معماران معاصر ایران, اتووود - بزرگترین سایت معماری
ثبت نام عضو جدید ایمیل آدرس: رمز عبور : رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید خانه |  ثبت نام |  تماس با ما |  درباره ما |  قوانین سایت |  راهنما |  تبلیغات




موضوعـات مــعـماری
معماری و دیگر حوزه های فکر   - 1706
20 بنا که هرگز ساخته نشد   - 17
منظر شهری   - 1591
پداگوژی انتقادی   - 17
طراحي داخلي   - 1166
کارگاهْ مسابقه قوام الدین شیرازی   - 16
نظریه معماری   - 1131
شهرهای در حرکت   - 15
سازه های شهری   - 1080
مسابقه مرکز اجتماعی شهر صدرا   - 15
تکنولوژی ساخت   - 1072
معماری بایومورفیک   - 15
معماری حوزه عمومی   - 1062
سینما ـ طراحی صحنه ـ معماری   - 15
مرزهای معماری   - 1047
رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت   - 15
نگاه نو به سكونت   - 915
اینستالیشن های شهری   - 14
المان شهری   - 868
ویلا ساوا ـ لوکوربوزیه   - 14
نظریه شهری   - 835
معماری و غذا   - 13
معماری و سیاست   - 802
فیلم پارازیت ساخته بونگْ جونْ هو   - 13
معماری مدرن   - 776
معماری و دشت   - 12
معماری پایدار   - 744
معماری خاورمیانه   - 11
کلان سازه   - 731
ده کتاب که هر معمار باید بخواند   - 11
روح مکان   - 670
معماری خوانی   - 10
آینده گرایی   - 660
ده پروژه کمتر شناخته شده لوکوربوزیه متقدم   - 10
معماری منظر   - 628
کنگو کوما ـ استادیوم ملی توکیو   - 10
برنامه ریزی شهری و منطقه ایی   - 624
کلیسای رونشان ـ لوکوربوزیه   - 10
آرمان شهرگرایی   - 587
بی ینال ونیز   - 10
طراحی صنعتی   - 575
درس گفتارهای اتووود   - 10
معماری تندیس گون   - 570
معماری و انسان شناسی   - 10
توسعه پایدار   - 566
فمینیسم   - 9
معماری شمایل گون   - 556
معماری و فضای زیرساخت های نرم   - 9
منتقدان معماری   - 556
اتوره سوتساس به روایت آلیس راستورن   - 9
نوسازی و بهسازی بافت های شهری   - 545
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه دوم   - 9
معماریِ توسعه   - 517
ده زن برتر تاریخ معماری مدرن   - 9
باز زنده سازی   - 494
لیوینگ آرکیتکچر   - 9
هنر مدرنیستی   - 437
معماری تخت جمشید   - 8
معماری یادمانی   - 390
معماری بلوک شرق ـ جهان در حال محو شدن   - 8
طراحی نئولیبرال   - 387
شارلوت پریاند به روایت آلیس راستورن   - 8
معماری سبز   - 385
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه اول   - 8
تغییرات اقلیمی   - 371
تز 1400   - 8
معماری ارزان   - 363
معماری آمریکای جنوبی   - 8
تراشه های کانسپچوال   - 359
معماری و جنگ   - 7
معماری پست مدرن   - 352
طراحی و ضایعات به روای آلیس راستورن   - 7
معماری محدود   - 333
ردلف شیندلر به روایت الیس راستورن   - 7
بنای محدود   - 323
گونتا اشتلزل به روایت آلیس راستورن   - 7
گرمایش زمین   - 317
مینت د سیلوا به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری محلی   - 308
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئله‌ی طراحی به روایت آلیس راستورن   - 7
اتووود کلاسیک   - 304
ریچارد نویترا به روایت آلیس راستورن   - 7
محوطه سازی   - 295
طراحی در زمانه بحران به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری تجربی   - 285
کارلو اسکارپا به روایت آلیس راستورن   - 7
بدنه سازی شهری   - 277
عبور از مرحله جنینی   - 7
کتابخانه ی اتووود   - 276
معماری مصر   - 7
اقتصادِ فضا   - 274
منبع شناسی اتووود   - 7
معماری انتقادی   - 272
پاویون ایران ـ بی ینال ونیز 2016   - 7
معماری ـ سینما   - 268
رقابت مجتمع چندعملکردی شهید کاظمی قم   - 7
زنان و معماری   - 250
آلوار و آینو آلتو به روایت آلیس راستورن   - 7
فضای منفی   - 247
هشت کوتاه نوشته در مورد پوپولیسم   - 7
عکاسی   - 241
طراحی و پناهجویان   - 7
مسکن حومه شهری   - 237
آیلین گری به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری های تک   - 235
باوهاوس به روایت آلیس راستورن   - 7
هنر انتزاعی   - 229
لوسی رای به روایت آلیس راستورن   - 7
گرافیک   - 215
مارسل بروئر به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن عمومی   - 209
چارلز رنه مکینتاش به روایت آلیس راستورن   - 7
طراحی مبلمان   - 208
باکمینستر فولر به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و فاجعه   - 199
طراحی در بازی و تاج و تخت به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری فضای داخلی   - 185
سائول باس به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و رسانه   - 180
میس ون در روهه به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن روستایی   - 178
معماری و عکاسی به روایت آلیس راستورن   - 7
پروژه های دانشجویی از سراسر جهان   - 178
طراحی روی بام به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری ژاپن   - 174
صد و بیست و یک تعریف معماری   - 6
معماری ایران   - 169
پنج پروژه لوکوربوزیه متاخر که هیچگاه ساخته نشدند   - 6
ترسیمات معماری   - 166
فرایند تکامل معماری مدرن هند   - 6
هنر گفت و گو   - 165
مسابقه ویلا 1400   - 6
بلندمرتبه ها   - 138
ورنر پنتون به روایت آلیس رستورن   - 6
اتووود ـ ایران معاصر   - 123
ده پرسش از دو معمار   - 6
معماری کوچک مقیاس   - 106
جنتریفیکیشن   - 6
ویرانه ها   - 104
معماری استرالیا   - 5
مدرنیته؛ از نو   - 98
زنان، آشپزخانه، مقاومت   - 5
معماری چین   - 97
گزارش فرانسویِ وس اندرسون   - 5
معماری آسیا   - 93
تناقض هاوپیچیدگی ها:تئوریهای پیچیدگیِ ونتوری وجیکوبز   - 5
معماری اروپا   - 91
اکنی استودیو   - 5
معماری مذهبی   - 90
کتاب هایی در باب یوتوپیا   - 5
معماری فاشیستی   - 89
رادایکالیسم ایتالیایی در سیزده روایت   - 5
معماران و چالش انتخاب معماری   - 87
شهرسازی کوچک مقیاس   - 5
معماری جنگلی   - 84
چهار یادداشت برای علی اکبر صارمی   - 4
اکسپو   - 83
اتومبیل در چهار روایت کوتاه از بری ریچاردز   - 4
ویروس کرونا و معماری   - 80
بلوپرینت   - 4
فیلوکیتکت   - 79
اتووودْ آبزرور   - 4
معماری و هنر انقلابی   - 79
شهر ژنریک و نامکان ها   - 4
گفت و گو با مرگ   - 79
اکسپوی دبی. 2020   - 4
معماری پراجکتیو   - 78
چالش های اخلاقی ریاضت ورزی در معماری به روایت پیر ویتوریو آئورلی   - 4
جهان علمیْ تخیلی   - 74
چگونه یوتوپیا در روسیه انقلابی مدفون شد   - 4
معماری هند   - 70
فرایند خلاقیت چهار پیشگام معماری مدرن   - 4
معماری دیجیتال   - 68
همه ما سایبورگ هستیم   - 4
پالپ نیوز ِ اتووود   - 68
فرهنگ کمپ به روایت سوزان سانتاگ   - 4
بحران آب   - 65
اختلال های تشخیصی معماران مدرن   - 4
مدارس معماری   - 65
معمای حبابی   - 4
معماری و نقاشی   - 61
معماری پساصنعتی   - 4
پداگوژی   - 60
معماری آفریقا   - 3
زاغه نشینی   - 57
اتووودْ باکسْ آفیس   - 3
معماری و روانشناسی   - 57
مدرنیسم هیپی   - 3
طراحی مُد   - 56
معماری مدارس   - 3
معماری کانستراکتیویستی   - 54
داریوش شایگان و هنر ایرانی   - 3
معماری و هوش مصنوعی   - 53
بازپس گیری حریم خصوصی مان به روایت آنا وینر   - 3
معماری و رنگ   - 53
ژان بودریار؛ شفافیت، ابتذال و آلودگی رابطه   - 3
معماری و ادبیات   - 52
فیلم پدر ساخته ی فلوریان زلر   - 3
آنتروپوسین   - 52
شش پروژه شاخص معماری پست مدرن   - 3
معماری بیابانی   - 50
اندیشیدن از مجرای پاسخ های کووید 19 با فوکو   - 3
معماری و آب   - 50
باشگاه مشت زنی   - 3
معماری اوایل قرن بیستم روسیه   - 47
رقابت آسمانخراش ایوُلو 2016   - 3
هنر روسیه   - 45
آینده کجاست؟ روایتی از رولینگ استون   - 3
طراحی در وضعیت پندمیک به روایت آلیس راستورن   - 45
لویی کان به روایت آلیس راستورن   - 2
باهاوس   - 44
اسمیتسن‌ ـ رابین هود گاردنز   - 2
جنبش متابولیسم   - 44
کودتایی که در مورد ان صحبت نمی کنیم   - 2
معماری و گیم   - 40
تعییرات زیست محیطی ـ انقلاب یا انهدام   - 2
معماری و سلامت   - 37
یوتوپیاهای سیاره ای . نیکیتا داوان با آنجلا دیویس و گایاتری اسپیواک   - 2
درگذشت زاها حدید   - 35
جودیت باتلر مارا به تغییر شکل خشم مان فرا می خواند؛ گفت و گویی با ماشا گِسِن   - 2
معمارْستاره ها به روايت اتووود   - 34
برج سیگرام چگونه جهانی شد؟   - 2
طراحی پارامتریک   - 34
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری   - 2
اکسپو شانگهای 2010   - 33
فیس بوک، گوگل و عصر تاریک سرمایه داری نظارتی   - 2
معماری آمریکا   - 33
شهرهای پیشاصنعتی   - 2
معماری مجازی   - 31
رابرت نوزیک، یوتوپیا و دولت حداقلی   - 2
اکسپو میلان 2015   - 28
فیلم های اتووود   - 2
پاویون های سرپنتین   - 28
سایبرفمینیسم   - 2
معماری پس از یازدهم سپتامبر   - 25
معماری و کودک   - 2
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی   - 24
سایبورگ   - 2
معماری و کوه   - 23
سایبرنتیک   - 1
طراحی جزییات   - 23
نمایش های مد پرادا   - 1
معماری و آسمان   - 21
ان اف تی   - 1
جشن نامه اتووود   - 21
متاورس   - 1
زاها حدید از نگاه معماران ایرانی   - 21
فیلمْگفتارهای معماری و پداگوژی معماری   - 1
زنانِ معمارِ ایرانی و سقف شیشه ای در نوزده روایت   - 20
تابْ آوری دفاتر نوپای معماری   - 1
معماری ـ موسیقی   - 19
پیتر آیزنمن و خانه شماره یک به روایت روبرت سومول   - 1
شانزده کتاب برای ورود به جهان اِی آی و عصر آنتروپوسین   - 19
ده پرسش از هشت معمار   - 1
سینما به ترتیب الفبا به روایت هاوارد سوبر   - 18
چهل نکته در باب هایدگرْخوانی   - 1
فرهنگ نفت   - 18
شهرْخوانی با اتووود   - 1
پردیس ویترا   - 18

طــراحــــــــــــــان
آر ای ایکس   - 3
زیگموند فروید   - 19
آراتا ایسوزاکی   - 16
ژان بودریار   - 11
آرشیگرام   - 8
ژان نوول   - 22
آرکی زوم   - 6
ژاک دریدا   - 19
آلبرت پوپ   - 4
ژاک لوگوف   - 4
آلدو روسی   - 15
ژیل دلوز   - 34
آلفرد هیچکاک   - 5
سائول باس   - 7
آلوار آلتو   - 19
ساسکیا ساسن   - 9
آلوارو سیزا   - 9
سالوادور دالی   - 2
آن تینگ   - 4
سانا   - 5
آنتونی گائودی   - 28
سانتیاگو کالاتراوا   - 14
آنتونی وایدلر   - 5
سدریک پرایس   - 3
آنتونیو نگری   - 6
سو فوجیموتو   - 18
آنسامبل استودیو   - 2
سوپراستودیو   - 9
آنیش کاپور   - 8
سورِ فِهْن   - 6
آی وِی وِی   - 34
سوزان سانتاگ   - 10
آی/ تری   - 2
شاشونا زوبوف   - 4
اُ ام اِی   - 59
شیبیک و کریستوف   - 2
اتوره سوتساس   - 8
شیگرو بان   - 34
ادریان لابوت هرناندز   - 5
عبدالعزیز فرمانفرمایان   - 4
ادوارد برتینسکی   - 1
فدریکو بابینا   - 30
ادوارد سعید   - 17
فرانک گهری   - 50
ادوارد سوجا   - 10
فرانک لوید رایت   - 45
ادواردو سوتو دی مُرِ   - 18
فرای اوتو   - 10
ادولف لوس   - 9
فردا کولاتان   - 2
ارو سارینن   - 30
فردریک جیمسون   - 4
اریک اوون موس   - 14
فرشید موسوی   - 3
اریک هابسبام   - 2
فمیهیکو ماکی   - 4
استن آلن   - 4
فیلیپ جنسن   - 7
استیون هال   - 32
گابریل کوکو شنل   - 2
اسلاوی ژیژک   - 18
گایاتری چاکراوارتی اسپیواک   - 7
اسنوهتا   - 7
گرگ لین   - 7
اسوالد متیوز اونگرز   - 7
گونتا اشتلزل   - 1
اسوتلانا بویم   - 5
لئوپلد بانچینی   - 2
اسکار نیمایر   - 38
لئون کریر   - 2
اف او اِی   - 9
لبس وودز   - 26
ال لیسیتسکی   - 5
لوئیس باراگان   - 2
الیس راستورن   - 112
لوئیس مامفورد   - 1
اِم اِی دی   - 25
لودویگ لئو   - 3
ام وی آر دی وی   - 74
لودویگ میس ون دروهه   - 29
اماندا لِــوِت   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 4
اورهان پاموک   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 1
اویلر وو   - 9
لوسی رای   - 15
ایلین گری   - 9
لویی کان   - 39
ایوان لئونیدوف   - 4
لوییجی مورتی   - 1
بئاتریس کُلُمینا   - 10
لوییس بورژوا   - 8
بال کریشنادوشی   - 4
لُکُربُزیه   - 153
باک مینستر فولر   - 13
لیام یانگ   - 4
برنارد چومی   - 36
لینا بو باردی   - 4
برنارد خوری   - 2
مارتین هایدگر   - 32
برنو زوی   - 7
مارسل بروئر   - 7
بنیامین برتون   - 8
مارشال برمن   - 16
بوگرتمن   - 1
مانفردو تافوری   - 16
بی یارکه اینگلس   - 69
مانوئل کاستلز   - 3
پائولو سولری   - 4
ماکسیمیلیانو فوکسِس   - 10
پائولو فریره   - 2
مایکل سورکین   - 4
پاتریک شوماخر   - 3
مایکل گریوز   - 6
پال گلدبرگر   - 1
محمدرضا مقتدر   - 4
پرویز تناولی   - 2
مخزن فکر شهر   - 1
پری اندرسون   - 3
مـَــس استودیو   - 3
پل ویریلیو   - 28
معماران آر سی آر   - 5
پیتر آیزنمن   - 59
معماران مورفسس   - 16
پیتر برنس   - 5
موریس مرلوپنتی   - 2
پیتر زُمتُر   - 69
موشه سفدی   - 12
پیتر کوک   - 10
میشل سر   - 3
پیر بوردیو   - 5
میشل فوکو   - 59
پییر ویتوریو آئورلی   - 14
نائومی کلاین   - 5
تئودور آدورنو   - 7
نورمن فاستر   - 36
تادو اندو   - 13
نیکلای مارکوف   - 1
تام مین   - 13
هانا آرنت   - 10
تام ویسکامب   - 10
هانری لفور   - 24
تاکامیتسو آزوما   - 3
هانی رشید   - 5
توماس پیکتی   - 5
هرزوگ دی مورن   - 31
توماس هیترویک   - 31
هرنان دیاز آلنسو   - 18
تیتوس بورکهارت   - 2
هنری ژیرو   - 3
تیموتی مورتُن   - 2
هنریک وایدولد   - 1
تیو ایتو   - 25
هنس هولین   - 5
جاشوا پرینس ـ رامس   - 2
هوشنگ سیحون   - 14
جان برجر   - 2
هومی بابا   - 2
جان هیداک   - 7
واسیلی کاندینسکی   - 2
جف منن   - 2
والتر بنیامین   - 30
جفری کیپنس   - 3
والتر گروپیوس   - 18
جورجو آگامبن   - 8
ورنر پنتون   - 5
جوزپه ترانی   - 2
ولادیمیر تاتلین   - 13
جولیا کریستوا   - 2
ولف پریکس   - 1
جونیا ایشیگامی   - 7
ونگ شو   - 8
جیمز استرلینگ   - 1
ویتو آکنچی   - 12
جین جیکوبز   - 2
ویوین وست وود   - 6
چارلز جنکس   - 7
ک. مایکل هیز   - 2
چارلز رنه مکینتاش   - 7
کارلو اسکارپا   - 13
چارلز کوریا   - 15
کازو شینوهارا   - 2
چاینا میه ویل   - 4
کازیو سجیما   - 2
حسن فتحی   - 6
کالین روو   - 1
حسین امانت   - 3
کامران دیبا   - 13
خورخه لوئیس بورخس   - 2
کامرون سینکلر   - 11
داریوش آشوری   - 1
کریستفر الکساندر   - 2
داریوش شایگان   - 13
کریستین نوربرگ ـ شولتز   - 15
دانیل لیبسکیند   - 24
کریم رشید   - 5
دنیس اسکات براون   - 10
کلر استرلینگ   - 2
دورته مندروپ   - 3
کلود پَره   - 3
دیلرـ اِسکـُـفیدیو+رِنفرو   - 23
کنت فرمپتن   - 14
دیوید رُی   - 2
کنزو تانگه   - 10
دیوید گیسن   - 2
کنستانتین ملنیکف   - 3
دیوید هاروی   - 25
کنگو کوما   - 47
رابرت نوزیک   - 2
کوپ هیمِلبِلا   - 23
رابرت ونتوری   - 31
کورنلیوس کاستوریادیس   - 3
رُدولف شیندلر   - 7
کوین لینچ   - 7
رضا دانشمیر   - 5
کیانوری کیکوتاکه   - 1
رم کولهاس   - 119
کیتیو آرتم لئونیدویچ   - 1
رنزو پیانو   - 34
کیشو کـُـروکاوا   - 8
ریچارد مِیر   - 8
یان گِل   - 9
ریچارد نویترا   - 7
یو ان استودیو   - 32
ریموند آبراهام   - 1
یورگن هابرماس   - 15
رینر بنهام   - 2
یورن اوتزن   - 1
رینهولد مارتین   - 5
یونا فریدمن   - 5
ریکاردو بوفیل   - 7
یوهانی پالاسما   - 12
زاها حدید   - 196

کـاربـــــــری هـا
مسکونی   -877
گالری   -95
زیرساخت های شهری   -477
هتل   -84
فرهنگی   -383
ورزشی   -68
پاویون   -303
حمل و نقل عمومی   -39
موزه   -273
بیمارستان و داروخانه و کلینیک   -38
اداری ـ خدماتی   -255
ویلا   -27
تفریحی   -192
مجموعه های مسکونی   -8
مسکونی ـ تجاری   -173
زاغه نشینی   -6
اموزشی   -158
سرویس بهداشتی عمومی   -5
صنعتی   -114
عناصر یادمانی شهری   -5
معماری مذهبی   -108
تجاری   -3
حامی اتووود
مقـــــــــــالات
    دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    پهنه ی معلق تهران؛ شاه عبدالعظیم یا شهر ری
        علی رنجی پور
    دیوید هاروی و شهرســــــــــــــــــــــــــــــــــازی آلترناتیو
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    هنر گفت و گو ـ جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
چنـــــد پــــروژه
مجموعه مسکونی شاه پریان
طراح : علیرضا امتیاز "مدیر اتووود"
منزل شخصی دکتر دلیر - خیابان ولیعصر کوچه 8
طراح : محمود امیدبخش
مجموعه ي تجاري و پاركينگ طبقاتي شقايق
طراح : امين حشمتی
خانه شعر ، پايان نامه معماري كارشناسي ارشد
طراح : م معيت
گذرگاه همیابی
طراح : محمود امیدبخش
کاریــــــــــــابی
   کاریابی
   لیست درخواست ها ی قبلی شما
   لیست کاندیدها به تفکیک استان
   لیست فرصت های کاری به تفکیک استان
وبـــــلـاگ هـــــا
آرشیتکت نمونه
مدیر : مسعود زمانیها
معماری به مثابه ساخت-سجاد نازی
مدیر : سجاد نازی
فتوت نامه معماران
مدیر : اخوان الصفا
مجله معماری Architecture Foolad City
مدیر : مسعود پریوز
معــــرفی کتــــــاب
رهیافت پدیدارشناسی در اندیشه پیتر زومتور
نویسنده :  .
انتشارات : علم معمار

حامی اتووود
 رسانه ی تخصصی معماری و شهرسازی میم زون
چگونگی بازتعریف باوهاوس از پرکتیس طراحی برای جامعه . نیکیل سَوَل . قسمت اول
اتووود سرویس خبر:   سروش خانی
1398/02/25
مـنـــــــبـع : www.nytimes.com/2019/02/04/t-magazine/bauhaus-school-architecture-history.html
تعداد بازدید : 2216

یک قرن پس از تاسیس باوهاوس، مدرسه هنر و معماری آلمان همچنان یکی از فرازجویانه ترین و -پرمناقشه ترین- جنبش های دوره مدرنیست بشمار می آید.

در 11 آوریل 1933، لودویگ میس ون دروهه در محله اِستِگلیتز، جنوب غربی برلین سوار تراموا شد، وقتی از پل عبور می کرد، فهمید محل کارش توسط پلیس محاصره شده است. باوهاوس جایی که او بعنوان مدرس و مدیر خدمت می کرد، از سال 1932، ساختمان قدیمی کارخانه تلفن را تصرف کرده بود. مدرسه ابتدا به سال 1919 در وایمار افتتاح شد، به مثابه مکانی برای وحدت پیشه وری با هنر ها در جهت خدمت به معماری؛ با گذشت زمان این رویکرد تغییر کرد، و بیشتر به وحدت هنر با تکنیک های صنعتی تبدیل شد. هنگامی که میس به سال 1930 مدیریت مدرسه را بر عهده گرفت، باوهاوس تقریبا بطور کامل به مدرسه ای برای معماری تبدیل شده بود.

اما این عدم ثبات، حتی ابهام در هدف، به گسترش نفوذ آن کمک کرد. در بیش از یک دهه، باوهاوس به نشانی برای مدرنیته در طراحی، و نمادی از عصر ترقی خواهی در سراسر جهان، از نیویورک تا کلکته تبدیل شده بود. نازی ها، باوهاوس را به همراه موسیقی آتونال و نقاشی های اکسپرسیونیست شناختند و یکی دیگر از نمونه های  توطئه بلشویکی یهودیان در جهان که آنها در پی حذف آن بودند. نازی ها در درک رادیکالیسم بنیادی قلب پروژه باوهاوس اشتباه نمی کردند: وحدت تمامی گرايش ها و تحولات چندگانه تلاشی در جهت ارائه  هنر و معماری به مثابه بازآفرینی اجتماعی برای انواع رده های کار جهانی بود. همانطور که سوسیالیسم ملی به طور پیوسته قدرت را در سرتاسر کشور به دست گرفت، این مدرسه سیار شد و همواره یک در جستجوی خانه ای امن بود. این حرکت از وایمار شروع شد، جایی که قانون اساسی نخستین جمهوری آلمان تهیه شده بود، به سمت دسائوی صنعتی، جایی که مدرسه پایدارترین حضور معماری خود را، آنجا باقی گذاشت، قبل از پایان دادن به کار مرکز، جایی که زمان بسرعت می گذرد بدون هیچ سند مشهود برای داشتن آنچه تا کنون آنجا وجود داشته است. با این حال؛ باوهاوس در سومین دوره تغییرمدیریت خود قرار داشت؛ تحولات سیاسی حاکی از آن بود که این دوره، آخرین آن است.

حکومت محلی در دسائو در میان اولین شهرداری ها در آلمان که حمایت سوسیالیست های ملی را به سال 1931 بدست آورد، در سال 1932 به بستن باوهاوس رای داد که یک مدرسه تحت پوشش بودجه دولتی بود. در همان سال، میس مدرسه را بعنوان نهادی خصوصی در برلین گشود، اما تنها یک ترم دوام داشت. بر اساس یکی از سرمقاله های فاشیستی، نازی ها در  دسائو بدنبال چیزی کمتر از نابودی خاک آلمان، یکی از برجسته ترین مکان های ظهور هنر "یهودی-مارکسیستی" نبودند و قصد نداشتند تسلیم شوند. دادستان عمومی دسائو همرا با هیتلر که آنزمان رئیس جمهور آلمان بود خواستار جستجوی مراکز جدید مدرسه در برلین بود. پلیس مواردی را یافت  که فرض می شد منجر به بسته شدن باوهاوس شدند. سه ماه  پس از تلاش های بی ثمر  میس و دیگران برای جلوگیری از این نتیجه اجتناب ناپذیر؛ آنها سعی کردند شیوه های متفاوتی را برای تطبیق پذیری خود با نازیها و حفظ باوهاوس به عنوان مدرسه خصوصی هنر بکارگیرند. اما درنهایت، مقامات دسائو از یک قانون جدید نازی استفاده کردند تا اعلام نمایند "پشتیبانی و کنش ورزی به نمایندگی از باوهاوس، که خود را به مثابه یک سلول بلشویستی معرفی کرد،" جرم سیاسی محسوب می شود. در ژوئیه 1933، میس و دیگر استادان باوهاوس در استودیوی طراح داخلی لی لی رِیش در برلین گرد هم آمدند. میس وضعیت مالی و سیاسی مدرسه را مورد بحث قرار داد و پیشنهاد کرد که باوهاوس باید بسته شود. پیشنهادی که با توافقی یک جانبه به دست آمد و باوهاوس منحل شد.

این شیوه پایان دادن به باوهاوس به مثابه یک مدرسه، تنها تولد باوهاوس را به مثابه یک اسطوره پایدار تسریع نمود، با بازگویی های متنوعی که از آن رخ داد، توسط دانشجویان و استادان پیشینش، که شروع  به فرار از آلمان کردند و وارد سواحل و مرزهای کشورهای دیگر به عنوان پناهنده شدند. آنچه که فقط اپیزودی خرد در تاریخ مدرنیسم بوده است، به یک جریان متناوب تبدیل و به زبان ها و جغرافیا ها و زمینه ها و اقتصادهای گوناگون منتقل شد: جنبشی که زیبایی شناسی آن از واقعیت دیاسپورایی اش غیرقابل تفکیک است. در عطف به گذشته، باوهاوس بر روی مفهوم ویژه ای از "طراحی" سرمایه گذاری کرد، که طراحی را بشدت تحت تاثیر قرار داد. دولت ها در سرتاسر جهان با اشکال متفاوت برنامه ریزی، از بلوک شهری تا کارخانه تا کل اقتصاد خود، در حال تجربه ورزی بودند. در این بستر، باوهاوس ایده ای بود که می توانست با آن فرایند همراه باشد -می توانست با وزنه  زیبایی شناسی، معماری و فکری به احیاء جامعه از طریق طراحی کمک نماید.

به طور معمول، هر شخص نسخه خود را از آنچه به نظرش خوب می آمد؛ داشت. با گذشت زمان، موج مهاجرت در مقیاس وسیع از باوهاوس به لندن، نیویورک، شیکاگو، تل آویو رسید. والتر گروپیوس، بنیانگذار اصلی، راه خود را به سوی ماساچوست انتخاب کرد و به یک استاد تمام در دانشگاه هاروارد تبدیل شد. هانس مایر، دومین مدیر باوهاوس و یک مارکسیست، در پی آرمان های سیاسی خود به اتحاد جماهیر شوروی رفت. پس از جنگ، برخی در خارج از کشور و خانه های تازه پذیرفته شده خود ماندند؛ دیگران به سمت یکی از آلمان های تازه تقسیم شده بازگشتند، هر کدام از آنها به تجدید ساختار باوهاوس خودش پرداخت. "باوهاوس جدید" در شیکاگو به سال 1937 (که اکنون به عنوان موسسه طراحی در موسسه فناوری ایلینوی شناخته می شود) و "باوهاوس جدید" دیگری در دهه 1950 در جنوب غربی آلمان، شهر اولم (دانشکده طراحی اولم) تاسیس شد. سیاست جنگ سرد، معانی موجود باوهاوس را محدود ساخت. آلمان غربی باوهاوس را به مثابه نماد دموکراسی، وآلمان شرقی بعدها به مثابع نماد پیشرفت به رسمیت شناخت. باوهاوس منطبق با نگرش های برخی از اعضای چپ شورش های دانشجویی 68 بود، برای نویسنده و رمان نویس آمریکایی تام وولف، نویسندۀ پلمیک 1981 "از باوهاوس تا خانه ما"، هم به این شکل بود. هر کس باوهاوس خود را تاسیس یا بازتاسیس کرد از طریقی که حافظه اش باوهاوس  را حفظ کرده بود، هریک در مقیاس خردتری از نسخه اصلی. این یکی از قدیمی ترین داستان های تبعید بود: به یادآورید آینیاس، که در مسیر رفتن به ایتالیا، متوجه می شود هلنوس، پسر پریام، با همسر بیوه برادرش هکتور ازدواج کرده است.  آنها تروآ خودشان را در مینیاتور ساختند.

من در ماه سپتامبر سال گذشته به آلمان رفتم تا سایت های باقیمانده باوهاوس را پیش از صدمین سالگرد تاسیس آن ببینم، اما غیر ممکن بود به بسته شدنش و مسیرهایی که  مهاجران مدرسه  طی کردند؛ فکر نکنم. هنگامیکه وارد برلین شدم دوستی بمن گفت "زمان جالبی را برای آمدن به آلمان انتخاب کردی." فقط چند روز پیش، هزاران نئو نازی در شهر کمنیتس در شرق آلمان رژه رفتند و مجسمه عظیم کارل مارکس را که بعدها از آلمان به خاطر دلایل سیاسی فرار کرده بود محاصره نموده و خصومت خود را با مهاجرت و پناهندگان اعلام کردند. در بیترفلد، جایی که قطار را از دسائو به وایمار تغییر دادم -به سوی پایان جمهوری دموکراتیک آلمان، این شهر آلوده ترین شهر جهان بود-  مرد مستی کنار من نشست و بارها و بارها از من می پرسید از کجا و چرا آمده ام؛ نوعی انکار خط مشی پناهندگی آنگلا مرکل. در بازدید از مجموعه ای در مدرسه باوهاوسِ وایمار، کارمند بایگانی بمن یادآوری کرد که باوهاوس مجبور شد به دلیل افزایش حق سیاسی  شهر را ترک کند –"همانند امروز!"، او گریه کرد. در اکتبر گذشته، حزب اتحادیه دموکرات مسیحیان مرکل، نتایج فاجعه باری را در انتخابات منطقه ای در باواریا و هس به بار آورد و مرکل اعلام کرد او به عنوان رهبر حزب استعفا داد و در سال 2021 مجددا به عنوان صدراعظم انتخاب نخواهد شد. حتی بخش هایی از چپ سیاسی محدودیت های بیشتری را در مورد پناهندگی برای پناهجویان پیشنهاد کردند.

آلمان  در میان یادبود گرفتن ها احاطه شده است، بسیاری برای رویدادهای تاریک و تلخ  اند، گویی آلمانی ها احساس می کنند وظیفه دارند این رخداد ها را بیاد داشته باشند. لیکن جشن تأسیس باوهاوس یکی از معدود اتفاقات خوب و نشانه ای از صدسالگی با روایتی متفاوت از ساختمان و عملکرد است. دو موزه جدید در این سال در دسائو و وایمار افتتاح خواهد شد؛ باوهاوس-آرشیو در برلین ساختمان جدیدی را به سال 2022 تکمیل می کند؛ و تمام سایت های مختلف، از پروژه های کوچک مقیاس مسکن تا ساختمان مرکزی، ساختمان منومنتال در دسائو، با نمود های جدید در حال ساخت هستند. تقویم کاملی نیز از رویدادهای طول سال در هر شهر، در حال تنظیم است. نمایش های تلویزیونی هم هستند: طی بازدید من، در نخستین سایت دفتر مدرسه در وایمار، یک شرکت آلمانی  مینی سریالی دراماتیک را در شش قسمتی با عنوان موقت " باوهاوس: عصر جدید" ساخت. طبقات با پایه های تجهیزات دوربین و روزنامه های دوره ای پر شده بودند. قبل از آنکه سریال را ببینم؛ منتظر یک گروپیوسِ سیبیلو، با کت و شلوار کرم رنگ و مشتاق برای انجام کسب و کار در دفتر اصلی گریپوس واقعی بودم. موضوع نمایش نوعی رویکرد جدیدتر به باوهاوس است: شخصیت اصلی، شخصیتی تاریخی ست بنام دورت هلم، یک نقاش که به سال 1919 وارد مدرسه شد و توامان آزادی و محدودیت را یافت. در این نمایش، هلم با گروپیوس، رابطه دارد (شایعه ای بود مبنی بر اینکه  گروپیوس با دانشجویی در وایمار رابطه داشته، اما تا به حال اثبات نشده است) و نسبت به رفتار نابرابر زنان در مدرسه اعتراض می کند. برای سالها در فهرست شخصیت های برجسته باوهاوس،-مانند گروپیوس، میس، واسیلی کاندینسکی، پاول کِله- منحصرا نام مردان دیده می شد؛ اخیرا، مشارکت (و همچنین به حاشیه رانده شدن) زنان طراح درخشان آن، - مانند گونتا استولز و آنی آلبرز در منسوجات؛ لُته استم بیز در معماری؛ و رِ سوپولت در طراحی مد، عکاسی و روزنامه نگاری - موضوع مداوم بورس تحصیلی بوده است. "بلوپرینت" رمانی از تریشیا انزنسبرگر در مورد یک دانشجوی زن درباوهاوس است که می خواهد معمار باشد، این کتاب در سال جاری چاپ می شود.

درحالیکه باوهاوس در معماری کارکردگرا خلاصه می شد،  سبکی مشابه از ساختمان های زاویه دار، جعبه ای سفید و پنجره های نواری خلق شدند، در واقع، فرم های متفاوت باوهاوسی بسیاری در طول عمر کوتاه مدرسه ایجاد شدند و حتی بیشتر پس از تعطیلی آن. آنچه باعث سرزندگی این فرایند می شد جنش هایی بود که باوهاوس، پناهگاهی موقتی را برایشان فراهم آورده بود: اکسپرسیونیسم، کارکردگرایی و -همانطور که نازی ها به درستی گمان می کردند- کمونیسم. بسیاری از آنها به باوهاوس می آمدند زیرا می خواستند دنیا را بازیابی کنند: از قوری ای که چای خود را در آن دم می کردید تا نقاشی ای که از دیوار تان آویزان بود تا مجتمع مسکونی که در آن زندگی می کردید و خیابانی که در آن راه می رفتید. شایع ترین طرح ها؛ تایپ فیس ها، مبلمان و لوازم آشپزخانه بودند: یک انقلاب برنامه ریزی شده در بافت و احساس و نگاه زندگی روزمره. گروپیوس از "وحدت جدید" سخن می گوید، نخستین پیشه و هنرهای زیبا، بعد از هنر و تکنولوژی، هدف نهایی، ساختمان به مثابه  اثر هنری جامع "Gesamtkunstwerk" است (بعدها این را "معماری جامع" نامید.) باوهاوس مدرسه ای بود که پردیس دانشگاهی هم محسوب می شد -امری غیر معمول درآلمان-: جاییکه دانشجویان و استادان برای زندگی کردن به آنجا می آمدند. این به معنای تنانه کردن زندگی بود که انتظار می رفت استادان و دانشجویان آن را برای جهان فراهم  سازند.


قسمت اول

قسمت دوم

قسمت سوم

دفتر والتر گروپیوس، بنیانگذار مدرسه هنر و معماری باوهاوس، در وایمار، آلمان، اولین خانه موسسه زمانی که به سال 1919 تأسیس شد. میز، صندلی، مبل و لامپ سقفی  توسط گروپیوس طراحی شده است، چراغ رو میزی توسط ویلهلم واگِن فِلد و فرش توسط بنیتا کُچ اوت. این اتاق در سال 1999 توسط گرهارد آشمِن بازسازی شد. عکس از فابریس فویلت . © 2019 ARS, NY/VG Bild-Kunst, Bonn


داخل ساختمان باوهاوس در دسائو ، که از 1925 تا 1932 مدرسه در آنجا فعالیت می کرد. عکس از فابریس فویلت . والتر گروپیوس، "مدرسه باوهاوس . دسائو " . © 2019 ARS, NY/VG Bild-Kunst, Bonn




حامی اتووود
نظـــــــر اعضــــــــا