معماران معاصر ایران, اتووود - بزرگترین سایت معماری
ثبت نام عضو جدید ایمیل آدرس: رمز عبور : رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید خانه |  ثبت نام |  تماس با ما |  درباره ما |  قوانین سایت |  راهنما |  تبلیغات




موضوعـات مــعـماری
معماری و دیگر حوزه های فکر   - 1706
20 بنا که هرگز ساخته نشد   - 17
منظر شهری   - 1591
پداگوژی انتقادی   - 17
طراحي داخلي   - 1166
کارگاهْ مسابقه قوام الدین شیرازی   - 16
نظریه معماری   - 1131
شهرهای در حرکت   - 15
سازه های شهری   - 1080
مسابقه مرکز اجتماعی شهر صدرا   - 15
تکنولوژی ساخت   - 1072
معماری بایومورفیک   - 15
معماری حوزه عمومی   - 1062
سینما ـ طراحی صحنه ـ معماری   - 15
مرزهای معماری   - 1047
رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت   - 15
نگاه نو به سكونت   - 915
اینستالیشن های شهری   - 14
المان شهری   - 868
ویلا ساوا ـ لوکوربوزیه   - 14
نظریه شهری   - 835
معماری و غذا   - 13
معماری و سیاست   - 802
فیلم پارازیت ساخته بونگْ جونْ هو   - 13
معماری مدرن   - 776
معماری و دشت   - 12
معماری پایدار   - 744
معماری خاورمیانه   - 11
کلان سازه   - 731
ده کتاب که هر معمار باید بخواند   - 11
روح مکان   - 670
معماری خوانی   - 10
آینده گرایی   - 660
ده پروژه کمتر شناخته شده لوکوربوزیه متقدم   - 10
معماری منظر   - 628
کنگو کوما ـ استادیوم ملی توکیو   - 10
برنامه ریزی شهری و منطقه ایی   - 624
کلیسای رونشان ـ لوکوربوزیه   - 10
آرمان شهرگرایی   - 587
بی ینال ونیز   - 10
طراحی صنعتی   - 575
درس گفتارهای اتووود   - 10
معماری تندیس گون   - 570
معماری و انسان شناسی   - 10
توسعه پایدار   - 566
فمینیسم   - 9
معماری شمایل گون   - 556
معماری و فضای زیرساخت های نرم   - 9
منتقدان معماری   - 556
اتوره سوتساس به روایت آلیس راستورن   - 9
نوسازی و بهسازی بافت های شهری   - 545
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه دوم   - 9
معماریِ توسعه   - 517
ده زن برتر تاریخ معماری مدرن   - 9
باز زنده سازی   - 494
لیوینگ آرکیتکچر   - 9
هنر مدرنیستی   - 437
معماری تخت جمشید   - 8
معماری یادمانی   - 390
معماری بلوک شرق ـ جهان در حال محو شدن   - 8
طراحی نئولیبرال   - 387
شارلوت پریاند به روایت آلیس راستورن   - 8
معماری سبز   - 385
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه اول   - 8
تغییرات اقلیمی   - 371
تز 1400   - 8
معماری ارزان   - 363
معماری آمریکای جنوبی   - 8
تراشه های کانسپچوال   - 359
معماری و جنگ   - 7
معماری پست مدرن   - 352
طراحی و ضایعات به روای آلیس راستورن   - 7
معماری محدود   - 333
ردلف شیندلر به روایت الیس راستورن   - 7
بنای محدود   - 323
گونتا اشتلزل به روایت آلیس راستورن   - 7
گرمایش زمین   - 317
مینت د سیلوا به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری محلی   - 308
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئله‌ی طراحی به روایت آلیس راستورن   - 7
اتووود کلاسیک   - 304
ریچارد نویترا به روایت آلیس راستورن   - 7
محوطه سازی   - 295
طراحی در زمانه بحران به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری تجربی   - 285
کارلو اسکارپا به روایت آلیس راستورن   - 7
بدنه سازی شهری   - 277
عبور از مرحله جنینی   - 7
کتابخانه ی اتووود   - 276
معماری مصر   - 7
اقتصادِ فضا   - 274
منبع شناسی اتووود   - 7
معماری انتقادی   - 272
پاویون ایران ـ بی ینال ونیز 2016   - 7
معماری ـ سینما   - 268
رقابت مجتمع چندعملکردی شهید کاظمی قم   - 7
زنان و معماری   - 250
آلوار و آینو آلتو به روایت آلیس راستورن   - 7
فضای منفی   - 247
هشت کوتاه نوشته در مورد پوپولیسم   - 7
عکاسی   - 241
طراحی و پناهجویان   - 7
مسکن حومه شهری   - 237
آیلین گری به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری های تک   - 235
باوهاوس به روایت آلیس راستورن   - 7
هنر انتزاعی   - 229
لوسی رای به روایت آلیس راستورن   - 7
گرافیک   - 215
مارسل بروئر به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن عمومی   - 209
چارلز رنه مکینتاش به روایت آلیس راستورن   - 7
طراحی مبلمان   - 208
باکمینستر فولر به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و فاجعه   - 199
طراحی در بازی و تاج و تخت به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری فضای داخلی   - 185
سائول باس به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و رسانه   - 180
میس ون در روهه به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن روستایی   - 178
معماری و عکاسی به روایت آلیس راستورن   - 7
پروژه های دانشجویی از سراسر جهان   - 178
طراحی روی بام به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری ژاپن   - 174
صد و بیست و یک تعریف معماری   - 6
معماری ایران   - 169
پنج پروژه لوکوربوزیه متاخر که هیچگاه ساخته نشدند   - 6
ترسیمات معماری   - 166
فرایند تکامل معماری مدرن هند   - 6
هنر گفت و گو   - 165
مسابقه ویلا 1400   - 6
بلندمرتبه ها   - 138
ورنر پنتون به روایت آلیس رستورن   - 6
اتووود ـ ایران معاصر   - 123
ده پرسش از دو معمار   - 6
معماری کوچک مقیاس   - 106
جنتریفیکیشن   - 6
ویرانه ها   - 104
معماری استرالیا   - 5
مدرنیته؛ از نو   - 98
زنان، آشپزخانه، مقاومت   - 5
معماری چین   - 97
گزارش فرانسویِ وس اندرسون   - 5
معماری آسیا   - 93
تناقض هاوپیچیدگی ها:تئوریهای پیچیدگیِ ونتوری وجیکوبز   - 5
معماری اروپا   - 91
اکنی استودیو   - 5
معماری مذهبی   - 90
کتاب هایی در باب یوتوپیا   - 5
معماری فاشیستی   - 89
رادایکالیسم ایتالیایی در سیزده روایت   - 5
معماران و چالش انتخاب معماری   - 87
شهرسازی کوچک مقیاس   - 5
معماری جنگلی   - 84
چهار یادداشت برای علی اکبر صارمی   - 4
اکسپو   - 83
اتومبیل در چهار روایت کوتاه از بری ریچاردز   - 4
ویروس کرونا و معماری   - 80
بلوپرینت   - 4
فیلوکیتکت   - 79
اتووودْ آبزرور   - 4
معماری و هنر انقلابی   - 79
شهر ژنریک و نامکان ها   - 4
گفت و گو با مرگ   - 79
اکسپوی دبی. 2020   - 4
معماری پراجکتیو   - 78
چالش های اخلاقی ریاضت ورزی در معماری به روایت پیر ویتوریو آئورلی   - 4
جهان علمیْ تخیلی   - 74
چگونه یوتوپیا در روسیه انقلابی مدفون شد   - 4
معماری هند   - 70
فرایند خلاقیت چهار پیشگام معماری مدرن   - 4
معماری دیجیتال   - 68
همه ما سایبورگ هستیم   - 4
پالپ نیوز ِ اتووود   - 68
فرهنگ کمپ به روایت سوزان سانتاگ   - 4
بحران آب   - 65
اختلال های تشخیصی معماران مدرن   - 4
مدارس معماری   - 65
معمای حبابی   - 4
معماری و نقاشی   - 61
معماری پساصنعتی   - 4
پداگوژی   - 60
معماری آفریقا   - 3
زاغه نشینی   - 57
اتووودْ باکسْ آفیس   - 3
معماری و روانشناسی   - 57
مدرنیسم هیپی   - 3
طراحی مُد   - 56
معماری مدارس   - 3
معماری کانستراکتیویستی   - 54
داریوش شایگان و هنر ایرانی   - 3
معماری و هوش مصنوعی   - 53
بازپس گیری حریم خصوصی مان به روایت آنا وینر   - 3
معماری و رنگ   - 53
ژان بودریار؛ شفافیت، ابتذال و آلودگی رابطه   - 3
معماری و ادبیات   - 52
فیلم پدر ساخته ی فلوریان زلر   - 3
آنتروپوسین   - 52
شش پروژه شاخص معماری پست مدرن   - 3
معماری بیابانی   - 50
اندیشیدن از مجرای پاسخ های کووید 19 با فوکو   - 3
معماری و آب   - 50
باشگاه مشت زنی   - 3
معماری اوایل قرن بیستم روسیه   - 47
رقابت آسمانخراش ایوُلو 2016   - 3
هنر روسیه   - 45
آینده کجاست؟ روایتی از رولینگ استون   - 3
طراحی در وضعیت پندمیک به روایت آلیس راستورن   - 45
لویی کان به روایت آلیس راستورن   - 2
باهاوس   - 44
اسمیتسن‌ ـ رابین هود گاردنز   - 2
جنبش متابولیسم   - 44
کودتایی که در مورد ان صحبت نمی کنیم   - 2
معماری و گیم   - 40
تعییرات زیست محیطی ـ انقلاب یا انهدام   - 2
معماری و سلامت   - 37
یوتوپیاهای سیاره ای . نیکیتا داوان با آنجلا دیویس و گایاتری اسپیواک   - 2
درگذشت زاها حدید   - 35
جودیت باتلر مارا به تغییر شکل خشم مان فرا می خواند؛ گفت و گویی با ماشا گِسِن   - 2
معمارْستاره ها به روايت اتووود   - 34
برج سیگرام چگونه جهانی شد؟   - 2
طراحی پارامتریک   - 34
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری   - 2
اکسپو شانگهای 2010   - 33
فیس بوک، گوگل و عصر تاریک سرمایه داری نظارتی   - 2
معماری آمریکا   - 33
شهرهای پیشاصنعتی   - 2
معماری مجازی   - 31
رابرت نوزیک، یوتوپیا و دولت حداقلی   - 2
اکسپو میلان 2015   - 28
فیلم های اتووود   - 2
پاویون های سرپنتین   - 28
سایبرفمینیسم   - 2
معماری پس از یازدهم سپتامبر   - 25
معماری و کودک   - 2
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی   - 24
سایبورگ   - 2
معماری و کوه   - 23
سایبرنتیک   - 1
طراحی جزییات   - 23
نمایش های مد پرادا   - 1
معماری و آسمان   - 21
ان اف تی   - 1
جشن نامه اتووود   - 21
متاورس   - 1
زاها حدید از نگاه معماران ایرانی   - 21
فیلمْگفتارهای معماری و پداگوژی معماری   - 1
زنانِ معمارِ ایرانی و سقف شیشه ای در نوزده روایت   - 20
تابْ آوری دفاتر نوپای معماری   - 1
معماری ـ موسیقی   - 19
پیتر آیزنمن و خانه شماره یک به روایت روبرت سومول   - 1
شانزده کتاب برای ورود به جهان اِی آی و عصر آنتروپوسین   - 19
ده پرسش از هشت معمار   - 1
سینما به ترتیب الفبا به روایت هاوارد سوبر   - 18
چهل نکته در باب هایدگرْخوانی   - 1
فرهنگ نفت   - 18
شهرْخوانی با اتووود   - 1
پردیس ویترا   - 18

طــراحــــــــــــــان
آر ای ایکس   - 3
زیگموند فروید   - 19
آراتا ایسوزاکی   - 16
ژان بودریار   - 11
آرشیگرام   - 8
ژان نوول   - 22
آرکی زوم   - 6
ژاک دریدا   - 19
آلبرت پوپ   - 4
ژاک لوگوف   - 4
آلدو روسی   - 15
ژیل دلوز   - 34
آلفرد هیچکاک   - 5
سائول باس   - 7
آلوار آلتو   - 19
ساسکیا ساسن   - 9
آلوارو سیزا   - 9
سالوادور دالی   - 2
آن تینگ   - 4
سانا   - 5
آنتونی گائودی   - 28
سانتیاگو کالاتراوا   - 14
آنتونی وایدلر   - 5
سدریک پرایس   - 3
آنتونیو نگری   - 6
سو فوجیموتو   - 18
آنسامبل استودیو   - 2
سوپراستودیو   - 9
آنیش کاپور   - 8
سورِ فِهْن   - 6
آی وِی وِی   - 34
سوزان سانتاگ   - 10
آی/ تری   - 2
شاشونا زوبوف   - 4
اُ ام اِی   - 59
شیبیک و کریستوف   - 2
اتوره سوتساس   - 8
شیگرو بان   - 34
ادریان لابوت هرناندز   - 5
عبدالعزیز فرمانفرمایان   - 4
ادوارد برتینسکی   - 1
فدریکو بابینا   - 30
ادوارد سعید   - 17
فرانک گهری   - 50
ادوارد سوجا   - 10
فرانک لوید رایت   - 45
ادواردو سوتو دی مُرِ   - 18
فرای اوتو   - 10
ادولف لوس   - 9
فردا کولاتان   - 2
ارو سارینن   - 30
فردریک جیمسون   - 4
اریک اوون موس   - 14
فرشید موسوی   - 3
اریک هابسبام   - 2
فمیهیکو ماکی   - 4
استن آلن   - 4
فیلیپ جنسن   - 7
استیون هال   - 32
گابریل کوکو شنل   - 2
اسلاوی ژیژک   - 18
گایاتری چاکراوارتی اسپیواک   - 7
اسنوهتا   - 7
گرگ لین   - 7
اسوالد متیوز اونگرز   - 7
گونتا اشتلزل   - 1
اسوتلانا بویم   - 5
لئوپلد بانچینی   - 2
اسکار نیمایر   - 38
لئون کریر   - 2
اف او اِی   - 9
لبس وودز   - 26
ال لیسیتسکی   - 5
لوئیس باراگان   - 2
الیس راستورن   - 112
لوئیس مامفورد   - 1
اِم اِی دی   - 25
لودویگ لئو   - 3
ام وی آر دی وی   - 74
لودویگ میس ون دروهه   - 29
اماندا لِــوِت   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 4
اورهان پاموک   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 1
اویلر وو   - 9
لوسی رای   - 15
ایلین گری   - 9
لویی کان   - 39
ایوان لئونیدوف   - 4
لوییجی مورتی   - 1
بئاتریس کُلُمینا   - 10
لوییس بورژوا   - 8
بال کریشنادوشی   - 4
لُکُربُزیه   - 153
باک مینستر فولر   - 13
لیام یانگ   - 4
برنارد چومی   - 36
لینا بو باردی   - 4
برنارد خوری   - 2
مارتین هایدگر   - 32
برنو زوی   - 7
مارسل بروئر   - 7
بنیامین برتون   - 8
مارشال برمن   - 16
بوگرتمن   - 1
مانفردو تافوری   - 16
بی یارکه اینگلس   - 69
مانوئل کاستلز   - 3
پائولو سولری   - 4
ماکسیمیلیانو فوکسِس   - 10
پائولو فریره   - 2
مایکل سورکین   - 4
پاتریک شوماخر   - 3
مایکل گریوز   - 6
پال گلدبرگر   - 1
محمدرضا مقتدر   - 4
پرویز تناولی   - 2
مخزن فکر شهر   - 1
پری اندرسون   - 3
مـَــس استودیو   - 3
پل ویریلیو   - 28
معماران آر سی آر   - 5
پیتر آیزنمن   - 59
معماران مورفسس   - 16
پیتر برنس   - 5
موریس مرلوپنتی   - 2
پیتر زُمتُر   - 69
موشه سفدی   - 12
پیتر کوک   - 10
میشل سر   - 3
پیر بوردیو   - 5
میشل فوکو   - 59
پییر ویتوریو آئورلی   - 14
نائومی کلاین   - 5
تئودور آدورنو   - 7
نورمن فاستر   - 36
تادو اندو   - 13
نیکلای مارکوف   - 1
تام مین   - 13
هانا آرنت   - 10
تام ویسکامب   - 10
هانری لفور   - 24
تاکامیتسو آزوما   - 3
هانی رشید   - 5
توماس پیکتی   - 5
هرزوگ دی مورن   - 31
توماس هیترویک   - 31
هرنان دیاز آلنسو   - 18
تیتوس بورکهارت   - 2
هنری ژیرو   - 3
تیموتی مورتُن   - 2
هنریک وایدولد   - 1
تیو ایتو   - 25
هنس هولین   - 5
جاشوا پرینس ـ رامس   - 2
هوشنگ سیحون   - 14
جان برجر   - 2
هومی بابا   - 2
جان هیداک   - 7
واسیلی کاندینسکی   - 2
جف منن   - 2
والتر بنیامین   - 30
جفری کیپنس   - 3
والتر گروپیوس   - 18
جورجو آگامبن   - 8
ورنر پنتون   - 5
جوزپه ترانی   - 2
ولادیمیر تاتلین   - 13
جولیا کریستوا   - 2
ولف پریکس   - 1
جونیا ایشیگامی   - 7
ونگ شو   - 8
جیمز استرلینگ   - 1
ویتو آکنچی   - 12
جین جیکوبز   - 2
ویوین وست وود   - 6
چارلز جنکس   - 7
ک. مایکل هیز   - 2
چارلز رنه مکینتاش   - 7
کارلو اسکارپا   - 13
چارلز کوریا   - 15
کازو شینوهارا   - 2
چاینا میه ویل   - 4
کازیو سجیما   - 2
حسن فتحی   - 6
کالین روو   - 1
حسین امانت   - 3
کامران دیبا   - 13
خورخه لوئیس بورخس   - 2
کامرون سینکلر   - 11
داریوش آشوری   - 1
کریستفر الکساندر   - 2
داریوش شایگان   - 13
کریستین نوربرگ ـ شولتز   - 15
دانیل لیبسکیند   - 24
کریم رشید   - 5
دنیس اسکات براون   - 10
کلر استرلینگ   - 2
دورته مندروپ   - 3
کلود پَره   - 3
دیلرـ اِسکـُـفیدیو+رِنفرو   - 23
کنت فرمپتن   - 14
دیوید رُی   - 2
کنزو تانگه   - 10
دیوید گیسن   - 2
کنستانتین ملنیکف   - 3
دیوید هاروی   - 25
کنگو کوما   - 47
رابرت نوزیک   - 2
کوپ هیمِلبِلا   - 23
رابرت ونتوری   - 31
کورنلیوس کاستوریادیس   - 3
رُدولف شیندلر   - 7
کوین لینچ   - 7
رضا دانشمیر   - 5
کیانوری کیکوتاکه   - 1
رم کولهاس   - 119
کیتیو آرتم لئونیدویچ   - 1
رنزو پیانو   - 34
کیشو کـُـروکاوا   - 8
ریچارد مِیر   - 8
یان گِل   - 9
ریچارد نویترا   - 7
یو ان استودیو   - 32
ریموند آبراهام   - 1
یورگن هابرماس   - 15
رینر بنهام   - 2
یورن اوتزن   - 1
رینهولد مارتین   - 5
یونا فریدمن   - 5
ریکاردو بوفیل   - 7
یوهانی پالاسما   - 12
زاها حدید   - 196

کـاربـــــــری هـا
مسکونی   -877
گالری   -95
زیرساخت های شهری   -477
هتل   -84
فرهنگی   -383
ورزشی   -68
پاویون   -303
حمل و نقل عمومی   -39
موزه   -273
بیمارستان و داروخانه و کلینیک   -38
اداری ـ خدماتی   -255
ویلا   -27
تفریحی   -192
مجموعه های مسکونی   -8
مسکونی ـ تجاری   -173
زاغه نشینی   -6
اموزشی   -158
سرویس بهداشتی عمومی   -5
صنعتی   -114
عناصر یادمانی شهری   -5
معماری مذهبی   -108
تجاری   -3
حامی اتووود
مقـــــــــــالات
    دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    پهنه ی معلق تهران؛ شاه عبدالعظیم یا شهر ری
        علی رنجی پور
    دیوید هاروی و شهرســــــــــــــــــــــــــــــــــازی آلترناتیو
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    هنر گفت و گو ـ جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
چنـــــد پــــروژه
مجموعه مسکونی شاه پریان
طراح : علیرضا امتیاز "مدیر اتووود"
منزل شخصی دکتر دلیر - خیابان ولیعصر کوچه 8
طراح : محمود امیدبخش
مجموعه ي تجاري و پاركينگ طبقاتي شقايق
طراح : امين حشمتی
خانه شعر ، پايان نامه معماري كارشناسي ارشد
طراح : م معيت
گذرگاه همیابی
طراح : محمود امیدبخش
کاریــــــــــــابی
   کاریابی
   لیست درخواست ها ی قبلی شما
   لیست کاندیدها به تفکیک استان
   لیست فرصت های کاری به تفکیک استان
وبـــــلـاگ هـــــا
آرشیتکت نمونه
مدیر : مسعود زمانیها
معماری به مثابه ساخت-سجاد نازی
مدیر : سجاد نازی
فتوت نامه معماران
مدیر : اخوان الصفا
مجله معماری Architecture Foolad City
مدیر : مسعود پریوز
معــــرفی کتــــــاب
رهیافت پدیدارشناسی در اندیشه پیتر زومتور
نویسنده :  .
انتشارات : علم معمار

حامی اتووود
 رسانه ی تخصصی معماری و شهرسازی میم زون
محدودیت های یوتوپیا؛ چاینا میه ویل. قسمت اول
اتووود سرویس خبر:   سروش خانی
1397/02/08
مـنـــــــبـع : http://salvage.zone
تعداد بازدید : 1979

چاینا میه ویل نویسندهء کتاب شهر و شهر، در مقاله ای بحث برانگیز با نام محدودیت های یوتوپیا از بدبینی واقعگرایانه ای دفاع کرده که به گمان او برای تغییر جهان الزامی است:

دیستوپیا ها؛ گزارش های رسمی و موثق را تحت تاثیر قرار داده اند.

اجلاس بین الدول تغییرات آب و هوایی (IPCC)، خواستار تغییر در میزان انتشار گازهای گلخانه ای برای جلوگیری از فاجعه  ای بسیار بزرگ است. کی پی ام جی نیز با توجه به آلودگی های سُربی شرکت ها، به این نتیجه رسیده است. ناسا در گزارشی هشدار داد که اجتناب از فروپاشی نظام مدنی در شرایط کنونی  دشوار به نظر می رسد.

ممکن است ما با طرح ها مشکل داشته باشیم اما نگرش سیاه و سفید برای افرادی که در آن زمینه بحث می کنند، وجود ندارد.  

صداهای گوشخراش و بوی گند شهر های مسموم شده، پناهگاه های زیرزمینی حزن انگیز، مناظر خاکستری... . بدبختانه، وجدان به به خواب رفته مطلوب است. دیستوپیا ها، بطور جدی منجر به عقاید رایج  یوتوپیایی می شوند. ما مشتاقیم  و هشدار می دهیم، بهترین و بدترین  رؤیاهای ما باهمدیگر مقابل بیداری ما ایستاده اند.

افتضاحی بزرگ، زمین خشک شده، سیل، یخبندان، خشکسالی، زمین مرده است. درستش  کن؟ در اینجا زندگی طولانی در بهشت های جدیدِ رویاهای پیش از خوابِ  لوگین و پیرسی و دیگران بی شماری وجود دارد، به عقب برگردیم، دیدگاه هایی از آنچه، نزدیک به دو هزار سال پیش لاکتانتیوس، در موسسات الهی، "جهان نو شده" نامید.

زمین ثروت خود را می گشاید و میوه های فراوانی را از خود به ارمغان می آورد. باید از کوه های راکی عسل بچکد؛ نهرهای شراب باید جریان یابند، و رودخانه ها باید با شیر پر شوند؛ در کوتاه مدت، جهان می باید خود را شاد کند، و تمام طبیعت لذت ببرد، نجات و آزادی از سلطه شر و بی تقوایی، و گناه و خطا.

و این تنها جهان نیست که مورد پرسش قرار می گیرد: برای لاکتانتیوس، بشریت اهمیت دارد همانطور که برای بهترین یوتوپیا ها مورد بحث است. جهان به وجد خواهد آمد؛ زیرا در نهایت قادر خواهیم بود آنجا  ساکن و از شر و بدبختی و گناه و خطایی که ایجاد کرده ایم، رها شویم. رابطه میان بشریت و آنچه که ما اکنون محیط زیست می نامیم، شفا خواهد یافت.

لیکن؛ یک نسل، توانگرانه و به سختی محیط زیست گرایی های بی شمارِ شکست خورده را  متوقف کرد؛ نه تنها تغییر جهان، بلکه تغییر دستور کار در مورد تغییر جهان مد نظر است.

ما کسانی هستیم که چیز دیگری می خواهیم، زمین بهتری که  به وضوح به حفظ آلترناتیوهای فعال و سرزنده افتخار کند در دوره ای که افکارِ تغییر را مجازات می کنند. ما نیاز به یوتوپیا داریم. این تقریبا موضوعی مرتبط با عمل گرایی است.  اگر جایگزینی برای این جهان غیر قابل تصور بود، چگونه می توانیم آن را تغییر دهیم؟

لیکن یوتوپیا محدودیت هایی دارد: یوتوپیا می تواند سمی باشد.

در واقع، ناامیدی به چه قیمتی؟ لیکن امیدواری به چه قیمیت؟

...

در سال 1985، شهرداری اعلام کرد که یک دستگاه  زباله  سوز در مرکز لس آنجلس جنوبی قرار می دهد، یک سال پس از مدیریت زباله در کالیفرنیا، نیم میلیون دلارِ مالیات دهندگان به شرکت مشاوره همکاران سِرِل برای مشاوره در زمینه مکانیابی چنین امکانات سمیِ بحث برانگیز، پرداخت شد. گزارش سِرِل  چگونگی انجام این کار را توضیح می دهد، ایجاد یک چک لیست که پروفایل ویژگی های "کمینه مقاوم" را مشخص می کند. هدف مندی بر مبنای آموزش کمتر، توصیه می شود. می گویند "محله های شامل اقشار اجتماعی اقتصادی متوسط و بالاتر" نباید کمینه در شعاع یک مایل و پنج مایلی از سایت پیشنهادی قرار بگیرند."

فقرا را هدف بگیر.

این استراتژی تعجب آور نیست: که اعتراف می کنند مرز ها را گسترش داده اند؛ می دانید، یکی می خواهد زمزمه کند، ما شما را می شنویم؟

درواقع جامعه محلی با موفقیت مقاومت کرد. اما گاهی اوقات می توان ده ها گروه سبز بزرگ را نام برد -باشگاه سیرا، دوستان زمین، شورای دفاع منابع ملی، انجمن غیرانتفاعی حفاظت از زمین و سایر-  که درخواست برای پیوستن به این کمپین را نپذیرفتند. آنها اعتقاد داشتند ،این امر، مسئله ای محیط زیستی نیست، بلکه مسئله ای مربوط  سلامت جامعه محسوب می شود.

اشتباهات "سبز بزرگ"  با اکتشافاتی  مانند امر روستایی بر ضد امر شهری، طبیعت بر ضد امر اجتماعی آغاز شد، در مواجهه با قدرت سرکوبگر و یا بدتراز آن، در مواجهه با بی عدالتی زیست محیطی، یا نژاد پرستی، به راحتی می توانید تبدیل به یک مشارکت کننده شوید. چنین یوتوپیاگراییِ فوبیا گونه شهریِ ساده انگارانه می تواند محافظه کار ترین نوستالژیک ها را با همدیگر متحد گرداند و به دنبال آرامش در یک پارک ملی با بی نظم ترین پُست هیپی  که استارت آپ زیست محطیی را راه اندازی می نماید؛ باشد.

برای لاکتانتیوس، این خداوند است که می تواند طبیعت منکسر را شفا بخشد. این عصر سکولارتر است- به نوعی. اما هرشخصی  این منجی  گرایی را کنار نمی گذارد: برخی آنرا در امری جدید و اخیراً کلیتی پوچ ترکیب می کنند.

در سال 1968، برند استوارت، اولین کاتالوگ کل زمین را  با یک تصویر از سیاره آبی، زمین به مثابه فضاپیمای زمین، یک غلافِ بقاء که در آن دو طرف همدیگر را دوست خواهند داشت؛ گشود. در کنار آن، متنی خوانده می شد: "ما به مثابه خدایان هستیم و ممکن است در آن نیز خوب عمل کنیم."

در اینجا، تصویر، یک مجموعه زیبای گایانی  را نشان می دهد. موضوعی اکولوژیکی: "ما". کدام آشکارا بی جواب مانده است، شوخی ای تشویش برانگیز، پرسش تُنتو در برابر رِنجر تنها: "ما چه کسی هستیم؟ "ما"

در مواجهه با مقیاس آنچه که می آید، یک ویژگی رایج و مصیبت بار وجود دارد، خوش معاشرتی سبزِ خود̊ بازدارنده.  استدلال می کند که "هر چیزی" "بهتر از هیچ چیز است". از این رو راه حل ها برای تسخیر  و فریب کسب و کار، و دادخواهی برای عقلانیت اقتصادی منفعل محیط زیستی است. به نظر جاناتان پوریت، متخصص زیست محیطی برجسته بریتانیا، تنها بازی در شهر، سرمایه داری است.

و کسب و کارها با توجه به اولویت هایشان سازگار می شوند. شرکت های نفتی هر چند که انکار کنندگان دست آموز خود را پوست می کَنند، دارای بخش های تغییر اقلیمی هستند -کمتر برای مقابله با این تغییرات و بیشتر برای برنامه ریزی جهت کسب سود. شرکت ها بسوی سرزمین های اخیراً پولی شده توسعه می یابند. بنابراین پیشرفت سریع سوخت های زیستی  کوتاه  مدت و راه حل پیشنهادی برای مشکلات این سیاره باعث بروز جنگل زدایی سریع و شورش های غذایی پیش از صنعت و بازار می شود. دست نامرئی قرار است که شلوغ کاری خود را تمیز کند، با طرح های انتشار تجاری و اعتبارهای جبرانی. فرصت ها و انگیزه ها برای معاملات مشکوک و برآوردهای پایه ای تورم افزایش یافته است، به طوری که بی وقفه، طرح انتشار صورت می پذیرد. اوراق قرضه کربن اتحادیه اروپا بی مصرف باقی مانده اند. ابزارهای مالی جدید گسترش می یابند: مشتقات آب و هوایی که هرج و مرج اقلیمی را ایجاد کرده اند خود را سودآور می دانند. آنچه "اوراق قرضه فاجعه" نامیده می شود، مناسبات را در مقادیر وسیعی تغییر می دهند چراکه تنها یکی از خسارات  جزئی  سرمایه داری، شرمساری است.

شهروندان نسبت به پسماند های خودشان احساس پریشانی دارند، چیزیکه  باید، به طور کامل، به حداقل برسانیم. اما در انگلستان فقط ده درصد از زباله ها، خانگی هستند.  به یاد آورید که تصور کلی از معضل زباله، اختراع صنعت بسته بندی آمریکا  به سال 1953 در پاسخ به ممنوعیت محلی بطری های یکبار مصرف بود.  شبکه اتمیزه شده و معصیت خصوصی شده  که تحت آن به کار تشویق می شویم، یک عمل کاملا خود خواسته و آگاهانه  در جهت مسیر اشتباه است.

در مقیاس بزرگتر، صلح آمیز ترین سازمان های سبز ارتباطات مربوط به  فروداشت زیست محیطی، سرمایه داری و امپریالیسم را که در آن گرفتار شده اند، نا واضح می سازند. در سال 2013، آژانس حفاظت  محیط زیست ایالات متحده، جایزه رهبری ملی اقلیمی خود را برای "مقابله با چالش تغییرات اقلیمی همراه با راه حل های عملی، رایج و ارزان قیمت" به ریتیون ارائه کرد.

واضح نیست که آیا هواپیماهای بدون سرنشین ریتیون  با نماد جایزه رهبری ملی اقلیمی تزینن خواهند شد، بنابراین تعهدشان به پایداری می تواند مانند  بال ماهی طلایی غول پیکری باشد تا  در روستاهای افغانستان باران مرگ بباراند.

تحت فرایندهای خدمت به سود، به نظر می رسد  حتی کاشتن درختان جهت مقابله با اثرات مخرب انتشار گازهای گلخانهای می تواند نوعی از خشونت باشد. بدتر از یک شکست؛ طرحهای جبرانی جنگل در زمینه کاهش انتشار گازهای گلخانهای تحت حمایت سازمان ملل متحد - که با نام REDD شناخته میشوند- کشاورزی تک کِشتی را توجیه پذیر و زمین را تصاحب می کنند، به نام سیاره، همه شرکتها می توانند به آلایندگی ادامه دهند. در اوگاندا، 22،000 کشاورز برای برنامه های سازمان جنگل های تازه تأسیس سازمان ملل متحد اخراج می شوند. در کنیا، مردم اُگییِک با اخراج خشونت آمیز از جنگل مائو تهدید می شوند، در پروژه ای که از سوی سازمان ملل متحد مورد تمجید قرار گرفته است. و در صورتی که نیاز به استعاره ای گل درشت باشد، می توان به پروژه اقدامات اقلیمی گاراکویکابا در برزیل اشاره داشت که نقدینگی آن توسط شِورون، جنرال موتورز و نیروی برق آمریکا تامین  شده است، مردم گارانی را از جنگل های خود دورمی کند، و برای انجام این کار ، نگهبانان  مسلحی با نام "فورا ورد"-"نیروی سبز" دارد. این محیط زیست گرایی به مثابه  سلب مالکیت است، آنچه که شبکه زیست محیطی بومی، کلونیسم کربن می نامد.

و سهام صنایع سنگین بالا می رود. بر طبق گزارش اخیر IPCC ، بازارهای مالی بی حرکت شدند: ارزش این بازارها همچنان به ذخایر نفت، زغال سنگ و گاز وابسته است که  اهداف بین المللی را نادیده می انگارند  که طبق آن بیشتر این ذخایر تنها در زمین هستند، و باید باقی بمانند. این حباب کربن حاکی از آن است که انتخاب، فاجعه اقلیمی و یا مالی است. یا، البته، هر دو. یکی از چیزهایی که اکثریت محیط زیست گرایان قادر به مبارزه با آن نیستند. همانطور که جیسون مور می گوید، وال استریت راهی برای سازماندهی طبیعت است.

اصطلاح "آنتروپوسین"(عصر انسانی زمین)، که به تاثیر انسان بر اقلیم توجه دارد و با یک دست بر پیش ران های انسانی  که تغییرات اکولوژیکی را با خود به همراه دارند تکیه می کند با مفهوم ضمنی"ما" گمراه می گردد. هرچه باشد، چه در جنگل زدایی از آنچه در حال حاضر در بریتانیا اعمال می شود ، از بین بردن مگافونا  در آمریکای شمالی، و چه در هر یک از نمونه های بی شمار دیگر، هوموساپینس(انسان خردمند) است که  آنتروپوس(انسان)، همیشه به سوی آن باز گشته است، اکولوژی ای که از آن تشکیل شده است، تغییر جهان؛ چیزی نبود که ساخت تأثیرات سابقا نسبتا محلی ِ سیاره ای و زمانی را تغییر داد ، بلکه تایید  اصطلاح جدید جغرافیایی کرونولوژِی است، تولدِ(در بسیار ی از گزارشات، بواسطه برخی معجزه ها اینگونه به نظر می رسد) صنعت سنگین، اما تغییر در اقتصاد سیاسی که توسط آن و ما سازماندهی گردید، منجر به  چرخه تسریع سود و انباشت شده  است.


به همین دلیل است که مور، در میان دیگران، اصرار دارد که این دوره از فاجعه بالقوه "آنتروپوسین"،نیست بلکه " کاپیتالوسن"(عصر سرمایه ای زمین) می باشد.

یوتوپیا ها ضروری بشمار می آیند اما به تنهایی کافی نیستند: می توانند در بعضی از بازگویی ها، بخشی از ایدئولوژی سیستم باشند، کلیت بدساختی که ما را سازماندهی می کنند، آسمان را گرم می کنند و میلیون ها نفر را به زاد و ولد محکوم می سازند.

یوتوپیاهای باهمی، دروغ است. عدالت زیست محیطی به معنای اذعان به این نکته می باشد که کل زمین را در بر نمی گیرد، "ما" نه، بدون "آنها". که البته  همه "ما" هم شامل در این باهمی نیستیم.

به معنی مبارزه با این واقعیت که جریمهء نشت سمی در مناطق غالبا سفید، پنج برابر آنچه در اقلیت هستند، می باشد. این بدان معنی است که نه فقط شرایط زندگی برای افرادی که با غربالگری از طريق فضولات حوضچه های سمي زنده ماندند فراهم می شود،  بلکه در برابر امپریالسم زباله که آنها را در آنجا قرار داده است، در برابر نئولیبرالیسم زباله که در حال رقابت با هم در  کشورهای فقیر برای تبدیل شدن به مخزنی از کثافت هستند، مقابله می نمایند.

و به این معنی ایستادگی مستقیم در برابر قدرت نظامی و خشونت است. فعالان حقوق زمین و محیط زیستی ای در سال 2012 کشته شدند سه برابربیش از یک دهه قبل بوده اند. عدالت زیست محیطی در کارکرد نه تنها اگونیلندِ نیجریه را به یک لجن کژانگارانه، یک چشم انداز آخرالزمانی پتروشیمیایی تبدیل کرده است، بلکه برای سالها در خدمت تجهیز دولت نیجریه در طی و پس از حکومت سانچی آپاچا بوده است.

تجارت اسلحه، دیکتاتوری و قتل؛ سیاست زیست محیطی است.

آنهایی که مشت می زنند، نه به سکوت، بلکه به ضعف کسانی که در برابرآنها می جنگند تکیه می کنند. گزارش سِرِل روشن است: "همه گروه بندی های اجتماعی-اقتصادی تمایل به ابراز تنفر و خشم نسبت به معضلات دارند اما اقشار  متوسط و بالاتر اجتماعی-اقتصادی دارای منابع بهتر برای تححق بخشیدن اپوزیسیون خود هستند ".

به عبارت دیگر، فقرا باید هدف قرار بگیرند نه به این دلیل که آنها مبارزه نخواهند کرد، بلکه به این دلیل که ضعیف هستند، آنها برنده نخواهند شد. مبارزه برای عدالت زیست محیطی، مبارزه برای اثبات این اشتباه است.

...

بنابراین ما با ناقص بودن "ما" شروع می کنیم. از آنجا که نه تنها می توانیم این امر مهم را ببینیم، بلکه می توانیم به یوتوپیاهای مان بازگردیم تا بهترین آنها را بهتر به حساب آوریم.

این رودخانه های شیر و شراب می توانند مازاد خود را متوقف سازند. هیچ چیز احمقانه ای در مورد چنین اشتیاقی وجود ندارد: آنها در برابر چشم هایی که رو به سوی آزادی انسان قرار دارند، سوسو می زنند، جهشی برآمده از ضرورت. دور از اینکه صرفا عجیب و غریب است ، این ها جنبه های آنی و خطرناک یک یوتوپیای مبناء هستند که اقتصاد سیاسی را در بر می گیرد، اشتیاقی از طرف افرادی که بدون قدرت، تلاش می کنند. در یوتوپیای دهقانی قرون وسطی "کوکایگن"، باران پنیر می بارد. شارل فوریه تصور کرد که دریاها تبدیل به لیموناد شده اند. کوه بزرگ آب نباتی راکی. اینها رویاهای امرار معاش غیر قابل دسترس رویابین ها هستند، کاهش کار و دنیایی که  به بقیه بشریتِ وامانده اجازه خواهد داد تا آسوده باشند.

ما می توانیم با پیش پا افتاده ترین انتقادات یوتوپیایی کنار بیاییم. این به عنوان یک بلو پرینت متقاعد کننده نیست.

این چیزی است که یکنواخت، خسته کننده، بی روح و بی رنگ است و همیشه همینطور است. لکه ای که آرزوی رویایی برای چیزهای بهتر راهمواره بدتر می سازد. این اراجیف در خدمت ایستایی است.  انتقادات باید واضح تر ابراز شوند، به خاطر یوتوپیاهای خود ما و به روز رسانی مداخلات روزمره بدون آنکه  خطرساز باشد- و این خود یکی از آن انتقادها است- دریچه هایی برای آزادی از فشار.

یوتوپیا، برای یک چیز، هرگز از کسانی که به آزادی دست می زنند محافظت نمی کند. مهاجران و سوءاستفاده کنندگان قرن ها ادعا داشته اند در برابر سستی بومیانِ بی اثر، واجد حساسیت های خوب زیست محیطی بوده اند، در تحقق بخشیدن به پتانسیل زمین که به صورت جعلی خالی تعیین شده است، ازساختن به اصطلاح بیابان هایی که شکوفه نامیده می شوند.(شکوفه بیابانی)

اکوتوپیا مدت ها قبل از برنامه REDD سازمان ملل، سکونت و امپراتوری را توجیه کرده است. به عبارتی کشتار را توجیه کرده است.

چشم انداز جهان به مثابه یک باغ، تحت تهدید است. با رشد سموم خراب شده است. باغبانی به  مثابه جنگ. از بین بردن بی رحمانه علف های هرز که باعث می شوند گیاهان بهتر از تغذیه، هوا، نور، خورشید استفاده کنند، مبدل به وظیفه گشته است.

در اینجا گیاهانِ بهتر، آریایی و علف های هرز، یهودی هستند.

والتر داره، وزیر کشاورزی رایش سوم، علم خاک، نوستالژی، کیچ پاگانی، امپریالیسم، جنبه عرفانی زراعت، تنفر نژادی را در چارچوب دیدگاه تجدید حیات سبز و نظارت بر زمینِ مبتنی بر نسل کشی با هم جمع کرد. او قدرتمند ترین نظریه پرداز "خون و خاک" بشمار می آمد؛ یک اکوتوپیای نازی شامل زمین های زراعی ارگانیک و ذخایر بازسازی شده جنگل شمال اروپا که توسط سرباز-دهقان اصیل محافظت شده بود.

ممکن است درخت تفکر والتر داره  آنطور که اوامیدوار بود رشد نکرده باشد اما ریشه های آن نمرده است. تمام انواع گروه های فاشیستی در سراسر جهان هنوز وفاداری خود را به تجدید اکولوژیکی، دنیای سبز اعلام می دارند و در برابر تغییرات اقلیمی، آلودگی، قتل عام بطور متظاهرانه ای  ابراز نگرانی می کنند، اظهار می دارند که این سموم  در خدمت دیگری است، نوعی از استدلال نژادی.

البته مدافعان واپس گرا بخاطر آلاینده های بزرگ، به طور منظم فعالان زیست محیطی را به مثابه  فاشیست محکوم می نمایند. این بدان معنا نیست کسانی که متعهد به چنین فعالیتی نیستند نباید بی رحم باشند تا هر نوع همپوشانی واقعی را از بین ببرند: تناقض خیلی بزرگ.

جنبه های یوتوپیای بدِ حذف کنندگان را می توان بسیار بیشتر از آنچه که در خود آگاه، دور از حق بشمار می آید، یافت. رشته های تفکر اکولوژیکی در یک یوتوپیای غیر مادی سانتیمانتال، مبهم گرفتار آمده است، آنچه که چایا هلِرِ اکو فمینیست، اکو لا لا می نامد. با توجه به اینکه مالتوسویسم خام است، نوع دیگر مبارزه ، اکولوژی ژرف نگر نامیده می شود، بی تفاوتی نسبت به این بینش می تواند به تدریج تبدیل به  وحشیگری شود، که بر طبق آن، مسئله، ازدیاد جمعیت است، خود بشریت. در مبارزات، عجیب و غریب ترینِ آن جنبش داوطلبانه انقراض انسانی است که از نابودی نژاد حمایت می کند: بدترین مورد، جنبش رادیکال زیست محیطی دیوید فورمن با نام "اول̊ زمین" است، که با قحطی  اتیوپی به 1984 مواجه شد: "بدترین چیزی که ما در اتیوپی می توانیم انجام دهیم کمک کردن است - بهترین چیز این خواهد بود که فقط طبیعت بتواند تعادل خود را دنبال کند، مردم آنجا، فقط قحطی زده اند".

یک یوتوپیای زیست محیطی ِ مرگ جمعی که همچنین می توانیم آن را آپوکالیپس (آخرالزمان) بنامیم.

قسمت دوم را از اینجا بخوانید.



حامی اتووود
نظـــــــر اعضــــــــا
هنوز نظری برای این خبر ثبت نشده است.

ثبــــــــت نظـــــــر

  
جهت ارسال نظر باید وارد سیستم شوید. / عضو جدید
ایـمـــیـل :  
رمز عبـور :  

شهر رونده ی قرن بیست و یک؛ فرزند خلف آرشیگرام
پل مارگارت هانت هیل از سانتیاگو کالاتراوا؛ پیچش شهری
درسهایی از سال کوویدی به روایت یووال نوح هراری
معماران و چالش انتخاب معماری ـ فرشاد مهدی زاده ـ پل خواجو
اتووودـ ایران معاصرـ پل عابر پیاده دروازه دانش اصفهان ـ مهندسان مشاور هنر مهندسي شهر
درباره معماران معاصر ایران :
این گروه در سال 1386 با هدف ایجاد پل ارتباطی بین معماران ایرانی معاصر گرد هم آمد.با شروع کار این وب سایت معماران متقاضی در محیطی ساده وکارآمد به تبادل پروژه ها ومقــــالات خود خواهند پرداخت ودر فضای فروم به بحث وگفتگو می پردازند.
خانه | ورود | ثبت نام | درباره ما | تماس با ما | قوانین سایت | راهنما | تبلیغات
© کلیه حقوق این وب سایت متعلق به گروه معماران معاصر می باشد.
Developed by Tryon Software Group