معماران معاصر ایران, اتووود - بزرگترین سایت معماری
ثبت نام عضو جدید ایمیل آدرس: رمز عبور : رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید خانه |  ثبت نام |  تماس با ما |  درباره ما |  قوانین سایت |  راهنما |  تبلیغات




موضوعـات مــعـماری
معماری و دیگر حوزه های فکر   - 1706
20 بنا که هرگز ساخته نشد   - 17
منظر شهری   - 1591
پداگوژی انتقادی   - 17
طراحي داخلي   - 1166
کارگاهْ مسابقه قوام الدین شیرازی   - 16
نظریه معماری   - 1131
شهرهای در حرکت   - 15
سازه های شهری   - 1080
مسابقه مرکز اجتماعی شهر صدرا   - 15
تکنولوژی ساخت   - 1072
معماری بایومورفیک   - 15
معماری حوزه عمومی   - 1062
سینما ـ طراحی صحنه ـ معماری   - 15
مرزهای معماری   - 1047
رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت   - 15
نگاه نو به سكونت   - 915
اینستالیشن های شهری   - 14
المان شهری   - 868
ویلا ساوا ـ لوکوربوزیه   - 14
نظریه شهری   - 835
معماری و غذا   - 13
معماری و سیاست   - 802
فیلم پارازیت ساخته بونگْ جونْ هو   - 13
معماری مدرن   - 776
معماری و دشت   - 12
معماری پایدار   - 744
معماری خاورمیانه   - 11
کلان سازه   - 731
ده کتاب که هر معمار باید بخواند   - 11
روح مکان   - 670
معماری خوانی   - 10
آینده گرایی   - 660
ده پروژه کمتر شناخته شده لوکوربوزیه متقدم   - 10
معماری منظر   - 628
کنگو کوما ـ استادیوم ملی توکیو   - 10
برنامه ریزی شهری و منطقه ایی   - 624
کلیسای رونشان ـ لوکوربوزیه   - 10
آرمان شهرگرایی   - 587
بی ینال ونیز   - 10
طراحی صنعتی   - 575
درس گفتارهای اتووود   - 10
معماری تندیس گون   - 570
معماری و انسان شناسی   - 10
توسعه پایدار   - 566
فمینیسم   - 9
معماری شمایل گون   - 556
معماری و فضای زیرساخت های نرم   - 9
منتقدان معماری   - 556
اتوره سوتساس به روایت آلیس راستورن   - 9
نوسازی و بهسازی بافت های شهری   - 545
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه دوم   - 9
معماریِ توسعه   - 517
ده زن برتر تاریخ معماری مدرن   - 9
باز زنده سازی   - 494
لیوینگ آرکیتکچر   - 9
هنر مدرنیستی   - 437
معماری تخت جمشید   - 8
معماری یادمانی   - 390
معماری بلوک شرق ـ جهان در حال محو شدن   - 8
طراحی نئولیبرال   - 387
شارلوت پریاند به روایت آلیس راستورن   - 8
معماری سبز   - 385
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه اول   - 8
تغییرات اقلیمی   - 371
تز 1400   - 8
معماری ارزان   - 363
معماری آمریکای جنوبی   - 8
تراشه های کانسپچوال   - 359
معماری و جنگ   - 7
معماری پست مدرن   - 352
طراحی و ضایعات به روای آلیس راستورن   - 7
معماری محدود   - 333
ردلف شیندلر به روایت الیس راستورن   - 7
بنای محدود   - 323
گونتا اشتلزل به روایت آلیس راستورن   - 7
گرمایش زمین   - 317
مینت د سیلوا به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری محلی   - 308
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئله‌ی طراحی به روایت آلیس راستورن   - 7
اتووود کلاسیک   - 304
ریچارد نویترا به روایت آلیس راستورن   - 7
محوطه سازی   - 295
طراحی در زمانه بحران به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری تجربی   - 285
کارلو اسکارپا به روایت آلیس راستورن   - 7
بدنه سازی شهری   - 277
عبور از مرحله جنینی   - 7
کتابخانه ی اتووود   - 276
معماری مصر   - 7
اقتصادِ فضا   - 274
منبع شناسی اتووود   - 7
معماری انتقادی   - 272
پاویون ایران ـ بی ینال ونیز 2016   - 7
معماری ـ سینما   - 268
رقابت مجتمع چندعملکردی شهید کاظمی قم   - 7
زنان و معماری   - 250
آلوار و آینو آلتو به روایت آلیس راستورن   - 7
فضای منفی   - 247
هشت کوتاه نوشته در مورد پوپولیسم   - 7
عکاسی   - 241
طراحی و پناهجویان   - 7
مسکن حومه شهری   - 237
آیلین گری به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری های تک   - 235
باوهاوس به روایت آلیس راستورن   - 7
هنر انتزاعی   - 229
لوسی رای به روایت آلیس راستورن   - 7
گرافیک   - 215
مارسل بروئر به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن عمومی   - 209
چارلز رنه مکینتاش به روایت آلیس راستورن   - 7
طراحی مبلمان   - 208
باکمینستر فولر به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و فاجعه   - 199
طراحی در بازی و تاج و تخت به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری فضای داخلی   - 185
سائول باس به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و رسانه   - 180
میس ون در روهه به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن روستایی   - 178
معماری و عکاسی به روایت آلیس راستورن   - 7
پروژه های دانشجویی از سراسر جهان   - 178
طراحی روی بام به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری ژاپن   - 174
صد و بیست و یک تعریف معماری   - 6
معماری ایران   - 169
پنج پروژه لوکوربوزیه متاخر که هیچگاه ساخته نشدند   - 6
ترسیمات معماری   - 166
فرایند تکامل معماری مدرن هند   - 6
هنر گفت و گو   - 165
مسابقه ویلا 1400   - 6
بلندمرتبه ها   - 138
ورنر پنتون به روایت آلیس رستورن   - 6
اتووود ـ ایران معاصر   - 123
ده پرسش از دو معمار   - 6
معماری کوچک مقیاس   - 106
جنتریفیکیشن   - 6
ویرانه ها   - 104
معماری استرالیا   - 5
مدرنیته؛ از نو   - 98
زنان، آشپزخانه، مقاومت   - 5
معماری چین   - 97
گزارش فرانسویِ وس اندرسون   - 5
معماری آسیا   - 93
تناقض هاوپیچیدگی ها:تئوریهای پیچیدگیِ ونتوری وجیکوبز   - 5
معماری اروپا   - 91
اکنی استودیو   - 5
معماری مذهبی   - 90
کتاب هایی در باب یوتوپیا   - 5
معماری فاشیستی   - 89
رادایکالیسم ایتالیایی در سیزده روایت   - 5
معماران و چالش انتخاب معماری   - 87
شهرسازی کوچک مقیاس   - 5
معماری جنگلی   - 84
چهار یادداشت برای علی اکبر صارمی   - 4
اکسپو   - 83
اتومبیل در چهار روایت کوتاه از بری ریچاردز   - 4
ویروس کرونا و معماری   - 80
بلوپرینت   - 4
فیلوکیتکت   - 79
اتووودْ آبزرور   - 4
معماری و هنر انقلابی   - 79
شهر ژنریک و نامکان ها   - 4
گفت و گو با مرگ   - 79
اکسپوی دبی. 2020   - 4
معماری پراجکتیو   - 78
چالش های اخلاقی ریاضت ورزی در معماری به روایت پیر ویتوریو آئورلی   - 4
جهان علمیْ تخیلی   - 74
چگونه یوتوپیا در روسیه انقلابی مدفون شد   - 4
معماری هند   - 70
فرایند خلاقیت چهار پیشگام معماری مدرن   - 4
معماری دیجیتال   - 68
همه ما سایبورگ هستیم   - 4
پالپ نیوز ِ اتووود   - 68
فرهنگ کمپ به روایت سوزان سانتاگ   - 4
بحران آب   - 65
اختلال های تشخیصی معماران مدرن   - 4
مدارس معماری   - 65
معمای حبابی   - 4
معماری و نقاشی   - 61
معماری پساصنعتی   - 4
پداگوژی   - 60
معماری آفریقا   - 3
زاغه نشینی   - 57
اتووودْ باکسْ آفیس   - 3
معماری و روانشناسی   - 57
مدرنیسم هیپی   - 3
طراحی مُد   - 56
معماری مدارس   - 3
معماری کانستراکتیویستی   - 54
داریوش شایگان و هنر ایرانی   - 3
معماری و هوش مصنوعی   - 53
بازپس گیری حریم خصوصی مان به روایت آنا وینر   - 3
معماری و رنگ   - 53
ژان بودریار؛ شفافیت، ابتذال و آلودگی رابطه   - 3
معماری و ادبیات   - 52
فیلم پدر ساخته ی فلوریان زلر   - 3
آنتروپوسین   - 52
شش پروژه شاخص معماری پست مدرن   - 3
معماری بیابانی   - 50
اندیشیدن از مجرای پاسخ های کووید 19 با فوکو   - 3
معماری و آب   - 50
باشگاه مشت زنی   - 3
معماری اوایل قرن بیستم روسیه   - 47
رقابت آسمانخراش ایوُلو 2016   - 3
هنر روسیه   - 45
آینده کجاست؟ روایتی از رولینگ استون   - 3
طراحی در وضعیت پندمیک به روایت آلیس راستورن   - 45
لویی کان به روایت آلیس راستورن   - 2
باهاوس   - 44
اسمیتسن‌ ـ رابین هود گاردنز   - 2
جنبش متابولیسم   - 44
کودتایی که در مورد ان صحبت نمی کنیم   - 2
معماری و گیم   - 40
تعییرات زیست محیطی ـ انقلاب یا انهدام   - 2
معماری و سلامت   - 37
یوتوپیاهای سیاره ای . نیکیتا داوان با آنجلا دیویس و گایاتری اسپیواک   - 2
درگذشت زاها حدید   - 35
جودیت باتلر مارا به تغییر شکل خشم مان فرا می خواند؛ گفت و گویی با ماشا گِسِن   - 2
معمارْستاره ها به روايت اتووود   - 34
برج سیگرام چگونه جهانی شد؟   - 2
طراحی پارامتریک   - 34
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری   - 2
اکسپو شانگهای 2010   - 33
فیس بوک، گوگل و عصر تاریک سرمایه داری نظارتی   - 2
معماری آمریکا   - 33
شهرهای پیشاصنعتی   - 2
معماری مجازی   - 31
رابرت نوزیک، یوتوپیا و دولت حداقلی   - 2
اکسپو میلان 2015   - 28
فیلم های اتووود   - 2
پاویون های سرپنتین   - 28
سایبرفمینیسم   - 2
معماری پس از یازدهم سپتامبر   - 25
معماری و کودک   - 2
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی   - 24
سایبورگ   - 2
معماری و کوه   - 23
سایبرنتیک   - 1
طراحی جزییات   - 23
نمایش های مد پرادا   - 1
معماری و آسمان   - 21
ان اف تی   - 1
جشن نامه اتووود   - 21
متاورس   - 1
زاها حدید از نگاه معماران ایرانی   - 21
فیلمْگفتارهای معماری و پداگوژی معماری   - 1
زنانِ معمارِ ایرانی و سقف شیشه ای در نوزده روایت   - 20
تابْ آوری دفاتر نوپای معماری   - 1
معماری ـ موسیقی   - 19
پیتر آیزنمن و خانه شماره یک به روایت روبرت سومول   - 1
شانزده کتاب برای ورود به جهان اِی آی و عصر آنتروپوسین   - 19
ده پرسش از هشت معمار   - 1
سینما به ترتیب الفبا به روایت هاوارد سوبر   - 18
چهل نکته در باب هایدگرْخوانی   - 1
فرهنگ نفت   - 18
شهرْخوانی با اتووود   - 1
پردیس ویترا   - 18

طــراحــــــــــــــان
آر ای ایکس   - 3
زیگموند فروید   - 19
آراتا ایسوزاکی   - 16
ژان بودریار   - 11
آرشیگرام   - 8
ژان نوول   - 22
آرکی زوم   - 6
ژاک دریدا   - 19
آلبرت پوپ   - 4
ژاک لوگوف   - 4
آلدو روسی   - 15
ژیل دلوز   - 34
آلفرد هیچکاک   - 5
سائول باس   - 7
آلوار آلتو   - 19
ساسکیا ساسن   - 9
آلوارو سیزا   - 9
سالوادور دالی   - 2
آن تینگ   - 4
سانا   - 5
آنتونی گائودی   - 28
سانتیاگو کالاتراوا   - 14
آنتونی وایدلر   - 5
سدریک پرایس   - 3
آنتونیو نگری   - 6
سو فوجیموتو   - 18
آنسامبل استودیو   - 2
سوپراستودیو   - 9
آنیش کاپور   - 8
سورِ فِهْن   - 6
آی وِی وِی   - 34
سوزان سانتاگ   - 10
آی/ تری   - 2
شاشونا زوبوف   - 4
اُ ام اِی   - 59
شیبیک و کریستوف   - 2
اتوره سوتساس   - 8
شیگرو بان   - 34
ادریان لابوت هرناندز   - 5
عبدالعزیز فرمانفرمایان   - 4
ادوارد برتینسکی   - 1
فدریکو بابینا   - 30
ادوارد سعید   - 17
فرانک گهری   - 50
ادوارد سوجا   - 10
فرانک لوید رایت   - 45
ادواردو سوتو دی مُرِ   - 18
فرای اوتو   - 10
ادولف لوس   - 9
فردا کولاتان   - 2
ارو سارینن   - 30
فردریک جیمسون   - 4
اریک اوون موس   - 14
فرشید موسوی   - 3
اریک هابسبام   - 2
فمیهیکو ماکی   - 4
استن آلن   - 4
فیلیپ جنسن   - 7
استیون هال   - 32
گابریل کوکو شنل   - 2
اسلاوی ژیژک   - 18
گایاتری چاکراوارتی اسپیواک   - 7
اسنوهتا   - 7
گرگ لین   - 7
اسوالد متیوز اونگرز   - 7
گونتا اشتلزل   - 1
اسوتلانا بویم   - 5
لئوپلد بانچینی   - 2
اسکار نیمایر   - 38
لئون کریر   - 2
اف او اِی   - 9
لبس وودز   - 26
ال لیسیتسکی   - 5
لوئیس باراگان   - 2
الیس راستورن   - 112
لوئیس مامفورد   - 1
اِم اِی دی   - 25
لودویگ لئو   - 3
ام وی آر دی وی   - 74
لودویگ میس ون دروهه   - 29
اماندا لِــوِت   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 4
اورهان پاموک   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 1
اویلر وو   - 9
لوسی رای   - 15
ایلین گری   - 9
لویی کان   - 39
ایوان لئونیدوف   - 4
لوییجی مورتی   - 1
بئاتریس کُلُمینا   - 10
لوییس بورژوا   - 8
بال کریشنادوشی   - 4
لُکُربُزیه   - 153
باک مینستر فولر   - 13
لیام یانگ   - 4
برنارد چومی   - 36
لینا بو باردی   - 4
برنارد خوری   - 2
مارتین هایدگر   - 32
برنو زوی   - 7
مارسل بروئر   - 7
بنیامین برتون   - 8
مارشال برمن   - 16
بوگرتمن   - 1
مانفردو تافوری   - 16
بی یارکه اینگلس   - 69
مانوئل کاستلز   - 3
پائولو سولری   - 4
ماکسیمیلیانو فوکسِس   - 10
پائولو فریره   - 2
مایکل سورکین   - 4
پاتریک شوماخر   - 3
مایکل گریوز   - 6
پال گلدبرگر   - 1
محمدرضا مقتدر   - 4
پرویز تناولی   - 2
مخزن فکر شهر   - 1
پری اندرسون   - 3
مـَــس استودیو   - 3
پل ویریلیو   - 28
معماران آر سی آر   - 5
پیتر آیزنمن   - 59
معماران مورفسس   - 16
پیتر برنس   - 5
موریس مرلوپنتی   - 2
پیتر زُمتُر   - 69
موشه سفدی   - 12
پیتر کوک   - 10
میشل سر   - 3
پیر بوردیو   - 5
میشل فوکو   - 59
پییر ویتوریو آئورلی   - 14
نائومی کلاین   - 5
تئودور آدورنو   - 7
نورمن فاستر   - 36
تادو اندو   - 13
نیکلای مارکوف   - 1
تام مین   - 13
هانا آرنت   - 10
تام ویسکامب   - 10
هانری لفور   - 24
تاکامیتسو آزوما   - 3
هانی رشید   - 5
توماس پیکتی   - 5
هرزوگ دی مورن   - 31
توماس هیترویک   - 31
هرنان دیاز آلنسو   - 18
تیتوس بورکهارت   - 2
هنری ژیرو   - 3
تیموتی مورتُن   - 2
هنریک وایدولد   - 1
تیو ایتو   - 25
هنس هولین   - 5
جاشوا پرینس ـ رامس   - 2
هوشنگ سیحون   - 14
جان برجر   - 2
هومی بابا   - 2
جان هیداک   - 7
واسیلی کاندینسکی   - 2
جف منن   - 2
والتر بنیامین   - 30
جفری کیپنس   - 3
والتر گروپیوس   - 18
جورجو آگامبن   - 8
ورنر پنتون   - 5
جوزپه ترانی   - 2
ولادیمیر تاتلین   - 13
جولیا کریستوا   - 2
ولف پریکس   - 1
جونیا ایشیگامی   - 7
ونگ شو   - 8
جیمز استرلینگ   - 1
ویتو آکنچی   - 12
جین جیکوبز   - 2
ویوین وست وود   - 6
چارلز جنکس   - 7
ک. مایکل هیز   - 2
چارلز رنه مکینتاش   - 7
کارلو اسکارپا   - 13
چارلز کوریا   - 15
کازو شینوهارا   - 2
چاینا میه ویل   - 4
کازیو سجیما   - 2
حسن فتحی   - 6
کالین روو   - 1
حسین امانت   - 3
کامران دیبا   - 13
خورخه لوئیس بورخس   - 2
کامرون سینکلر   - 11
داریوش آشوری   - 1
کریستفر الکساندر   - 2
داریوش شایگان   - 13
کریستین نوربرگ ـ شولتز   - 15
دانیل لیبسکیند   - 24
کریم رشید   - 5
دنیس اسکات براون   - 10
کلر استرلینگ   - 2
دورته مندروپ   - 3
کلود پَره   - 3
دیلرـ اِسکـُـفیدیو+رِنفرو   - 23
کنت فرمپتن   - 14
دیوید رُی   - 2
کنزو تانگه   - 10
دیوید گیسن   - 2
کنستانتین ملنیکف   - 3
دیوید هاروی   - 25
کنگو کوما   - 47
رابرت نوزیک   - 2
کوپ هیمِلبِلا   - 23
رابرت ونتوری   - 31
کورنلیوس کاستوریادیس   - 3
رُدولف شیندلر   - 7
کوین لینچ   - 7
رضا دانشمیر   - 5
کیانوری کیکوتاکه   - 1
رم کولهاس   - 119
کیتیو آرتم لئونیدویچ   - 1
رنزو پیانو   - 34
کیشو کـُـروکاوا   - 8
ریچارد مِیر   - 8
یان گِل   - 9
ریچارد نویترا   - 7
یو ان استودیو   - 32
ریموند آبراهام   - 1
یورگن هابرماس   - 15
رینر بنهام   - 2
یورن اوتزن   - 1
رینهولد مارتین   - 5
یونا فریدمن   - 5
ریکاردو بوفیل   - 7
یوهانی پالاسما   - 12
زاها حدید   - 196

کـاربـــــــری هـا
مسکونی   -877
گالری   -95
زیرساخت های شهری   -477
هتل   -84
فرهنگی   -383
ورزشی   -68
پاویون   -303
حمل و نقل عمومی   -39
موزه   -273
بیمارستان و داروخانه و کلینیک   -38
اداری ـ خدماتی   -255
ویلا   -27
تفریحی   -192
مجموعه های مسکونی   -8
مسکونی ـ تجاری   -173
زاغه نشینی   -6
اموزشی   -158
سرویس بهداشتی عمومی   -5
صنعتی   -114
عناصر یادمانی شهری   -5
معماری مذهبی   -108
تجاری   -3
حامی اتووود
مقـــــــــــالات
    دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    پهنه ی معلق تهران؛ شاه عبدالعظیم یا شهر ری
        علی رنجی پور
    دیوید هاروی و شهرســــــــــــــــــــــــــــــــــازی آلترناتیو
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    هنر گفت و گو ـ جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
چنـــــد پــــروژه
مجموعه مسکونی شاه پریان
طراح : علیرضا امتیاز "مدیر اتووود"
منزل شخصی دکتر دلیر - خیابان ولیعصر کوچه 8
طراح : محمود امیدبخش
مجموعه ي تجاري و پاركينگ طبقاتي شقايق
طراح : امين حشمتی
خانه شعر ، پايان نامه معماري كارشناسي ارشد
طراح : م معيت
گذرگاه همیابی
طراح : محمود امیدبخش
کاریــــــــــــابی
   کاریابی
   لیست درخواست ها ی قبلی شما
   لیست کاندیدها به تفکیک استان
   لیست فرصت های کاری به تفکیک استان
وبـــــلـاگ هـــــا
آرشیتکت نمونه
مدیر : مسعود زمانیها
معماری به مثابه ساخت-سجاد نازی
مدیر : سجاد نازی
فتوت نامه معماران
مدیر : اخوان الصفا
مجله معماری Architecture Foolad City
مدیر : مسعود پریوز
معــــرفی کتــــــاب
رهیافت پدیدارشناسی در اندیشه پیتر زومتور
نویسنده :  .
انتشارات : علم معمار

حامی اتووود
 رسانه ی تخصصی معماری و شهرسازی میم زون
گفتگو با مرگ ـ حسن فتحی ـ 1989 تا 1900
اتووود سرویس خبر:   جواد ماه صفت
1399/07/20
مـنـــــــبـع : https://www.architectural-review.com/essays/reputations/hassan-fathy-1900-1989
تعداد بازدید : 1247

حسن فتحی که اغلب او را "معمار بینوایان" می نامند، تفسیر خاصی از سنت دارد که آن را به عنوان پیشنهادی جایگزین برای مدرنیته به کار برده است.

حسن فتحی در سن 78 سالگی، در صحنه اصلی مستندِ "اینکه خدا با فقرا باشد، کافی نیست" در آپارتمان عثمانی مملوک خود، در پای ارگ قاهره به مصاحبه نشست، او که یک عبای قهوه ای پوشیده بود، بر پشت بام خانه با گروه ساختمانی قاهره قدم می زد، در حالی که  گنبد و مناره های مسجد سلطان حسن، پشت سرش دیده می شد. در پس زمینه، صدای ترافیک شلوغ و شعار موذن مسجد شنیده می شود. وی در پاسخ به این سوال که "شما کی هستید؟" پاسخ داد: "من یک معمار عرب هستم که هر نقطه مرجعی را در جامعه ام و عربیت خود را از دست داده ام. من به دنبال معماری و شهرسازی ای هستم که در آن جستجو و تلاشی برای یافتن عربیت گمشده ام در اولویت قرار گیرد." در این بیانیه ساده، فتحی تمام معانی کار و شاعرانگی خود را جمع بندی کرد. سالهاست که پروژه های فتحی به عنوان پست مدرنِ بومی توصیف می شود و اخیراً او به عنوان استاد ایده های متفاوت در نگاه به مدرنیته، پر رنگ شده است.

آثار حسن فتحی را می توان به عنوان جستجوی مداوم برای تعریف یک معماری مناسب با توجه به زمینه محلی درک کرد، معماری که بتواند عربیت خود را با آن بیان کند. آثار وی با سلطه فرهنگی بیگانه و استفاده از الگوهای معماری غربی در منطقه عربی مخالفت دارد، یعنی همان روندی که در آغاز قرن 20 ام در مصر رواج داشت. وی می گوید: "در مصر مدرن هیچ سبک بومی وجود ندارد. امضا وجود ندارد، خانه های فقیر و غنی بدون شخصیت اند و اصلا لهجه ی مصری ندارند. این سنت از بین رفته است و ما از زمانی که محمد علی پاشا گلوی آخرین مملوکه را بریده است، از گذشته خود جدا شده ایم."

نام فتحی که به عنوان "معمار فقرا" شناخته می شود، به ندرت در تاریخ معماری قرن 20 ظاهر شده است. برای مدت طولانی، کار او با زبان بومی همراه بود و محدود به مرزهای منطقه گرایی انتقادی بود که این استاد مصری را به عضوی کامل از "گروه معماران چند وجهی" تبدیل کرد، مانند دیمیتریس پیکیونیس، ژوزه پلژنیک و فرناند پویون که  به دلیل تفسیر نامتعارف خود از مدرنیته ، تقریباً در طول دوره زندگی شان، فراموش شدند. فتحی در طول زندگی طولانی خود، بیش از 170 پروژه طراحی كرد اما فقط دهكده نیو گورنا (1945) بود که به لطف انتشارِ کتاب "گورنا" اثر وی که داستان دو روستا بود، به طور بین المللی مورد توجه قرار گرفت و این اولین بار بود که آثارش به خارج از جامعه معماری مصر راه یافت. فتحی در 23 مارس 1900 در شهر اسکندریه مصر متولد شد و در سن هشت سالگی خانواده اش به قاهره نقل مکان کردند. پدرش یک مالک و افسر ارشد پلیس بود که کار خود را برای معلم شدن و تحصیل در رشته حقوق رها کرد. مادرش، تٌرک تبار بود و بخشی از کودکی خود را در حومه شهر گذراند که این سبک زندگی، داستان هایی از زندگی روستایی و کشاورزان را برایش به ارمغان آورد که انها را برای فتحی جوان و برادرش بازگو می کرد. او هنگام سفر از قاهره به اسکندریه برای تعطیلات تابستانی خود، وجه عینی این داستان ها را از پنجره قطار تماشا می کرد. خاطرات مربوط به حومه مصر باعث به وجود آمدن انتخاب فتحی برای خطاب قرار دادن آثارش برای کشاورزان و تفکر او درباره مسکن روستایی شد.

فتحی در دهه 1920 و 1930 در قاهره به تحصيل پرداخت و سپس به تدريس در آنجا شغول شد، آنجا بود که با نمايندگان هنر مدرن مصر آشنا شد، زماني كه كشور هنوز تحت استعمار بود. این دوره ای بود که نویسندگان، نقاشان و مجسمه سازان مصری در حال کشف مجدد هویت خود بودند و انگیزه مشابهی را می توان در زمینه ی کاری فتحی مشاهده کرد، وی در تلاش برای یافتن معماری بود که قادر به بیانِ هویتِ واقعی مصری و عربی باشد.

فتحی در سفر خود به آسوان، در بازدید از سایت های باستانی با دانشجویان، در سال 1941 معماری بومی نوبی و اهمیت طاق در تاریخ مصر را کشف کرد. پروژه ی "خانه حامد سعید" که یک سال بعد در حومه اَل مارگ در قاهره ساخته شد، ارجاعی بود به نوبیا که در زبان معماری خود، به یک الگو تبدیل شد. این خانه همچنین از اولین تلاش های فتحی برای استفاده از آجرهای گلی بود. ایده ساختن با خاک رس با شروع جنگی که مانع واردات آهن و الوار شده بود، ایجاد شد. نیاز واقعی به استفاده از مصالح محلی وجود داشت که فتحی با مشاهده خانه های دهقانان و با درک عمیق استفاده از آجرهای گلی در ساخت طاق ها و گنبدها، پاسخ آنها را پیدا کرد.

خانه حامد سعید، نقطه عطف و تغییر اساسیِ در زبان این معمار بود. در واقع، ساختمان از قبل، بیشتر شامل عناصری بود که مفاهیم طراحی فتحی را تشکیل می دهند، یعنی جستجوی وی برای "یک فضای حس شده" که قادر به "انتقال احساس عربیت" است که آن را هم در روستای نیو گورنا و هم در بیشتر پروژه های بعدی او، می توان یافت.

داستان نیو گورنا از آنجا شروع شد که ساکنان گورنای باستانی که روستایی است در داخل منطقه باستان شناسیِ "دره ی پادشاهان و ملکه ها"،  سنگ تراشیده شده ای را از مقبره یک فرعون را بریدند و آن را خارج کردند. این قضیه، اداره آثار باستانی را ترغیب کرد که دهکده را چند کیلومتری از محل سابق خود فاصله دهد و فتحی برای این پروژه در سال 1945 مأمور شد. خیابان ها و خانه های قرون وسطایی قاهره، معماری و نقشه های فرعونی و همچنین دنیایی متشکل از داستان ها، فرم ها و شکل هایی که به معماری فتحی جوهر بخشید. از این لحاظ می توان ترسیمات گواش فتحی را از خانه های جدید گورنا به عنوان یک مانیفست برای این پروژه دید. چشم انداز این نقاشی، باستانی است و فتحی با ترسیم چند عنصر نمادین، ایده مکان نشان داده است: هاتور یا الهه باروری که از موفقیت پروژه حمایت می کند، ایبیس یا همان لک لک گرمسیری که محافظ خانه هاست، درخت چنارکه نماد بازسازی است و کوه مقدس لکسور که تنها مرجع خاص جغرافیایی این مکان است.

این نشانگر اختراع زبان معمارانه و شاعرانه فتحی است که در مورد نیو گورنا نیز به ابزاری خاموش برای انتقال ایده معماری ای ناشناس تبدیل شده، ساختاری که فتحی آن را آنطور می بیند که گویی این زبان در منظره آنجا رشد کرده است. ساکنانی که تمایل به ترک خانه های قدیمیشان و کنارگذاشتن داد و ستد با اشیا باستانی را نداشتند، در برابر این حرکت مقاومت کردند و بعداً تصمیم به غرق کردن روستای جدید گرفتند. به دلیل عدم حمایت دولت، تکمیل نیو گورنا، ناقص باقی ماند. ناامیدی فتحی به حدی رسید که وی تصمیم به ترک مصر گرفت و در سال 1957 به آتن نقل مکان کرد. او گفت: "فهمیدم که جایی برای من در مصر وجود ندارد. بدیهی بود که ساختمان های آجری گلی، خصومت شدیدی را در میانِ مردمِ مهمِ آنجا برانگیخته است ." وی پنج سال را با کنستانتینوس دوکسیادیس گذراند و در پروژه های مسکونی پاکستان و عراق و پروژه تحقیقاتی شهر آینده، با او همکاری کرد. این دوره با وجود اینکه در اواخر 50 سالگی اش بود، یکی از پربارترین دوران فعالیت فتحی بود. پس از آن بود که او با ایده های شهرسازی جنبش مدرن ارتباط گرفت و سیستمی سازیِ تئوریکی از تفکرات خود را در پیش گرفت.

فتحی برای پروژه نیو باریس که دومین اثر وی برای طراحی یک شهر کوچک است، به مصر بازگشت، جایی که یک شهرک روستایی است که بخشی از آن از سال 1965 ساخته شده بود. کمبودِ کلی منابعِ اقتصادی به همراه جنگ شش روزه ای که ساخت و ساز روستا را در سال 1967 قطع کرد، موجب شد ادامه پروژه هرگز از سر گرفته نشود. چند واحدی که در آن سال ساخته شد، اکنون به عنوان خرابه ای مدرن در میانه صحرا باقی مانده است. در نیو باریس، تکنیک مونتاژ فتحی به قاعده ی طراحی، تبدیل شد که ناشی از چیزی بود که او در یونان درباره ایده طبقات اجتماعی آموخت، یعنی مفهومی که دوکسیادیس در پروژه دیناپولیس یا شهر پویا گنجانده بود. مانند بیشتر پروژه های فتحی، آجرهای گلی به عنوان مصالح ساختمانی انتخاب شد.

این مصالح ارزان و موجود در سایت، دارای ارزش های اخلاقی و پرمعنی می باشد. به طور معمول، شهرها و روستاها با گذشت زمان و به صورت مرحله ای ساخته می شدند. طراحی یک شهرک جدید مستلزم توانایی انطباق شرایط جدید با شرایط موجود است که فقط با مصالح محلی امکان پذیر است. بعلاوه، کشاورزان مصری همیشه برای ساخت خانه های خود از خاک رس استفاده می کردند. فتحی، آجرِ گلی را به دلیل بیان نمادینش و طنینی که با زمینه داشت، مناسب ترین مصالح می دانست. به گفته وی، استفاده از گل منجر به نتیجه ای می شود که از نظر بافت و رنگ آن "طبیعی می باشد. این گل، همان رنگِ محیط است، این یکی از جنبه های اعتقادی است."

اگرچه مصالح ساختمانی نیو باریس و نیو گورنا یکسان است ولی وقتی این دو پروژه را باهم مقایسه می کنیم، می بینیم که نیو باریس مهارت معمارانه بیشتری در استفاده از عناصر سنتی را نشان می دهد که از سنت مصر یا عرب امانت گرفته و سپس به زبان معماری جدیدی انتقال می دهد. در نیو گورنا، بیشتر ساختمانهای عمومی، بیانی مستقیم از معماری باستانی یا بومی بودند، در حالی که در نیو باریس آنها نتیجه اثری خلاقانه از خود سنت بودند، نه تقلید از آن بلکه از نو اختراع کردن آن.

در دهه 70، فتحی چندین ویلای سنگی خارج از قاهره ساخت که توسط خانواده های ثروتمند مصری خریداری شد. به طور متناقضی، معماری که تمام زندگی خود را وقف ساخت و ساز برای فقرا کرد، در میان طبقات بالاتر جامعه، موفق تر بود. شاید این به دلیل شناخت طبقات ثروتمند از ارزش فرهنگی کار فتحی باشد، که اغلب مورد استقبال عموم مردم قرار نگرفته است، یعنی همان عمومی که با تعقیب اسطوره های غربی و پیشرفت و مدرنیته آن ها، به سختی ایده زندگی در خانه های سنتی ساخته شده را می پذیرند. خود فتحی در این باره می گوید: " فرهنگ ضعیف دهقانان چه سپری را می تواند در مقابل حمله پر سر و صدا صنعت غرب بالا نگه دارد؟"

این خانه های سنگی را می توان مظهر تحقیق در مورد خانه های سنتی عرب دانست که وی در دهه 1930 آن را آغاز کرد. در حالی که استفاده از طاق ها و گنبدها در اصل به دلیل انتخاب آجرهای گلی توسط فتحی به عنوان مصالح اصلی ساخت و ساز وی بود، در این مرحله از کار حرفه ای وی، استفاده از این فرم ها به قدری در معماری وی نهادینه شد که از آنها در زمینه های مختلف و با مصالح مختلف استفاده می کرد. نمایش نهایی این رویکرد را می توان در آخرین پروژه مسکونی وی یافت  که برای بنیاد اسلامی دارالاسلام  بود که در سال 1982 در نیومکزیکو افتتاح شد، اگرچه این روستا در منطقه ای عربی نبود اما او از همان زبان و مصالحی که به بخشی جدایی ناپذیر از شاعرانگی او تبدیل شده بودند، استفاده کرد.

سالهاست که پروژه های فتحی به عنوان زبانِ پست مدرنِ بومی توصیف می شوند و اخیراً او دوباره به عنوان استاد ایده ای متفاوت در فهم از مدرنیته مطرح شده است، اگرچه هنوز اثارش کارهایی مبتکرانه با سنت، با هدف بیان یک عربیت گمشده اند. فتحی تعداد اندكي، شاگرد تعلیم داد كه همچنان در استفاده از الگوهاي غربي در فرهنگ معماری عرب پرهيز كنند. در واقع از زمان شروع تحقیقات فتحی در مورد سنت، تغییر چندانی صورت نگرفته است، در حالی که روش ساخت معماری او به تدریج به یک سبک تقلیل یافته و به نمادی برای طبقه ثروتمند تبدیل شده است. اما تحقیقات او پایان نیافته است: کتاب او در مورد گورنا به بیش از 20 زبان ترجمه شده است و در دراز مدت، یک درس ارزشمند در معماری را برای نسل های بعدی به جا گذاشته است.

حسن فتحی که در سمت راست تصویراست، در سال 1945 به آتن آمده و زیر نظر کنستانتینوس دوکسیادیس  کار می کند.


روستای نیو گورنا 1948


ترسیم حسن فتحی از خانه های نیو گورنا با گواش در سال 1946


ترسیم آگزونومتریک از یکی از واحدهای مسکونی پروژه عراق، در دهه 1950 که وی تحت تاثیر جنبش مدرن بود.


پروژه نیو باریس در سال 1967 که شامل موزه ای در پشت و طاق حجره ها در جلو


نمای جنوب غربی پروژه نیو باریس


دو کتاب معروف فتحی به نام های "معماری برای فقرا" و "انرژی طبیعی و معماری بومی"


خانه مسکونی آندروئلی در فایوم در سال 1985


نمای شرقی سه خانه در روستای دهمیت در نوبیا در سال 1962


ترسیماتی از مرکز اسلامی دارالاسلام از حسن فتحی




حامی اتووود
نظـــــــر اعضــــــــا
هنوز نظری برای این خبر ثبت نشده است.

ثبــــــــت نظـــــــر

  
جهت ارسال نظر باید وارد سیستم شوید. / عضو جدید
ایـمـــیـل :  
رمز عبـور :  

كتابخانه ي اتووود ـ معماري براي فقرا ـ حسن فتحي
حسن فتحی؛ باززایی تکنولوژیک معماری بومی مصر برای فقرا
حسن فتحی و عینی سازی رویایش در دهکده ی تازه تأسیس گورنا
حسنْ فتحی؛ گذر از صنعتی شدن و تعویض اسطوره پیشرفت با اسطوره شناسی فرهنگی
تراشه های کانسپچوال ـ حسن فتحی و رمانتیسیسم متبلور در خاک
درباره معماران معاصر ایران :
این گروه در سال 1386 با هدف ایجاد پل ارتباطی بین معماران ایرانی معاصر گرد هم آمد.با شروع کار این وب سایت معماران متقاضی در محیطی ساده وکارآمد به تبادل پروژه ها ومقــــالات خود خواهند پرداخت ودر فضای فروم به بحث وگفتگو می پردازند.
خانه | ورود | ثبت نام | درباره ما | تماس با ما | قوانین سایت | راهنما | تبلیغات
© کلیه حقوق این وب سایت متعلق به گروه معماران معاصر می باشد.
Developed by Tryon Software Group