بیست سال پیش هالیوود آرام آرام
شروع کرد به پرداختن به اینترنت، پروژه جادوگر بلر (1999) اولین فیلم مهمی بود که
می توانستیم بر مبانی ان به درکی صحیح از بازاریابی آنلا ین دست یابیم، در همین
اثنا بود که ماتریکس (1999) هم به بازار امد؛ فیلمی که به بررسی امکانات اینترنت در قالب روایتی که هم
یوتوپیایی است و هم دیستوپیایی می نشیند. با این حال این فیلم سوم بود، که در 10ام
سپتامبر 1999 روی پرده ها رفت و مهمترین ایده اش فهم ان چیزی بود که در عصر
اینترنت اتفاق می افتاد؛ باشگاه مشت زنی.
میراث باشگاه مشت زنی پیچیده است و تا امروز هم تداوم دارد، فیلم بر اساس کتابی از
چاک پالانیک ساخته شده است، فیلم تریلری است هزلْ گون که به داستان زندگی کارمند
دفتریِ جوانی می نشیند که با عنوان راوی می شناسیمش و ادوارد نورتن نقشش را بازی
می کند، او با یک مرد کاریزماتیک رادیکال به نام تیلور دوردن دوست می شود و گروهی
راه می اندازند، نقش دوردن را برد پیت ایفا می کند.
ان ها یک باشگاه مشت زنی زیرزمینی راه می اندازند که درگیر جنبش های آنارشیستی می
شود. . . پوستر فیلم در همان مقطع زمانی روی دیوار بسیاری از اتاق های خوابگاه های
دانشجویی نصب شد و البته به مرور زمان به گمان بسیاری به یکی از فیلم های کلاسیک
فرقه گرا یا کالتی هالییود بدل گردید، فیلمی که بیانی است تند و تیره از نرینگی
آمریکایی؛ شخصیت دوردن خطابه ای ضد مصرف گرایانه پیشه می کند، مخالف فردگرایی
لیبرال است و با زنانه سازی جامعه به شدت مخالف است.
درست است که باشگاه مشت زنی هیچ ارجاع مستقیمی به اینترنت ندارد، اما می
توان به راحتی توضیح داد که چرا این فیلم هنوز میان کاربران خود طنین انداز است،
در طول فیلم مشخص می شود که شخصیت راوی به واسطه اختلال شخصیتی ای که دارد شخصیت
دوردن را برای
رهایی خود از محدودیت های اجتماعی خلق کرده است، دوردن به راوی می گوید: "من همانگونه عمل می کنم که تو عمل می کنی . . . من آزادم،
درست همان جاهایی که تو احساس ازادی نمی کنی. . ."
راوی شخصیتی قوی تر و با
اطمینان به نفس بیشتری نسبت به خویش افریده تا بتواند به صورت ناشناس و ازادانه تر
تکانه های تیره تری که از دل جامعه مدنی برمی اید بیافریند؛ درست گویی دوردن
یک آواتار ناشناسِ آن
لاین است.
دو دهه بعد، تاثیر باشگاه مشت زنی را می توان همچنان در جوامع آن لاین،
گفتمان سینمایی و حتی سیاست مشاهده کرد، باشگاه مشت زنی، پیشْ انگاشتی بود از
مسیرهای تاریکی که افراد ناشناس می توانند قدم بدان گذارند، فیلم اکنون اوای گروه
های کمتر شناخته شده ایست که خواهان شنیده شدن هر چه بلندتر صدایشان هستند.