معماران معاصر ایران, اتووود - بزرگترین سایت معماری
ثبت نام عضو جدید ایمیل آدرس: رمز عبور : رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید خانه |  ثبت نام |  تماس با ما |  درباره ما |  قوانین سایت |  راهنما |  تبلیغات




موضوعـات مــعـماری
معماری و دیگر حوزه های فکر   - 1706
20 بنا که هرگز ساخته نشد   - 17
منظر شهری   - 1591
پداگوژی انتقادی   - 17
طراحي داخلي   - 1166
کارگاهْ مسابقه قوام الدین شیرازی   - 16
نظریه معماری   - 1131
شهرهای در حرکت   - 15
سازه های شهری   - 1080
مسابقه مرکز اجتماعی شهر صدرا   - 15
تکنولوژی ساخت   - 1072
معماری بایومورفیک   - 15
معماری حوزه عمومی   - 1062
سینما ـ طراحی صحنه ـ معماری   - 15
مرزهای معماری   - 1047
رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت   - 15
نگاه نو به سكونت   - 915
اینستالیشن های شهری   - 14
المان شهری   - 868
ویلا ساوا ـ لوکوربوزیه   - 14
نظریه شهری   - 835
معماری و غذا   - 13
معماری و سیاست   - 802
فیلم پارازیت ساخته بونگْ جونْ هو   - 13
معماری مدرن   - 776
معماری و دشت   - 12
معماری پایدار   - 744
معماری خاورمیانه   - 11
کلان سازه   - 731
ده کتاب که هر معمار باید بخواند   - 11
روح مکان   - 670
معماری خوانی   - 10
آینده گرایی   - 660
ده پروژه کمتر شناخته شده لوکوربوزیه متقدم   - 10
معماری منظر   - 628
کنگو کوما ـ استادیوم ملی توکیو   - 10
برنامه ریزی شهری و منطقه ایی   - 624
کلیسای رونشان ـ لوکوربوزیه   - 10
آرمان شهرگرایی   - 587
بی ینال ونیز   - 10
طراحی صنعتی   - 575
درس گفتارهای اتووود   - 10
معماری تندیس گون   - 570
معماری و انسان شناسی   - 10
توسعه پایدار   - 566
فمینیسم   - 9
معماری شمایل گون   - 556
معماری و فضای زیرساخت های نرم   - 9
منتقدان معماری   - 556
اتوره سوتساس به روایت آلیس راستورن   - 9
نوسازی و بهسازی بافت های شهری   - 545
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه دوم   - 9
معماریِ توسعه   - 517
ده زن برتر تاریخ معماری مدرن   - 9
باز زنده سازی   - 494
لیوینگ آرکیتکچر   - 9
هنر مدرنیستی   - 437
معماری تخت جمشید   - 8
معماری یادمانی   - 390
معماری بلوک شرق ـ جهان در حال محو شدن   - 8
طراحی نئولیبرال   - 387
شارلوت پریاند به روایت آلیس راستورن   - 8
معماری سبز   - 385
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه اول   - 8
تغییرات اقلیمی   - 371
تز 1400   - 8
معماری ارزان   - 363
معماری آمریکای جنوبی   - 8
تراشه های کانسپچوال   - 359
معماری و جنگ   - 7
معماری پست مدرن   - 352
طراحی و ضایعات به روای آلیس راستورن   - 7
معماری محدود   - 333
ردلف شیندلر به روایت الیس راستورن   - 7
بنای محدود   - 323
گونتا اشتلزل به روایت آلیس راستورن   - 7
گرمایش زمین   - 317
مینت د سیلوا به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری محلی   - 308
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئله‌ی طراحی به روایت آلیس راستورن   - 7
اتووود کلاسیک   - 304
ریچارد نویترا به روایت آلیس راستورن   - 7
محوطه سازی   - 295
طراحی در زمانه بحران به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری تجربی   - 285
کارلو اسکارپا به روایت آلیس راستورن   - 7
بدنه سازی شهری   - 277
عبور از مرحله جنینی   - 7
کتابخانه ی اتووود   - 276
معماری مصر   - 7
اقتصادِ فضا   - 274
منبع شناسی اتووود   - 7
معماری انتقادی   - 272
پاویون ایران ـ بی ینال ونیز 2016   - 7
معماری ـ سینما   - 268
رقابت مجتمع چندعملکردی شهید کاظمی قم   - 7
زنان و معماری   - 250
آلوار و آینو آلتو به روایت آلیس راستورن   - 7
فضای منفی   - 247
هشت کوتاه نوشته در مورد پوپولیسم   - 7
عکاسی   - 241
طراحی و پناهجویان   - 7
مسکن حومه شهری   - 237
آیلین گری به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری های تک   - 235
باوهاوس به روایت آلیس راستورن   - 7
هنر انتزاعی   - 229
لوسی رای به روایت آلیس راستورن   - 7
گرافیک   - 215
مارسل بروئر به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن عمومی   - 209
چارلز رنه مکینتاش به روایت آلیس راستورن   - 7
طراحی مبلمان   - 208
باکمینستر فولر به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و فاجعه   - 199
طراحی در بازی و تاج و تخت به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری فضای داخلی   - 185
سائول باس به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و رسانه   - 180
میس ون در روهه به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن روستایی   - 178
معماری و عکاسی به روایت آلیس راستورن   - 7
پروژه های دانشجویی از سراسر جهان   - 178
طراحی روی بام به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری ژاپن   - 174
صد و بیست و یک تعریف معماری   - 6
معماری ایران   - 169
پنج پروژه لوکوربوزیه متاخر که هیچگاه ساخته نشدند   - 6
ترسیمات معماری   - 166
فرایند تکامل معماری مدرن هند   - 6
هنر گفت و گو   - 165
مسابقه ویلا 1400   - 6
بلندمرتبه ها   - 138
ورنر پنتون به روایت آلیس رستورن   - 6
اتووود ـ ایران معاصر   - 123
ده پرسش از دو معمار   - 6
معماری کوچک مقیاس   - 106
جنتریفیکیشن   - 6
ویرانه ها   - 104
معماری استرالیا   - 5
مدرنیته؛ از نو   - 98
زنان، آشپزخانه، مقاومت   - 5
معماری چین   - 97
گزارش فرانسویِ وس اندرسون   - 5
معماری آسیا   - 93
تناقض هاوپیچیدگی ها:تئوریهای پیچیدگیِ ونتوری وجیکوبز   - 5
معماری اروپا   - 91
اکنی استودیو   - 5
معماری مذهبی   - 90
کتاب هایی در باب یوتوپیا   - 5
معماری فاشیستی   - 89
رادایکالیسم ایتالیایی در سیزده روایت   - 5
معماران و چالش انتخاب معماری   - 87
شهرسازی کوچک مقیاس   - 5
معماری جنگلی   - 84
چهار یادداشت برای علی اکبر صارمی   - 4
اکسپو   - 83
اتومبیل در چهار روایت کوتاه از بری ریچاردز   - 4
ویروس کرونا و معماری   - 80
بلوپرینت   - 4
فیلوکیتکت   - 79
اتووودْ آبزرور   - 4
معماری و هنر انقلابی   - 79
شهر ژنریک و نامکان ها   - 4
گفت و گو با مرگ   - 79
اکسپوی دبی. 2020   - 4
معماری پراجکتیو   - 78
چالش های اخلاقی ریاضت ورزی در معماری به روایت پیر ویتوریو آئورلی   - 4
جهان علمیْ تخیلی   - 74
چگونه یوتوپیا در روسیه انقلابی مدفون شد   - 4
معماری هند   - 70
فرایند خلاقیت چهار پیشگام معماری مدرن   - 4
معماری دیجیتال   - 68
همه ما سایبورگ هستیم   - 4
پالپ نیوز ِ اتووود   - 68
فرهنگ کمپ به روایت سوزان سانتاگ   - 4
بحران آب   - 65
اختلال های تشخیصی معماران مدرن   - 4
مدارس معماری   - 65
معمای حبابی   - 4
معماری و نقاشی   - 61
معماری پساصنعتی   - 4
پداگوژی   - 60
معماری آفریقا   - 3
زاغه نشینی   - 57
اتووودْ باکسْ آفیس   - 3
معماری و روانشناسی   - 57
مدرنیسم هیپی   - 3
طراحی مُد   - 56
معماری مدارس   - 3
معماری کانستراکتیویستی   - 54
داریوش شایگان و هنر ایرانی   - 3
معماری و هوش مصنوعی   - 53
بازپس گیری حریم خصوصی مان به روایت آنا وینر   - 3
معماری و رنگ   - 53
ژان بودریار؛ شفافیت، ابتذال و آلودگی رابطه   - 3
معماری و ادبیات   - 52
فیلم پدر ساخته ی فلوریان زلر   - 3
آنتروپوسین   - 52
شش پروژه شاخص معماری پست مدرن   - 3
معماری بیابانی   - 50
اندیشیدن از مجرای پاسخ های کووید 19 با فوکو   - 3
معماری و آب   - 50
باشگاه مشت زنی   - 3
معماری اوایل قرن بیستم روسیه   - 47
رقابت آسمانخراش ایوُلو 2016   - 3
هنر روسیه   - 45
آینده کجاست؟ روایتی از رولینگ استون   - 3
طراحی در وضعیت پندمیک به روایت آلیس راستورن   - 45
لویی کان به روایت آلیس راستورن   - 2
باهاوس   - 44
اسمیتسن‌ ـ رابین هود گاردنز   - 2
جنبش متابولیسم   - 44
کودتایی که در مورد ان صحبت نمی کنیم   - 2
معماری و گیم   - 40
تعییرات زیست محیطی ـ انقلاب یا انهدام   - 2
معماری و سلامت   - 37
یوتوپیاهای سیاره ای . نیکیتا داوان با آنجلا دیویس و گایاتری اسپیواک   - 2
درگذشت زاها حدید   - 35
جودیت باتلر مارا به تغییر شکل خشم مان فرا می خواند؛ گفت و گویی با ماشا گِسِن   - 2
معمارْستاره ها به روايت اتووود   - 34
برج سیگرام چگونه جهانی شد؟   - 2
طراحی پارامتریک   - 34
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری   - 2
اکسپو شانگهای 2010   - 33
فیس بوک، گوگل و عصر تاریک سرمایه داری نظارتی   - 2
معماری آمریکا   - 33
شهرهای پیشاصنعتی   - 2
معماری مجازی   - 31
رابرت نوزیک، یوتوپیا و دولت حداقلی   - 2
اکسپو میلان 2015   - 28
فیلم های اتووود   - 2
پاویون های سرپنتین   - 28
سایبرفمینیسم   - 2
معماری پس از یازدهم سپتامبر   - 25
معماری و کودک   - 2
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی   - 24
سایبورگ   - 2
معماری و کوه   - 23
سایبرنتیک   - 1
طراحی جزییات   - 23
نمایش های مد پرادا   - 1
معماری و آسمان   - 21
ان اف تی   - 1
جشن نامه اتووود   - 21
متاورس   - 1
زاها حدید از نگاه معماران ایرانی   - 21
فیلمْگفتارهای معماری و پداگوژی معماری   - 1
زنانِ معمارِ ایرانی و سقف شیشه ای در نوزده روایت   - 20
تابْ آوری دفاتر نوپای معماری   - 1
معماری ـ موسیقی   - 19
پیتر آیزنمن و خانه شماره یک به روایت روبرت سومول   - 1
شانزده کتاب برای ورود به جهان اِی آی و عصر آنتروپوسین   - 19
ده پرسش از هشت معمار   - 1
سینما به ترتیب الفبا به روایت هاوارد سوبر   - 18
چهل نکته در باب هایدگرْخوانی   - 1
فرهنگ نفت   - 18
شهرْخوانی با اتووود   - 1
پردیس ویترا   - 18

طــراحــــــــــــــان
آر ای ایکس   - 3
زیگموند فروید   - 19
آراتا ایسوزاکی   - 16
ژان بودریار   - 11
آرشیگرام   - 8
ژان نوول   - 22
آرکی زوم   - 6
ژاک دریدا   - 19
آلبرت پوپ   - 4
ژاک لوگوف   - 4
آلدو روسی   - 15
ژیل دلوز   - 34
آلفرد هیچکاک   - 5
سائول باس   - 7
آلوار آلتو   - 19
ساسکیا ساسن   - 9
آلوارو سیزا   - 9
سالوادور دالی   - 2
آن تینگ   - 4
سانا   - 5
آنتونی گائودی   - 28
سانتیاگو کالاتراوا   - 14
آنتونی وایدلر   - 5
سدریک پرایس   - 3
آنتونیو نگری   - 6
سو فوجیموتو   - 18
آنسامبل استودیو   - 2
سوپراستودیو   - 9
آنیش کاپور   - 8
سورِ فِهْن   - 6
آی وِی وِی   - 34
سوزان سانتاگ   - 10
آی/ تری   - 2
شاشونا زوبوف   - 4
اُ ام اِی   - 59
شیبیک و کریستوف   - 2
اتوره سوتساس   - 8
شیگرو بان   - 34
ادریان لابوت هرناندز   - 5
عبدالعزیز فرمانفرمایان   - 4
ادوارد برتینسکی   - 1
فدریکو بابینا   - 30
ادوارد سعید   - 17
فرانک گهری   - 50
ادوارد سوجا   - 10
فرانک لوید رایت   - 45
ادواردو سوتو دی مُرِ   - 18
فرای اوتو   - 10
ادولف لوس   - 9
فردا کولاتان   - 2
ارو سارینن   - 30
فردریک جیمسون   - 4
اریک اوون موس   - 14
فرشید موسوی   - 3
اریک هابسبام   - 2
فمیهیکو ماکی   - 4
استن آلن   - 4
فیلیپ جنسن   - 7
استیون هال   - 32
گابریل کوکو شنل   - 2
اسلاوی ژیژک   - 18
گایاتری چاکراوارتی اسپیواک   - 7
اسنوهتا   - 7
گرگ لین   - 7
اسوالد متیوز اونگرز   - 7
گونتا اشتلزل   - 1
اسوتلانا بویم   - 5
لئوپلد بانچینی   - 2
اسکار نیمایر   - 38
لئون کریر   - 2
اف او اِی   - 9
لبس وودز   - 26
ال لیسیتسکی   - 5
لوئیس باراگان   - 2
الیس راستورن   - 112
لوئیس مامفورد   - 1
اِم اِی دی   - 25
لودویگ لئو   - 3
ام وی آر دی وی   - 74
لودویگ میس ون دروهه   - 29
اماندا لِــوِت   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 4
اورهان پاموک   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 1
اویلر وو   - 9
لوسی رای   - 15
ایلین گری   - 9
لویی کان   - 39
ایوان لئونیدوف   - 4
لوییجی مورتی   - 1
بئاتریس کُلُمینا   - 10
لوییس بورژوا   - 8
بال کریشنادوشی   - 4
لُکُربُزیه   - 153
باک مینستر فولر   - 13
لیام یانگ   - 4
برنارد چومی   - 36
لینا بو باردی   - 4
برنارد خوری   - 2
مارتین هایدگر   - 32
برنو زوی   - 7
مارسل بروئر   - 7
بنیامین برتون   - 8
مارشال برمن   - 16
بوگرتمن   - 1
مانفردو تافوری   - 16
بی یارکه اینگلس   - 69
مانوئل کاستلز   - 3
پائولو سولری   - 4
ماکسیمیلیانو فوکسِس   - 10
پائولو فریره   - 2
مایکل سورکین   - 4
پاتریک شوماخر   - 3
مایکل گریوز   - 6
پال گلدبرگر   - 1
محمدرضا مقتدر   - 4
پرویز تناولی   - 2
مخزن فکر شهر   - 1
پری اندرسون   - 3
مـَــس استودیو   - 3
پل ویریلیو   - 28
معماران آر سی آر   - 5
پیتر آیزنمن   - 59
معماران مورفسس   - 16
پیتر برنس   - 5
موریس مرلوپنتی   - 2
پیتر زُمتُر   - 69
موشه سفدی   - 12
پیتر کوک   - 10
میشل سر   - 3
پیر بوردیو   - 5
میشل فوکو   - 59
پییر ویتوریو آئورلی   - 14
نائومی کلاین   - 5
تئودور آدورنو   - 7
نورمن فاستر   - 36
تادو اندو   - 13
نیکلای مارکوف   - 1
تام مین   - 13
هانا آرنت   - 10
تام ویسکامب   - 10
هانری لفور   - 24
تاکامیتسو آزوما   - 3
هانی رشید   - 5
توماس پیکتی   - 5
هرزوگ دی مورن   - 31
توماس هیترویک   - 31
هرنان دیاز آلنسو   - 18
تیتوس بورکهارت   - 2
هنری ژیرو   - 3
تیموتی مورتُن   - 2
هنریک وایدولد   - 1
تیو ایتو   - 25
هنس هولین   - 5
جاشوا پرینس ـ رامس   - 2
هوشنگ سیحون   - 14
جان برجر   - 2
هومی بابا   - 2
جان هیداک   - 7
واسیلی کاندینسکی   - 2
جف منن   - 2
والتر بنیامین   - 30
جفری کیپنس   - 3
والتر گروپیوس   - 18
جورجو آگامبن   - 8
ورنر پنتون   - 5
جوزپه ترانی   - 2
ولادیمیر تاتلین   - 13
جولیا کریستوا   - 2
ولف پریکس   - 1
جونیا ایشیگامی   - 7
ونگ شو   - 8
جیمز استرلینگ   - 1
ویتو آکنچی   - 12
جین جیکوبز   - 2
ویوین وست وود   - 6
چارلز جنکس   - 7
ک. مایکل هیز   - 2
چارلز رنه مکینتاش   - 7
کارلو اسکارپا   - 13
چارلز کوریا   - 15
کازو شینوهارا   - 2
چاینا میه ویل   - 4
کازیو سجیما   - 2
حسن فتحی   - 6
کالین روو   - 1
حسین امانت   - 3
کامران دیبا   - 13
خورخه لوئیس بورخس   - 2
کامرون سینکلر   - 11
داریوش آشوری   - 1
کریستفر الکساندر   - 2
داریوش شایگان   - 13
کریستین نوربرگ ـ شولتز   - 15
دانیل لیبسکیند   - 24
کریم رشید   - 5
دنیس اسکات براون   - 10
کلر استرلینگ   - 2
دورته مندروپ   - 3
کلود پَره   - 3
دیلرـ اِسکـُـفیدیو+رِنفرو   - 23
کنت فرمپتن   - 14
دیوید رُی   - 2
کنزو تانگه   - 10
دیوید گیسن   - 2
کنستانتین ملنیکف   - 3
دیوید هاروی   - 25
کنگو کوما   - 47
رابرت نوزیک   - 2
کوپ هیمِلبِلا   - 23
رابرت ونتوری   - 31
کورنلیوس کاستوریادیس   - 3
رُدولف شیندلر   - 7
کوین لینچ   - 7
رضا دانشمیر   - 5
کیانوری کیکوتاکه   - 1
رم کولهاس   - 119
کیتیو آرتم لئونیدویچ   - 1
رنزو پیانو   - 34
کیشو کـُـروکاوا   - 8
ریچارد مِیر   - 8
یان گِل   - 9
ریچارد نویترا   - 7
یو ان استودیو   - 32
ریموند آبراهام   - 1
یورگن هابرماس   - 15
رینر بنهام   - 2
یورن اوتزن   - 1
رینهولد مارتین   - 5
یونا فریدمن   - 5
ریکاردو بوفیل   - 7
یوهانی پالاسما   - 12
زاها حدید   - 196

کـاربـــــــری هـا
مسکونی   -877
گالری   -95
زیرساخت های شهری   -477
هتل   -84
فرهنگی   -383
ورزشی   -68
پاویون   -303
حمل و نقل عمومی   -39
موزه   -273
بیمارستان و داروخانه و کلینیک   -38
اداری ـ خدماتی   -255
ویلا   -27
تفریحی   -192
مجموعه های مسکونی   -8
مسکونی ـ تجاری   -173
زاغه نشینی   -6
اموزشی   -158
سرویس بهداشتی عمومی   -5
صنعتی   -114
عناصر یادمانی شهری   -5
معماری مذهبی   -108
تجاری   -3
حامی اتووود
مقـــــــــــالات
    دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    پهنه ی معلق تهران؛ شاه عبدالعظیم یا شهر ری
        علی رنجی پور
    دیوید هاروی و شهرســــــــــــــــــــــــــــــــــازی آلترناتیو
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    هنر گفت و گو ـ جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
چنـــــد پــــروژه
مجموعه مسکونی شاه پریان
طراح : علیرضا امتیاز "مدیر اتووود"
منزل شخصی دکتر دلیر - خیابان ولیعصر کوچه 8
طراح : محمود امیدبخش
مجموعه ي تجاري و پاركينگ طبقاتي شقايق
طراح : امين حشمتی
خانه شعر ، پايان نامه معماري كارشناسي ارشد
طراح : م معيت
گذرگاه همیابی
طراح : محمود امیدبخش
کاریــــــــــــابی
   کاریابی
   لیست درخواست ها ی قبلی شما
   لیست کاندیدها به تفکیک استان
   لیست فرصت های کاری به تفکیک استان
وبـــــلـاگ هـــــا
آرشیتکت نمونه
مدیر : مسعود زمانیها
معماری به مثابه ساخت-سجاد نازی
مدیر : سجاد نازی
فتوت نامه معماران
مدیر : اخوان الصفا
مجله معماری Architecture Foolad City
مدیر : مسعود پریوز
معــــرفی کتــــــاب
رهیافت پدیدارشناسی در اندیشه پیتر زومتور
نویسنده :  .
انتشارات : علم معمار

حامی اتووود
 رسانه ی تخصصی معماری و شهرسازی میم زون
کتابخانه اتووود ـ فضاهای امید ـ دیوید هاروی
اتووود سرویس خبر:   سروش خانی
1396/12/23
مـنـــــــبـع : www.caareviews.org
تعداد بازدید : 1664

نوشتار پیش رو از جفری اِم هورنستِین، نقدی بر کتاب فضاهای امید دیوید هاروی است.

دیوید هاروی در فصل نتیجه گیری  کتابِ " فضاهای امید "می نویسد: "تا زمانی که ما معماران شورشی بر شجاعت ذهنمان  آگاه نبوده و و به صورت نظری با یک ناشناخته برخورد کنیم، همچنان به مثابه اُبژه ای ازجغرافیای تاریخی ادامه خواهیم داد (مانند زنبوران کارگر)؛ به جای سوژه ای کنش مند، به طور آگاهانه توانایی های انسانی را در چارچوب محدودیت های خود قرار خواهیم داد" (255). فضاهای امید به مثابه قاعده ای مناسب در راستای جغرافیای مارکسیستی دو دهه گذشته مطرح می شود. از کتاب "محدودیت های سرمایه"، که در آن هاروی در ابتدا با بررسی نقد مارکسیستی پسامدرنیسم، ازآنچه را که او به نام ماتریالیسم تاریخی-جغرافیایی می نامید، شروع کرد تا کتاب "شرایط پست مدرنیته" و فراتر از آن، او صبورانه تلاش کرده است تا به تئوری رادیکال بازسازی فضایی و زمانی بپردازد که توسط سرمایه داری جهانی ساخته شده است.

پروژه کلی او در "فضاهای امید" این است که از لحاظ نظری و سیاسی، " بحث جهانی سازی" در مرکز فعالیت سیاسی معاصر با "بحث بدن " در نظریه پست مدرن ارتباط برقرار می کند. برای هاروی، پراکسیس سیاسی رادیکال نه تنها می بایست سویه های مختلف مورد نیاز جهت درک زندگی اجتماعی و سیاسی را در نظر بگیرد بلکه همچنین می بایست سایت های چندگانهء  میان آنها را  نیز مورد توجه قرار دهد (15). این کتاب غالباً به وعده خود عمل کرده است  تا "نقاط مکالمه" را با  قصد حرکت به سوی "چشم انداز یوتوپیایی پویا" از تحولات اجتماعی چند سطحی  فراهم نماید که تحقق نظم و آزادی را توامان ممکن می سازد (242).
فضاهای امید تلاشی است جهت بهسازی  تفکر یوتوپیایی در راستای تجدید نظر بنیادی و بازسازی  تولید انبوه  در مقیاس جهانی توسط آنچه جوزف شومپیتر «ویرانی خلاق سرمایه داری» نامید. زمان فشرده و فشرده سازی فضا توسط سرمایه طی پنجاه سال گذشته یا بیشتر، حفظ شده و  طبقه کارگر و (متحدان فکری آن) را خنثی کرده است، این روند با سرعت در حال وقوع است. اما با توجه به این که تحولات اخیر، به وضوح تحت عنوان "ضد جهانی سازی" قابل تعریف است، انسان ها آغاز به مبارزه با آن کرده اند و استراتژی های انعطلف پذیر و خلاق مقاومت را به مثابه عامل سرکوب سرمایه  طراحی نمودند. هاروی قصد دارد جنبش ها و گرایشات گوناگون را از طریق "یوتوپیاگرایی دیالکتیکی" در هم ادغام کند؛ یک روش  تجزیه و تحلیل و پراکسیس رادیکال که در سطوح فضا و زمان منتشر می شود(182).
شاید بزرگترین کمک هاروی به اندیشه های رادیکال، تلاش مداوم او برای همپوشانی ماتریالیستی تاریخی مارکسیستی با چشم انداز جغرافیایی بوده است. هاروی معتقد است که مارکسیسم تمایل دارد از روشهایی که "ابعاد جغرافیایی" به انباشت سرمایه و مبارزه طبقاتی در جهت ادامه حیات با "تقویت قدرت بورژوایی و سرکوب حقوق و آرمانهای کارگر" می پردازد؛ ارزش زدایی نماید (31). هاروی با تکیه  بر استدلال هانری لوفور که سرمایه داری تنها با اشغال و تولید فضا زنده می ماند؛ تئوری "توسعه نابرابر جغرافیایی" را توضیح می دهد؛ تجزیه و تحلیل شیوه هایی که سرمایه داری از آن طریق  به اِشغال و تولید پرداخته است، که آن را قادر می سازد تا بحران های سیستماتیک را از سر بگذراند و جنبش های اپوزیسیون فضایی را متوقف سازد. سازمان فضایی با توجه به مبارزه طبقاتی خنثی نیست (36).  جنبش های کارگری در "قدرت فرماندهی در مکان ها" بهتر از "کنترل فضاها" به معنای نمادی  از یک جنبه قویِ  طبقه جهانی سرمایه داری، است. بنابراين؛ در بلندمدت، سرمايه به طور کلی موفق به سرنگونی سوسياليسم و ديگر چالش های راديکالی، از طريق پراکندگی و تکه تکه کردن، جذب و جداسازی شده است. موفقیت های گاه به گاهِ نیروی کار در طول زمان  بدلیل مزایای جغرافیایی سرمایه رو به زوال می روند. هاروی بحث می کند تلاش هایی که برای جلوگیری و یا تضعیف یورش سرمایه  صورت گرفته است؛ موفق نبوده اند چرا که قادر به مقابله در برابر انعطاف پذیری سرمایه در فضا نیستند. درسراسر فضاهای امید، هاروی خواستار یک "آلترناتیو رادیکال" است تا بتواند با  شتابزدگی سرمایه رقابت کند "که اگر این امر محقق شود، یک موفقیت محسوب خواهد شد" (243).
هاروی در بخشی از کتاب با عنوان "فضاهای یوتوپیایی"، تمایز تحلیلی مهمی بین "یوتوپیا گرایی زمان مند" و "یوتوپیا گرایی فضامند" ایجاد می کند. دومی شامل "هیچ جاهای" معروفِ یوتوپیای توماس مور، شهر زمینِ فراخِ فرانک لوید رایت ، باغشهرِ ابنزر هاوارد؛ قصد کنترل زمان از طریق فضا، برای تضمین ثبات اجتماعی با اصلاح فرم فضایی را دارد. پندارهای معاصر طرح های یوتوپیائی اغلب گرایش های ذاتی اقتدارگرا در چنین طرح هایی را به رسمیت می شناسند، به ویژه به این دلیل که آنها در قالب مادی درک شده اند. بدتراز همه "یوتوپیای های تباهی"ِ مدرن از قبیل دیزنی لند و اجتماعات حومه ای دروازه ای، برای محافظت ساکنان از دنیای بیرونی  به منظور "تسکین و آرامش، سرگرمی، اختراع تاریخ وترویج نوستالژی مربوط به برخی از گذشته های اسطوره ای"، طراحی شده اند" (164). یک تضاد محوری در قلب این نوع تفکر یوتوپیایی وجود دارد: این طرح ها معمولا به معنای تثبیت و کنترل فرایندهایی هستند که باید برای ساخت آنها بسیج شوند (173).
در سوی دیگر، یوتوپیاهای زمان مند قرار دارند. اینها در کار اندیشمندانی چون هگل و مارکس یافت می شوند و به لحاظ زمانی و مکانی گرایش دارند به سردرگمی در" رمانتیسیسم پروژه های بی نهایت باز که هرگز به فرجام نمی رسند". هاروی  موردی قوی برای نئولیبرالیسم تاچری و ریگانی به مثابه  نمونه های شدید از یوتوپیای زمان مند، تکمیل شده با ادعاهای هگلی برای دستیابی به "پایان تاریخ" در قالب دموکراسی سرمایه داری؛ ایجاد می کند. اما هر یوتوپیاسازی فرآیندی به ناچار با مشکل تحقق در فضا مواجه خواهد شد. به همان شیوه که یوتوپیای فضامند موجود باید با فرایندهای زمان مند جهت  تولید آنها مقابله کند، "بنابراین یوتوپیاگرایی فرآیندی، چارچوب بندی فضایی و ویژگی های ساخت و ساز مکان لازم برای تحقق آن" را نقض می کند (179). نهاد سازی به سمت تباهی و از کار افتادگی گرایش دارد.
تئوری هاروی از توسعه نابرابر جغرافیایی کمک می کند تا گرایش سرمايه به استفاده از "ثبات فضایی" را توضیح دهد، به عنوان نمونه، برای جلوگیری از مقاومت ومخالفت مداوم در روند ایجاد الگوهای نابرابر افسارگسیختهء توسعه فضایی. تمایز فضایی لزوماً بد نیست، اما انتخاب تحت سرمایه داری، اجباری است تا  محصولی جمعی و مبتنی بر تصمیم گیری دموکراتیک. در عین حال، بسیاری از طرح های یوتوپیایی، تمایلات اقتدارگرای سرمایه داری را در تلاش برای تحمیل همگنی فضایی در جمعیت های گوناگون به نمایش در آورده اند. با الهام از گفته معروف مارکس  که " کارِ ناشیانه ترین معمار از ماهرترین زنبورها مهم تر است چرا که معمار هر چند ناشی، ساختار خود را پیش از آنکه در واقعیت بسازد، در تخیل پیش می راند و از آغاز می داند که می خواهد به چه چیزی شکل بخشد"؛ هاروی از رادیکال ها خواست تا به مثابه "معماران شورشی" عمل کنند (200). "یوتوپیاگرائی دیالکتیکی" که توسط چنین معماران شورشی طراحی شده است، به فرم های گوناگون فضایی و شیوه های کنش سیاسی دموکراتیک باز منجر خواهد شد.
شاید مهم ترین وظیفه هاروی در این کتاب، تلاش او برای ادغام سطوح مختلف تحلیل اجتماعی و پراکسیس های سیاسی ضروری جهت  رادیکالیزم برای ارائه یک چالش بطور قابل ملاحظه چند متغیره و موثر در راستای سرمایه داری است. بخش نهایی کتاب، "گفتگوها در مورد آلترناتیو های چندگانه"، تلاش می کند تا راه حل سودمندی را فراهم آورد، "دیالکتیک یوتوپیا گرا"ی مبتنی بر گرایش های تاریخی و جغرافیایی واقعی برای "شکل دهی نیروهای سیاسی قدرتمند جهت تغییر" (195). این پروژه خواستار روبرو شدن با وضعیت دشوار محوری پسامدرنیسم است: "چالش ها و مسائل ماتریالیستی" از "اقتدار و تکمیل"، و یا چگونگی در واقع شروع تحقق هر گونه ایده آل بدون چارچوب رسمی، بوروکراسی، و در نهایت، اقتدارگرایی. بسیاری از رادیکال ها تلاش کرده اند تا یک دنیای جدید را تصور کنند. بیشتر یوتوپیاها  در کنار ایستایی، راه را به اشتباه رفته اند و قادر به مقابله با تغییرات زمانی نبوده اند، یا اخیرا لالالندِ پست مدنیستی، در کنار سیالیت. یوتوپیا گرایی دیالکتیکی همچنان از نیاز به نظم موقت و ثبات آگاه است و همچنین ضروری است که برای تغییر، باز باقی بماند. این امر اجازه می دهد که "توسعه نابرابرجغرافیایی" به مثابه مخالف  بازار اعمال شده و ناهماهنگی های دموکراتیکی سرمایه داری، به صورت انتخابی وجود داشته باشد.
هاروی برای استقرار دستگاه نظری خود در عمل، تصمیم به تجزیه و تحلیل محل تولدش، بالتیمور می گیرد، نمونه ای از همه چیزهای اشتباه حتی درون مرکزی، که بنا بر گفته خودش ثروتمندترین سرزمینِ دنیا است. او مسائل ساختاری شهر مشکل دار را بطور متناوب به تصویر می کشد مانند صنعتی زدایی، رهاسازی شهر درونی، سرمایه گذاری همزمان در بخش توسعه خصوصی برای افراد دارای امتیاز، در چارچوبهای بزرگتر منطقه ای، ملی و جهانی توسعه اقتصادی و جغرافیایی ناهموار. بالتیمور تجسم تناقضات پروژه نئولیبرالی  است. به عنوان نمونه؛ برنامه ریز شهری، جیمز را̊وس، یارانه های عظیم عمومی را برای ایجاد بندر داخلی مشهوربالتیمور، یک منطقه فانتزی ساخته شده از زمین های بایر صنعتی فرسوده، اختصاص داده است. بندر داخلی، غرفه ای بسیار مرتب و سرشار از مصرف است که جذابیت آن برای اکثریت شهروندانی که در این شهر زندگی و کار می کنند، مقرون به صرفه نیست. در اینجا ارتباط مستقیمی بین منابع تخلیه شده از خزانه های شهر با نام رقابت پذیری —مورد استفاده برای جذب کالبد های توسعه مانند بندر و دو ورزشگاه بزرگ ورزشی در دهه های 1980 و 1990— و فروپاشی زیرساخت های شهری و تخریب بسیاری از آن محله ها وجود دارد. طی یک طنز غم انگیز بالتیموری، را̊وس پس از بازنشستگی خود، نهادی غیر انتفاعی را  برای کمک به اصلاح  ویرانی های تحت فعالیت های پیشین خود به مثابه یک توسعه دهنده به محله های همچون سندتون-وینچستر تاسیس کرد. اما ده ها هزار ساختمان متروک  که به مثابه زخمی بر چشم انداز زرق و برق دار باسمه ای بالتیمور است حاکی از خرابی های ساختاری عظیم می باشد که با راهکارهای متداول درمان نمی پذیرد. این توسعه ناهموار محلی، به نوبه خود، در فرآیندهای بزرگتر از تنزیل دولت رفاه، صنعتی زدایی و توسعۀ گردشگری به مثابه  ابزار محوری انباشت سرمایه شهری، و تقسیم قدرت دولتی جانمایی شده است.
کاستی هایی که در فضاهای امید وجود دارد به طور عمده در آسان گیری آشکار هاروی از مزایای سرمایه در زمان ناشی می شود، شرکت ها خود را به مثابه یک نهاد حقوقی شبیه به شخصیت حقیقی جعل کرده اند، با وجود این واقعیت که آنها غیر ارگانیک هستند و بنابراین قادر به مقاومت در برابر تغییرات زمانی اند. در مقابل، کار به بدن بستگی دارد، هم سیال و هم زمان-محدود است. یکی از شگفتی ها؛ تاکید هاروی در مورد فرصت های مهار سرمايه در هر دوبعد زمان و فضا از طريق قوانين انحصاری تجديد نظر شده  می باشد. البته نهاد های حقوقی، فقط لحظاتی در روند اجتماعی و سیاسی حضور دارند. با این حال، به نظر می رسد که پتانسیل دموکراتیک تر به طرز عجیب و غریبی توسط قوانین انحصاری لیبرال در اواسط قرن نوزدهم جهت پیشی جستن از فساد شایعی که در اعطای امتیازات ویژه  به شرکتها وجود داشت؛ از بین رفته است. برخی از سازمان دهندگان اجتماع  بر مسئولیت شرکت هایی که یارانه های عمومی دریافت می کنند، متمرکز هستند. تغییرات قانونی که دموکراتیزه سازی شرکت ها را تحمیل کردند، یکی دیگر از جنبه های این مبارزه است.
هاروی فضاهای امید را با بسنده کردن پایه تحلیل هایش  بر نظریات مارکس در زمینه دستاوردهای سرمایه داری؛ محدود می سازد -که به صورت قابل توجهی در مانیفیست کمونیست بر آن اشاره شده است- "با فراخواندن  معماری قرن شانزدهم به مثابه یک "حرفه فوق العاده متعهد و قهرمانانه" (243).
همانطور که معماری کلاسیک به مثابه  بنده سرمایه تجاری در رنسانس ایتالیا ظاهر شد، هاروی تا حدودی آرزوی یک معماری جدید و پسا سرمایه داری را برای باز کردن "فضاهای جدیدی برای تفکر و عمل انسان" پیشنهاد می کند. اما پس از داستان غم انگیز او درباره زوال و سقوط بالتیمور، تصور آن سخت است.



حامی اتووود
نظـــــــر اعضــــــــا
هنوز نظری برای این خبر ثبت نشده است.

ثبــــــــت نظـــــــر

  
جهت ارسال نظر باید وارد سیستم شوید. / عضو جدید
ایـمـــیـل :  
رمز عبـور :  

کتاب خانه ی اتووود ـ شهرهای شورشی: از حق به شهر تا انقلاب شهری ـ دیوید هاروی
بحران سرمایه‌داری و زندگی شهری
هنر گفت و گو ـ ورسو با دیوید هاروی ـ شهرهای شورشی، مقاومت شهری و سرمایه داری. قسمت دوم
پست مدرنیسم و شهر فرهنگی؛ نهادینه سازی طرد اجتماعی و فقر اقتصادی
تراشه های کانسپچوال ـ دیوید هاروی و تبارشناسیِ مارکسیستیِ فضا و مکان در ذات سرمایه داری
درباره معماران معاصر ایران :
این گروه در سال 1386 با هدف ایجاد پل ارتباطی بین معماران ایرانی معاصر گرد هم آمد.با شروع کار این وب سایت معماران متقاضی در محیطی ساده وکارآمد به تبادل پروژه ها ومقــــالات خود خواهند پرداخت ودر فضای فروم به بحث وگفتگو می پردازند.
خانه | ورود | ثبت نام | درباره ما | تماس با ما | قوانین سایت | راهنما | تبلیغات
© کلیه حقوق این وب سایت متعلق به گروه معماران معاصر می باشد.
Developed by Tryon Software Group