معماران معاصر ایران, اتووود - بزرگترین سایت معماری
ثبت نام عضو جدید ایمیل آدرس: رمز عبور : رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید خانه |  ثبت نام |  تماس با ما |  درباره ما |  قوانین سایت |  راهنما |  تبلیغات




موضوعـات مــعـماری
معماری و دیگر حوزه های فکر   - 1726
سینما ـ طراحی صحنه ـ معماری   - 16
منظر شهری   - 1598
رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت   - 15
طراحي داخلي   - 1172
اینستالیشن های شهری   - 15
نظریه معماری   - 1136
معماری خاورمیانه   - 15
سازه های شهری   - 1084
شهرهای در حرکت   - 15
تکنولوژی ساخت   - 1076
مسابقه مرکز اجتماعی شهر صدرا   - 15
معماری حوزه عمومی   - 1070
معماری بایومورفیک   - 15
مرزهای معماری   - 1057
ویلا ساوا ـ لوکوربوزیه   - 14
نگاه نو به سكونت   - 923
معماری و دشت   - 13
المان شهری   - 869
معماری و غذا   - 13
نظریه شهری   - 839
فیلم پارازیت ساخته بونگْ جونْ هو   - 13
معماری و سیاست   - 806
معماری و جنگ   - 11
معماری مدرن   - 776
ده کتاب که هر معمار باید بخواند   - 11
معماری پایدار   - 751
معماری خوانی   - 10
کلان سازه   - 734
ده پروژه کمتر شناخته شده لوکوربوزیه متقدم   - 10
روح مکان   - 678
کنگو کوما ـ استادیوم ملی توکیو   - 10
آینده گرایی   - 674
کلیسای رونشان ـ لوکوربوزیه   - 10
معماری منظر   - 637
بی ینال ونیز   - 10
برنامه ریزی شهری و منطقه ایی   - 627
درس گفتارهای اتووود   - 10
آرمان شهرگرایی   - 593
معماری و انسان شناسی   - 10
طراحی صنعتی   - 582
فمینیسم   - 10
معماری تندیس گون   - 571
معماری آمریکای جنوبی   - 9
توسعه پایدار   - 570
معماری و فضای زیرساخت های نرم   - 9
منتقدان معماری   - 560
اتوره سوتساس به روایت آلیس راستورن   - 9
معماری شمایل گون   - 559
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه دوم   - 9
نوسازی و بهسازی بافت های شهری   - 548
ده زن برتر تاریخ معماری مدرن   - 9
معماریِ توسعه   - 525
لیوینگ آرکیتکچر   - 9
باز زنده سازی   - 497
معماری تخت جمشید   - 8
هنر مدرنیستی   - 437
شهرسازی کوچک مقیاس   - 8
معماری یادمانی   - 393
معماری بلوک شرق ـ جهان در حال محو شدن   - 8
طراحی نئولیبرال   - 391
شارلوت پریاند به روایت آلیس راستورن   - 8
معماری سبز   - 386
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه اول   - 8
تغییرات اقلیمی   - 376
تز 1400   - 8
معماری ارزان   - 365
جنتریفیکیشن   - 7
تراشه های کانسپچوال   - 359
طراحی و ضایعات به روای آلیس راستورن   - 7
معماری پست مدرن   - 353
ردلف شیندلر به روایت الیس راستورن   - 7
معماری محدود   - 335
گونتا اشتلزل به روایت آلیس راستورن   - 7
بنای محدود   - 327
مینت د سیلوا به روایت آلیس راستورن   - 7
گرمایش زمین   - 320
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئله‌ی طراحی به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری محلی   - 309
ریچارد نویترا به روایت آلیس راستورن   - 7
اتووود کلاسیک   - 305
طراحی در زمانه بحران به روایت آلیس راستورن   - 7
محوطه سازی   - 298
کارلو اسکارپا به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری تجربی   - 286
عبور از مرحله جنینی   - 7
کتابخانه ی اتووود   - 278
آلوار و آینو آلتو به روایت آلیس راستورن   - 7
بدنه سازی شهری   - 277
هشت کوتاه نوشته در مورد پوپولیسم   - 7
معماری انتقادی   - 277
طراحی و پناهجویان   - 7
اقتصادِ فضا   - 276
آیلین گری به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری ـ سینما   - 275
باوهاوس به روایت آلیس راستورن   - 7
زنان و معماری   - 255
لوسی رای به روایت آلیس راستورن   - 7
فضای منفی   - 255
مارسل بروئر به روایت آلیس راستورن   - 7
عکاسی   - 246
چارلز رنه مکینتاش به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن حومه شهری   - 237
باکمینستر فولر به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری های تک   - 235
طراحی در بازی و تاج و تخت به روایت آلیس راستورن   - 7
هنر انتزاعی   - 229
سائول باس به روایت آلیس راستورن   - 7
گرافیک   - 220
میس ون در روهه به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن عمومی   - 210
معماری و عکاسی به روایت آلیس راستورن   - 7
طراحی مبلمان   - 209
طراحی روی بام به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و فاجعه   - 205
پاویون ایران ـ بی ینال ونیز 2016   - 7
معماری فضای داخلی   - 193
رقابت مجتمع چندعملکردی شهید کاظمی قم   - 7
معماری و رسانه   - 190
معماری مصر   - 7
معماری ژاپن   - 181
منبع شناسی اتووود   - 7
مسکن روستایی   - 181
صد و بیست و یک تعریف معماری   - 6
پروژه های دانشجویی از سراسر جهان   - 178
پنج پروژه لوکوربوزیه متاخر که هیچگاه ساخته نشدند   - 6
ترسیمات معماری   - 173
مسابقه ویلا 1400   - 6
معماری ایران   - 169
فرایند تکامل معماری مدرن هند   - 6
هنر گفت و گو   - 165
ورنر پنتون به روایت آلیس رستورن   - 6
بلندمرتبه ها   - 140
معماری پساصنعتی   - 6
اتووود ـ ایران معاصر   - 123
ده پرسش از دو معمار   - 6
معماری کوچک مقیاس   - 114
زنان، آشپزخانه، مقاومت   - 5
ویرانه ها   - 107
سایبورگ   - 5
معماری آسیا   - 106
معماری استرالیا   - 5
مدرنیته؛ از نو   - 101
تناقض هاوپیچیدگی ها:تئوریهای پیچیدگیِ ونتوری وجیکوبز   - 5
معماری چین   - 100
اکنی استودیو   - 5
معماری اروپا   - 97
گزارش فرانسویِ وس اندرسون   - 5
معماری مذهبی   - 90
کتاب هایی در باب یوتوپیا   - 5
معماری فاشیستی   - 89
رادایکالیسم ایتالیایی در سیزده روایت   - 5
معماران و چالش انتخاب معماری   - 87
چهار یادداشت برای علی اکبر صارمی   - 4
معماری جنگلی   - 86
اتومبیل در چهار روایت کوتاه از بری ریچاردز   - 4
اکسپو   - 85
بلوپرینت   - 4
معماری پراجکتیو   - 81
اتووودْ آبزرور   - 4
گفت و گو با مرگ   - 81
شهر ژنریک و نامکان ها   - 4
ویروس کرونا و معماری   - 80
اکسپوی دبی. 2020   - 4
فیلوکیتکت   - 79
چالش های اخلاقی ریاضت ورزی در معماری به روایت پیر ویتوریو آئورلی   - 4
معماری و هنر انقلابی   - 79
چگونه یوتوپیا در روسیه انقلابی مدفون شد   - 4
جهان علمیْ تخیلی   - 77
فرایند خلاقیت چهار پیشگام معماری مدرن   - 4
معماری دیجیتال   - 75
همه ما سایبورگ هستیم   - 4
معماری هند   - 70
فرهنگ کمپ به روایت سوزان سانتاگ   - 4
پالپ نیوز ِ اتووود   - 68
اختلال های تشخیصی معماران مدرن   - 4
بحران آب   - 66
سایبرنتیک   - 4
مدارس معماری   - 65
معمای حبابی   - 4
طراحی مُد   - 63
متاورس   - 4
معماری و نقاشی   - 61
مدرنیسم هیپی   - 4
پداگوژی   - 60
معماری آفریقا   - 3
معماری و روانشناسی   - 59
معماری مدارس   - 3
معماری و رنگ   - 58
اتووودْ باکسْ آفیس   - 3
زاغه نشینی   - 57
سایبرفمینیسم   - 3
آنتروپوسین   - 56
داریوش شایگان و هنر ایرانی   - 3
معماری و هوش مصنوعی   - 55
باشگاه مشت زنی   - 3
معماری بیابانی   - 55
بازپس گیری حریم خصوصی مان به روایت آنا وینر   - 3
معماری و ادبیات   - 55
ژان بودریار؛ شفافیت، ابتذال و آلودگی رابطه   - 3
معماری و آب   - 54
اندیشیدن از مجرای پاسخ های کووید 19 با فوکو   - 3
معماری کانستراکتیویستی   - 54
فیلم پدر ساخته ی فلوریان زلر   - 3
معماری اوایل قرن بیستم روسیه   - 47
شش پروژه شاخص معماری پست مدرن   - 3
هنر روسیه   - 45
رقابت آسمانخراش ایوُلو 2016   - 3
جنبش متابولیسم   - 45
آینده کجاست؟ روایتی از رولینگ استون   - 3
معماری و گیم   - 45
لویی کان به روایت آلیس راستورن   - 2
طراحی در وضعیت پندمیک به روایت آلیس راستورن   - 45
اسمیتسن‌ ـ رابین هود گاردنز   - 2
باهاوس   - 44
کودتایی که در مورد ان صحبت نمی کنیم   - 2
معماری و سلامت   - 37
فیلم های اتووود   - 2
درگذشت زاها حدید   - 35
یوتوپیاهای سیاره ای . نیکیتا داوان با آنجلا دیویس و گایاتری اسپیواک   - 2
طراحی پارامتریک   - 35
تعییرات زیست محیطی ـ انقلاب یا انهدام   - 2
معمارْستاره ها به روايت اتووود   - 34
جودیت باتلر مارا به تغییر شکل خشم مان فرا می خواند؛ گفت و گویی با ماشا گِسِن   - 2
معماری آمریکا   - 34
برج سیگرام چگونه جهانی شد؟   - 2
اکسپو شانگهای 2010   - 33
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری   - 2
معماری مجازی   - 31
فیس بوک، گوگل و عصر تاریک سرمایه داری نظارتی   - 2
پاویون های سرپنتین   - 29
شهرهای پیشاصنعتی   - 2
اکسپو میلان 2015   - 28
رابرت نوزیک، یوتوپیا و دولت حداقلی   - 2
معماری و کوه   - 27
نمایش های مد پرادا   - 2
طراحی جزییات   - 27
معماری و کودک   - 2
معماری پس از یازدهم سپتامبر   - 25
مطالعات پسااستعماری   - 2
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی   - 24
معماری و ورزش   - 2
جشن نامه اتووود   - 21
معماری برزیل   - 1
زاها حدید از نگاه معماران ایرانی   - 21
معماری به مثابه منظر   - 1
معماری و آسمان   - 21
شهرسازی داخلی   - 1
زنانِ معمارِ ایرانی و سقف شیشه ای در نوزده روایت   - 20
دوازده متفکر فمینیست و معماری   - 1
فرهنگ نفت   - 19
ان اف تی   - 1
معماری ـ موسیقی   - 19
فیلمْگفتارهای معماری و پداگوژی معماری   - 1
شانزده کتاب برای ورود به جهان اِی آی و عصر آنتروپوسین   - 19
تابْ آوری دفاتر نوپای معماری   - 1
پداگوژی انتقادی   - 19
پیتر آیزنمن و خانه شماره یک به روایت روبرت سومول   - 1
سینما به ترتیب الفبا به روایت هاوارد سوبر   - 18
ده پرسش از هشت معمار   - 1
پردیس ویترا   - 18
چهل نکته در باب هایدگرْخوانی   - 1
20 بنا که هرگز ساخته نشد   - 17
شهرْخوانی با اتووود   - 1
کارگاهْ مسابقه قوام الدین شیرازی   - 16

طــراحــــــــــــــان
آر ای ایکس   - 3
زاها حدید   - 197
آراتا ایسوزاکی   - 17
زیگموند فروید   - 19
آرشیگرام   - 8
ژان بودریار   - 11
آرکی زوم   - 6
ژان نوول   - 22
آلبرت پوپ   - 4
ژاک دریدا   - 19
آلدو روسی   - 15
ژاک لوگوف   - 4
آلفرد هیچکاک   - 5
ژیل دلوز   - 34
آلوار آلتو   - 19
سائول باس   - 7
آلوارو سیزا   - 9
ساسکیا ساسن   - 9
آن تینگ   - 4
سالوادور دالی   - 2
آنتونی گائودی   - 28
سانا   - 5
آنتونی وایدلر   - 5
سانتیاگو کالاتراوا   - 14
آنتونیو نگری   - 6
سدریک پرایس   - 3
آنسامبل استودیو   - 2
سو فوجیموتو   - 18
آنیش کاپور   - 8
سوپراستودیو   - 9
آی وِی وِی   - 34
سورِ فِهْن   - 6
آی/ تری   - 2
سوزان سانتاگ   - 10
اُ ام اِی   - 61
شاشونا زوبوف   - 4
اتوره سوتساس   - 8
شیبیک و کریستوف   - 2
ادریان لابوت هرناندز   - 5
شیگرو بان   - 34
ادوارد برتینسکی   - 2
عبدالعزیز فرمانفرمایان   - 4
ادوارد سعید   - 19
فدریکو بابینا   - 30
ادوارد سوجا   - 10
فرانک گهری   - 50
ادواردو سوتو دی مُرِ   - 18
فرانک لوید رایت   - 45
ادولف لوس   - 9
فرای اوتو   - 10
ارو سارینن   - 30
فردا کولاتان   - 2
اریک اوون موس   - 14
فردریک جیمسون   - 4
اریک هابسبام   - 2
فرشید موسوی   - 3
استن آلن   - 4
فمیهیکو ماکی   - 4
استیون هال   - 32
فیلیپ جنسن   - 7
اسلاوی ژیژک   - 18
گابریل کوکو شنل   - 2
اسنوهتا   - 7
گایاتری چاکراوارتی اسپیواک   - 8
اسوالد متیوز اونگرز   - 7
گرگ لین   - 7
اسوتلانا بویم   - 5
گونتا اشتلزل   - 1
اسکار نیمایر   - 39
لئوپلد بانچینی   - 2
اف او اِی   - 9
لئون کریر   - 2
ال لیسیتسکی   - 5
لبس وودز   - 26
الیس راستورن   - 112
لوئیس باراگان   - 2
اِم اِی دی   - 25
لوئیس مامفورد   - 1
ام وی آر دی وی   - 74
لودویگ لئو   - 3
اماندا لِــوِت   - 4
لودویگ میس ون دروهه   - 29
اورهان پاموک   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 4
اویلر وو   - 9
لودویگ هیلبرزیمر   - 1
ایال ویزمن   - 1
لوسی رای   - 15
ایلین گری   - 9
لویی کان   - 39
ایوان لئونیدوف   - 4
لوییجی مورتی   - 1
بئاتریس کُلُمینا   - 10
لوییس بورژوا   - 8
بال کریشنادوشی   - 4
لُکُربُزیه   - 153
باک مینستر فولر   - 13
لیام یانگ   - 4
برنارد چومی   - 36
لینا بو باردی   - 4
برنارد خوری   - 2
مارتین هایدگر   - 32
برنو زوی   - 7
مارسل بروئر   - 7
بنیامین برتون   - 8
مارشال برمن   - 16
بوگرتمن   - 1
مانفردو تافوری   - 16
بی یارکه اینگلس   - 69
مانوئل کاستلز   - 3
پائولو سولری   - 4
ماکسیمیلیانو فوکسِس   - 10
پائولو فریره   - 2
مایکل سورکین   - 4
پاتریک شوماخر   - 3
مایکل گریوز   - 6
پال گلدبرگر   - 1
محمدرضا مقتدر   - 4
پرویز تناولی   - 2
مخزن فکر شهر   - 1
پری اندرسون   - 3
مـَــس استودیو   - 3
پل ویریلیو   - 28
معماران آر سی آر   - 5
پیتر آیزنمن   - 59
معماران مورفسس   - 16
پیتر برنس   - 5
موریس مرلوپنتی   - 2
پیتر زُمتُر   - 69
موشه سفدی   - 12
پیتر کوک   - 10
میشل سر   - 3
پیر بوردیو   - 5
میشل فوکو   - 59
پییر ویتوریو آئورلی   - 14
نائومی کلاین   - 5
تئودور آدورنو   - 7
نورمن فاستر   - 36
تادو اندو   - 13
نیکلای مارکوف   - 1
تام مین   - 13
هانا آرنت   - 10
تام ویسکامب   - 10
هانری لفور   - 24
تاکامیتسو آزوما   - 3
هانی رشید   - 5
توماس پیکتی   - 5
هرزوگ دی مورن   - 31
توماس هیترویک   - 31
هرنان دیاز آلنسو   - 18
تیتوس بورکهارت   - 2
هنری ژیرو   - 3
تیموتی مورتُن   - 2
هنریک وایدولد   - 1
تیو ایتو   - 25
هنس هولین   - 5
جاشوا پرینس ـ رامس   - 2
هوشنگ سیحون   - 14
جان برجر   - 2
هومی بابا   - 2
جان هیداک   - 8
واسیلی کاندینسکی   - 2
جف منن   - 2
والتر بنیامین   - 30
جفری کیپنس   - 3
والتر گروپیوس   - 18
جورجو آگامبن   - 8
ورنر پنتون   - 5
جوزپه ترانی   - 2
ولادیمیر تاتلین   - 13
جولیا کریستوا   - 2
ولف پریکس   - 1
جونیا ایشیگامی   - 8
ونگ شو   - 8
جیمز استرلینگ   - 1
ویتو آکنچی   - 12
جین جیکوبز   - 2
ویوین وست وود   - 6
چارلز جنکس   - 7
ک. مایکل هیز   - 2
چارلز رنه مکینتاش   - 7
کارلو اسکارپا   - 13
چارلز کوریا   - 15
کازو شینوهارا   - 2
چاینا میه ویل   - 4
کازیو سجیما   - 2
حسن فتحی   - 6
کالین روو   - 1
حسین امانت   - 3
کامران دیبا   - 13
خورخه لوئیس بورخس   - 2
کامرون سینکلر   - 11
داریوش آشوری   - 1
کریستفر الکساندر   - 2
داریوش شایگان   - 13
کریستین نوربرگ ـ شولتز   - 15
دانیل لیبسکیند   - 24
کریم رشید   - 5
دنیس اسکات براون   - 10
کلر استرلینگ   - 2
دورته مندروپ   - 3
کلود پَره   - 3
دیلرـ اِسکـُـفیدیو+رِنفرو   - 23
کنت فرمپتن   - 14
دیوید رُی   - 2
کنزو تانگه   - 10
دیوید گیسن   - 2
کنستانتین ملنیکف   - 3
دیوید هاروی   - 25
کنگو کوما   - 47
رابرت نوزیک   - 2
کوپ هیمِلبِلا   - 23
رابرت ونتوری   - 32
کورنلیوس کاستوریادیس   - 3
رُدولف شیندلر   - 7
کوین لینچ   - 7
رضا دانشمیر   - 5
کیانوری کیکوتاکه   - 1
رم کولهاس   - 119
کیتیو آرتم لئونیدویچ   - 1
رنزو پیانو   - 34
کیشو کـُـروکاوا   - 8
ریچارد مِیر   - 8
یان گِل   - 9
ریچارد نویترا   - 7
یو ان استودیو   - 32
ریموند آبراهام   - 1
یورگن هابرماس   - 15
رینر بنهام   - 2
یورن اوتزن   - 1
رینهولد مارتین   - 5
یونا فریدمن   - 5
ریکاردو بوفیل   - 7
یوهانی پالاسما   - 12

کـاربـــــــری هـا
مسکونی   -880
گالری   -97
زیرساخت های شهری   -479
هتل   -84
فرهنگی   -387
ورزشی   -70
پاویون   -307
حمل و نقل عمومی   -39
موزه   -273
بیمارستان و داروخانه و کلینیک   -38
اداری ـ خدماتی   -256
ویلا   -28
تفریحی   -194
مجموعه های مسکونی   -10
مسکونی ـ تجاری   -173
زاغه نشینی   -6
اموزشی   -159
سرویس بهداشتی عمومی   -5
صنعتی   -116
عناصر یادمانی شهری   -5
معماری مذهبی   -108
تجاری   -3
حامی اتووود
مقـــــــــــالات
    دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    پهنه ی معلق تهران؛ شاه عبدالعظیم یا شهر ری
        علی رنجی پور
    دیوید هاروی و شهرســــــــــــــــــــــــــــــــــازی آلترناتیو
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    هنر گفت و گو ـ جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
چنـــــد پــــروژه
مجموعه مسکونی شاه پریان
طراح : علیرضا امتیاز "مدیر اتووود"
منزل شخصی دکتر دلیر - خیابان ولیعصر کوچه 8
طراح : محمود امیدبخش
مجموعه ي تجاري و پاركينگ طبقاتي شقايق
طراح : امين حشمتی
خانه شعر ، پايان نامه معماري كارشناسي ارشد
طراح : م معيت
گذرگاه همیابی
طراح : محمود امیدبخش
کاریــــــــــــابی
   کاریابی
   لیست درخواست ها ی قبلی شما
   لیست کاندیدها به تفکیک استان
   لیست فرصت های کاری به تفکیک استان
وبـــــلـاگ هـــــا
آرشیتکت نمونه
مدیر : مسعود زمانیها
معماری به مثابه ساخت-سجاد نازی
مدیر : سجاد نازی
فتوت نامه معماران
مدیر : اخوان الصفا
مجله معماری Architecture Foolad City
مدیر : مسعود پریوز
معــــرفی کتــــــاب
رهیافت پدیدارشناسی در اندیشه پیتر زومتور
نویسنده :  .
انتشارات : علم معمار

حامی اتووود
 رسانه ی تخصصی معماری و شهرسازی میم زون
ژاک دریدا؛ متافیزیک حضور، زبان، دیکانستراکشن و رابطه انتقادی با متن در گفت و گو با محمد ضیمران
اتووود سرویس خبر:   تيم اتووود
1399/02/26
مـنـــــــبـع : http://erteash80.blogfa.com/post/9
تعداد بازدید : 1550

ژاک دریدا چندیست درگذشته، اما نمی توان حضور او را در عرصه ادبیات و فلسفه به سادگی فراموش کرد. دریدا مرزهای فلسفه و ادبیات را در هم شکست و ادبیات جدیدی آفرید که هرگز با چارچوب های از پیش تعیین شده قابل بررسی نبود .
دکتر محمد ضیمران نیز نامی آشنا در حوزه نقد ادبی ماست . او علاوه بر مقالات فراوانی که به چاپ رسانده ، کتاب هایی چون "دریدا ، متافیزیک حضور" ، "میشل فوکو ، دانش و قدرت" ، "گذر از جهان اسطوره به فلسفه" و "زیبایی شناسی هنر" را تألیف کرده است . بن فکنی deconstruction و حضور معنا در متون ادبی را با توجه به آرای دریدا ، با دکتر ضمیران مرور کردیم .

ـ  ژاک دریدا معتقد است که زبان دارای منش استعاری است و اگر این منش استعاری را از آن حذف کنیم ، در حقیقت از ذات آن دور شده ایم . بعد به ادبیات اشاره می کند و  می گوید ادبیات از این قاعده مستثنی است ، چرا که صادقانه به منش استعاری خود اعتراف  می کند و ما می توانیم بدون واسطه به متن ادبی نزدیک شویم ؟
به موضوع جالبی اشاره کردید که نیاز به یک پیش زمینه دارد . تمام اندیشمندانی که از دوره ساختارگرایی ، دغدغه فلسفی و زبانشناسی داشتند ، تمرکز خود را از سوژه دکارتی روی زبان متمرکز کردند . به هر حال می دانید که اولین کسی که در این زمینه مورد توجه قرار گرفت ، سوسور بود .
سوسور، اولین کسی بود که زبان را به عنوان مجموعه ای از دلالت ها بیان کرد و گفت زبان مجموعه ای از نشانه هاست . ساختارگراها دارای ذهنی منطقی بودند که بیشتر روی مسئله معنایی semantical و ساختار نحوی syntactic structure تاکید می کردند ، بنابراین همیشه زبان را دارای یک نظام خاص می دیدند و آن را از این دیدگاه مطالعه می کردند . برای آنها این ساختار و نظام قاعده مند خیلی مهم بود . همین نکته سبب شد تا تئوری ارائه شده از طرف آنها ، چیزی باشد منفصل از دنیای خارج ، یعنی زبان از دنیای عینی و خارجی منفصل شده بود . کسانی که وارد نقد ساختارگرایی شدند ـ و اتفاقاً هم شان فرانسوی بودند ـ دیدند که این نگاه به زبان بسیار دست و پاگیر و محدود کننده است . البته همه آنها به اهمیت ساختارگرایی واقف بودند ، اما نسبت به آن نقد هم داشتند . به همین علت، مکتب پساساختارگرایی شکل گرفت که دریدا مهم ترین فردی بود که در این مکتب جای گرفت .

دریدا یکی از منتقدان جدی آرای سوسور بود . او در کتاب مواضع مصاحبه ای دارد که در آن نسبت به دلالت های سوسوری بحث کرده است . دریدا همواره در تلاش بود تا کاستی هایی را که در آرای ساختارگرایان وجود دارد ، برطرف کند ، برای همین به بعد عملی progmatical زبان توجه بیشتری نشان داد و این کار او یعنی خارج کردن زبان از حوزه  "معناشناسی" و "نحو". این دیدگاه عمل گرایانه ، Pragmatistic ، مستقیماً به زندگی ، فرهنگ و ادبیات وصل می شود و به همین علت است که او بحثی را مطرح کرد که سال ها قبل نیچه آن را در زبان شناسی مطرح کرده بود.

نیچه در تمام دوران فلسفی اش می خواست نشان دهد که پروژه ای که از آغاز فلسفه با عنوان حقیقت وجود داشته ، هیچ گاه نتوانسته بی واسطه خود را به نمایش بگذارد . نیچه در دو مورد حرف می زد : یکی در مورد دغدغه های اصلی "متافیزیک" که به حقیقت برمی گردد ، دیگری زبانشناسی و تبار و دودمان زبان . او معتقد بود که حقیقت یک امر زبانی است. دوم این که حقیقت که فلسفه همیشه به آن می نازیده و آن را اساس کار خود قرار می داده، چیزی نیست جز بی شماری از استعاره ها ، مجازها ،‌تلمیح ها و ... که در زبان وجود دارد. در نتیجه ، نیچه فصل جدیدی را در فلسفه باز می کند که قبل از آن، کسی به آن توجهی نداشت .

دریدا با این پشتوانه به قضیه زبان و ادبیات می پردازد و اصولاً به همین دلیل است که تا مدت ها ، دانشگاه کمبریج از اهدای دکترای افتخاری به دریدا سر باز می زد ، چرا که دریدا فلسفه و ادبیات را که از زمان سقراط به بعد ، به کلی از هم مجزا شده بودند ، دوباره به هم وصل کرد. آنها معتقد بودند که دریدا دیوار فلسفه و ادبیات را فرو ریخته و به همین علت نمی توان  دکترای افتخاری فلسفه را به او داد ، چون به فلسفه خیانت کرده است. البته بعدها این مدرک را به او دادند و این بعد از مشاوره های زیاد صورت گرفت.

دریدا بحثی را مورد توجه قرار داد که سوفسطایی ها انجام می دادند و سقراط آن را قطع کرده بود ، به همین علت می توان دریدا را یک سوفیست معاصر به حساب آورد . یعنی او بحث هایی را که سوفسطایی ها انجام می دادند و سقراط آنها را با گفت و گوهایش قطع کرده بود ، مجدداً مورد بررسی قرار داد . او می گفت: "حقیقت چیزی نیست جز برداشت هایی در چارچوب زبانی" و بنابراین ما همیشه باید در جست و جوی دال باشیم . او به این ترتیب ، حتی فلسفه را نیز در قلمروی مجاز ، استعاره ،‌کنایه و سایر خصوصیات زبان قرار داد و مرزهای آن را با ادبیات درهم شکست .

بنابراین وقتی از حقیقت به عنوان یک مدلول حرف می زنیم ، باید ببینیم این مدلول به چه دالی برمی گردد ، یعنی معنای حقیقت چیست ؟ دریدا در این جا می گوید که مدلول حقیقت نمی تواند تنها یک دال داشته باشد و باید در جست و جوی دال های دیگر نیز بود ؛ دال هایی که فراوان هستند و تمام نشدنی . این دال های متفاوت می تواند در قالب استعاره metaphor و مجاز مرسل metonymy و ... ظاهر شود ، بنابراین دریدا نگاه جدیدی را بعد از 2 هزار و 500 سال وارد عرصه فلسفه و ادبیات کرد . به نظر من این یک واژگونی انگاره ای است که در فلسفه به وجود آمده است .

ـ  فلسفه قبل از دریدا و نیچه این منش استعاری را نفی کرده بود ، اما ادبیات همیشه صادقانه به آن اعتراف می کرد.آیا این اعتراف صادقانه ، منش استعماری در ادبیات را نفی می کند؟

دریدا در تمام نوشته ها و مصاحبه هایش گفته است که ادبیات همیشه به این منش زبانی خود صادقانه اعتراف کرده است و هیچ وقت ادعا نکرده که متن های ادبی تلاشی جهت کشف حقیقت انجام داده اند یا به عبارت دیگر ، ‌دریدا همواره گفته که ادبیات تنها بخشی از حقیقت را می توانسته برملا کند ؛ حقیقتی که گاه خیلی متغیر می شود و از خواننده ای به خواننده دیگر فرق  می کند. او در مورد ادبیات بارها گفته است که ادبیات ، استعاره ، مجاز ، کنایه و منش های زبانی را ارائه می کند و می افزاید که ادبیات حامل حقیقت نیست . دریدا در توجیه این قضیه می گوید که فلسفه و علم ادعا می کنند که توانسته اند به حقیقت دست پیدا کنند، اما آن چیزی را که آنها فکر می کنند حقیقت است، ‌درواقع استعاره پنهانی است که حقیقت در پشت آن موضع  گرفته است .

ـ دریدا می گوید که حقیقت همواره پشت یک مجاز و استعاره پنهان شده است . به نظر شما وجود همین نکته در نوشتار نبود که توجه را به کلام محوری سوق داد ؟ یعنی فرهنگ گفت و گو را جایگزین فرهنگ نوشتار کرد ؟

او می گوید با پیدایش "متافیزیک حضور" چهار عنصر مهم این نکته تحکیم یافته است. در اولین مورد ما با آوامداری phonocenrism رو به رو هستیم که در گفت و گوی فایدروس از آن سخن به میان می آید . در فایدروس این سئوال مطرح می شود که آیا نوشتار دارای اهمیت بیشتری است یا گفتار و سقراط ثابت می کند که گفتار بر نوشتار برتری دارد و نوشتار زائده ای است که از گفتار ناشی می شود. این یکی از نکاتی است که دریدا در مورد آن می گوید که سبب شده تا "متافیزیک غربی" در حضور معنا پیدا کند . نکته دومی که اهمیت دارد، کلام محوری logocernism است. البته ترجمه logocenterim خیلی سخت است . شما باید ترکیبی از کلام و عقل محوری را در نظر بگیرید . سومین محوری که خیلی اهمیت دارد این است که ما با تأثیر از کلام محوری، دچار قوم مداری  می شویم. این قوم مداری از دوران دکارت به وضوح در فلسفه خودش را نشان داده است اما مهم ترین و چهارمین عامل ، من محوری یا خودمداری است که با اندیشه های دکارت آغاز شده ، اما در اندیشه های کانت شکوفایی پیدا کرده و همین طور تداوم یافته است .

ـ بد نیست کمی هم به علت های رویکرد و کلام محوری بپردازیم . آیا مجاز ، استعاره و ... سبب نشده که از نوشتار به کلام گرایش پیدا کنیم ؟

بله دقیقاً، یکی از دلایلی که کلام دارای نوعی برتری بوده، این است که در آن نوعی حضور وجود دارد، اما نوشتار در غیاب اتفاق می افتد. در این جا نویسنده ای حاضر نیست که مقصودش را برای شما توضیح دهد ، برای همین است که بحث معنا و مدلول به خواننده  برمی گردد و اوست که باید همه چیز را از نو بسازد . شاید به همین علت است که فلسفه غرب، رو به نوعی آوامحوری آورد. وقتی کلام فاقد آوا محوری شد ، یعنی به نوشتار در آمد ، معلوم نیست که مدلول ها چگونه قابل استخراج هستند . در این جاست که بحث خوانش مطرح می شود ، اما در صورتی که گفتار با فرد مقارن شود ، می توان حقیقت را دنبال کرد ، اما زمانی که گوینده نبود و به قول دریدا "متن یتیم شد" چه کسی به غیر از خواننده می تواند آن را بازسازی کند ؟ در این جاست که به تعداد آدم ها معنا پیدا می شود و گستره معناها تا بی نهایت گسترش پیدا می کند، اما باید بگویم که دریدا این مسئله را کشف نکرده ، بلکه فقط آن را شفاف کرده است . این مسئله را اولین بار سوفسطاییان مطرح کردند ، آنها بودند که می گفتند زبان اساس همه چیز است ، لذا با این موضوع موافقم که ادبیات هم  نمی تواند حقیقت را دریابد و نشان بدهد، اما برتری اش به زبان فلسفه این است که صادقانه به این امر اعتراف می کند .

ـ و به همین دلیل است که دریدا بحث خواننده کنش گر را پیش می کشد و "شطرنج بی انتهای متن را ... ؟

دقیقاً . اما وقتی شما اصالت را به گفتار بدهید ، دیگر خواننده ای مطرح نیست . در این جا فقط شنونده مطرح است و شنونده هم منفعل است . ارتباط شنونده و گوینده ، مناسبتی انکشافی است ، اما مناسبت خواننده و متن ، مناسبتی فعال و سازنده است . خواننده باید معنی را ابداع کند . او هر بار که متن را می خواند ، با ابداعی جدید رو به رو خواهد شد .

ـ دریدا می گوید، خواننده ای که این روابط دال و مدلولی را کشف می کند ، دقیقاً به همان اندازه دارای اهمیت است که نویسنده . به نظر شما این نوعی تنزل مقام در نویسنده مدرن نیست ؟

دریدا واژه ای دارد با عنوان dissemination وقتی یک متن ، درست شبیه بذر پاشیده شد ، دیگر ارتباط کسی که بذر را پاشیده با بذر قطع می شود ، یعنی نویسنده وقتی چیزی را نوشت و منتشر کرد ، خودش ، فقط خواننده اثرش است . همین حرف را افرادی مثل میشل فوکو و رولان بارت نیز می گویند . آنها اسم این کار را می گذارند "مرگ مؤلف"؛ یعنی وقتی مؤلف متن را افشانش dissemination کرد، دیگر کارش تمام است . مثل بچه ای که بند نافش قطع شده باشد.

ـ پس در لحظه ای که نقطه آخر نوشته گذاشته شد ، غیاب شروع می شود؟

بله دقیقاً ،  اما نویسنده خودش هم می تواند جزو یکی از بی شمار افرادی باشد که متن را می خواند . وقتی در حال سخنرانی و گفت و گو هستیم ، حضور اتفاق می افتد ، اما همین که این کلمات مکتوب و منتشر شد ، دیگر "من" هیچ نفوذی روی آن ندارد و این متن برای خود شخصیتی مستقل و خودپاینده خواهد داشت .     

ـ ارتباط این ها با هرمنوتیک چیست ؟

یک بار دریدا و پل ریکور را به کنفرانسی در پاریس دعوت کردند تا در مورد ارتباط هرمنوتیک و بن فکنی گفت و گو کنند . درست است که آنها هرگونه ارتباطی را بین این دو نفی می کردند، اما محققانی که روی این مسئله کار می کردند دریافتند که ارتباط های خیلی تنگاتنگی بین این دو وجود دارد. دریدا و ریکور از دو راه متفاوت به یک نتیجه رسیده اند. بن فکنی دریدا از مجرای ساختارگرایی شروع شده، چون او در سنت فرانسوی کارش را از دکارت شروع کرده و ریکور کارش را از کانتِ دیلتای، هوسرل و هایدگر آغاز کرده است، اما نتیجه ای که از این دو می گیریم، خیلی شبیه هم است. من در نوشته هایی که به تازگی  خوانده ام، در مورد ارتباط های این دو، اطلاعات زیادی کسب کرده ام . مقالات و کتاب های بسیاری نوشته شده تا ارتباط این دو را نشان بدهد .

ـ دریدا مرز بین ادبیات و فلسفه را شکسته است . شما فکر نمی کنید که افرادی مثل نیچه و والتر بنیامین این کار را کمی قبل انجام داده اند ؟

چرا ، ولی نه تا این حد؛ کار دریدا کمی مشخص تر و سرراست تر است . او پروژه خاصی را دنبال می کند ، البته این درست است که نیچه نطفه این بحث ها را ریخته است ، اما او گزینْ گویه می نویسد و نوشته هایش به این صورت جمع و جور نیست. ساختارگرایی در دوره نیچه وجود نداشته است و او بالطبع نمی توانسته به ارتباط های دال و مدلولی نگاهی داشته باشد. دریدا حرف های خیلی جدیدتری در این مورد دارد که پیشتر گفته نشده و اثبات این که، حرف های دریدا به تمامی درگذشته بوده، چندان آسان نیست .

 ـ بد نیست کمی هم در مورد برداشته شدن مرزهای میان ژانرهای ادبی حرف بزنیم . آیا این فروپاشی مرزها ، ربطی به برداشتن مرز میان ادبیات و فلسفه دارد ؟ به طور مثال امروزه  می بینیم که وسط یک رمان ، نویسنده شروع به مقاله نوشتن می کند یا برعکس .

کاری که deconstruction می خواست انجام دهد ، دقیقاً آن چیزی نیست که پست مدرن ها می گویند . وقتی ما می خواهیم یک پدیده ادبی را از دیدگاه دیکانستراکتیویستی بررسی کنیم، درواقع می خواهیم متن را از چارچوب ساختارهای از پیش تعیین شده خارج کنیم و وارد فضایی جدید شویم . گاهی حتی این ساختار و فضای جدید می تواند با چارچوب های پیشین در چالش باشد . برای همین هم هست که اساس دیکانستراکشن بر بنیان فکنی، شالوده شکنی، واسازی و چارچوب شکنی است تا به چیزهایی برسد که در ظاهر نمی توان آنها را دید . در این صورت ممکن است زوایایی از اثر برای ما مشخص شود که پیش از آن کمتر به آن توجه می شد . اینها دقیقاً همان چیزی است که هایدگر در بحث هایش با عنوان ساحت نااندیشیده ungedacht بیان می کند. شما در بن فکنی دقیقاً می خواهید همان "ساحت نااندیشیده" را پیدا کنید؛ چیزی که قبلاً در موردش نوشته و اندیشیده نشده است و بنابراین ژانرها در هم می ریزد و دیگر در این جا نمی توان چارچوب های از پیش تعیین شده کلاسیک را ملاک  قرار داد .

ـ شما گفتید که Deconstruction با پست مدرنیته فرق دارد . دریدا هم می گوید من "پست مدرن" نیستم . او را نمی توان چندان "پساساختارگرا" هم به حساب آورد . در این صورت در مورد او چه می توان گفت ؟

ژاک دریدا نمی خواهد خود را محدود به این چارچوب ها کند. همه چارچوب ها ریشه در نگاه "متافیزیک حضور" دارند . او وقتی قبول کرد که پست مدرن است ، درواقع قبول کرده که در "متافیزیک حضور" شرکت کرده است . به همین دلیل دریدا نمی تواند قبول کند که پست مدرنیسم چیزی است که او هم می تواند زیر چتر آن حضور داشته باشد ، هر چند که محقق ها بدون توجه به این حرف ها او را ذیل عنوان پست مدرنیسم طبقه بندی کرده اند ، اما اومی گوید که نمی خواهد خود را در این چارچوب های دلالتی گرفتار کند . برای دریدا ، پست مدرن یک بسته بندی است و او نمی خواهد خود را در این بسته بندی ببیند .او می گوید که حتی خود پست مدرنیسم را می شود واسازی و بن فکنی کرد و چه چیزهایی که در دل آن نهفته است .

ـ اما خیلی جالب است که همین جمله را کس دیگری گفته است . مارکس جمله مشهوری دارد با عنوان این که "من مارکسیست نیستم"، دریدا هم می گوید "من پست مدرن نیستم" تفاوت این دو چیست ؟

به طور کلی دیکانستراکشن مبارزه با چارچوب هاست . در کتاب "حقیقت نقاشی" بحث ، با کانت شروع می شود . او می گوید که چارچوب در آثار هنری و مخصوصاً ادبیات چه نقشی دارد ؟ ذاتی است یا جوهری یا عرضی ؟ او می خواهد با این بحث ، ساختارهای از پیش تعیین شده را بنیان فکنی کند . دریدا هم نمی خواهد خود را اسیر این چارچوب ها کند .



حامی اتووود
نظـــــــر اعضــــــــا
هنوز نظری برای این خبر ثبت نشده است.

ثبــــــــت نظـــــــر

  
جهت ارسال نظر باید وارد سیستم شوید. / عضو جدید
ایـمـــیـل :  
رمز عبـور :  

پست مدرنیسم، تفکر هیبریدی و متن به مثابه ترکیبی از اَبَر ژانر و اَبَر رسانه
معنا در نه روایت؛ از نیچه تا دریدا
ژاک دریدا و دیکانستراکشن؛ تنش برامده از خاطره، وفاداری و میراث
بابک احمدی و زبان شناسی دریدایی؛ از تفاوط تا طالبان و هیولاهایی که امروز در آینده رقم می خورند
ژاک دریدا و معماری دیکانستراکتیویستی؛ پرسش از معماریِ تحت استیلا
درباره معماران معاصر ایران :
این گروه در سال 1386 با هدف ایجاد پل ارتباطی بین معماران ایرانی معاصر گرد هم آمد.با شروع کار این وب سایت معماران متقاضی در محیطی ساده وکارآمد به تبادل پروژه ها ومقــــالات خود خواهند پرداخت ودر فضای فروم به بحث وگفتگو می پردازند.
خانه | ورود | ثبت نام | درباره ما | تماس با ما | قوانین سایت | راهنما | تبلیغات
© کلیه حقوق این وب سایت متعلق به گروه معماران معاصر می باشد.
Developed by Tryon Software Group