معماران معاصر ایران, اتووود - بزرگترین سایت معماری
ثبت نام عضو جدید ایمیل آدرس: رمز عبور : رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید خانه |  ثبت نام |  تماس با ما |  درباره ما |  قوانین سایت |  راهنما |  تبلیغات




موضوعـات مــعـماری
معماری و دیگر حوزه های فکر   - 1706
20 بنا که هرگز ساخته نشد   - 17
منظر شهری   - 1591
پداگوژی انتقادی   - 17
طراحي داخلي   - 1166
کارگاهْ مسابقه قوام الدین شیرازی   - 16
نظریه معماری   - 1131
شهرهای در حرکت   - 15
سازه های شهری   - 1080
مسابقه مرکز اجتماعی شهر صدرا   - 15
تکنولوژی ساخت   - 1072
معماری بایومورفیک   - 15
معماری حوزه عمومی   - 1062
سینما ـ طراحی صحنه ـ معماری   - 15
مرزهای معماری   - 1047
رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت   - 15
نگاه نو به سكونت   - 915
اینستالیشن های شهری   - 14
المان شهری   - 868
ویلا ساوا ـ لوکوربوزیه   - 14
نظریه شهری   - 835
معماری و غذا   - 13
معماری و سیاست   - 802
فیلم پارازیت ساخته بونگْ جونْ هو   - 13
معماری مدرن   - 776
معماری و دشت   - 12
معماری پایدار   - 744
معماری خاورمیانه   - 11
کلان سازه   - 731
ده کتاب که هر معمار باید بخواند   - 11
روح مکان   - 670
معماری خوانی   - 10
آینده گرایی   - 660
ده پروژه کمتر شناخته شده لوکوربوزیه متقدم   - 10
معماری منظر   - 628
کنگو کوما ـ استادیوم ملی توکیو   - 10
برنامه ریزی شهری و منطقه ایی   - 624
کلیسای رونشان ـ لوکوربوزیه   - 10
آرمان شهرگرایی   - 587
بی ینال ونیز   - 10
طراحی صنعتی   - 575
درس گفتارهای اتووود   - 10
معماری تندیس گون   - 570
معماری و انسان شناسی   - 10
توسعه پایدار   - 566
فمینیسم   - 9
معماری شمایل گون   - 556
معماری و فضای زیرساخت های نرم   - 9
منتقدان معماری   - 556
اتوره سوتساس به روایت آلیس راستورن   - 9
نوسازی و بهسازی بافت های شهری   - 545
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه دوم   - 9
معماریِ توسعه   - 517
ده زن برتر تاریخ معماری مدرن   - 9
باز زنده سازی   - 494
لیوینگ آرکیتکچر   - 9
هنر مدرنیستی   - 437
معماری تخت جمشید   - 8
معماری یادمانی   - 390
معماری بلوک شرق ـ جهان در حال محو شدن   - 8
طراحی نئولیبرال   - 387
شارلوت پریاند به روایت آلیس راستورن   - 8
معماری سبز   - 385
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه اول   - 8
تغییرات اقلیمی   - 371
تز 1400   - 8
معماری ارزان   - 363
معماری آمریکای جنوبی   - 8
تراشه های کانسپچوال   - 359
معماری و جنگ   - 7
معماری پست مدرن   - 352
طراحی و ضایعات به روای آلیس راستورن   - 7
معماری محدود   - 333
ردلف شیندلر به روایت الیس راستورن   - 7
بنای محدود   - 323
گونتا اشتلزل به روایت آلیس راستورن   - 7
گرمایش زمین   - 317
مینت د سیلوا به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری محلی   - 308
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئله‌ی طراحی به روایت آلیس راستورن   - 7
اتووود کلاسیک   - 304
ریچارد نویترا به روایت آلیس راستورن   - 7
محوطه سازی   - 295
طراحی در زمانه بحران به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری تجربی   - 285
کارلو اسکارپا به روایت آلیس راستورن   - 7
بدنه سازی شهری   - 277
عبور از مرحله جنینی   - 7
کتابخانه ی اتووود   - 276
معماری مصر   - 7
اقتصادِ فضا   - 274
منبع شناسی اتووود   - 7
معماری انتقادی   - 272
پاویون ایران ـ بی ینال ونیز 2016   - 7
معماری ـ سینما   - 268
رقابت مجتمع چندعملکردی شهید کاظمی قم   - 7
زنان و معماری   - 250
آلوار و آینو آلتو به روایت آلیس راستورن   - 7
فضای منفی   - 247
هشت کوتاه نوشته در مورد پوپولیسم   - 7
عکاسی   - 241
طراحی و پناهجویان   - 7
مسکن حومه شهری   - 237
آیلین گری به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری های تک   - 235
باوهاوس به روایت آلیس راستورن   - 7
هنر انتزاعی   - 229
لوسی رای به روایت آلیس راستورن   - 7
گرافیک   - 215
مارسل بروئر به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن عمومی   - 209
چارلز رنه مکینتاش به روایت آلیس راستورن   - 7
طراحی مبلمان   - 208
باکمینستر فولر به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و فاجعه   - 199
طراحی در بازی و تاج و تخت به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری فضای داخلی   - 185
سائول باس به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و رسانه   - 180
میس ون در روهه به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن روستایی   - 178
معماری و عکاسی به روایت آلیس راستورن   - 7
پروژه های دانشجویی از سراسر جهان   - 178
طراحی روی بام به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری ژاپن   - 174
صد و بیست و یک تعریف معماری   - 6
معماری ایران   - 169
پنج پروژه لوکوربوزیه متاخر که هیچگاه ساخته نشدند   - 6
ترسیمات معماری   - 166
فرایند تکامل معماری مدرن هند   - 6
هنر گفت و گو   - 165
مسابقه ویلا 1400   - 6
بلندمرتبه ها   - 138
ورنر پنتون به روایت آلیس رستورن   - 6
اتووود ـ ایران معاصر   - 123
ده پرسش از دو معمار   - 6
معماری کوچک مقیاس   - 106
جنتریفیکیشن   - 6
ویرانه ها   - 104
معماری استرالیا   - 5
مدرنیته؛ از نو   - 98
زنان، آشپزخانه، مقاومت   - 5
معماری چین   - 97
گزارش فرانسویِ وس اندرسون   - 5
معماری آسیا   - 93
تناقض هاوپیچیدگی ها:تئوریهای پیچیدگیِ ونتوری وجیکوبز   - 5
معماری اروپا   - 91
اکنی استودیو   - 5
معماری مذهبی   - 90
کتاب هایی در باب یوتوپیا   - 5
معماری فاشیستی   - 89
رادایکالیسم ایتالیایی در سیزده روایت   - 5
معماران و چالش انتخاب معماری   - 87
شهرسازی کوچک مقیاس   - 5
معماری جنگلی   - 84
چهار یادداشت برای علی اکبر صارمی   - 4
اکسپو   - 83
اتومبیل در چهار روایت کوتاه از بری ریچاردز   - 4
ویروس کرونا و معماری   - 80
بلوپرینت   - 4
فیلوکیتکت   - 79
اتووودْ آبزرور   - 4
معماری و هنر انقلابی   - 79
شهر ژنریک و نامکان ها   - 4
گفت و گو با مرگ   - 79
اکسپوی دبی. 2020   - 4
معماری پراجکتیو   - 78
چالش های اخلاقی ریاضت ورزی در معماری به روایت پیر ویتوریو آئورلی   - 4
جهان علمیْ تخیلی   - 74
چگونه یوتوپیا در روسیه انقلابی مدفون شد   - 4
معماری هند   - 70
فرایند خلاقیت چهار پیشگام معماری مدرن   - 4
معماری دیجیتال   - 68
همه ما سایبورگ هستیم   - 4
پالپ نیوز ِ اتووود   - 68
فرهنگ کمپ به روایت سوزان سانتاگ   - 4
بحران آب   - 65
اختلال های تشخیصی معماران مدرن   - 4
مدارس معماری   - 65
معمای حبابی   - 4
معماری و نقاشی   - 61
معماری پساصنعتی   - 4
پداگوژی   - 60
معماری آفریقا   - 3
زاغه نشینی   - 57
اتووودْ باکسْ آفیس   - 3
معماری و روانشناسی   - 57
مدرنیسم هیپی   - 3
طراحی مُد   - 56
معماری مدارس   - 3
معماری کانستراکتیویستی   - 54
داریوش شایگان و هنر ایرانی   - 3
معماری و هوش مصنوعی   - 53
بازپس گیری حریم خصوصی مان به روایت آنا وینر   - 3
معماری و رنگ   - 53
ژان بودریار؛ شفافیت، ابتذال و آلودگی رابطه   - 3
معماری و ادبیات   - 52
فیلم پدر ساخته ی فلوریان زلر   - 3
آنتروپوسین   - 52
شش پروژه شاخص معماری پست مدرن   - 3
معماری بیابانی   - 50
اندیشیدن از مجرای پاسخ های کووید 19 با فوکو   - 3
معماری و آب   - 50
باشگاه مشت زنی   - 3
معماری اوایل قرن بیستم روسیه   - 47
رقابت آسمانخراش ایوُلو 2016   - 3
هنر روسیه   - 45
آینده کجاست؟ روایتی از رولینگ استون   - 3
طراحی در وضعیت پندمیک به روایت آلیس راستورن   - 45
لویی کان به روایت آلیس راستورن   - 2
باهاوس   - 44
اسمیتسن‌ ـ رابین هود گاردنز   - 2
جنبش متابولیسم   - 44
کودتایی که در مورد ان صحبت نمی کنیم   - 2
معماری و گیم   - 40
تعییرات زیست محیطی ـ انقلاب یا انهدام   - 2
معماری و سلامت   - 37
یوتوپیاهای سیاره ای . نیکیتا داوان با آنجلا دیویس و گایاتری اسپیواک   - 2
درگذشت زاها حدید   - 35
جودیت باتلر مارا به تغییر شکل خشم مان فرا می خواند؛ گفت و گویی با ماشا گِسِن   - 2
معمارْستاره ها به روايت اتووود   - 34
برج سیگرام چگونه جهانی شد؟   - 2
طراحی پارامتریک   - 34
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری   - 2
اکسپو شانگهای 2010   - 33
فیس بوک، گوگل و عصر تاریک سرمایه داری نظارتی   - 2
معماری آمریکا   - 33
شهرهای پیشاصنعتی   - 2
معماری مجازی   - 31
رابرت نوزیک، یوتوپیا و دولت حداقلی   - 2
اکسپو میلان 2015   - 28
فیلم های اتووود   - 2
پاویون های سرپنتین   - 28
سایبرفمینیسم   - 2
معماری پس از یازدهم سپتامبر   - 25
معماری و کودک   - 2
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی   - 24
سایبورگ   - 2
معماری و کوه   - 23
سایبرنتیک   - 1
طراحی جزییات   - 23
نمایش های مد پرادا   - 1
معماری و آسمان   - 21
ان اف تی   - 1
جشن نامه اتووود   - 21
متاورس   - 1
زاها حدید از نگاه معماران ایرانی   - 21
فیلمْگفتارهای معماری و پداگوژی معماری   - 1
زنانِ معمارِ ایرانی و سقف شیشه ای در نوزده روایت   - 20
تابْ آوری دفاتر نوپای معماری   - 1
معماری ـ موسیقی   - 19
پیتر آیزنمن و خانه شماره یک به روایت روبرت سومول   - 1
شانزده کتاب برای ورود به جهان اِی آی و عصر آنتروپوسین   - 19
ده پرسش از هشت معمار   - 1
سینما به ترتیب الفبا به روایت هاوارد سوبر   - 18
چهل نکته در باب هایدگرْخوانی   - 1
فرهنگ نفت   - 18
شهرْخوانی با اتووود   - 1
پردیس ویترا   - 18

طــراحــــــــــــــان
آر ای ایکس   - 3
زیگموند فروید   - 19
آراتا ایسوزاکی   - 16
ژان بودریار   - 11
آرشیگرام   - 8
ژان نوول   - 22
آرکی زوم   - 6
ژاک دریدا   - 19
آلبرت پوپ   - 4
ژاک لوگوف   - 4
آلدو روسی   - 15
ژیل دلوز   - 34
آلفرد هیچکاک   - 5
سائول باس   - 7
آلوار آلتو   - 19
ساسکیا ساسن   - 9
آلوارو سیزا   - 9
سالوادور دالی   - 2
آن تینگ   - 4
سانا   - 5
آنتونی گائودی   - 28
سانتیاگو کالاتراوا   - 14
آنتونی وایدلر   - 5
سدریک پرایس   - 3
آنتونیو نگری   - 6
سو فوجیموتو   - 18
آنسامبل استودیو   - 2
سوپراستودیو   - 9
آنیش کاپور   - 8
سورِ فِهْن   - 6
آی وِی وِی   - 34
سوزان سانتاگ   - 10
آی/ تری   - 2
شاشونا زوبوف   - 4
اُ ام اِی   - 59
شیبیک و کریستوف   - 2
اتوره سوتساس   - 8
شیگرو بان   - 34
ادریان لابوت هرناندز   - 5
عبدالعزیز فرمانفرمایان   - 4
ادوارد برتینسکی   - 1
فدریکو بابینا   - 30
ادوارد سعید   - 17
فرانک گهری   - 50
ادوارد سوجا   - 10
فرانک لوید رایت   - 45
ادواردو سوتو دی مُرِ   - 18
فرای اوتو   - 10
ادولف لوس   - 9
فردا کولاتان   - 2
ارو سارینن   - 30
فردریک جیمسون   - 4
اریک اوون موس   - 14
فرشید موسوی   - 3
اریک هابسبام   - 2
فمیهیکو ماکی   - 4
استن آلن   - 4
فیلیپ جنسن   - 7
استیون هال   - 32
گابریل کوکو شنل   - 2
اسلاوی ژیژک   - 18
گایاتری چاکراوارتی اسپیواک   - 7
اسنوهتا   - 7
گرگ لین   - 7
اسوالد متیوز اونگرز   - 7
گونتا اشتلزل   - 1
اسوتلانا بویم   - 5
لئوپلد بانچینی   - 2
اسکار نیمایر   - 38
لئون کریر   - 2
اف او اِی   - 9
لبس وودز   - 26
ال لیسیتسکی   - 5
لوئیس باراگان   - 2
الیس راستورن   - 112
لوئیس مامفورد   - 1
اِم اِی دی   - 25
لودویگ لئو   - 3
ام وی آر دی وی   - 74
لودویگ میس ون دروهه   - 29
اماندا لِــوِت   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 4
اورهان پاموک   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 1
اویلر وو   - 9
لوسی رای   - 15
ایلین گری   - 9
لویی کان   - 39
ایوان لئونیدوف   - 4
لوییجی مورتی   - 1
بئاتریس کُلُمینا   - 10
لوییس بورژوا   - 8
بال کریشنادوشی   - 4
لُکُربُزیه   - 153
باک مینستر فولر   - 13
لیام یانگ   - 4
برنارد چومی   - 36
لینا بو باردی   - 4
برنارد خوری   - 2
مارتین هایدگر   - 32
برنو زوی   - 7
مارسل بروئر   - 7
بنیامین برتون   - 8
مارشال برمن   - 16
بوگرتمن   - 1
مانفردو تافوری   - 16
بی یارکه اینگلس   - 69
مانوئل کاستلز   - 3
پائولو سولری   - 4
ماکسیمیلیانو فوکسِس   - 10
پائولو فریره   - 2
مایکل سورکین   - 4
پاتریک شوماخر   - 3
مایکل گریوز   - 6
پال گلدبرگر   - 1
محمدرضا مقتدر   - 4
پرویز تناولی   - 2
مخزن فکر شهر   - 1
پری اندرسون   - 3
مـَــس استودیو   - 3
پل ویریلیو   - 28
معماران آر سی آر   - 5
پیتر آیزنمن   - 59
معماران مورفسس   - 16
پیتر برنس   - 5
موریس مرلوپنتی   - 2
پیتر زُمتُر   - 69
موشه سفدی   - 12
پیتر کوک   - 10
میشل سر   - 3
پیر بوردیو   - 5
میشل فوکو   - 59
پییر ویتوریو آئورلی   - 14
نائومی کلاین   - 5
تئودور آدورنو   - 7
نورمن فاستر   - 36
تادو اندو   - 13
نیکلای مارکوف   - 1
تام مین   - 13
هانا آرنت   - 10
تام ویسکامب   - 10
هانری لفور   - 24
تاکامیتسو آزوما   - 3
هانی رشید   - 5
توماس پیکتی   - 5
هرزوگ دی مورن   - 31
توماس هیترویک   - 31
هرنان دیاز آلنسو   - 18
تیتوس بورکهارت   - 2
هنری ژیرو   - 3
تیموتی مورتُن   - 2
هنریک وایدولد   - 1
تیو ایتو   - 25
هنس هولین   - 5
جاشوا پرینس ـ رامس   - 2
هوشنگ سیحون   - 14
جان برجر   - 2
هومی بابا   - 2
جان هیداک   - 7
واسیلی کاندینسکی   - 2
جف منن   - 2
والتر بنیامین   - 30
جفری کیپنس   - 3
والتر گروپیوس   - 18
جورجو آگامبن   - 8
ورنر پنتون   - 5
جوزپه ترانی   - 2
ولادیمیر تاتلین   - 13
جولیا کریستوا   - 2
ولف پریکس   - 1
جونیا ایشیگامی   - 7
ونگ شو   - 8
جیمز استرلینگ   - 1
ویتو آکنچی   - 12
جین جیکوبز   - 2
ویوین وست وود   - 6
چارلز جنکس   - 7
ک. مایکل هیز   - 2
چارلز رنه مکینتاش   - 7
کارلو اسکارپا   - 13
چارلز کوریا   - 15
کازو شینوهارا   - 2
چاینا میه ویل   - 4
کازیو سجیما   - 2
حسن فتحی   - 6
کالین روو   - 1
حسین امانت   - 3
کامران دیبا   - 13
خورخه لوئیس بورخس   - 2
کامرون سینکلر   - 11
داریوش آشوری   - 1
کریستفر الکساندر   - 2
داریوش شایگان   - 13
کریستین نوربرگ ـ شولتز   - 15
دانیل لیبسکیند   - 24
کریم رشید   - 5
دنیس اسکات براون   - 10
کلر استرلینگ   - 2
دورته مندروپ   - 3
کلود پَره   - 3
دیلرـ اِسکـُـفیدیو+رِنفرو   - 23
کنت فرمپتن   - 14
دیوید رُی   - 2
کنزو تانگه   - 10
دیوید گیسن   - 2
کنستانتین ملنیکف   - 3
دیوید هاروی   - 25
کنگو کوما   - 47
رابرت نوزیک   - 2
کوپ هیمِلبِلا   - 23
رابرت ونتوری   - 31
کورنلیوس کاستوریادیس   - 3
رُدولف شیندلر   - 7
کوین لینچ   - 7
رضا دانشمیر   - 5
کیانوری کیکوتاکه   - 1
رم کولهاس   - 119
کیتیو آرتم لئونیدویچ   - 1
رنزو پیانو   - 34
کیشو کـُـروکاوا   - 8
ریچارد مِیر   - 8
یان گِل   - 9
ریچارد نویترا   - 7
یو ان استودیو   - 32
ریموند آبراهام   - 1
یورگن هابرماس   - 15
رینر بنهام   - 2
یورن اوتزن   - 1
رینهولد مارتین   - 5
یونا فریدمن   - 5
ریکاردو بوفیل   - 7
یوهانی پالاسما   - 12
زاها حدید   - 196

کـاربـــــــری هـا
مسکونی   -877
گالری   -95
زیرساخت های شهری   -477
هتل   -84
فرهنگی   -383
ورزشی   -68
پاویون   -303
حمل و نقل عمومی   -39
موزه   -273
بیمارستان و داروخانه و کلینیک   -38
اداری ـ خدماتی   -255
ویلا   -27
تفریحی   -192
مجموعه های مسکونی   -8
مسکونی ـ تجاری   -173
زاغه نشینی   -6
اموزشی   -158
سرویس بهداشتی عمومی   -5
صنعتی   -114
عناصر یادمانی شهری   -5
معماری مذهبی   -108
تجاری   -3
حامی اتووود
مقـــــــــــالات
    دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    پهنه ی معلق تهران؛ شاه عبدالعظیم یا شهر ری
        علی رنجی پور
    دیوید هاروی و شهرســــــــــــــــــــــــــــــــــازی آلترناتیو
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    هنر گفت و گو ـ جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
چنـــــد پــــروژه
مجموعه مسکونی شاه پریان
طراح : علیرضا امتیاز "مدیر اتووود"
منزل شخصی دکتر دلیر - خیابان ولیعصر کوچه 8
طراح : محمود امیدبخش
مجموعه ي تجاري و پاركينگ طبقاتي شقايق
طراح : امين حشمتی
خانه شعر ، پايان نامه معماري كارشناسي ارشد
طراح : م معيت
گذرگاه همیابی
طراح : محمود امیدبخش
کاریــــــــــــابی
   کاریابی
   لیست درخواست ها ی قبلی شما
   لیست کاندیدها به تفکیک استان
   لیست فرصت های کاری به تفکیک استان
وبـــــلـاگ هـــــا
آرشیتکت نمونه
مدیر : مسعود زمانیها
معماری به مثابه ساخت-سجاد نازی
مدیر : سجاد نازی
فتوت نامه معماران
مدیر : اخوان الصفا
مجله معماری Architecture Foolad City
مدیر : مسعود پریوز
معــــرفی کتــــــاب
رهیافت پدیدارشناسی در اندیشه پیتر زومتور
نویسنده :  .
انتشارات : علم معمار

حامی اتووود
 رسانه ی تخصصی معماری و شهرسازی میم زون
فضا و قدرت: جشن زندگی ادوارد سوجا (2015-1940) . قسمت دوم
اتووود سرویس خبر:   سروش خانی
1397/11/17
مـنـــــــبـع : www.versobooks.com/blogs/2326-space-and-power-celebrating-the-life-of-edward-soja-1940-2015
تعداد بازدید : 1764

 گسترش های افقی

شعاع های خارج شده از نقاط نزدیک به گره های نشان گذاری شدهء شهر مرکزی، مسیرهای پیش فرض مبتنی بر  نظریه شهری سنتی هستند. برش های عرضی؛ تقارن ها یی را پیش بینی می کردند که توجه بسیاری از نسل های قدیمی نظریه پردازان شهری و تجربه گرایان را بخود جلب کرده بودند. مدل های رسمی مورفولوژی شهری به طور معمول با فرض یک مکان مرکزی ساختار مند و سازماندهی چشم انداز پایدار به سوی الگوهای قابل کشف توسعه هینترلند و منطقه سازی ایجاد شده بودند. خاستگاه های پنهانی عمیق تر این فرآیند ساختاری، معمولا نشان داده نمی شوند و جغرافیای تاریخی پروبلماتیک آن تقریبا به طور کلی ساده سازی شده است، اما سطوح حاصل از هندسه اجتماعی همچنان به مثابه  تجلیات جغرافیایی نظم خام دستانه ء ناشی از تأثیرات نقاط نزدیک به گره، قابل مشاهده اند. آنها همچنین بخشی از فضایی شدن زندگی اجتماعی هستند، مشخصه گسترش یافتگی شهری.

ابتدایی ترین هندسه شهری، برآمده از انباشت شعاعی شدت کاربری زمین در اطراف مرکز به لبه بیرونی، بازتابی از چشم انداز Thunian است  که به تلویحی ترین شکل در شیب منفی تراکم جمعیتِ نمونه دو پارامتری کنترل ناپذیر (TPNEPDG) منعکس شده است: بخشی به دلیل تقریبا نمونه آوری جامع و یکنواختش، نظریه پردازان شهری را با عینیت پیش بینی شده و قدرت توضیحی ظاهری اش، وسوسه می نماید. از اکولوژیست های شهری مدرسه قدیمی شیکاگو تا اقتصاددانان شهری جدید و از جمله همه کسانی که متقاعد شده اند تجزیه و تحلیل جغرافیایی به طور طبیعی با توضیح اولیه تراکم جمعیت های متنوع آغاز می شود (بورژوازیی ترین فرضیه های تحلیلی مورد ادعای مارکس)، TPNEPDG؛ راهنمایی جهت درک تک بعدی از شهرسازی بوده؛ که درون مرزهای محدود مورد اطمینان خود، کارآمد است.

تراکم های جمعیتی در اطراف مراکز شهرها، حتی در مجمع الجزایر چند مرکزی لس آنجلس، بسیار زیاد است. (جایی که ممکن است چندین ده از این انباشت ها وجود داشته باشند). همچنین یک ریتم مسکونی متحدالمرکز الحاقی همراه با چرخه زندگی خانوادگی و امتیازات نسبی در دسترسی به بخش های متراکم در مقابل دسترس پذیری فضای زندگی در بخش های  کم تراکم وجود دارد. (حداقل برای کسانی که می توانند برای چنین آزادی های انتخابی هزینه کنند) . ارزش زمین (زمانی که بتوان آنها را دقیق محاسبه نمود) و برخی از تراکم های شغلی نیز  تمایل دارند بخش های کم تراکم به سمت خارج از مرکز را دنبال نمایند.

اضافه کردن مسیر درجهت کاهش فاصله، از نظم درجه بندی های متحدالمرکز اقلیدوسی می کاهد، و بسیاری از دقیق ترین هندسه های شهری به این ترتیب از دنبال نمودن این مسیر تا حدودی مغشوش خودداری می کنند. اما مسیر در واقع دیگران را وادار می سازد با توجه به ظهور جدا کننده های تصادفی و بخش های شروع شونده از مرکز، آن را مناسب سازی نمایند. جدا کننده های بخشی لس آنجلس بویژه هنگامی که دایره داخلی اطراف مرکز شهر را ترک می کنید، نمایان می گردند.

به عنوان نمونه، ویلشایر کریدور (تصویر بالا)، سیتادل های شهر مرکزی را تقریبا بیست مایل به غرب به سمت پاسیفیک گسترش می دهد و چندین مرکز شهر برجسته دیگر اما کوچکتر را در مسیر  احیا می نماید. (میراکل مایل جایی که این گسترش آغاز می شود،بورلی هیلز، سنتری سیتی، وستوود، برنتوود، سانتا مونیکا). در قسمت بالا؛ یک جدا کننده طولانیتر از ثروتمندترین مناطق مسکونی قرار گرفته که همگن بودن تقریبا شگفت آوری  با پاسیفیک پالیسید و سواحل خصوصی مالی بو دارد، با تبلیغات واکنش مسلحانه و نشانه هایی که می گویند "مهاجمان مورد شلیک قرار خواهند گرفت". [اشاره به اجتماعات دروازه ای]. در اینجا پرآوازه ترین کانون های جنبش های صاحب خانه ها , تسلیحات به منظور کاهش رشد و حفظ محله های فرضی آنها در مواجهه با دست اندازی به قلمرو، انسداد دید، مسدود کردن خیابان ها و طبقه زدایی کردن از قسمت های مرکزی شهر وجود دارند.

به نظر می رسد در مقابل، در سوی دیگر مسیرهای شرقی مرکز شهر، بزرگترین محله لاتین آنگلو آمریكایی وجود دارد، جاییكه در آن بسیاری از افراد ممكن است به ضرب گلوله كشته شوند و به سختی در فقر به سر می برند. و کمینه یکی دیگر از جدا کننده های برجسته ای است که به سمت جنوب از مرکز شهر به بندرهای دوقلو لس آنجلس-لانگ بیچ، که هنوز هم یکی از بزرگترین بخش های دائمی شهری صنعتی در جهان است، گسترش یافته است.

سومین نظام اکولوژیکی، فرم هندسی را همچنان ادامه می دهد، و این اجتماعات جایابی شده را به طیف های تک محور و جدا کننده   به مثابه برآیندی از جدایی ارضی نژادها و قومیت ها درکنار هم قرار می دهد. جداسازی بسیار قابل توجه است تا حدی که روش های آماری قراردادی اکولوژی شهری عامل محور را با تعداد زیادی اجزای خرد، اما "قابل توجه" محیط زیستی سازگار می سازد. در لس آنجلس -مسلما مورد جداسازی قرار گرفته ترین شهر در این کشور- این اجزاء بسیار زیادند که از لحاظ آماری به کار می روند تا فضامندی روابط اجتماعی طبقاتی که عمدتا در مناطق و جدا کننده های چشم انداز شهری تعبیه شده اند را، پنهان سازند، اینطور نظر می رسد آنها باید هرچه بیشتر  خارج از دید باشند.

این هندسه های اجتماعی گسترده، مدل جذابی از جغرافیای شهری لس آنجلس را ایجاد می کنند، اما مانند بسیاری از ارجاعات ذاتی نظریه شهری رسمی، آنها به طور جدی انحرافی و خیالی اند. آنها به این دلیل گمراه نیستند که اختلاف نظرهایی در مورد درجه ی صحیح بودن شان وجود دارد -چنین استدلال تجربی مستمر صرفا ناشی از حساسیت گذرا بواسطه تحمیل بحث بسمت زمینه های عقیم گفتمان تکنیکی است. در عوض، آنها با توضیحات ابهام آمیز، فریب می دهند، با ترفند اهمیت داشتن ساخت شهری، از طریق موجودیت قایم به ذات شان، خود را  توضیح می دهند، و نتیجه ای دیگر مطاق با خواسته خود را را  شرح می دهند. کوواریانس جغرافیایی به شکل تجربی-نظم آماری به سمت علیت یابی پیش رفته و بجا مانده است بدون تایخ- و بدون جغرافیای انسانی به رسمیت شناخته شده است که سازمان فضایی را یک محصول اجتماعی سرشار از سیاست و ایدئولوژی، تضاد و مبارزه می داند، قابل مقایسه با تاریخ سازی  . درهندسه رویی هر شهر، از جمله لس آنجلس قوانین تجربی وجود دارند، اما توضیحی در مورد کشف و ریشه یابی نمی دهند ، همانطور که اغلب مفروض است. شیوه های گوناگون و ریشه های مختلف باید برای دستیابی به یک درک عملی و خوانش انتقادی از مناظر شهری مورد بررسی قرار گیرد. خطاهای تجربی می بایست همراه با دیگر اثرات دیسیپلینی جغرافیای مدرن، تخریب گردند.

 

دیکانستراکشن

برگردیم به مرکز که برج های گردان مدور شیشه برنجی می درخشند، هتل بوناونچر ایستاده است، نماد معماری شگفت آور طبقه ای، متشکل از لابیرنت های بخش بندی شده که تا شصت مایل از اطراف آن امتداد می یابند. بوناونچر همچون بسیاری دیگر از بناهای مشابه که چشمان سیتادل های شهری را در نیویورک و سانفرانسیسکو، آتلانتا و دیترویت نشان می دهند، به نمایشی متمرکز از فضامندی تجدیدساختارشده شهر سرمایه داری متاخر تبدیل شده است: تقسیم کردن و تقسیم  شدن، همگن کردن و همگن شدن، غافلگیرانه مجموعه بندی هایی انجام شده اما هنوز به طرز عجیبی درک نشده اند، ظاهرا در تلاش جهت ارائه خود برای دیده شدن می باشد، اما به طور مداوم برای محصور کردن، بخش بندی، محدود کردن، و ایجاد محیط کارسپیرال تحت فشار است. به نظر می رسد همه چیزِ قابل تصور در این فضای میکرو-شهری، موجود و در دسترس باشند اما یافتن آنها در مقیاس مکان های واقعی دشوار است، اینگونه از فضاها؛ بازنمایی شناختی موثر را مغشوش می سازند، بازتاب های سطحی پاستیشی؛ هماهنگی را عقیم  ساخته و به جای آن، اطاعت را تشویق می نمایند. ورود به زمین برای کسانی که بی توجه تردد دارند،ممنوع می باشد، اما در عوض، ورود در بسیاری از سطوح مختلف، از پل های هوایی عابر پیاده  بالا به ورودی های خالی در زیر تشویق می شود. با این حال دوباره بیرون آمدن بدون مساعدت بوروکراتیکی دشوار می گردد. به طرق مختلف، معماری  آنجا، فضاهای تولید شده اسپیرال (پراکنده رو) لس آنجلس را به اختصار بیان کرده و بازتاب می دهد.

هیچ  همزمانی برای طراحی ساختمان  بوناونچر و یا فضامندی اجتماعی ساخته شدهء شهرهای جدید جهانی وجود ندارد. هر دو طرح هماهنگی دارند، که منعکس کننده مشخصات و ضرورت های زمان و مکان، دوره و منطقه است. بوناونچر توامان شبیه سازی چشم انداز تجدید ساختارشده لس آنجلس است و به طور همزمان توسط آن شبیه سازی شده است. از این برهم کنش تفسیری شبیه سازی های کوچک و بزرگ مقیاس، روش جایگزینی برای نقد جغرافیای انسانی معاصر لس آنجلس وجود دارد که آن را به مثابه یک مزوکوسم پست مدرنیته می بیند.

امروزه از مركز به سمت حاشیه، در هر دو شهر درونی و بیرونی، دایره شصت مایلیِ حال حاضر ، متروپلیتن متزلزلی از جوامع، فرهنگ ها و اقتصادهای تکه تکه شده و مجزا و عین حال همگن را تشکیل می دهد كه بطور گیج کننده ای در میان تقسیم فضایی منظم احتمالیِ کار و قدرت سازمند شده است. همانطور که برای بسیاری الگودهی شهرنشینی قرن بیستم درست بنظر می آید، لس آنجلس توامان همگامی با تاریخی را تنظیم می نماید و به شدت بیانگر اکستریم های بیان معاصر است. ساخت مرزهای شهری و الحاق ارضی، برای نمونه برداری از یک نمونه، ابرروال ترین لایه دیوانه وار اپورتونیسم را در هر منطقه شهری تولید کرده است. جوامع محصور کوچک از زمین های شهری و کل قسمت هایی مانند بورلی هیلز، هالیوود غربی، کالور سیتی و سانتا مونیکا، لکه هایی از توده سمت غربی شهر الحاق شده لس آنجلس اند، در حالی که نوارهای باریک زمین های شهری مانند شاخکهایی حساس برای تصرف به مخرج های کلیدی ساحلی بندر سان پدرو فرودگاه بین المللی لس آنجلس می رسند. با این حال، تقریبا نیمی از جمعیت این شهر در حومه سن فرناندو ولی-نیم میلیون نفر- زندگی می کنند که از لحاظ آماری به عنوان بخشی از شهر مرکزی منطقه آماری استاندارد متروپلیتنی لس آنجلس- لانگ بیچ شمرده می شوند. چندین مکان دیگر نیز چنین تقلید صریحی را از طبقه بندی استاندارد شهری، حومه، و برون شهری ایجاد کرده اند.

بیش از 130 حوزه شهری دیگر و چندین بخش از شهرستان، همجوار  و مستقر در اطراف شهر نامنظم لس آنجلس، در یک موزاییک چهل تکه اسپیرال و خیره کننده اداره می شوند. برخی نامهایی دارند که به ظاهر تعجب آور است. جایی که می تواند یک شهر صنعتی و یک شهرتجاری باشد، طور واضح  شکاف های سرمایه را به یاد می آورد که الحاق آنها را تضمین می سازد. در مکان های دیگر، نام ها به طور معمول سعی می کنند تا تاریخ رمانتیزه شده را باز پس بگیرند. (همانطور که بسیاری از اجتماعات جدید به نام رَنچو یا چیزی دیگر نامیده می شدند.) یا به حافظه جغرافیاهای جایگزین بپردازند(مانند ونیز، ناپل، باغ هاوایی، انتاریو، ساحل منهتن، وست مینستر). در نامگذاری، همانند بسیاری از دیگر فرآیندهای معاصر شهری، زمان و فضا،  به طور فزاینده ای به بازی گرفته و بسته بندی می شوند جهت خدمت به نیازهای اینجا و حال، و تجربه زیسته  شهری را به طور فزاینده ای مجرد ساخته ، از طریق شبیه سازی نمایش می دهند، آنها کپی های دقیق از چیزی هستند که ماهیت اصلی و واقعی شان از دست رفته است.

بخشی از روزنامه لس آنجلس تایمز (هربرت، 1985) 433 نشانه که هویت را در ابر فضای شهر لس آنجلس معرفی می کند به مثابه "شهر تقسیم شده و قابل افتخار" وصف می نماید. هالیوود، بلوار ویلشر میراکل مایل و شهر مرکزی در میان اولین مکان هایی بودند که این علائم جامعه را به مثابه بخشی از "برنامه هویت یابی شهر"ِ سازماندهی شده توسط بخش حمل و نقل در اختیار داشتند. یکی از جدیدترین علائم برای آنچه که "جدیدترین اجتماع شهر" اعلام شده، شکل گیری "دروازه بندر" بوده در هشت مایلی ناحیه لانگ بلو-کُلاره که از سمت جنوب به سمت بندر می رود، نوار قدیمی شوسترینگ که در آن بسیاری از سی و دو هزار ساکن، اغلب روابط خود را با شهر فراموش کرده اند. یکی از بنیانگذاران برنامه، ادعا دارد که توسعه آن جا را مد نظر داشت: "در ابتدا، اوایل دهه 1960، اداره ترافیک موقعیتی را اتخاذ نمود که همه جوامع، بخشی از لس آنجلس بشمار آیند اما ما شهرها را درون شهرها نمی خواستیم ... لیکن در نهایت به دام افتادیم. از لحاظ فلسفی آن را حس کردیم. لس آنجلس بزرگ است. شهر باید این سویه را که جوامعی هستند که نیاز به شناسایی دارند به رسمیت بشناسد... آنچه ما سعی کرده بودیم از آن دوری کنیم نشانه های خرد ومحلی بود. "در نهایت، نشانه های شهر به مثابه" بازتاب غرور در حومه " توصیف می شوند.  پس ما در این فانتزی لندِ نومینال (نام گرا) و نومِنال (ناپدیدار) کجا هستیم؟

برای کمینه پنجاه سال، لس آنجلس توصیف مرسوم طبقه بندی شهری را آشکارا نادیده گرفته است، چیستی شهر و حومه، از آنچه که می تواند به عنوان اجتماع یا محله شناخته شود، از آنچه که در معرض شرایط الاستیک شهری است. در واقع، در شهر نوعی ساختارزدایی رخ داده است به سمت یک کولاژ گیج کننده از نشانه هایی که چیزی اغلب کمی بیشتر از اجتماعات خیالی و نمایندگی های نامانوس مکان شهری را تبلیغ می نمایند. منظورم این نیست که بگوییم هیچ محله ی واقعی در لس آنجلس وجود ندارد. در واقع، پیدا کردن آنها از طریق سفرهای اکتشافی به یک سرگرمی محلی محبوب تبدیل شده است، به ویژه برای کسانی که از اجتماعات مجاور در روند  پراکنده رویی  پی در پی چشم اندازهای براستی معمولی و غیر قابل توجه، که بیشینه منطقه را تشکیل می دهند؛ بسیار جدا افتاده اند. اما تجربۀ شهری همچنان به طور فزاینده ای نادیده انگاشته میشود، و لایه های بیشتری از پراکندگی را به فضای زندگی اضافه می کند.

لس آنجلس معاصر بیش از هر زمان دیگری انباشت غول آسایی از پارک های مضمونی ست، یک فضای زندگی فراگیر دیزنی ورلدی، به نظر می رسد. این قلمرو به ویترین هایی از فرهنگ های دهکده جهانی و مناظر آمریکایی ممتیک، مراکز خرید پذیرا و مین استریت های فریبنده، قلمروهای جادویی اسپانسری مشارکتی، تکنولوژی بالا مبتنی بر اجتماعات پرتوتایپ آزمایشی آینده، بسته ای از مکان های جذاب با امکانات متنوع برای استراحت و تفریح تقسیم شده است. همه اینها؛ هوشمندانه، ایستگاه های کاری پر سروصدا و فرآیندهای کاری یاری رسان جهت نگهداشت سیستم را؛ پنهان می سازند. در لایه رویی، ادعای خلق "شادترین مکان روی زمین" اورجینال می شود، فضاهای محصوری که به رغم  القای ظاهری حق انتخاب آزادانه برای همه؛ بشدت توسط نظارت کنندگان مخفی تحت کنترل اند. تجربه زندگی در اینجا می تواند بشدت سرگرم کننده و بطور استثنایی لذت بخش باشد، به ویژه برای کسانی که می توانند به اندازه کافی از عهده  هزینه حضور بلند مدت خود درون این سیستم جهت انتخاب و استقرار سبک های حمل و نقلی و مکان های استراحت شان برآیند. و البته، این سرمایه گذاری در طول سال ها بسیار سودآور بوده است. خب بالاخره، این روند بر مبنای آنچه که به  مثابه  زمین نسبتا ارزان القا گردید؛ شروع بکار کرد و  توسط ارتش دائمی تامین شده کارگر حتی ارزان تر وارداتی، تقویت گشته، با دستگاه های مدرن تکنولوژی جدید پر شده است، دارای سطوح حفاظت و نظارت فوق العاده ای است، تحت تهاجم صریح کارآمدترین سیستم های مدیریتی اداره می شود، تقریبا همیشه قادر به تحقق آنچه وعده داده شده، در زمان مفید مناسب بوده است.

زیر این لایه رویی نشانمندی  نظمی اقتصادی وجود دارد، یک ساختار گره ای ابزاری، تقسیم فضاییِ اساسا استثمارگر کارگری، و این سیستم شهری سازمان یافته فضامند در نیم قرن گذشته بیشتر از تقریبا هر امر دیگری در جهان به طور مداوم مولد ثروت بوده است. اما چگونگی این امر به طور فزاینده ای از نظر پنهان مانده است، مستتر در محیطی تخصصی تر در تولید پیچیدگی و گیج سازی فراگیر. همانطور که در ایالات متحده اغلب چنین بوده است، این ساختارزدایی محافظه کارانه، با سیاست زدایی بی حس کننده روابط و تعارضات طبقاتی و جنسیتی اساسی همراه است. زمانی همه  چیز پدیدار می شوند که، تکه تکه شده و سرشار از پاستیش و فریبندگی اند، به نظر می رسد لبه های سخت چشم انداز نظام سرمایه داری [نئولیبرال]، نژادپرستی و پدر سالاری ناپدید شده،  دود می شود و به هوا می رود.

 

 قسمت اول



حامی اتووود
نظـــــــر اعضــــــــا
هنوز نظری برای این خبر ثبت نشده است.

ثبــــــــت نظـــــــر

  
جهت ارسال نظر باید وارد سیستم شوید. / عضو جدید
ایـمـــیـل :  
رمز عبـور :  

تراشه های کانسپچوال ـ بیارکه اینگلس و آیکـُـنوگرافی در قامت کمینه سازی فرم و بیشینه سازی محتوا
گیوم لگرو و نقاشی دستان غول آسایِ همْ گرهِ انسانی روی مجمع الجزایر کوچک معلق نوکوئه
هنر گفت و گو ـ چگونگی باز پیکربندی خانواده از طریق نئولیبرالیسم؛ بن مابی با ملیندا کوپر
کتابخانه اتووود ـ ارزش های خانوداگی: میان نئولیبرالیسم و نومحافظه کاری اجتماعی
هنر گفت و گو ـ پرومِتِژ با آلن بدیو، گذشته و آینده کمونیسم؛ کمونیسم به مثابه آلترناتیو سرمایه داری
درباره معماران معاصر ایران :
این گروه در سال 1386 با هدف ایجاد پل ارتباطی بین معماران ایرانی معاصر گرد هم آمد.با شروع کار این وب سایت معماران متقاضی در محیطی ساده وکارآمد به تبادل پروژه ها ومقــــالات خود خواهند پرداخت ودر فضای فروم به بحث وگفتگو می پردازند.
خانه | ورود | ثبت نام | درباره ما | تماس با ما | قوانین سایت | راهنما | تبلیغات
© کلیه حقوق این وب سایت متعلق به گروه معماران معاصر می باشد.
Developed by Tryon Software Group