3
کامران دیبا   - 13
خورخه لوئیس بورخس   - 2
کامرون سینکلر   - 11
داریوش آشوری   - 1
کریستفر الکساندر   - 2
داریوش شایگان   - 13
کریستین نوربرگ ـ شولتز   - 15
دانیل لیبسکیند   - 24
کریم رشید   - 5
دنیس اسکات براون   - 10
کلر استرلینگ   - 2
دورته مندروپ   - 3
کلود پَره   - 3
دیلرـ اِسکـُـفیدیو+رِنفرو   - 23
کنت فرمپتن   - 14
دیوید رُی   - 2
کنزو تانگه   - 10
دیوید گیسن   - 2
کنستانتین ملنیکف   - 3
دیوید هاروی   - 25
کنگو کوما   - 47
رابرت نوزیک   - 2
کوپ هیمِلبِلا   - 23
رابرت ونتوری   - 31
کورنلیوس کاستوریادیس   - 3
رُدولف شیندلر   - 7
کوین لینچ   - 7
رضا دانشمیر   - 5
کیانوری کیکوتاکه   - 1
رم کولهاس   - 119
کیتیو آرتم لئونیدویچ   - 1
رنزو پیانو   - 34
کیشو کـُـروکاوا   - 8
ریچارد مِیر   - 8
یان گِل   - 9
ریچارد نویترا   - 7
یو ان استودیو   - 32
ریموند آبراهام   - 1
یورگن هابرماس   - 15
رینر بنهام   - 2
یورن اوتزن   - 1
رینهولد مارتین   - 5
یونا فریدمن   - 5
ریکاردو بوفیل   - 7
یوهانی پالاسما   - 12
زاها حدید   - 196

کـاربـــــــری هـا
مسکونی   -877
گالری   -95
زیرساخت های شهری   -477
هتل   -84
فرهنگی   -383
ورزشی   -68
پاویون   -303
حمل و نقل عمومی   -39
موزه   -273
بیمارستان و داروخانه و کلینیک   -38
اداری ـ خدماتی   -255
ویلا   -27
تفریحی   -192
مجموعه های مسکونی   -8
مسکونی ـ تجاری   -173
زاغه نشینی   -6
اموزشی   -158
سرویس بهداشتی عمومی   -5
صنعتی   -114
عناصر یادمانی شهری   -5
معماری مذهبی   -108
تجاری   -3
حامی اتووود
مقـــــــــــالات
    دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    پهنه ی معلق تهران؛ شاه عبدالعظیم یا شهر ری
        علی رنجی پور
    دیوید هاروی و شهرســــــــــــــــــــــــــــــــــازی آلترناتیو
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    هنر گفت و گو ـ جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
چنـــــد پــــروژه
مجموعه مسکونی شاه پریان
طراح : علیرضا امتیاز "مدیر اتووود"
منزل شخصی دکتر دلیر - خیابان ولیعصر کوچه 8
طراح : محمود امیدبخش
مجموعه ي تجاري و پاركينگ طبقاتي شقايق
طراح : امين حشمتی
خانه شعر ، پايان نامه معماري كارشناسي ارشد
طراح : م معيت
گذرگاه همیابی
طراح : محمود امیدبخش
کاریــــــــــــابی
   کاریابی
   لیست درخواست ها ی قبلی شما
   لیست کاندیدها به تفکیک استان
   لیست فرصت های کاری به تفکیک استان
وبـــــلـاگ هـــــا
آرشیتکت نمونه
مدیر : مسعود زمانیها
معماری به مثابه ساخت-سجاد نازی
مدیر : سجاد نازی
فتوت نامه معماران
مدیر : اخوان الصفا
مجله معماری Architecture Foolad City
مدیر : مسعود پریوز
معــــرفی کتــــــاب
رهیافت پدیدارشناسی در اندیشه پیتر زومتور
نویسنده :  .
انتشارات : علم معمار

حامی اتووود
 رسانه ی تخصصی معماری و شهرسازی میم زون
هنر گفت و گو ـ ورسو با دیوید هاروی ـ شهرهای شورشی، مقاومت شهری و سرمایه داری. قسمت اول
اتووود سرویس خبر:   سروش خانی
1396/09/24
مـنـــــــبـع : www.versobooks.com
تعداد بازدید : 2150

امانوئل: شما کتاب شهرهای شورشی را اینگونه آغاز می کنید: از حق به شهر تا انقلاب شهری، با توصیف تجربه خود در پاریس دهه ۱۹۷۰: "ساختمان های بلند مرتبه، بزرگراه ها، مسکن عمومی بی روح و کالاهای انحصاری در خیابان هایی که با سویه ای تهدید کننده، پاریس قدیم را فرا می گیرد. پاریس از دهه ۱۹۶۰ به شدت در معرض بحران اگزیستانسیال بود. "در سال ۱۹۶۷، هانری لوفور مقاله خود را با نام "در مورد حق به شهر" نوشت. آیا می توانید در مورد این دوره و انگیزه خود برای نوشتن کتاب شهرهای شورشی صحبت کنید؟

هاروی: دهه ۱۹۶۰ به لحاظ تاریخی در سراسر جهان،  اغلب به مثابه یک دوره بحران شهری مورد توجه قرار گرفته است.  برای نمونه، دهه ۱۹۶۰ در ایالات متحده زمانی بود که بسیاری از شهرهای مرکزی در شعله های آتش سوختند.  شورش ها و انقلاب هایی در شهرهایی مانند لس آنجلس، دیترویت و البته پس از ترور مارتین لوتر کینگ به سال ۱۹۶۸ وجود داشت. بیش از ۱۲۰ شهر آمریکایی به دلیل ناآرامی و رفتارهای خشونت آمیز کوچک و بزرگ ناشی از آن ضربه خوردند. به ایالات متحده اشاره می کنم، آنچه اتفاق می افتاد ناشی از شهر مدرن شده، بود. خودرو ها و حومه ها مدرن شده بودند. در حال حاضر، شهر قدیمی یا آنچه که مرکز سیاسی، اقتصادی و فرهنگی شهردر طول دهه های ۱۹۴۰ و۵۰ بود، پشت سر گذاشته شده است .به یاد داشته باشید، این روند در سراسر جهان پیشرفته سرمایه داری رخ داد.  پس فقط ایالات متحده را شامل نمی شود.  در انگلیس و فرانسه مشکلات جدی وجود داشت که در آن شیوه زندگی قدیمی تر برچیده شده بود.  یک شیوه زندگی که من فکر نمی کنم لزوما کسی باید نسبت به آن نوستالژی داشته باشد، اما این شیوه زندگی قدیمی از بین رفته و شیوه زندگی جدیدی بر مبنای تجاری سازی، سوداگری املاک، ساخت بزرگراه ها، خودرومحوری، پراکنده رویی در حومه شهر جایگزین شده است و با تمام این تغییرات، شاهد افزایش نابرابری و ناآرامی های اجتماعی بودیم.

با توجه به جایی که در آن زمان بودید،  شدت نابرابریهای طبقاتی متفاوت بود، و گاهی اوقات بر گروه خاصی از اقلیت ها فشار می اوردند. برای نمونه، بدیهی است که در ایالات متحده این جامعه آفریقاییْ آمریکایی بود که در شهر های داخلی ساکن بود و  فرصت های شغلی یا منابع بسیار کمی  در اختیار داشت. بنابراین، دهه ۱۹۶۰ به یک بحران شهری اشاره دارد. اگر به عقب برگردید و به تمام کمیسیون های دهه ۱۹۶۰ که در مورد چیستی بحران شهری تحقیق می کنند، نگاه بیاندازید، برنامه های دولتی از بریتانیا تا فرانسه و همچنین در ایالات متحده اجرا می شد. به همین ترتیب، همه آنها سعی در حل این بحران شهری داشتند. 

من این را به مثابه  یک موضوع جذاب برای مطالعه و یک تجربه تروماتیک از زندگی شهری یافتم. شما می دانید که این کشورها روز به روز بیشتر ثروتمند می شدند، اما از دیگر سو،  ساکنانی که در گتو های شهری، منزوی شده  بودند را  نادیده  می انگاشتند  و با آنها به گونه ای رفتار می کردند که گویی وجود خارجی ندارند. بحران دهه ۱۹۶۰ یک مسئله حیاتی بشمار می آمد و لوفور به خوبی آن را درک کرده بود. او معتقد بود که مردم در مناطق شهری بایستی صدایی داشته باشند تا تصمیم بگیرند مناطق باید شبیه چه چیز باشند و چه نوع فرایند شهری باید انجام شود. در عین حال، کسانی که مقاومت می کردند، آرزو داشتند  تا بتوانند موجی از زمین خواری را که در سرتاسر کشورهای صنعتی سرمایه داری، مناطق شهری را فرا گرفته بود، رها کنند.

 امانوئل: شما می نویسید، " اینکه ما چه نوع شهرهایی می خواهیم نمی تواند جدا از این باشد که  چه نوع افرادی می خواهیم باشیم، چه نوع روابط اجتماعی را دنبال می کنیم، چه نوع روابطی با طبیعت داریم، چه سبک زندگی را می خواهیم و یا خواهان حفظ چه ارزش های زیبایی شناختی هستیم. " همچنین کمون پاریس را به عنوان یک رویداد تاریخی برای تجزیه و تحلیل و به احتمال زیاد  درک آنچه " حق به شهر"  است، در نظر می گیرید. آیا نمونه های تاریخی دیگری وجود دارد که باید ذکر شوند؟

 هاروی: اینکه می خواهیم چه نوع شهری  بسازیم، منافع و نیازهای شخصی ما را منعکس می سازد. محیط اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و شهری ما بسیار مهم است. اینکه چگونه این نگرش ها و روند ها را توسعه می دهیم مهم است. بنابراین، زمانیکه درشهری مانند نیویورک زندگی می کنید، مجبورید در اطراف شهر سفر داشته باشید، خودتان رانندگی کنید و با افراد دیگر به نحوی کاملا مشخص برخورد کنید. همانطور که همه می دانند، یک نیویورکی تمایل دارد با دیگران سرد وسریع رفتار کند.  این بدان معنا نیست که آنها به یکدیگر کمک نمی کنند، اما برای مقابله با شتاب زندگی روزانه، و تعداد زیاد مردم در خیابان ها و مترو، شما باید به شیوه ای ویژه با شهر گفتگو داشته باشید. به همین ترتیب، زندگی در یک اجتماع مجزا(اجتماع دروازه ای) در حومه ها منجر به اراﺋه راهکارهای مخصوص به خود در مورد اجزاء شهری زندگی روزانه است. این موارد به نگرش های سیاسی متفاوت می رسد  که اغلب هم شامل حفظ اجتماعات انحصاری و مجزا به قیمت فروپاشی نواحی ِ حاشیه ای می شوند. بنابراین ما محیط ایستارهای سیاسی را ایجاد می کنیم.

پاسخ های انقلابی به محیط شهری سابقه های تاریخی طولانی دارد.  به عنوان نمونه، در پاریس به سال ۱۸۷۱ نوعی نگرش وجود داشت که مردم آنجا خواهان  نوعی دیگر از شهرنشینی بودند ؛ آنها می خواستند طیف گوناگون و متنوع مردم در شهر زندگی کنند. این واکنش، پاسخی در برابر رفتار طبقه بالا و پیشرفت رویکرد احتکارگراْ مصرف کننده در آن زمان بود. بنابراین، قیامهایی صورت گرفت که نیاز به روابط مختلف داشت: روابط اجتماعی، روابط جنسیتی و روابط طبقاتی.  به این ترتیب، اگر میخواهید یک شهر را بسازید، برای نمونه جایی که زنان احساس راحتی داشته باشند، می بایست شهری بسیار متفاوت از آنچه که معمولا ایجاد می کنیم، بسازیم. همه این سوالات به نحوه مواجهه و پاسخ ما مرتبط هستند: در چه شهری می خواهیم زندگی کنیم؟ و نمی توانیم آن را از، نوع افراد و روابطی  که می خواهیم؛ جدا کنیم. چه نوع روابط جنسیتی، چه نوع روابط طبقاتی و غیره. برای من، پروژه ساخت شهر به شیوه ای متفاوت با یک فلسفه متفاوت و با اهداف متفاوت، ایده  ای بسیار محوری و مهم بشمار می آید. گاهی اوقات این ایده در جنبش های انقلابی مانند کمون پاریس مورد توجه قرار گرفته است  و بسیاری از نمونه های دیگر، مانند اعتصاب عمومی در سیاتل  حدود سال ۱۹۱۹. کل شهر توسط مردم گرفته شده بود  و آنها شروع به ساخت ساختارهای جمعی  کردند.

در بوئنوس آیرس این شورش ها به سال ۲۰۰۱ اتفاق افتاد. در ال آلتو به سال  ۲۰۰۳، نوع دیگری ازآن بوجود آمد. در فرانسه، ما طی ۲۰-۳۰ سال گذشته، مناطق حومه ای را  دیده ایم که به راهکار شورش و جنبش های انقلابی رسیده اند.  در بریتانیا، ما امروز شاهد این نوع شورش ها و قیام ها هستیم که  رویکردی اعتراض آمیز به زندگی روزمره  است. برای روشن شدن مطلب باید بگویم حرکت های انقلابی در مناطق شهری بسیار کند است .شما نمیتوانید کل شهر را در یک شب تغییر دهید. بهر روی آنچه ما می بینیم، تغییر در سبک شهرسازی دوره نئولیبرالی است. پیش از آن، در اواسط دهه ۱۹۷۰ ؛ شهرنشینی توسط اعتراضات مشخص می شد؛ جدایی و تبعیض  زیادی وجود داشت؛ و دفاع از این اعتراضات، در اثر طراحی مجدد شهربا توجه به اصول نئولیبرالی، منفعت شخصی، رقابت، تقسیم بندی شهر به جوامع متروک و فضاهای اختصاصی  بوده است. بنابراین، برای من، بازسازی شهر یک پروژه بلند مدت است. خوشبختانه مردم مجبور به فکر کردن درباره نوعی تحول انقلابی هستند که در زمان خاصی اتفاق می افتد مانند بوئنوس آیرس به سال ۲۰۰۱ که جابجایی هایی درآن رخ داده بود و منجر به غارت کارخانه ها شد و مجامع متفاوتی برگزار شد.  آنها توانستند بسیاری از راهها را به نحوی تنظیم کنند که موضوع چگونگی سازماندهی شهر را در بر می گرفت و شروع به پرسیدن سوالات جدی کردند: ما چه می خواهیم باشیم؟ چطور باید با طبیعت ارتباط برقرار کنیم؟ چه نوع شهرنشینی ای می خواهیم؟

امانوئل: آیا می توانید در مورد برخی از این شرایط صحبت کنید؟ به عنوان مثال، آیا می توانید در مورد حومه سازی به عنوان یک نتیجه از "راهی برای جذب محصول مازاد و در نتیجه حل مسئله جذب سرمایه مازاد" صحبت کنید. به عبارت دیگر، چرا شهرهای ما به این شکل خاص شده اند؟

 هاروی: باز هم، این یک روند طولانی و پیچیده است .اجازه دهید به دهه ۱۹۳۰ و رکود بزرگ بازگردم. بگذارید سوالی بپرسم: چگونه از رکود بزرگ خارج شدیم؟ و چه مشکلی در طول دوران رکود بزرگ وجود داشت؟ یکی از مشکلات بزرگ در آن دوران، یک بازار ضعیف بود. ظرفیت تولید وجود داشت اما اگر حرکت  جریان های درآمدی وجود نداشته باشد مازاد سرمایه تحرک نخواهد داشت. در سراسر دهه ۱۹۳۰، اقدامات فریبنده ای برای تلاش و یافتن راهی جهت صرف این سرمایه مازاد اجرا شد .مانند "برنامه های کار" روزولت ، مواردی همچون ساخت بزرگراه ها و چیزهایی از آن نوع. در عمل یعنی ، از بین بردن  مازاد سرمايه و مازاد کاری که در آن زمان وجود داشت.

هیچ راه حل واقعی در دهه ۱۹۳۰ تا زمان جنگ جهانی دوم یافت نشد . سپس، تمام مازاد بلافاصله به اقدامات جنگی - تولید مهمات و غیره اختصاص داده شد.  بسیاری از مردم به ارتش رفتند؛ بنابراین، جنگ جهانی دوم،مشکل رکود بزرگ را بصورت سطحی حل کرد.

در مورد سال ۱۹۴۵ سوال مطرح کردید: پس از پایان جنگ چه اتفاقی می افتد ؟ بر سر سرمایه مازاد چه آمد؟ خوب، پس از آن شما حومه نشینی را در ایالات متحده  دارید. در واقع، حومه ها متشکل از ساختمان هایی برای ثروتمندان بود، راهی  که سرمايه مازاد را مصرف می کرد. اول آنها شبکه بزرگراهی را راه اندازی کردند، پس همه باید یک خودرو داشته باشند؛ سپس خانه های حومه ای  تبدیل به نوعی " دژ " برای جمعیت طبقه کارگر شد. همه این اتفاقات در حالی رخ داد که به بخشی از جوامع فقیر نشین که در مراکز قدیمی شهر بودند  هیچ توجهی نشان داده نشد. این الگوی شهرنشینی  ای بود که در دهه های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰اتفاق افتاد.

مازاد چیزیست که همیشه  سرمایه آن را تولید می کند، و به این صورت زیر عمل می نماید: در ابتدای روز، سرمایه گذاران با مقدار مشخصی از پول شروع می کنند .در پایان روز، آنها پول بیشتری به دست می آورند. سؤال مطرح می شود: سرمایه داران در پایان روز با پول خود چه کار می کنند؟ خوب، آنها باید مکان هایی برای سرمایه گذاری پیدا کنند؛ توسعه . سرمایه داران همیشه این مشکل را دارند: توسعه و فرصت هایی برای ایجاد پول بیشتردر کجاست؟ یکی از فرصت های بزرگ انکشافی بعد از جنگ جهانی دوم، شهرنشینی بود. فرصت های دیگری مانند مجتمع نظامی-صنعتی و غیره وجود داشت. اما عمدتا از طریق حومه سازی بود که مازاد جذب شد. این رویه، مشکلات بسیاری ایجاد کرده است، مانند بحران شهری در اواخر دهه ۱۹۶۰. شما شرایطی دارید که درواقع سرمایه به شهرهای مرکزی بر میگردد و پس از آن دوباره شهرداخلی را اشغال می کند سپس الگو را عوض می کند. بنابراین جوامع فقیرنشین بیشتر و بیشتر به سمت حاشیه رانده می شوند، زیرا جمعیت با نفوذ، به مرکز شهر بر میگردند.

به عنوان مثال، به سال ۱۹۷۰ در نیویورک، در میدتاون منهتن، مازاد دارایی ِ وحشتناکی  وجود داشت؛ هیچ کس نمی خواست در شهر زندگی کند. اما این همه تغییر کرده است: شهر تبدیل به مرکز مصرف گرایی و مالی شده است. رخداد تحولات بطور اجمالی اینگونه بود:  این روند شهرسازی در طول دهه ۱۹۴۰ اتفاق می افتد، تا دهه ۱۹۶۰ ادامه می یابد، سپس، متعاقب در دهه ۱۹۷۰، باز- شهرنشینی صورت می پذیرد. پس از دهه ۱۹۷۰، مرکز شهر بسیار ثروتمند می شود . در واقع، منهتن از یک مکان مقرون به صرف در دهه ۱۹۷۰ به یک اجتماع مجزا (دروازه ای)  گسترده برای زندگی ثروتمندان و قدرتمند در دهه ۲۰۰۰ تبدیل شد. در عین حال جوامع فقیر و اغلب اقلیت ها به حاشیه شهر رانده شدند.  یا، در مورد نیویورک، مردم به نوعی به شهرهای کوچک در شمال ایالت نیویورک یا پنسیلوانیا گریختند!

بنابراین الگوی کلی شهرنشینی، با این سوال مطابقت دارد که کجا فرصت های سودآور برای سرمایه گذاری پیدا می کنید؟ همانطور که در طول سال ها شاهد بوده ایم، فرصت های سودآور در ۱۵ سال گذشته یا بیشتر از بین رفته است. مقدار زیادی پول به بازار مسکن، ساخت و ساز و سایر موارد تزریق شد. سپس دیدیم که در پاییز سال ۲۰۰۸ هنگامی که حباب مسکن سقوط کرد چه اتفاقی افتاد. بنابراین شما مجبورید  شهرنشینی را به مثابه  یک محصول جهت جستجوی راهکارهایی برای جذب افزایش بهره وری و برونداد یک جامعه سرمایه داری بسیار پویا نگاه کنید که می بایست برای زنده ماندن، نرخ رشد ترکیبی  سه درصدی  داشته باشد. سوال این است: چگونه می توانیم نرخ رشد ترکیبی  سه درصدی را در سال های آینده جذب کنیم تا از معضلات شهرنشینی / حومه سازی به شیوه  گذشته پیگشیری شود؟ مفهوم سازی پیرامون  موضوع جالب به نظر می رشد.

 امانوئل: شما در مورد توزیع جغرافیایی بحران های اقتصادی صحبت می کنید. یعنی اینکه چگونه بحران اقتصادی از یک سمت جهان به سوی دیگر گسترش می یابد. شما همچنین ذکر می کنید که مردم نباید از فروپاشی اقتصادی به سال ۲۰۰۸ شگفت زده شوند. به عنوان نمونه، در حال حاضر، ما در منطقه اتحادیه اروپا و شمال امریکا بحران اقتصادی داریم، با این حال شما اشاره کردید که رشد تولید ناخالص داخلی در ترکیه و بخش های مختلف آسیا، به ویژه چین، در حال انفجار است.  شما همچنین به یک پارادوکس بزرگ اشاره داشتید: درحالیکه  چین در طول بیست سال گذشته روند عظیم و ترسناک شهرنشینی را طی کرده است، همان پروژه های صنعتی که سود زیادی ایجاد می کنند، میلیون ها چینی را آواره  و محیط طبیعی را نابود کرده اند. در همین حال، کل شهرها کاملا خالی اند، چرا که تنها درصد بسیار کمی از چینی ها  می تواند از امکانات اقامتی و لوکس برخوردار باشد.

هاروی: خب، چین در حال تکرار مسیری ست  که ایالات متحده برای خروج از رکود بزرگ طی کرد، حومه نشینی پس از جنگ جهانی دوم؛ مهاجرت از شهر به حومه شهر. فکر می کنم چینی ها، هنگامی که با این پرسش مواجه شدند" میخواهند چه کار کنند؟"، به ویژه در یک اقتصاد جهانی، و با توجه به دستاوردهای اقتصادی سالهای ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸، تصمیم گرفتند از طریق برنامه های زیربنایی و شهرسازی از مشکلات اقتصادی خود خارج می شوند: خطوط راه آهن سریع السیر، بزرگراه ها، آسمان خراش ها و غیره. و این راهکار، ابزاری برای جذب مازاد سرمایه شد. البته  هر کسی که با مواد خام تولید داشت به نتایج خوبی رسید، زیرا تقاضای چینی بسیار بالا بود.

چین نیمی از عرضه فولاد جهان را جذب می کند. چینی ها در واقع  تحت تاثیر برنامه توسعه اقتصادی ایالات متحده به سال ۱۹۴۵ هستند، چین تصور می کرد که می تواند با یک استراتژی مشابه میی تواند خود را از هر گونه رکود و کاهش اقتصادی حفظ کند. می دانید که ایالات متحده و اروپا هر دو رشد آهسته و آرامی را تجربه کردند، در مقایسه با چینی هایی که از نرخ های بسیار سریع رشد لذت می برند.من امیدوارهستم ، چون ما نمی دانیم که آیا رونق چینی در حال رکود است یا خیر . اگر رونق چینی در حال رکود باشد، مانند بازار مسکن و بازار های مالی در ایالات متحده به سال ۲۰۰۸، سرمایه داری جهانی در معرض مشکلات جدی خواهد بود. در حال حاضر، چینی ها سعی دارند نرخ رشد خود را محدود نگه دارند.  بنابراین، به جای آنکه نرخ رشد تولید ناخالص داخلی ۱۰٪ را هدف قرار دهد، در سال های آتی رشد اقتصادی ۸-۷٪ مورد نظر آنهاست.  ، چینی ها بیش از چهار شهر خالی دارند. آیا می توانید این را باور کنید؟ شهرهای کاملا خالی! چه اتفاقی در سال های آتی رخ می دهد؟ آیا این شهرها تبدیل به مناطق تولیدی شهری می شوند؟ یا به همان حالت  می مانند و می پوسند؟ در این صورت، مقدار زیادی پول هدر خواهد رفت  و همچنین رکود بزرگی بر چین وارد خواهد شد. قطعا در این مورد؛ برخی از تصمیمات سیاسی شرایط بسیار ناراحت کننده ایجاد می کنند و می توانیم ناآرامی شدید اجتماعی را در میان طبقات کارگری چینی و فقیران انتظار داشته باشیم.

جهان، بسته به اینکه شما در کجا هستید ، متفاوت خواهد بود. برای نمونه، من در استانبول بودم؛ جرثقیل های ساختمانی در همه جا وجود دارد. ترکیه در حال رشد ۷ درصدی در سال است، بنابراین درحال حاضر بسیار پویا است.  هنگامی که شما در ترکیه ایستاده اید، نمی توانید تصور کنید که بقیه جهان در حال بحران است (توصیف هاروی مربوط به سال 2013 است) . سپس، من دو ساعت و نیم دیگر به آتن، یونان رسیدم ، و اوضاع متفاوت بود .وقتی وارد یونان می شوید مانند این است که وارد  منطقه  فاجعه شده اید که همه چیز متوقف شده است. تمام مغازه ها بسته شده اند و هیچ ساخت و سازی در این شهر انجام نمی شود. در اینجا دو شهرکه در ۶۰۰ مایلی  از یکدیگرقرار دارند ، دو مکان کاملا متفاوت هستند. این تضاد یک پدیده  قابل انتظاری است که شما در اقتصاد جهانی می بینید. همیشه یک توسعه جغرافیایی نامتوازن  ناشی از بحران اقتصادی وجود دارد.

قسمت دوم گفت و گو

قسمت پایانی گفت و گو



حامی اتووود
نظـــــــر اعضــــــــا
هنوز نظری برای این خبر ثبت نشده است.

ثبــــــــت نظـــــــر

  
جهت ارسال نظر باید وارد سیستم شوید. / عضو جدید
ایـمـــیـل :  
رمز عبـور :  

اینستالیشن شهری غول اسا از ام وی ار دی وی؛ یک پلکان شهری در کنار مونومان تاریخی روتردام
پل خفاش از معماران نکست؛ ارتباطی میان معماری، انسان و طبیعت
تراشه های کانسپچوال ـ لیام یانگ و پدیدارشناسی کیم کارداشیان به مثابه آیکونِ شهرِ همه جایی
نجات توسط اوریگامی؛ پناهگاه های اضطراری تاشو
ده نكته برای شهرهای قابل زندگی: درس هایی از سنگاپور
درباره معماران معاصر ایران :
این گروه در سال 1386 با هدف ایجاد پل ارتباطی بین معماران ایرانی معاصر گرد هم آمد.با شروع کار این وب سایت معماران متقاضی در محیطی ساده وکارآمد به تبادل پروژه ها ومقــــالات خود خواهند پرداخت ودر فضای فروم به بحث وگفتگو می پردازند.
خانه | ورود | ثبت نام | درباره ما | تماس با ما | قوانین سایت | راهنما | تبلیغات
© کلیه حقوق این وب سایت متعلق به گروه معماران معاصر می باشد.
Developed by Tryon Software Group