معماران معاصر ایران, اتووود - بزرگترین سایت معماری
ثبت نام عضو جدید ایمیل آدرس: رمز عبور : رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید خانه |  ثبت نام |  تماس با ما |  درباره ما |  قوانین سایت |  راهنما |  تبلیغات




موضوعـات مــعـماری
معماری و دیگر حوزه های فکر   - 1706
20 بنا که هرگز ساخته نشد   - 17
منظر شهری   - 1591
پداگوژی انتقادی   - 17
طراحي داخلي   - 1166
کارگاهْ مسابقه قوام الدین شیرازی   - 16
نظریه معماری   - 1131
شهرهای در حرکت   - 15
سازه های شهری   - 1080
مسابقه مرکز اجتماعی شهر صدرا   - 15
تکنولوژی ساخت   - 1072
معماری بایومورفیک   - 15
معماری حوزه عمومی   - 1062
سینما ـ طراحی صحنه ـ معماری   - 15
مرزهای معماری   - 1047
رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت   - 15
نگاه نو به سكونت   - 915
اینستالیشن های شهری   - 14
المان شهری   - 868
ویلا ساوا ـ لوکوربوزیه   - 14
نظریه شهری   - 835
معماری و غذا   - 13
معماری و سیاست   - 802
فیلم پارازیت ساخته بونگْ جونْ هو   - 13
معماری مدرن   - 776
معماری و دشت   - 12
معماری پایدار   - 744
معماری خاورمیانه   - 11
کلان سازه   - 731
ده کتاب که هر معمار باید بخواند   - 11
روح مکان   - 670
معماری خوانی   - 10
آینده گرایی   - 660
ده پروژه کمتر شناخته شده لوکوربوزیه متقدم   - 10
معماری منظر   - 628
کنگو کوما ـ استادیوم ملی توکیو   - 10
برنامه ریزی شهری و منطقه ایی   - 624
کلیسای رونشان ـ لوکوربوزیه   - 10
آرمان شهرگرایی   - 587
بی ینال ونیز   - 10
طراحی صنعتی   - 575
درس گفتارهای اتووود   - 10
معماری تندیس گون   - 570
معماری و انسان شناسی   - 10
توسعه پایدار   - 566
فمینیسم   - 9
معماری شمایل گون   - 556
معماری و فضای زیرساخت های نرم   - 9
منتقدان معماری   - 556
اتوره سوتساس به روایت آلیس راستورن   - 9
نوسازی و بهسازی بافت های شهری   - 545
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه دوم   - 9
معماریِ توسعه   - 517
ده زن برتر تاریخ معماری مدرن   - 9
باز زنده سازی   - 494
لیوینگ آرکیتکچر   - 9
هنر مدرنیستی   - 437
معماری تخت جمشید   - 8
معماری یادمانی   - 390
معماری بلوک شرق ـ جهان در حال محو شدن   - 8
طراحی نئولیبرال   - 387
شارلوت پریاند به روایت آلیس راستورن   - 8
معماری سبز   - 385
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه اول   - 8
تغییرات اقلیمی   - 371
تز 1400   - 8
معماری ارزان   - 363
معماری آمریکای جنوبی   - 8
تراشه های کانسپچوال   - 359
معماری و جنگ   - 7
معماری پست مدرن   - 352
طراحی و ضایعات به روای آلیس راستورن   - 7
معماری محدود   - 333
ردلف شیندلر به روایت الیس راستورن   - 7
بنای محدود   - 323
گونتا اشتلزل به روایت آلیس راستورن   - 7
گرمایش زمین   - 317
مینت د سیلوا به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری محلی   - 308
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئله‌ی طراحی به روایت آلیس راستورن   - 7
اتووود کلاسیک   - 304
ریچارد نویترا به روایت آلیس راستورن   - 7
محوطه سازی   - 295
طراحی در زمانه بحران به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری تجربی   - 285
کارلو اسکارپا به روایت آلیس راستورن   - 7
بدنه سازی شهری   - 277
عبور از مرحله جنینی   - 7
کتابخانه ی اتووود   - 276
معماری مصر   - 7
اقتصادِ فضا   - 274
منبع شناسی اتووود   - 7
معماری انتقادی   - 272
پاویون ایران ـ بی ینال ونیز 2016   - 7
معماری ـ سینما   - 268
رقابت مجتمع چندعملکردی شهید کاظمی قم   - 7
زنان و معماری   - 250
آلوار و آینو آلتو به روایت آلیس راستورن   - 7
فضای منفی   - 247
هشت کوتاه نوشته در مورد پوپولیسم   - 7
عکاسی   - 241
طراحی و پناهجویان   - 7
مسکن حومه شهری   - 237
آیلین گری به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری های تک   - 235
باوهاوس به روایت آلیس راستورن   - 7
هنر انتزاعی   - 229
لوسی رای به روایت آلیس راستورن   - 7
گرافیک   - 215
مارسل بروئر به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن عمومی   - 209
چارلز رنه مکینتاش به روایت آلیس راستورن   - 7
طراحی مبلمان   - 208
باکمینستر فولر به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و فاجعه   - 199
طراحی در بازی و تاج و تخت به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری فضای داخلی   - 185
سائول باس به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و رسانه   - 180
میس ون در روهه به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن روستایی   - 178
معماری و عکاسی به روایت آلیس راستورن   - 7
پروژه های دانشجویی از سراسر جهان   - 178
طراحی روی بام به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری ژاپن   - 174
صد و بیست و یک تعریف معماری   - 6
معماری ایران   - 169
پنج پروژه لوکوربوزیه متاخر که هیچگاه ساخته نشدند   - 6
ترسیمات معماری   - 166
فرایند تکامل معماری مدرن هند   - 6
هنر گفت و گو   - 165
مسابقه ویلا 1400   - 6
بلندمرتبه ها   - 138
ورنر پنتون به روایت آلیس رستورن   - 6
اتووود ـ ایران معاصر   - 123
ده پرسش از دو معمار   - 6
معماری کوچک مقیاس   - 106
جنتریفیکیشن   - 6
ویرانه ها   - 104
معماری استرالیا   - 5
مدرنیته؛ از نو   - 98
زنان، آشپزخانه، مقاومت   - 5
معماری چین   - 97
گزارش فرانسویِ وس اندرسون   - 5
معماری آسیا   - 93
تناقض هاوپیچیدگی ها:تئوریهای پیچیدگیِ ونتوری وجیکوبز   - 5
معماری اروپا   - 91
اکنی استودیو   - 5
معماری مذهبی   - 90
کتاب هایی در باب یوتوپیا   - 5
معماری فاشیستی   - 89
رادایکالیسم ایتالیایی در سیزده روایت   - 5
معماران و چالش انتخاب معماری   - 87
شهرسازی کوچک مقیاس   - 5
معماری جنگلی   - 84
چهار یادداشت برای علی اکبر صارمی   - 4
اکسپو   - 83
اتومبیل در چهار روایت کوتاه از بری ریچاردز   - 4
ویروس کرونا و معماری   - 80
بلوپرینت   - 4
فیلوکیتکت   - 79
اتووودْ آبزرور   - 4
معماری و هنر انقلابی   - 79
شهر ژنریک و نامکان ها   - 4
گفت و گو با مرگ   - 79
اکسپوی دبی. 2020   - 4
معماری پراجکتیو   - 78
چالش های اخلاقی ریاضت ورزی در معماری به روایت پیر ویتوریو آئورلی   - 4
جهان علمیْ تخیلی   - 74
چگونه یوتوپیا در روسیه انقلابی مدفون شد   - 4
معماری هند   - 70
فرایند خلاقیت چهار پیشگام معماری مدرن   - 4
معماری دیجیتال   - 68
همه ما سایبورگ هستیم   - 4
پالپ نیوز ِ اتووود   - 68
فرهنگ کمپ به روایت سوزان سانتاگ   - 4
بحران آب   - 65
اختلال های تشخیصی معماران مدرن   - 4
مدارس معماری   - 65
معمای حبابی   - 4
معماری و نقاشی   - 61
معماری پساصنعتی   - 4
پداگوژی   - 60
معماری آفریقا   - 3
زاغه نشینی   - 57
اتووودْ باکسْ آفیس   - 3
معماری و روانشناسی   - 57
مدرنیسم هیپی   - 3
طراحی مُد   - 56
معماری مدارس   - 3
معماری کانستراکتیویستی   - 54
داریوش شایگان و هنر ایرانی   - 3
معماری و هوش مصنوعی   - 53
بازپس گیری حریم خصوصی مان به روایت آنا وینر   - 3
معماری و رنگ   - 53
ژان بودریار؛ شفافیت، ابتذال و آلودگی رابطه   - 3
معماری و ادبیات   - 52
فیلم پدر ساخته ی فلوریان زلر   - 3
آنتروپوسین   - 52
شش پروژه شاخص معماری پست مدرن   - 3
معماری بیابانی   - 50
اندیشیدن از مجرای پاسخ های کووید 19 با فوکو   - 3
معماری و آب   - 50
باشگاه مشت زنی   - 3
معماری اوایل قرن بیستم روسیه   - 47
رقابت آسمانخراش ایوُلو 2016   - 3
هنر روسیه   - 45
آینده کجاست؟ روایتی از رولینگ استون   - 3
طراحی در وضعیت پندمیک به روایت آلیس راستورن   - 45
لویی کان به روایت آلیس راستورن   - 2
باهاوس   - 44
اسمیتسن‌ ـ رابین هود گاردنز   - 2
جنبش متابولیسم   - 44
کودتایی که در مورد ان صحبت نمی کنیم   - 2
معماری و گیم   - 40
تعییرات زیست محیطی ـ انقلاب یا انهدام   - 2
معماری و سلامت   - 37
یوتوپیاهای سیاره ای . نیکیتا داوان با آنجلا دیویس و گایاتری اسپیواک   - 2
درگذشت زاها حدید   - 35
جودیت باتلر مارا به تغییر شکل خشم مان فرا می خواند؛ گفت و گویی با ماشا گِسِن   - 2
معمارْستاره ها به روايت اتووود   - 34
برج سیگرام چگونه جهانی شد؟   - 2
طراحی پارامتریک   - 34
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری   - 2
اکسپو شانگهای 2010   - 33
فیس بوک، گوگل و عصر تاریک سرمایه داری نظارتی   - 2
معماری آمریکا   - 33
شهرهای پیشاصنعتی   - 2
معماری مجازی   - 31
رابرت نوزیک، یوتوپیا و دولت حداقلی   - 2
اکسپو میلان 2015   - 28
فیلم های اتووود   - 2
پاویون های سرپنتین   - 28
سایبرفمینیسم   - 2
معماری پس از یازدهم سپتامبر   - 25
معماری و کودک   - 2
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی   - 24
سایبورگ   - 2
معماری و کوه   - 23
سایبرنتیک   - 1
طراحی جزییات   - 23
نمایش های مد پرادا   - 1
معماری و آسمان   - 21
ان اف تی   - 1
جشن نامه اتووود   - 21
متاورس   - 1
زاها حدید از نگاه معماران ایرانی   - 21
فیلمْگفتارهای معماری و پداگوژی معماری   - 1
زنانِ معمارِ ایرانی و سقف شیشه ای در نوزده روایت   - 20
تابْ آوری دفاتر نوپای معماری   - 1
معماری ـ موسیقی   - 19
پیتر آیزنمن و خانه شماره یک به روایت روبرت سومول   - 1
شانزده کتاب برای ورود به جهان اِی آی و عصر آنتروپوسین   - 19
ده پرسش از هشت معمار   - 1
سینما به ترتیب الفبا به روایت هاوارد سوبر   - 18
چهل نکته در باب هایدگرْخوانی   - 1
فرهنگ نفت   - 18
شهرْخوانی با اتووود   - 1
پردیس ویترا   - 18

طــراحــــــــــــــان
آر ای ایکس   - 3
زیگموند فروید   - 19
آراتا ایسوزاکی   - 16
ژان بودریار   - 11
آرشیگرام   - 8
ژان نوول   - 22
آرکی زوم   - 6
ژاک دریدا   - 19
آلبرت پوپ   - 4
ژاک لوگوف   - 4
آلدو روسی   - 15
ژیل دلوز   - 34
آلفرد هیچکاک   - 5
سائول باس   - 7
آلوار آلتو   - 19
ساسکیا ساسن   - 9
آلوارو سیزا   - 9
سالوادور دالی   - 2
آن تینگ   - 4
سانا   - 5
آنتونی گائودی   - 28
سانتیاگو کالاتراوا   - 14
آنتونی وایدلر   - 5
سدریک پرایس   - 3
آنتونیو نگری   - 6
سو فوجیموتو   - 18
آنسامبل استودیو   - 2
سوپراستودیو   - 9
آنیش کاپور   - 8
سورِ فِهْن   - 6
آی وِی وِی   - 34
سوزان سانتاگ   - 10
آی/ تری   - 2
شاشونا زوبوف   - 4
اُ ام اِی   - 59
شیبیک و کریستوف   - 2
اتوره سوتساس   - 8
شیگرو بان   - 34
ادریان لابوت هرناندز   - 5
عبدالعزیز فرمانفرمایان   - 4
ادوارد برتینسکی   - 1
فدریکو بابینا   - 30
ادوارد سعید   - 17
فرانک گهری   - 50
ادوارد سوجا   - 10
فرانک لوید رایت   - 45
ادواردو سوتو دی مُرِ   - 18
فرای اوتو   - 10
ادولف لوس   - 9
فردا کولاتان   - 2
ارو سارینن   - 30
فردریک جیمسون   - 4
اریک اوون موس   - 14
فرشید موسوی   - 3
اریک هابسبام   - 2
فمیهیکو ماکی   - 4
استن آلن   - 4
فیلیپ جنسن   - 7
استیون هال   - 32
گابریل کوکو شنل   - 2
اسلاوی ژیژک   - 18
گایاتری چاکراوارتی اسپیواک   - 7
اسنوهتا   - 7
گرگ لین   - 7
اسوالد متیوز اونگرز   - 7
گونتا اشتلزل   - 1
اسوتلانا بویم   - 5
لئوپلد بانچینی   - 2
اسکار نیمایر   - 38
لئون کریر   - 2
اف او اِی   - 9
لبس وودز   - 26
ال لیسیتسکی   - 5
لوئیس باراگان   - 2
الیس راستورن   - 112
لوئیس مامفورد   - 1
اِم اِی دی   - 25
لودویگ لئو   - 3
ام وی آر دی وی   - 74
لودویگ میس ون دروهه   - 29
اماندا لِــوِت   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 4
اورهان پاموک   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 1
اویلر وو   - 9
لوسی رای   - 15
ایلین گری   - 9
لویی کان   - 39
ایوان لئونیدوف   - 4
لوییجی مورتی   - 1
بئاتریس کُلُمینا   - 10
لوییس بورژوا   - 8
بال کریشنادوشی   - 4
لُکُربُزیه   - 153
باک مینستر فولر   - 13
لیام یانگ   - 4
برنارد چومی   - 36
لینا بو باردی   - 4
برنارد خوری   - 2
مارتین هایدگر   - 32
برنو زوی   - 7
مارسل بروئر   - 7
بنیامین برتون   - 8
مارشال برمن   - 16
بوگرتمن   - 1
مانفردو تافوری   - 16
بی یارکه اینگلس   - 69
مانوئل کاستلز   - 3
پائولو سولری   - 4
ماکسیمیلیانو فوکسِس   - 10
پائولو فریره   - 2
مایکل سورکین   - 4
پاتریک شوماخر   - 3
مایکل گریوز   - 6
پال گلدبرگر   - 1
محمدرضا مقتدر   - 4
پرویز تناولی   - 2
مخزن فکر شهر   - 1
پری اندرسون   - 3
مـَــس استودیو   - 3
پل ویریلیو   - 28
معماران آر سی آر   - 5
پیتر آیزنمن   - 59
معماران مورفسس   - 16
پیتر برنس   - 5
موریس مرلوپنتی   - 2
پیتر زُمتُر   - 69
موشه سفدی   - 12
پیتر کوک   - 10
میشل سر   - 3
پیر بوردیو   - 5
میشل فوکو   - 59
پییر ویتوریو آئورلی   - 14
نائومی کلاین   - 5
تئودور آدورنو   - 7
نورمن فاستر   - 36
تادو اندو   - 13
نیکلای مارکوف   - 1
تام مین   - 13
هانا آرنت   - 10
تام ویسکامب   - 10
هانری لفور   - 24
تاکامیتسو آزوما   - 3
هانی رشید   - 5
توماس پیکتی   - 5
هرزوگ دی مورن   - 31
توماس هیترویک   - 31
هرنان دیاز آلنسو   - 18
تیتوس بورکهارت   - 2
هنری ژیرو   - 3
تیموتی مورتُن   - 2
هنریک وایدولد   - 1
تیو ایتو   - 25
هنس هولین   - 5
جاشوا پرینس ـ رامس   - 2
هوشنگ سیحون   - 14
جان برجر   - 2
هومی بابا   - 2
جان هیداک   - 7
واسیلی کاندینسکی   - 2
جف منن   - 2
والتر بنیامین   - 30
جفری کیپنس   - 3
والتر گروپیوس   - 18
جورجو آگامبن   - 8
ورنر پنتون   - 5
جوزپه ترانی   - 2
ولادیمیر تاتلین   - 13
جولیا کریستوا   - 2
ولف پریکس   - 1
جونیا ایشیگامی   - 7
ونگ شو   - 8
جیمز استرلینگ   - 1
ویتو آکنچی   - 12
جین جیکوبز   - 2
ویوین وست وود   - 6
چارلز جنکس   - 7
ک. مایکل هیز   - 2
چارلز رنه مکینتاش   - 7
کارلو اسکارپا   - 13
چارلز کوریا   - 15
کازو شینوهارا   - 2
چاینا میه ویل   - 4
کازیو سجیما   - 2
حسن فتحی   - 6
کالین روو   - 1
حسین امانت   - 3
کامران دیبا   - 13
خورخه لوئیس بورخس   - 2
کامرون سینکلر   - 11
داریوش آشوری   - 1
کریستفر الکساندر   - 2
داریوش شایگان   - 13
کریستین نوربرگ ـ شولتز   - 15
دانیل لیبسکیند   - 24
کریم رشید   - 5
دنیس اسکات براون   - 10
کلر استرلینگ   - 2
دورته مندروپ   - 3
کلود پَره   - 3
دیلرـ اِسکـُـفیدیو+رِنفرو   - 23
کنت فرمپتن   - 14
دیوید رُی   - 2
کنزو تانگه   - 10
دیوید گیسن   - 2
کنستانتین ملنیکف   - 3
دیوید هاروی   - 25
کنگو کوما   - 47
رابرت نوزیک   - 2
کوپ هیمِلبِلا   - 23
رابرت ونتوری   - 31
کورنلیوس کاستوریادیس   - 3
رُدولف شیندلر   - 7
کوین لینچ   - 7
رضا دانشمیر   - 5
کیانوری کیکوتاکه   - 1
رم کولهاس   - 119
کیتیو آرتم لئونیدویچ   - 1
رنزو پیانو   - 34
کیشو کـُـروکاوا   - 8
ریچارد مِیر   - 8
یان گِل   - 9
ریچارد نویترا   - 7
یو ان استودیو   - 32
ریموند آبراهام   - 1
یورگن هابرماس   - 15
رینر بنهام   - 2
یورن اوتزن   - 1
رینهولد مارتین   - 5
یونا فریدمن   - 5
ریکاردو بوفیل   - 7
یوهانی پالاسما   - 12
زاها حدید   - 196

کـاربـــــــری هـا
مسکونی   -877
گالری   -95
زیرساخت های شهری   -477
هتل   -84
فرهنگی   -383
ورزشی   -68
پاویون   -303
حمل و نقل عمومی   -39
موزه   -273
بیمارستان و داروخانه و کلینیک   -38
اداری ـ خدماتی   -255
ویلا   -27
تفریحی   -192
مجموعه های مسکونی   -8
مسکونی ـ تجاری   -173
زاغه نشینی   -6
اموزشی   -158
سرویس بهداشتی عمومی   -5
صنعتی   -114
عناصر یادمانی شهری   -5
معماری مذهبی   -108
تجاری   -3
حامی اتووود
مقـــــــــــالات
    دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    پهنه ی معلق تهران؛ شاه عبدالعظیم یا شهر ری
        علی رنجی پور
    دیوید هاروی و شهرســــــــــــــــــــــــــــــــــازی آلترناتیو
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    هنر گفت و گو ـ جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
چنـــــد پــــروژه
مجموعه مسکونی شاه پریان
طراح : علیرضا امتیاز "مدیر اتووود"
منزل شخصی دکتر دلیر - خیابان ولیعصر کوچه 8
طراح : محمود امیدبخش
مجموعه ي تجاري و پاركينگ طبقاتي شقايق
طراح : امين حشمتی
خانه شعر ، پايان نامه معماري كارشناسي ارشد
طراح : م معيت
گذرگاه همیابی
طراح : محمود امیدبخش
کاریــــــــــــابی
   کاریابی
   لیست درخواست ها ی قبلی شما
   لیست کاندیدها به تفکیک استان
   لیست فرصت های کاری به تفکیک استان
وبـــــلـاگ هـــــا
آرشیتکت نمونه
مدیر : مسعود زمانیها
معماری به مثابه ساخت-سجاد نازی
مدیر : سجاد نازی
فتوت نامه معماران
مدیر : اخوان الصفا
مجله معماری Architecture Foolad City
مدیر : مسعود پریوز
معــــرفی کتــــــاب
رهیافت پدیدارشناسی در اندیشه پیتر زومتور
نویسنده :  .
انتشارات : علم معمار

حامی اتووود
 رسانه ی تخصصی معماری و شهرسازی میم زون
شارلوت پریاند؛ یک روایت واقع بینانه از رابطه ی زنان، معماری مدرن و خوانش های فمینیستی
اتووود سرویس خبر:   سام شيخي
1399/08/06
مـنـــــــبـع : http://www.harvarddesignmagazine.org/issues/20/perriand-reflections-on-feminism-and-modern-architect
تعداد بازدید : 825

امروزه در ایالات متحده، تاریخ معماری فمینیستی مانند خود فمینیسم، تقریباً به طور کلی از بین رفته است. سیل انتشارات در اوایل دهه ۱۹۹۰ با موضوع جنسیت و فضا، جنسیت معماری، معماری و فمینیسم اکنون متوقف شده است. تعداد کمی از مدارس همچنان کلاسهای "جنسیت و معماری" را ارائه می دهند و متخصصین در بیست یا سی سالگی تمایل دارند که موضوعات دیگری نظیر پایداری، دیجیتالی شدن و جهانی شدن را جذاب تر بدانند. علاوه بر نیروهای اجتماعی و سیاسی بزرگتری که به نظر می رسد این روزها علیه بورسیه های فمینیستی مبارزه می کنند، موفقیت بسیار زیاد فمینیست در سه دهه گذشته ممکن است به زوال آن دامن زند.

نام های زنان فراموش شده یک بار دیگر زنده شده اند، اعتبار قهرمانان مرد معماری یک یا دو درجه پایین آورده شده و نمونه های زننده نابرابری جنسی و تبعیض در این حرفه اگر برطرف نشده باشند، آشکار شده اند. با این حال، اکثر مورخان و منتقدان معماری فمینیستی هرگونه ارزیابی از پروژه خود یا ماندگاری وابسته به شیوه های آکادمیک را کاملا رد می کنند. اگرچه این آرامش موقت بدون شک یک عقبگرد محسوب می شود، اما یک محصول جانبی مثبت این وضعیت می تواند این باشد که دوره ای از آرامش نسبی را فراهم می کند و از جدال داغ دوره قبل دور می شود، تا در نوشتار تاریخی فمینیسم تأملی صورت گیرد و روش ها و مقدمات آن بررسی شود.

اخیراً، من این فرصت را داشتم تا به عنوان سردبیر و یکی از نویسندگان کتابی در مورد طراح فرانسوی شارلوت پریاند، همکاری داشته باشم. شارلوت پریاند، اغلب در کنار آیلین گری و لیلی رایش به عنوان یکی از قهرمانان ناشناخته جنبش مدرن اروپا دسته بندی می شود، که موفقیت های طراحی او توسط غول های شناخته شده ای نظیر لوکوربوزیه و میس ون در روهه تحت الشعاع قرار گرفته است. هر چند حرفه وی سه چهارم یک قرن طول کشید و به مناطق مختلفی همچون برزیل، کنگو، انگلیس، فرانسه، ژاپن، گینه نو، سوئیس و ویتنام گسترش یافت، اما جدا از سه صندلی فولادی لوله ای که او با همکاری لوکوربوزیه و پیر ژانرت به عنوان عضوی از شرکت آنها طراحی کرد، کارهای پریاند چندان شناخته شده نبوده و نیستند. 

علاقه اولیه من در به عهده گرفتن سردبیری این کتاب ناشی از تمایل به جبران این "اشتباه" و اطمینان از خارج کردن طرح های خلاقانه او از زیر سایه حضور پررنگ لوکوربوزیه بود. با این حال، ماهیت مشارکت گونه کارهای او  مانند کارهایی که با رایش، ری ایمز و آلیسون اسمیتسون انجام داده، ارزیابی میزان مشارکت های او را دشوارتر کرده است. بعلاوه، مانند بسیاری از زنان موفق معمار نسل خود، پریاند تمایل نداشت که قبل از هر چیز خود را به عنوان یک طراح زن ببیند. وی همچنین منحصرا با جنبش فمینیستی در فرانسه همذات پنداری نکرد، بنابراین تلاشها برای انتخاب او به عنوان "الگویی" برای زنان معاصرمعمار عملی پیچیده است. فهم وی مستلزم مطالعه پیچیده تری بر راه های تلاقی جنسیت با معماری مدرن است و این از آنچه من در ابتدا تصور می کردم بسیار سخت تر است.

اولین این بارزه ها تمایل به دیدن زنان معمار به عنوان قربانیانی است که استعداد و کمک های حیاتی آنها توسط مردان یا همکاران مرد آنها سرکوب شده است. این تفسیر در دهه های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ ارزش استراتژیک خاصی داشت و معماران را از کاستی های "استادان مدرن" آگاه می کرد و موضوع تبعیض جنسیتی را بر سر زبان ها می انداخت. بدون شک نابرابری های نگران کننده ای در این حرفه وجود داشت، همانطور که این وضعیت در پاسخ انکارآمیزِ "لو" به پریاند، هنگامی که پریاند برای اولین بار از او درخواست کار کرد، مشهود است. لوکوربوزیه به او گفته بود "ما در آتلیه خود کوسن دوزی نمی کنیم". با این حال ، تحسین عمیق پریاند از لوکوربوزیه ، اصرار او به اینکه زن بودن در زندگی حرفه ای او تداخل ایجاد نمی کند و لذت او از دیدن کار خودش به عنوان بخشی از یک فرایند مشترک، همه حکایت از این دارد، که توصیف زنان طراح به عنوان قربانی، حداقل در مورد پریاند ، بیش از حد بزرگ نمایی شده است.

در اینجا، ممکن است یک حکایت شخصی بی ارتباط نباشد. هنگامی که من در سال ۱۹۹۷ با پریاند مصاحبه کردم و به عکس دراز کشیده وی در اتاق نشیمن با سر برگشته از دوربین اشاره کردم، او با عصبانیت به سوالی در مورد تفسیر بئاتریس کلومینا از تصویرش، که بیانگر انکار لوکوربوزیه از توانایی نویسندگی و دیدگاه خلاقانه او بود، پاسخ داد. پریاند به من گفت که او خودش صحنه را تنظیم کرده است، پیر ژانرت عکس را گرفته و لوکوربوزیه نقشی در آن فرایند نداشته و در واقع در آن زمان اصلا، آنجا نبود. او اصرار داشت که انتخاب خود او بوده که سرش را بچرخاند تا بر خم و راحتی به جای سرنشین صندلی تأکید کند، و همچنین انتخاب او بوده که از آن عکس در تدوین تصویر آپارتمان طراحی شده توسط او همراه با لوکوربوزیه و ژانرت که در سال ۱۹۲۹ برای ساختمان d'Automne انجام شده بود، استفاده شود. 

وقتی تونت در سال ۱۹۳۰ تولید مبلمان را شروع کرد، این واقعیت که صندلی چرخشی که به تنهایی توسط پریاند طراحی و نمایش داده شده بود، به طور مشترک به لوکوربوزیه، ژانرت و پریاند نسبت داده شد، او را ناراحت نکرد. پریاند این را فرصتی برای تولید صندلی دید و نتیجه گرفت که این رویکرد نتیجه بهتری دارد. دستیابی به شناخت فردی به عنوان یک طراح اهمیت کمتری نسبت به داشتن صندلی به عنوان بخشی از یک چشم انداز جمعی از زندگی مدرن داشت. او در همکاری با لوکوربوزیه و ژانرت خود را به عنوان یک شرکت کننده ی برابر با حق انتخاب و کنترل قابل توجه می دید.

دومین مسئله ای که باید مورد توجه قرار گیرد، رابطه بین معماری مدرن و ورود زنان به این حرفه است. اگرچه لوکوربوزیه قهرمان فمنیستی نبود، اما به نظر می رسد آتلیه او مکانی بوده است که چندین زن طراح برای کار انتخاب کرده اند، از جمله پریاند و استانیسلاویا نوویکی قبل از جنگ جهانی دوم و بلافاصله پس از آن ادیت شرایبر، بلانش لیمکو و ماریا فنیو. 

فرهنگ جنبش مدرن و به ویژه تعهد لوکوربوزیه به نگرش های جدید و آداب و رسوم اجتماعی تا چه اندازه به مشارکت زنان در این حرفه کمک کرد؟ آیا ماجراجویی در ایجاد چیزی جدید، تعهد جنبش مدرن به ارزشهای جمعی و تأکید آن بر همکاری (هرچند به صورت متناقض، با توجه به نقش خودخوانده لوکوربوزیه به عنوان یک نابغه هنرمند) به ویژه برای زنان مستقل و قدرتمند مناسب بود؟ با توجه به توصیفات پریاند، او نه تنها خود را برابر با کارمندان مرد می دانست، بلکه از گرمی، رفاقت و احترام آنها نیز لذت می برد. این آتلیه محیطی را فراهم کرده بود که در آن او و همکارانش ـ زن و مرد ـ بتوانند به طور حرفه ای رشد و نمو کنند.

سوم، نمایشگاه های اواخر دهه ۱۹۲۰ خصوصیات کلیشه ای مدرنیسم به عنوان خردگرایی ابزاری و بنابراین مردانه را زیر سوال می برد. آنچه در اتاق ناهار خوری او در سال ۱۹۲۸ و طرح آپارتمان ۱۹۲۹ و همچنین جنبش گسترده تر برای اصلاحات خانگی در آن دهه مشهود است، این بود که برنامه ریزی علمی و کارکردگرایی صرفاً دغدغه های مردانه نبوده بلکه از مولفه های مهم چشم انداز زنان برای آزادی داخلی نیز بوده است. بسیاری از دانش های فمینیستی به پاک سازی تمایز سلسله مراتبی بین ویژگی هایی مانند عقلانیت، کارکردگرایی و ساختار (که به طور سنتی به حقیقت مردانه نسبت داده می شود ) و ویژگی هایی مانند دکوراسیون، افراط و خیال (که به حساسیت ذهنی زنانه تر ارتباط داده می شود) اختصاص یافته است. اما آنچه هنگام بررسی موضوعات جنگ داخلی درباره مدیریت "علمی"  خانه روشن می شود این است که چنین دوگانگی بیش از حد ساده انگارانه است. جنبش اصلاحات داخلی به زنانه شدن عقلانیت کمک کرد، درست همانطور که زنان (و جامعه به طور کل) به طور فزاینده ای عقلانیت را برای هویت خود اساسی پنداشتند. این ایده که می توان کارهای خانه را منطقی و "علمی" کرد، به این معنی است که همه زنان، حتی خانه دارها، می توانند خود را منطقی و علمی ببینند. عملکردگرایی و برنامه ریزی منطقی معماری مدرن داخلی به طور مشابه با هویت زنان ارتباط داشت، گرچه به ندرت چنین عباراتی تصدیق می شود. دوباره باید گفت که طرح های  پریاند در سال های ۱۹۲۸ و ۱۹۲۹ خصوصیات مدرنیسم و ​​عقلانیت لیزاری مدرنیته را به عنوان محصولی انحصارا مردانه به چالش می کشد.

علاوه بر این، این پروژه ها سوالاتی را در مورد چگونگی توصیف فمینیسم یا تفکر فمینیستی ایجاد می کنند. غالباً، آن دسته از ما که منتقد و مورخ فمینیست هستیم، موقعیت تاریخی زنان را بر اساس معیارهای امروز ارزیابی می کنیم، چه از نظر اقتصاد فردی و حقوق سیاسی یا از دیدگاه پساساختارگرایی که بر سیال بودن جنسیت و هویت تأکید دارد. با این حال، اگر تلاش برای رهایی زنان به عنوان یک پدیده تاریخی در حال تکامل تلقی شود، مهم است که تلاش های "مصالحه شده" گذشته را بررسی کرده و آنها را از نظر زمینه اجتماعی و سیاسی خودشان ارزیابی کنیم.

تاریخ دان، کارن اوفن اصطلاح "فمینیسم پیوندی" را برای توصیف تلاش های پیشگام بسیاری از اصلاح طلبان اروپایی در اوایل قرن ۲۰ که سعی در بهبود وضعیت زنان و تأکید بر مشارکت های شاخص آنها در جامعه به جای اصرار بر حقوق فردی صرف نظر از جنسیت داشتند، مطرح کرده است. این فمینیست های خانواده گرا تصویر زن خانه دارِ فداکار و ایثار گرِ قرن نوزدهم را رد می کردند، اما از آنجا که آنها معتقد بودند تفاوت های بیولوژیکی و فرهنگی بین زن و مرد وجود دارد، باز هم زنان را به عنوان مسئول اولیه و اصلی خانه و فرزندان می دیدند. 

در فرانسه، تا قبل از انتشار "جنس دوم"  سیمون دوبوار در سال ۱۹۴۹، نه تنها تقسیم جنسیتی کار به ندرت ظالمانه تلقی می شد، بلکه بخشی از مکمل های لازم هر جنسیت بود. از دیدگاه زنان اصلاح طلب خانگی مانند پائولته برناژ و هنریت کاویناک و طراحانی مانند پریاند و لوکوربوزیه، فناوری مدرن و برنامه ریزی علمی می تواند زنان را از شر کار پر زحمت خانگی رهایی بخشد و این امکان را برای آنها فراهم می کند تا از زمان خود به روشهای بسیار اقناع کننده تری به عنوان مادر و همسر، در پیگیری حرفه و یا لذت بردن از اوقات فراغت، استفاده کنند. مطمئناً بیشتر بازدیدکنندگان از d'Automne که آشپزخانه پریاند را می دیدند تصور می کردند که یک زن در آن کار خواهد کرد، اما اظهارات منتقدان معاصر روشن می کند که بسیاری نیز تصور می کردند که این زن یک زنِ مدرن است و یک هویت جدید را برای خودش و جامعه پیش می برد.

من مایلم ببینم که تاریخچه معماری مدرن این پارادوکس آشکار را کشف می کند و به ما امکان می دهد تا تلاش های متفاوت از تلاش خود را به عنوان بخشی از تاریخ غنی و متنوع معطوف به بهبودی وضعیت زنان لحاظ کنیم. این به معنای فراتر رفتن از مطالبه کاهش تبعیض جنسیتی، قربانی کردن و قضاوت های ساده انگارانه درباره خوب و بد است تا بتوان کامل تر شد و دیدگاه پیچیده تری از مدرنیسم را درک کرد؛ دیدگاهی که شامل هر دو بعد کاهنده و مترقی آن است.



حامی اتووود
نظـــــــر اعضــــــــا
هنوز نظری برای این خبر ثبت نشده است.

ثبــــــــت نظـــــــر

  
جهت ارسال نظر باید وارد سیستم شوید. / عضو جدید
ایـمـــیـل :  
رمز عبـور :  

درباره معماران معاصر ایران :
این گروه در سال 1386 با هدف ایجاد پل ارتباطی بین معماران ایرانی معاصر گرد هم آمد.با شروع کار این وب سایت معماران متقاضی در محیطی ساده وکارآمد به تبادل پروژه ها ومقــــالات خود خواهند پرداخت ودر فضای فروم به بحث وگفتگو می پردازند.
خانه | ورود | ثبت نام | درباره ما | تماس با ما | قوانین سایت | راهنما | تبلیغات
© کلیه حقوق این وب سایت متعلق به گروه معماران معاصر می باشد.
Developed by Tryon Software Group