این پروژه، طراحی یک ویلا در زمینی به مساحت 400 متر مربع واقع در استان مازندران، شهر رویان در شمال ایران می باشد.

 در مرحله مطالعه، ایده ی  “​​four square” مورد بررسی قرار گرفت. چالش اصلی در طراحی این ویلا، گسترش فضای باز در برنامه ی پروژه و چگونگی اتصال آن به فضای بسته بود. برای برجسته سازی فضای باز، فضای بیرونی به حیاط میانی و حیاط میانی به فضای عمومی پشت بام متصل شد. ارتباط معماری و هنر به عنوان الگو در طراحی این پروژه در نظر گرفته شد. تلاش بر این بوده است که دسترسی عمودی در این ویلا به یک مجسمه سکشنال بین پروژه ای تبدیل شود تا کاربر بتواند با پرسه زدن در آن سکشن قطری را تجربه کند. در ادامه، فعال سازی فضای جمعی روف گاردن اتفاق دیگری برای تقویت فضای باز در این ویلا بود که در این راستا جای فضای عمومی و خصوصی با یکدیگر عوض شده است. فضای خصوصی به سطح بالا و فضای عمومی به سطح پایین منتقل شد که مرز بین این دو فضا توسط یک حیاط میانی پررنگ شده است. شکل پروژه به صورت مکعبی به ابعاد 12.5*12.5*12.5 متر مکعب می باشد که مسیر دسترسی قطر پروژه را به صورت سه بعدی اشغال می کند. دسترسی به گونه ای است که قطر پروژه پلان و هر دو مقطع را شکاف می دهد.

در نهایت با شرایطی مواجه هستیم که علاوه بر کارکردهای کلی یک ویلا، به مسائل مختلف پروژه نیز پاسخ داده شده  است.