معماران معاصر ایران, اتووود - بزرگترین سایت معماری
ثبت نام عضو جدید ایمیل آدرس: رمز عبور : رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید خانه |  ثبت نام |  تماس با ما |  درباره ما |  قوانین سایت |  راهنما |  تبلیغات




موضوعـات مــعـماری
معماری و دیگر حوزه های فکر   - 1706
20 بنا که هرگز ساخته نشد   - 17
منظر شهری   - 1591
پداگوژی انتقادی   - 17
طراحي داخلي   - 1166
کارگاهْ مسابقه قوام الدین شیرازی   - 16
نظریه معماری   - 1131
شهرهای در حرکت   - 15
سازه های شهری   - 1080
مسابقه مرکز اجتماعی شهر صدرا   - 15
تکنولوژی ساخت   - 1072
معماری بایومورفیک   - 15
معماری حوزه عمومی   - 1062
سینما ـ طراحی صحنه ـ معماری   - 15
مرزهای معماری   - 1047
رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت   - 15
نگاه نو به سكونت   - 915
اینستالیشن های شهری   - 14
المان شهری   - 868
ویلا ساوا ـ لوکوربوزیه   - 14
نظریه شهری   - 835
معماری و غذا   - 13
معماری و سیاست   - 802
فیلم پارازیت ساخته بونگْ جونْ هو   - 13
معماری مدرن   - 776
معماری و دشت   - 12
معماری پایدار   - 744
معماری خاورمیانه   - 11
کلان سازه   - 731
ده کتاب که هر معمار باید بخواند   - 11
روح مکان   - 670
معماری خوانی   - 10
آینده گرایی   - 660
ده پروژه کمتر شناخته شده لوکوربوزیه متقدم   - 10
معماری منظر   - 628
کنگو کوما ـ استادیوم ملی توکیو   - 10
برنامه ریزی شهری و منطقه ایی   - 624
کلیسای رونشان ـ لوکوربوزیه   - 10
آرمان شهرگرایی   - 587
بی ینال ونیز   - 10
طراحی صنعتی   - 575
درس گفتارهای اتووود   - 10
معماری تندیس گون   - 570
معماری و انسان شناسی   - 10
توسعه پایدار   - 566
فمینیسم   - 9
معماری شمایل گون   - 556
معماری و فضای زیرساخت های نرم   - 9
منتقدان معماری   - 556
اتوره سوتساس به روایت آلیس راستورن   - 9
نوسازی و بهسازی بافت های شهری   - 545
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه دوم   - 9
معماریِ توسعه   - 517
ده زن برتر تاریخ معماری مدرن   - 9
باز زنده سازی   - 494
لیوینگ آرکیتکچر   - 9
هنر مدرنیستی   - 437
معماری تخت جمشید   - 8
معماری یادمانی   - 390
معماری بلوک شرق ـ جهان در حال محو شدن   - 8
طراحی نئولیبرال   - 387
شارلوت پریاند به روایت آلیس راستورن   - 8
معماری سبز   - 385
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه اول   - 8
تغییرات اقلیمی   - 371
تز 1400   - 8
معماری ارزان   - 363
معماری آمریکای جنوبی   - 8
تراشه های کانسپچوال   - 359
معماری و جنگ   - 7
معماری پست مدرن   - 352
طراحی و ضایعات به روای آلیس راستورن   - 7
معماری محدود   - 333
ردلف شیندلر به روایت الیس راستورن   - 7
بنای محدود   - 323
گونتا اشتلزل به روایت آلیس راستورن   - 7
گرمایش زمین   - 317
مینت د سیلوا به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری محلی   - 308
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئله‌ی طراحی به روایت آلیس راستورن   - 7
اتووود کلاسیک   - 304
ریچارد نویترا به روایت آلیس راستورن   - 7
محوطه سازی   - 295
طراحی در زمانه بحران به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری تجربی   - 285
کارلو اسکارپا به روایت آلیس راستورن   - 7
بدنه سازی شهری   - 277
عبور از مرحله جنینی   - 7
کتابخانه ی اتووود   - 276
معماری مصر   - 7
اقتصادِ فضا   - 274
منبع شناسی اتووود   - 7
معماری انتقادی   - 272
پاویون ایران ـ بی ینال ونیز 2016   - 7
معماری ـ سینما   - 268
رقابت مجتمع چندعملکردی شهید کاظمی قم   - 7
زنان و معماری   - 250
آلوار و آینو آلتو به روایت آلیس راستورن   - 7
فضای منفی   - 247
هشت کوتاه نوشته در مورد پوپولیسم   - 7
عکاسی   - 241
طراحی و پناهجویان   - 7
مسکن حومه شهری   - 237
آیلین گری به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری های تک   - 235
باوهاوس به روایت آلیس راستورن   - 7
هنر انتزاعی   - 229
لوسی رای به روایت آلیس راستورن   - 7
گرافیک   - 215
مارسل بروئر به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن عمومی   - 209
چارلز رنه مکینتاش به روایت آلیس راستورن   - 7
طراحی مبلمان   - 208
باکمینستر فولر به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و فاجعه   - 199
طراحی در بازی و تاج و تخت به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری فضای داخلی   - 185
سائول باس به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و رسانه   - 180
میس ون در روهه به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن روستایی   - 178
معماری و عکاسی به روایت آلیس راستورن   - 7
پروژه های دانشجویی از سراسر جهان   - 178
طراحی روی بام به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری ژاپن   - 174
صد و بیست و یک تعریف معماری   - 6
معماری ایران   - 169
پنج پروژه لوکوربوزیه متاخر که هیچگاه ساخته نشدند   - 6
ترسیمات معماری   - 166
فرایند تکامل معماری مدرن هند   - 6
هنر گفت و گو   - 165
مسابقه ویلا 1400   - 6
بلندمرتبه ها   - 138
ورنر پنتون به روایت آلیس رستورن   - 6
اتووود ـ ایران معاصر   - 123
ده پرسش از دو معمار   - 6
معماری کوچک مقیاس   - 106
جنتریفیکیشن   - 6
ویرانه ها   - 104
معماری استرالیا   - 5
مدرنیته؛ از نو   - 98
زنان، آشپزخانه، مقاومت   - 5
معماری چین   - 97
گزارش فرانسویِ وس اندرسون   - 5
معماری آسیا   - 93
تناقض هاوپیچیدگی ها:تئوریهای پیچیدگیِ ونتوری وجیکوبز   - 5
معماری اروپا   - 91
اکنی استودیو   - 5
معماری مذهبی   - 90
کتاب هایی در باب یوتوپیا   - 5
معماری فاشیستی   - 89
رادایکالیسم ایتالیایی در سیزده روایت   - 5
معماران و چالش انتخاب معماری   - 87
شهرسازی کوچک مقیاس   - 5
معماری جنگلی   - 84
چهار یادداشت برای علی اکبر صارمی   - 4
اکسپو   - 83
اتومبیل در چهار روایت کوتاه از بری ریچاردز   - 4
ویروس کرونا و معماری   - 80
بلوپرینت   - 4
فیلوکیتکت   - 79
اتووودْ آبزرور   - 4
معماری و هنر انقلابی   - 79
شهر ژنریک و نامکان ها   - 4
گفت و گو با مرگ   - 79
اکسپوی دبی. 2020   - 4
معماری پراجکتیو   - 78
چالش های اخلاقی ریاضت ورزی در معماری به روایت پیر ویتوریو آئورلی   - 4
جهان علمیْ تخیلی   - 74
چگونه یوتوپیا در روسیه انقلابی مدفون شد   - 4
معماری هند   - 70
فرایند خلاقیت چهار پیشگام معماری مدرن   - 4
معماری دیجیتال   - 68
همه ما سایبورگ هستیم   - 4
پالپ نیوز ِ اتووود   - 68
فرهنگ کمپ به روایت سوزان سانتاگ   - 4
بحران آب   - 65
اختلال های تشخیصی معماران مدرن   - 4
مدارس معماری   - 65
معمای حبابی   - 4
معماری و نقاشی   - 61
معماری پساصنعتی   - 4
پداگوژی   - 60
معماری آفریقا   - 3
زاغه نشینی   - 57
اتووودْ باکسْ آفیس   - 3
معماری و روانشناسی   - 57
مدرنیسم هیپی   - 3
طراحی مُد   - 56
معماری مدارس   - 3
معماری کانستراکتیویستی   - 54
داریوش شایگان و هنر ایرانی   - 3
معماری و هوش مصنوعی   - 53
بازپس گیری حریم خصوصی مان به روایت آنا وینر   - 3
معماری و رنگ   - 53
ژان بودریار؛ شفافیت، ابتذال و آلودگی رابطه   - 3
معماری و ادبیات   - 52
فیلم پدر ساخته ی فلوریان زلر   - 3
آنتروپوسین   - 52
شش پروژه شاخص معماری پست مدرن   - 3
معماری بیابانی   - 50
اندیشیدن از مجرای پاسخ های کووید 19 با فوکو   - 3
معماری و آب   - 50
باشگاه مشت زنی   - 3
معماری اوایل قرن بیستم روسیه   - 47
رقابت آسمانخراش ایوُلو 2016   - 3
هنر روسیه   - 45
آینده کجاست؟ روایتی از رولینگ استون   - 3
طراحی در وضعیت پندمیک به روایت آلیس راستورن   - 45
لویی کان به روایت آلیس راستورن   - 2
باهاوس   - 44
اسمیتسن‌ ـ رابین هود گاردنز   - 2
جنبش متابولیسم   - 44
کودتایی که در مورد ان صحبت نمی کنیم   - 2
معماری و گیم   - 40
تعییرات زیست محیطی ـ انقلاب یا انهدام   - 2
معماری و سلامت   - 37
یوتوپیاهای سیاره ای . نیکیتا داوان با آنجلا دیویس و گایاتری اسپیواک   - 2
درگذشت زاها حدید   - 35
جودیت باتلر مارا به تغییر شکل خشم مان فرا می خواند؛ گفت و گویی با ماشا گِسِن   - 2
معمارْستاره ها به روايت اتووود   - 34
برج سیگرام چگونه جهانی شد؟   - 2
طراحی پارامتریک   - 34
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری   - 2
اکسپو شانگهای 2010   - 33
فیس بوک، گوگل و عصر تاریک سرمایه داری نظارتی   - 2
معماری آمریکا   - 33
شهرهای پیشاصنعتی   - 2
معماری مجازی   - 31
رابرت نوزیک، یوتوپیا و دولت حداقلی   - 2
اکسپو میلان 2015   - 28
فیلم های اتووود   - 2
پاویون های سرپنتین   - 28
سایبرفمینیسم   - 2
معماری پس از یازدهم سپتامبر   - 25
معماری و کودک   - 2
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی   - 24
سایبورگ   - 2
معماری و کوه   - 23
سایبرنتیک   - 1
طراحی جزییات   - 23
نمایش های مد پرادا   - 1
معماری و آسمان   - 21
ان اف تی   - 1
جشن نامه اتووود   - 21
متاورس   - 1
زاها حدید از نگاه معماران ایرانی   - 21
فیلمْگفتارهای معماری و پداگوژی معماری   - 1
زنانِ معمارِ ایرانی و سقف شیشه ای در نوزده روایت   - 20
تابْ آوری دفاتر نوپای معماری   - 1
معماری ـ موسیقی   - 19
پیتر آیزنمن و خانه شماره یک به روایت روبرت سومول   - 1
شانزده کتاب برای ورود به جهان اِی آی و عصر آنتروپوسین   - 19
ده پرسش از هشت معمار   - 1
سینما به ترتیب الفبا به روایت هاوارد سوبر   - 18
چهل نکته در باب هایدگرْخوانی   - 1
فرهنگ نفت   - 18
شهرْخوانی با اتووود   - 1
پردیس ویترا   - 18

طــراحــــــــــــــان
آر ای ایکس   - 3
زیگموند فروید   - 19
آراتا ایسوزاکی   - 16
ژان بودریار   - 11
آرشیگرام   - 8
ژان نوول   - 22
آرکی زوم   - 6
ژاک دریدا   - 19
آلبرت پوپ   - 4
ژاک لوگوف   - 4
آلدو روسی   - 15
ژیل دلوز   - 34
آلفرد هیچکاک   - 5
سائول باس   - 7
آلوار آلتو   - 19
ساسکیا ساسن   - 9
آلوارو سیزا   - 9
سالوادور دالی   - 2
آن تینگ   - 4
سانا   - 5
آنتونی گائودی   - 28
سانتیاگو کالاتراوا   - 14
آنتونی وایدلر   - 5
سدریک پرایس   - 3
آنتونیو نگری   - 6
سو فوجیموتو   - 18
آنسامبل استودیو   - 2
سوپراستودیو   - 9
آنیش کاپور   - 8
سورِ فِهْن   - 6
آی وِی وِی   - 34
سوزان سانتاگ   - 10
آی/ تری   - 2
شاشونا زوبوف   - 4
اُ ام اِی   - 59
شیبیک و کریستوف   - 2
اتوره سوتساس   - 8
شیگرو بان   - 34
ادریان لابوت هرناندز   - 5
عبدالعزیز فرمانفرمایان   - 4
ادوارد برتینسکی   - 1
فدریکو بابینا   - 30
ادوارد سعید   - 17
فرانک گهری   - 50
ادوارد سوجا   - 10
فرانک لوید رایت   - 45
ادواردو سوتو دی مُرِ   - 18
فرای اوتو   - 10
ادولف لوس   - 9
فردا کولاتان   - 2
ارو سارینن   - 30
فردریک جیمسون   - 4
اریک اوون موس   - 14
فرشید موسوی   - 3
اریک هابسبام   - 2
فمیهیکو ماکی   - 4
استن آلن   - 4
فیلیپ جنسن   - 7
استیون هال   - 32
گابریل کوکو شنل   - 2
اسلاوی ژیژک   - 18
گایاتری چاکراوارتی اسپیواک   - 7
اسنوهتا   - 7
گرگ لین   - 7
اسوالد متیوز اونگرز   - 7
گونتا اشتلزل   - 1
اسوتلانا بویم   - 5
لئوپلد بانچینی   - 2
اسکار نیمایر   - 38
لئون کریر   - 2
اف او اِی   - 9
لبس وودز   - 26
ال لیسیتسکی   - 5
لوئیس باراگان   - 2
الیس راستورن   - 112
لوئیس مامفورد   - 1
اِم اِی دی   - 25
لودویگ لئو   - 3
ام وی آر دی وی   - 74
لودویگ میس ون دروهه   - 29
اماندا لِــوِت   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 4
اورهان پاموک   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 1
اویلر وو   - 9
لوسی رای   - 15
ایلین گری   - 9
لویی کان   - 39
ایوان لئونیدوف   - 4
لوییجی مورتی   - 1
بئاتریس کُلُمینا   - 10
لوییس بورژوا   - 8
بال کریشنادوشی   - 4
لُکُربُزیه   - 153
باک مینستر فولر   - 13
لیام یانگ   - 4
برنارد چومی   - 36
لینا بو باردی   - 4
برنارد خوری   - 2
مارتین هایدگر   - 32
برنو زوی   - 7
مارسل بروئر   - 7
بنیامین برتون   - 8
مارشال برمن   - 16
بوگرتمن   - 1
مانفردو تافوری   - 16
بی یارکه اینگلس   - 69
مانوئل کاستلز   - 3
پائولو سولری   - 4
ماکسیمیلیانو فوکسِس   - 10
پائولو فریره   - 2
مایکل سورکین   - 4
پاتریک شوماخر   - 3
مایکل گریوز   - 6
پال گلدبرگر   - 1
محمدرضا مقتدر   - 4
پرویز تناولی   - 2
مخزن فکر شهر   - 1
پری اندرسون   - 3
مـَــس استودیو   - 3
پل ویریلیو   - 28
معماران آر سی آر   - 5
پیتر آیزنمن   - 59
معماران مورفسس   - 16
پیتر برنس   - 5
موریس مرلوپنتی   - 2
پیتر زُمتُر   - 69
موشه سفدی   - 12
پیتر کوک   - 10
میشل سر   - 3
پیر بوردیو   - 5
میشل فوکو   - 59
پییر ویتوریو آئورلی   - 14
نائومی کلاین   - 5
تئودور آدورنو   - 7
نورمن فاستر   - 36
تادو اندو   - 13
نیکلای مارکوف   - 1
تام مین   - 13
هانا آرنت   - 10
تام ویسکامب   - 10
هانری لفور   - 24
تاکامیتسو آزوما   - 3
هانی رشید   - 5
توماس پیکتی   - 5
هرزوگ دی مورن   - 31
توماس هیترویک   - 31
هرنان دیاز آلنسو   - 18
تیتوس بورکهارت   - 2
هنری ژیرو   - 3
تیموتی مورتُن   - 2
هنریک وایدولد   - 1
تیو ایتو   - 25
هنس هولین   - 5
جاشوا پرینس ـ رامس   - 2
هوشنگ سیحون   - 14
جان برجر   - 2
هومی بابا   - 2
جان هیداک   - 7
واسیلی کاندینسکی   - 2
جف منن   - 2
والتر بنیامین   - 30
جفری کیپنس   - 3
والتر گروپیوس   - 18
جورجو آگامبن   - 8
ورنر پنتون   - 5
جوزپه ترانی   - 2
ولادیمیر تاتلین   - 13
جولیا کریستوا   - 2
ولف پریکس   - 1
جونیا ایشیگامی   - 7
ونگ شو   - 8
جیمز استرلینگ   - 1
ویتو آکنچی   - 12
جین جیکوبز   - 2
ویوین وست وود   - 6
چارلز جنکس   - 7
ک. مایکل هیز   - 2
چارلز رنه مکینتاش   - 7
کارلو اسکارپا   - 13
چارلز کوریا   - 15
کازو شینوهارا   - 2
چاینا میه ویل   - 4
کازیو سجیما   - 2
حسن فتحی   - 6
کالین روو   - 1
حسین امانت   - 3
کامران دیبا   - 13
خورخه لوئیس بورخس   - 2
کامرون سینکلر   - 11
داریوش آشوری   - 1
کریستفر الکساندر   - 2
داریوش شایگان   - 13
کریستین نوربرگ ـ شولتز   - 15
دانیل لیبسکیند   - 24
کریم رشید   - 5
دنیس اسکات براون   - 10
کلر استرلینگ   - 2
دورته مندروپ   - 3
کلود پَره   - 3
دیلرـ اِسکـُـفیدیو+رِنفرو   - 23
کنت فرمپتن   - 14
دیوید رُی   - 2
کنزو تانگه   - 10
دیوید گیسن   - 2
کنستانتین ملنیکف   - 3
دیوید هاروی   - 25
کنگو کوما   - 47
رابرت نوزیک   - 2
کوپ هیمِلبِلا   - 23
رابرت ونتوری   - 31
کورنلیوس کاستوریادیس   - 3
رُدولف شیندلر   - 7
کوین لینچ   - 7
رضا دانشمیر   - 5
کیانوری کیکوتاکه   - 1
رم کولهاس   - 119
کیتیو آرتم لئونیدویچ   - 1
رنزو پیانو   - 34
کیشو کـُـروکاوا   - 8
ریچارد مِیر   - 8
یان گِل   - 9
ریچارد نویترا   - 7
یو ان استودیو   - 32
ریموند آبراهام   - 1
یورگن هابرماس   - 15
رینر بنهام   - 2
یورن اوتزن   - 1
رینهولد مارتین   - 5
یونا فریدمن   - 5
ریکاردو بوفیل   - 7
یوهانی پالاسما   - 12
زاها حدید   - 196

کـاربـــــــری هـا
مسکونی   -877
گالری   -95
زیرساخت های شهری   -477
هتل   -84
فرهنگی   -383
ورزشی   -68
پاویون   -303
حمل و نقل عمومی   -39
موزه   -273
بیمارستان و داروخانه و کلینیک   -38
اداری ـ خدماتی   -255
ویلا   -27
تفریحی   -192
مجموعه های مسکونی   -8
مسکونی ـ تجاری   -173
زاغه نشینی   -6
اموزشی   -158
سرویس بهداشتی عمومی   -5
صنعتی   -114
عناصر یادمانی شهری   -5
معماری مذهبی   -108
تجاری   -3
حامی اتووود
مقـــــــــــالات
    دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    پهنه ی معلق تهران؛ شاه عبدالعظیم یا شهر ری
        علی رنجی پور
    دیوید هاروی و شهرســــــــــــــــــــــــــــــــــازی آلترناتیو
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    هنر گفت و گو ـ جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
چنـــــد پــــروژه
مجموعه مسکونی شاه پریان
طراح : علیرضا امتیاز "مدیر اتووود"
منزل شخصی دکتر دلیر - خیابان ولیعصر کوچه 8
طراح : محمود امیدبخش
مجموعه ي تجاري و پاركينگ طبقاتي شقايق
طراح : امين حشمتی
خانه شعر ، پايان نامه معماري كارشناسي ارشد
طراح : م معيت
گذرگاه همیابی
طراح : محمود امیدبخش
کاریــــــــــــابی
   کاریابی
   لیست درخواست ها ی قبلی شما
   لیست کاندیدها به تفکیک استان
   لیست فرصت های کاری به تفکیک استان
وبـــــلـاگ هـــــا
آرشیتکت نمونه
مدیر : مسعود زمانیها
معماری به مثابه ساخت-سجاد نازی
مدیر : سجاد نازی
فتوت نامه معماران
مدیر : اخوان الصفا
مجله معماری Architecture Foolad City
مدیر : مسعود پریوز
معــــرفی کتــــــاب
رهیافت پدیدارشناسی در اندیشه پیتر زومتور
نویسنده :  .
انتشارات : علم معمار

حامی اتووود
 رسانه ی تخصصی معماری و شهرسازی میم زون
بابل نو به مثابه تخیل رادیکال از آینده گرایی ـ مکنزی وارک
اتووود سرویس خبر:   سروش خانی
1399/11/02
مـنـــــــبـع : https://www.versobooks.com/blogs/1879-new-babylon
تعداد بازدید : 1221

شاید اگر یک نکته قابل توجه در راستای تخیلی رادیکال از یک آینده، برای این سیاره وجود داشت، آن؛ "بابل نوکنستانت نیوِنهویس بوده است. کنستانت یکی از اعضای اصلی جنبش بین المللی موقعیت گرا (SI)  در گام های نخستین آن بود. او قبل از آنکه در سال ۱۹۷۴ از جنبش کناره گیری کند؛ ایدهء بابل نو را مطرح کرد و سالها به کار بر روی آن ادامه داد. این ایده بسیاری از ایده های کلیدی موقعیت گرا در مورد ساخت موقعیت هایی برای بازی مفرح را در بر می گیرد، لیکن؛ اینجا، در مقیاس زیربنایی، در جهت یوتوپیای سیاره ایِ اختصاص یافته برای یک بازی کوچ گرانه (متحرک) تصور می شود. در این متن چند ارجاع از کتابم با نام "ساحل تحت لوای خیابان" را در مورد این اثر شگفت انگیز؛ ارائه می دهم.


بابل نو

کنستانت آینده ای را توسط پلکسی گلاس های آف کات و پره های دوچرخه ساخت. بعد ها او گفت که مدل های شگفت انگیزش از بابل نو، تقریباً به همان طریق ماسک های آفریقایی در زمان سورئالیسم، به مثابه اشکالی جالب و سرگرم کننده، لیکن فاقد مفهومی جادویی؛ درک شدند. آنچه در مورد بابل نو نادیده انگاشته شده، اشتیاق آن نسبت به جهان فانی ست، تمایل به تصرف خود جهان به مثابه هدف مورد نظر، یافتن فرمی برای کل زندگی.

کنستانت عکس هایی از بابل نو و یک فیلم داشت. او روزنامه ای برای آن تهیه کرد و سخنرانی های معروف خود را ارائه داد. همه اینها می توانند چشم اندازی باشند از آنچه که در اینجا و اکنون ممکن است قابل تصور باشند، اما زنجیره ای از روابط منسوخِ تولید؛ موانعی ایجاد کردند. این پروژه، یک یوتوپیا نبود. "ترجیح می دهم آنرا یک پروژه واقع بینانه بنامم، زیرا از شرایط فعلی که ارتباط خود را با واقعیت از دست داده؛ فاصله می گیرد، و بر اساس آنچه از نظر تکنیکی امکان پذیر، از دیدگاه انسانی، مطلوب؛ و از دیدگاه اجتماعی، اجتناب ناپذیر بنظر می آید؛ بنا شده است." پرسشی که باقی می ماند این نیست که آیا بابل نو صرفاً یک رویا بوده، بلکه این است که آیا فرم ساخته شده؛ در واقع، یک تجربه ناخوشایند است؟

بجای تخریب دنیای قدیم برای ساخت شهر درخشان و باغ شهر در زمین های سرسبز؛ کانتیلورهای ثابت، فضاهای جدیدی را در فضای بالا قرار می دهند، و شهر و حومه دست نخورده باقی می مانند. کارخانه های خودکار، زیرزمین هستند؛ و لایه ی سطح به حمل و نقل اختصاص داده شده، در حالی که بالاتر از آن؛ چشم انداز جدیدی برای بازی و سرگرمی بسط یافته است: یک روبنا ی وسیع متشکل از بخش های متصل به یکدیگر، که در آن همه چیز قابل انعطاف اند و بر اساس ذائقه، قابل تغییر. بابل نو؛ در قامتی عمودی به مثابه یک تعالی، دیاگرام مارکس از پایه (زیر بنا) و رو بنا را دقیقاً خلق می نماید. بخشهای هوایی آن به معنای واقعی کلمه روبنایی اند که توسط زیربنا هایی زیر زمینی، جاییکه بازتولید ماشینی؛ کمیابی را مرتفع کرده و کل وقت را از نیازمندی و ضرورت می رهاند، امکان پذیر شده اند. این تصویری است از آنچه كنستانت تجسم کرده که توسط توسعه نیروهای تولیدی امكان پذیر شده است، اما زنجیره ای از روابط تولید موجود مانع از بوجود آمدن آن می شوند.

بابل نو توأمان به گسترش منابع مادی و جمعیت پاسخ می دهد. مانند یک خانواده حومه ای که وقتی فرزند دوم به دنیا می آید اشکوب جدیدی اضافه می کند، کنستانت یک عرشه دوم می سازد -برای کل کره زمین. وی بجای ایجاد وضعیت پراکنده رویی در حومه شهر در هر منطقه، بخش های زیادی از جهان قدیم را دست نخورده باقی می گذارد - از جمله، فضاهای کلاسیک یله گردی –اشاره به نظریه یله گی دِبور Theory of the Dérive - در قلب شهرهای قدیمی مانند پاریس و آمستردام. برای نمونه -لس هالس- بازار مرکزی غذای تازه پاریس باقی می ماند. جهان نویی نه بصورت افقی بلکه عمودی که بسط می یابد. یک "پوست نو" که زمین را می پوشاند و فضای زندگی آن را چندین برابر می سازد.  مهمترین نکته در بابل نو این نیست که کنستانت فکر می کند این سیاره پایه به اندازه کافی محکمی است که می توان چنین الحاقیه جسورانه ای را بر روی آن بنا کرد.

مانند بسیاری دیگردر آن زمان، کنستانت تحت تأثیر نظریه های سایبرنتیک نوربرت وینر (1964-1944)، به ویژه تصور او از انقلاب صنعتی دوم قرار گرفته بود. فردریش انگلس با پرسه زنی در خیابان های لندن و منچستر، به طرز تكان‌دهنده‌اي، فقر و فلاکت انسانی ناشی از اولین تبعات این انقلاب را ثبت کرد. این امر منجر به سردرگمی هنرمندان مدرن شد، که احساس می کردند مجبورند یا صنعت را رد کنند یا آنرا بپذیرند. دیدگاه های متناوب یوتوپیایی ویلیام موریس و ادوارد بلامی نمایانگر این دو گزینه به ظاهر متناقض بوده اند. همانطور که هانری لوفور، ممکن است بگوید؛ آنها منابع دگراندیشی خیالین در برابر ظهور سرمایه داری را مورد تردید قرار دادند و به ترتیب از دیدگاه های آن در جهت نظم کیهان شناسي و انسان شناسي بهره گرفتند،، اما این موضوع در زمان ظهور انقلاب صنعتی بحث برانگیز شده بود. اولین انقلاب صنعتی جای خود را به انقلاب دوم داده بود، انقلابی در راستای استفاده از اطلاعات به مثابه ابزاری برای کنترل.

سایبرنتیک ممکن است فقط ابزار تخفیف آسیب ناشی از اولین انقلاب صنعتی را فراهم کند، درحالیکه بر گسترش عظیم پتانسیل تولید خود ادامه می دهد. یا می تواند منجر به آنچه شود که وینر آن را "فاشیست ضد دولتی" -fascist ant-state -می خواند. کنستانت فرمول انگلس را می پذیرد که می گوید کمونیسم، دولت را به مدیریت امور تقلیل می دهد. سایبرنتیک به مثابه ابزار کنترل در لایه زیرین، به جهان امور اجرایی منتقل می شود. سایبرنتیک به مثابه ابزار آزادی، به مثابه توانایی اتصال به هر مکان و هر زمان، در لایه بالا وارد می شود. کنستانت؛ بحث در مورد تکنیک را به یک باره به دو سویه افراطی هدایت می کند: کنترل کامل و آزادی کامل. با تشدید گرایش های ابزاری کنترل سایبرنتیک، آزادی از ضرورت و نیازمندی در حوزه امر ممکن؛ آشکار می شود.

طرح چند لایه کنستانت بصورت کاملاً مشخص از معماری مدرن وام گرفته است. چارچوب فضایی معلق بر روی ستونها در هوا برحسب کار لوکوربوزیه ظاهر و بر حسب آثار یونا فریدمن به تصویری از فرم یوتوپیایی بدل می گردد. کنستانت مفهوم مورد نظر خود را تا حد زیادی بسط می دهد و  در دستان او  بدل به تصویری از جهانی بدل می گردد که در آن؛ زمان حرکت آزادانه بر فضای مالکیت خصوصی ارجحیت دارد. حصار کشی یک فضا از فضای دیگر تحت عنوان مالکیت خصوصی، در راستای "انسانیت زدایی از زمین" است که در برابر آن، بابل نو؛ پیش فرض "اجتماعی شدن سطح زمین" را مطرح می سازد. در جغرافیای تجربی کنستانت؛ او به جای خطوط مولد مرز، خطوط مولد ارتباط را پیشنهاد می دهد. بخشهای پهناور هوایی وی، به اندازه شهرهای کوچک، همانند چمن زارهای  بتون آرمه ای، به یکدیگر متصل شده و بر فراز قلمرو بسط می یابند.

مالکیت اموال متضمن تامین خانه ای -ساختمانی برای سکونت (house)- برای شخص است که خانه (home) –متضمن بار احساسی و تعلق داشتن به مکان- باشد، به قیمت بی خانمان بودن (homeless) در جهان. صرفنظر از مالکیت، صرفنظر از جداشدگی و صرفا احساس پرتاب شدن به سمت جهانی مرتبط با آن سبک زندگی. موجود بشرمی تواند سفرپرستی خود –میل به نوعی سرگردانی- را بواسطه ی خانه ای (home) درون جهانی شبیه به خانه (house)، تخلیه کند. کنستانت فکر می کرد که مدرنیته در حال بازگشت به موجودیت کوچ گری است. بابل نو نوعی زیست کوچ گرانه کاملاً تحقق یافته است. نوعی معماری مبتنی بر استمرار و بقاء، آستانه ها، مکان سازی مشترک و شفاف. از ثبات و یکنواختی مالکیت؛ رها شده، فضا دوباره می تواند واجد کیفیات شود. یک سفر کوتاه در بابل نو می بایست تنوع بیشتری نسبت به طولانی ترین سفرها درون شهر متمرکز "جامعه نمایش" داشته باشد. "زندگی، سفری  بی انتهاست در جهانی که چنان بسرعت تغییر می کند،  گویی که همواره جهانی دیگر بنظر خواهد رسید."  اهالی بابل نو می توانستند بر فراز سراسر جهانی که در جریان است؛ سفر کنند. "بابل نو به هیچ کجا ختم نمی شود. (زمین گرد است)."

در زیر زمین، کارخانه های اتوماتیک؛ در سراسر سطح، بزرگراه های بی انتها؛ و بالاتر -یک شبکه جهانی از روبنا ها، که بازی در آنجا محقق می گردد. بدون مرز، بدون تمرکز یافتگی، بدون دولت، بصورت مارپیچی و منشعب روی نقشه قرار دارد. بابل نو "با توجه به دربرگیرندگی امر فردی و امر جمعی از لحاظ مسافت، و  دایم التغییری سازمان یافته است: شبکه ای از واحدهایی به یکدیگر متصل شده و از این رو زنجیره های تشکیل داده که می توانند توسعه، و از هر جهت بسط یابند." و بالاتر از آن، کمینه بصورت مجازی، در هوا، شبکه دیگری از ارتباطات تشکیل شده است. او به برخی نکات راجع به اینکه اینترنت چگونه به وجود می آید اشاره کرد. "جهان متغیر هر بخش امکاناتی را (یک شبکه انتقال دهنده و گیرنده) می طلبد که هم غیرمتمرکز و هم همگانی باشند. با توجه به مشارکت تعداد زیادی از مردم در انتقال و دریافت تصاویر و صداها، ارتباطات از راه دور کامل به یک عامل مهم در رفتارهای بازیگوشانه اجتماعی بدل می شوند." جالب اینجاست که آرایش عمودی کنستانت نیز با علامت دهی سایبرنتیک در زیر بنا؛ و بازی نمادین در روبنا، مطابق با زمینه کلی معنایی دوستش هانری لوفور است.

از طریق یک شبکه غیرمتمرکز ارتباطی، گونه ای متحرک از موجودات بازیگوش؛ فعالیت های سرخوشانه خود را هماهنگ می کند، زیستگاه خود را طراحی و باز طراحی می نمایند و فرمی از زندگی  را خلق می سازند که در آن "غنای هر لحظه؛ حافظه را که به طور معمول، تخیل خلاق را فلج می کند؛ محو می گرداند." کنستانت، جغرافیایی را برای جهانی فراتر از نمایش می آزماید، جایی که یله گردی و "مسیر گردانی" - Détournement -، پرکتیس هایی تعمیم یافته اند .فضای کالبدی و اطلاعاتی متعلق به همه  هستند و منابعی در راستای زیستی بدون وقت تلف شده. این جهانی ست که نه تنها برای هومو لودنس ها-"انسان بازیگوش"- بلکه توسط آنها ساخته شده است. تنها پرسش این است که آیا ما چنین موجوداتی هستیم یا می توانیم بدان بدل شویم. امکان دارد بابل نو نقد خیلی خوبی باشد در مورد محدودیت موجودات بشر؛ همانطور که بدان آگاهیم.

این معماری است که گی دبور و ایوان چتچگلوف هنگام پرسه زنی در خیابان های پاریس فقط آرزوی آن را داشتند: "هر مایل مربع از سطح بابل نو نشان دهنده  زمینه ای بی انتها از موقعیت های نوپدید و ناشناخته است، زیرا هیچ چیز، ثابت باقی نخواهد ماند و همه چیز دائما در حال تغییر است." از نظر کنستانت، جنبش بین المللی موقعیت گرا "حرکتی عملی ایجاد نکرد. موقعیت گرایان آمدند و رفتند و تنها دیدگاه مشترک شان تحقیر نسبت به پرکتیس هنری جاری بود." وی این جنبش را بدلیل تأمل در  پایان بخشی به فرهنگی که به مثابه کمیابی و مالکیت تصور شده بود، و پیگیری این احتمال برای نتیجه گیری از آن، قابل اعتبار می داند. "برخلاف سایر موقعیت گرایان، من بلافاصله متوجه شدم که نظریه شهرسازی واحد بنیاد (UU) عمدتاً مربوط به ساختارهای خُرد و یا فضای محیطی نیست. برعکس، اینها تا حد زیادی به ساختار کلان بستگی دارند... "کسانی که آینده را با اطلاعات ناکافی طراحی می کنند، نقشه گور های خود را ترسیم می نمایند."

آیا می توان عاملیت انسانی جمعی را به مثابه مولد امری بازیگوشانه، شادی بخش ، همگانی و حتی خوش منظر تصور کرد؟ "فرهنگ بابل نو نشات یافته از فعالیتهای منفرد و شرایط منحصر بفرد نیست، بلکه از فعالیت جهانی  کل جمعیت کره زمین ناشی می شود، هر انسانی در ارتباطی پویا با محیط پیرامون خود قرار می گیرد. بابل نو؛ اخلاق یله گردی را تا حد مجاز یعنی تاریخ جهان گسترش می بخشد. این در نهایت یک کار فلسفی است. "بابل نو یک پروژه برنامه ریزی شهری - town planning- نیست ، بلکه یک روش تفکر، تصور، نگاه کردن به چیزها و زندگی است." نمایش متلاشی شدن در فضای منفی است. فراوانی زیاد در واقع اتفاق افتاده، موجودات زنده فقط به جای اینکه خود را از کار خلاص کنند، تصمیم گرفتند کارهای بیشتری انجام دهند. "حضور رو به رشد انرژی انسانی مازاد منجر به این شد که خودش را احساس کند ."اما به جای حراجی هایی برای شادی و سرگرمی- حراجی های مراکز خرید. نمایشی از متلاشی شدنی که در واقع در  آن زندگی می کنیم، یوتوپیایی ترین جهان است، به دلیل اصرار سبعانه آن مبنی بر لغو امکان حتمی یوتوپیا در تمام دوران ها.

والتر بنیامین میان گرایش فاشیستی به زیبایی شناسانه کردن سیاست و پتانسیل انقلابی یک زیبایی شناسی سیاست زده تمایز قائل شده است. کنستانت فرمول مربوط به دوران گذشته تعهد هنر را بازیابی می کند. این انتخابی بین تکنولوژی سازی تکنو-فاشیستیِ زیبایی شناسی و امکان زیبایی شناسانه کردن تکنولوژی است. کنستانت از تکنولوژی، بت نمی سازد؛ به مثابه امکانی نجات بخش یا قفسی آهنین. در عوض؛ به مثابه مسئله ای برای اندیشیدن در مورد امکان تحول اجتماعی و تکنیکی به موازات یکدیگر بدان می پردازد.  ماهیت تکنولوژی؛  ابداً تکنیکی نیست. اما آیا می تواند بازیگوش باشد؟ آیا می تواند راهکاری باشد، نه برای ابزاری کردن طبیعت، بلکه برای ایجاد یک رابطه جدید با آن، به مثابه یک کلیت؟ مقیاس بلندپروازی های کنستانت، در مقیاس کل روش زیستن بود.  کسیکه ابژه های زیبا را به اندازه ماسک های آفریقایی غیر قابل خوانش بر جای می گذارد.


منبع: ورسو















حامی اتووود
نظـــــــر اعضــــــــا
هنوز نظری برای این خبر ثبت نشده است.

ثبــــــــت نظـــــــر

  
جهت ارسال نظر باید وارد سیستم شوید. / عضو جدید
ایـمـــیـل :  
رمز عبـور :  

پل شیشه ای از توماس هیترویک؛ گذر شفاف و روح پرومته
تراشه های کانسپچوال ـ یازدهم سپتامبر و زیبایی شناسیِ شَر به روایت هاینسْ استوک هاوزن و دِمین هِرست
توسعه ی فضاها بر اساس حوزه های عمومی مرتبط
برنده نخست مسابقه گورستان عمودی در مرکز شهر مکزیکوسیتی ـ هرمنوتیک مرگ؛ یک پرداخت رو زمینی
جامعه مهندسی بعد از فاجعه متروپل و سرنوشت شهرهای ما ـ ترانه یلدا
درباره معماران معاصر ایران :
این گروه در سال 1386 با هدف ایجاد پل ارتباطی بین معماران ایرانی معاصر گرد هم آمد.با شروع کار این وب سایت معماران متقاضی در محیطی ساده وکارآمد به تبادل پروژه ها ومقــــالات خود خواهند پرداخت ودر فضای فروم به بحث وگفتگو می پردازند.
خانه | ورود | ثبت نام | درباره ما | تماس با ما | قوانین سایت | راهنما | تبلیغات
© کلیه حقوق این وب سایت متعلق به گروه معماران معاصر می باشد.
Developed by Tryon Software Group