هنرِ دستْ بخشی جدایی ناپذیر از گفتمان معماری هستند. در اینجا لیستی از معماران معروف و آثار هنری آنها (فارغ از طرح های معماری) آورده شده است تا حس الهام و حیرت را به شما القا کند.

گایاتری سینگ مدیر گالری آرتْ پیلگرم می پرسد:

آیا می توانیم هنر را از معماری جدا کنیم؟ اگر این کار را بکنیم پس چه چیزی باقی می ماند؟ ساختمانهای بی روح؟

تقریباً همه قطعات مشهور معماری نتیجه طرح های سریع شماتیک هستند که مستقیماً از تخیل معمار بیرون می آیند. این طرح ها، نقاشی ها و مجسمه ها وسیله ای برای معماران در جهت کشف و بیان خود، در حرفه محدود شده توسط مشتری، محدودیت های بودجه ای و محدودیت های نظارتی، هستند.

در اینجا لیستی از معماران معروف و آثار هنری آنها آورده شده است.

۱. زاها حدید

معمار برنده جایزه پریتزکر از نقاشی به عنوان ابزاری برای بیان معماری استفاده کرد. انتزاعی که در نقاشی های او دیده می شود به ماهیت سیال و پویای آثار معماری وی تبدیل شده است. آثار هنری وی چشم انداز او را برای از بین بردن اعتقادات معماری معمول نشان می دهد. (تصاویر ۱ تا ۳)

۲. لوکوربوزیه

معمار سوئیسیْ فرانسوی و پیشگام معماری مدرنیستی، که همچنین در زمینه هنرهای تجسمی، نقاشی ها و مجسمه ها کاوش کرد و تعداد زیادی مبلمان را نیز طراحی کرد. در ابتدا شیفته کوبیسم شد و بعداً جنبش پیوریسم را دگرگون کرد. 

موضوعات اصلی نقاشی های او اشیا عادی و غیر زنده بودند و از هرگونه تزئینات به دور بودند. فرم های هندسی ساختارشکنانه که در آثار هنری وی دیده می شود، سبک معماری وی را نیز تحت تأثیر قرار داده است. (تصاویر ۴ تا ۷)

۳. فرانک گری

در آثار این معمار ساختار شکن، مرز نازک بین هنر و معماری از بین می رود. طرح های ساختمان های وی از کیفیت بداهت و بی واسطه گی برخوردار است. پویایی در خطوط آشفته و درهم پیچیده او، بی وزنی ساختارها را جبران می کند. علاوه بر طرح های معماری، نبوغ و خلاقیت وی را می توان در مجسمه ها، آثار فایبرگلاس رنگی و چاپ سنگی مشاهده کرد که برخی از آنها را به صورت جداگانه و برخی دیگر را با همکاری هنری با استودیوهای دیگر تولید کرده است. (تصاویر ۸ تا ۱۰)

۴. استیون هال

معمار از آبرنگ برای انتقال ایده های خود به کاغذ استفاده می کند. وی از سیالیت و انعطاف پذیری حرکات قلم مو به عنوان تفکرات هنری خود استفاده می کند و سپس به شکلی سه بعدی ظاهر می شود. در دنیایی که به سرعت از ابزارهای دیجیتال و تکنیک های شبیه سازی استقبال می کند، سبک سنتی و در عین حال منحصر به فرد هال، به معماران جوان یاد می دهد که با ساده ترین وسایل چقدر می توان کار کرد. (تصاویر ۱۱ تا ۱۳)

۵. سانتیاگو کالاتراوا

شهرت جهانی این معمار به طرح های سفید و صاف و بلند پروازانه او است. کارهای معمار شامل نقشه ها، نقاشی ها، مجسمه ها و کارهای سرامیکی است. کالاتراوا می گوید: "برای من، مهم است که با نقاشی، مجسمه سازی و همچنین با سرامیک کار کنم، نه به عنوان رشته ای مستقل، بلکه به عنوان منبعی بی وقفه برای معماری ام."

وی می افزاید: "مجسمه سازی من، بر کار من به عنوان یک معمار اولویت دارد. برای درک معماری من باید مجسمه من را بشناسید. نقطه عزیمت برخی از ساختمانها و پلهای من با جستجو در فعالیت من به عنوان یک هنرمند، به ویژه به عنوان یک مجسمه ساز، دیده می شود. " (تصاویر ۱۴ تا ۱۶)

۶. بال کریشنا دوشی

اولین برنده جایزه پریتزکر هند، با استفاده از نقاشی های گرافیکی، رابطه ملموس بین جهان ساخته شده را با تاریخ، فرهنگ و سنت های ناملموس آشکار می کند. نقاشی های او روایتی افسانه ای از هند واقعی را از دریچه رنگ های زنده و نقوش نمادین به ما ارائه می دهد. طبیعت پوریست نقاشی های وی، یادآور کار او با لوکوربوزیه است. (تصاویر ۱۷ تا ۱۹)

۷. لبیوس وودز

معمار، هنرمند، نظریه پرداز و مربی رویا پرداز، شهرتی فرا تر از معماری دارد. وی برای طرح های خود، که پیشنهادات طراحی نبودند، بلکه آزمایش هایی برای کاوش در سیاست معماری در یک جهان آرمان شهر بودند، معروف است. طرح های مفهومی او سوالاتی را درمورد نحوه زندگی انسانها در دنیای بحران زده آینده ایجاد می کند. (تصاویر ۲۰ تا ۲۳)

۸. ساتیش گوجرال

در آثار این معمار چند وجهی، نقاشی، مجسمه، نقاشی های دیواری، طرح های گرافیکی و نوشته هایی دیده می شود. آثار هنری این معمار مدرنیست تحت تأثیر تلاطم سالهای ابتدایی زندگی وی قرار داشت. او آزمونگری بود که در استفاده از سبک ها و مواد مختلف برای انتقال ایده های خود ابایی نداشت. دولت هند وی را به خاطر کارهایش که توانست این کشور را در زمینه هنرهای معاصر در سطح جهانی معرفی کند، مفتخر به "پادما ویبوشان" کرد. (تصاویر ۲۴ تا ۲۶)