معماران معاصر ایران, اتووود - بزرگترین سایت معماری
ثبت نام عضو جدید ایمیل آدرس: رمز عبور : رمز عبور را فراموش کردم

به جامعترین سامانه ارتباطی و اطلاع رسانی معماران معاصر ایران خوش آمدید خانه |  ثبت نام |  تماس با ما |  درباره ما |  قوانین سایت |  راهنما |  تبلیغات




موضوعـات مــعـماری
معماری و دیگر حوزه های فکر   - 1706
20 بنا که هرگز ساخته نشد   - 17
منظر شهری   - 1591
پداگوژی انتقادی   - 17
طراحي داخلي   - 1166
کارگاهْ مسابقه قوام الدین شیرازی   - 16
نظریه معماری   - 1131
شهرهای در حرکت   - 15
سازه های شهری   - 1080
مسابقه مرکز اجتماعی شهر صدرا   - 15
تکنولوژی ساخت   - 1072
معماری بایومورفیک   - 15
معماری حوزه عمومی   - 1062
سینما ـ طراحی صحنه ـ معماری   - 15
مرزهای معماری   - 1047
رابرت ونتوری در بیست و پنج روایت   - 15
نگاه نو به سكونت   - 915
اینستالیشن های شهری   - 14
المان شهری   - 868
ویلا ساوا ـ لوکوربوزیه   - 14
نظریه شهری   - 835
معماری و غذا   - 13
معماری و سیاست   - 802
فیلم پارازیت ساخته بونگْ جونْ هو   - 13
معماری مدرن   - 776
معماری و دشت   - 12
معماری پایدار   - 744
معماری خاورمیانه   - 11
کلان سازه   - 731
ده کتاب که هر معمار باید بخواند   - 11
روح مکان   - 670
معماری خوانی   - 10
آینده گرایی   - 660
ده پروژه کمتر شناخته شده لوکوربوزیه متقدم   - 10
معماری منظر   - 628
کنگو کوما ـ استادیوم ملی توکیو   - 10
برنامه ریزی شهری و منطقه ایی   - 624
کلیسای رونشان ـ لوکوربوزیه   - 10
آرمان شهرگرایی   - 587
بی ینال ونیز   - 10
طراحی صنعتی   - 575
درس گفتارهای اتووود   - 10
معماری تندیس گون   - 570
معماری و انسان شناسی   - 10
توسعه پایدار   - 566
فمینیسم   - 9
معماری شمایل گون   - 556
معماری و فضای زیرساخت های نرم   - 9
منتقدان معماری   - 556
اتوره سوتساس به روایت آلیس راستورن   - 9
نوسازی و بهسازی بافت های شهری   - 545
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه دوم   - 9
معماریِ توسعه   - 517
ده زن برتر تاریخ معماری مدرن   - 9
باز زنده سازی   - 494
لیوینگ آرکیتکچر   - 9
هنر مدرنیستی   - 437
معماری تخت جمشید   - 8
معماری یادمانی   - 390
معماری بلوک شرق ـ جهان در حال محو شدن   - 8
طراحی نئولیبرال   - 387
شارلوت پریاند به روایت آلیس راستورن   - 8
معماری سبز   - 385
مسابقه دانشجویی اتووود ـ دوردوم. مسابقه اول   - 8
تغییرات اقلیمی   - 371
تز 1400   - 8
معماری ارزان   - 363
معماری آمریکای جنوبی   - 8
تراشه های کانسپچوال   - 359
معماری و جنگ   - 7
معماری پست مدرن   - 352
طراحی و ضایعات به روای آلیس راستورن   - 7
معماری محدود   - 333
ردلف شیندلر به روایت الیس راستورن   - 7
بنای محدود   - 323
گونتا اشتلزل به روایت آلیس راستورن   - 7
گرمایش زمین   - 317
مینت د سیلوا به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری محلی   - 308
جنبش "جانِ سیاهان مهم است" و مسئله‌ی طراحی به روایت آلیس راستورن   - 7
اتووود کلاسیک   - 304
ریچارد نویترا به روایت آلیس راستورن   - 7
محوطه سازی   - 295
طراحی در زمانه بحران به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری تجربی   - 285
کارلو اسکارپا به روایت آلیس راستورن   - 7
بدنه سازی شهری   - 277
عبور از مرحله جنینی   - 7
کتابخانه ی اتووود   - 276
معماری مصر   - 7
اقتصادِ فضا   - 274
منبع شناسی اتووود   - 7
معماری انتقادی   - 272
پاویون ایران ـ بی ینال ونیز 2016   - 7
معماری ـ سینما   - 268
رقابت مجتمع چندعملکردی شهید کاظمی قم   - 7
زنان و معماری   - 250
آلوار و آینو آلتو به روایت آلیس راستورن   - 7
فضای منفی   - 247
هشت کوتاه نوشته در مورد پوپولیسم   - 7
عکاسی   - 241
طراحی و پناهجویان   - 7
مسکن حومه شهری   - 237
آیلین گری به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری های تک   - 235
باوهاوس به روایت آلیس راستورن   - 7
هنر انتزاعی   - 229
لوسی رای به روایت آلیس راستورن   - 7
گرافیک   - 215
مارسل بروئر به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن عمومی   - 209
چارلز رنه مکینتاش به روایت آلیس راستورن   - 7
طراحی مبلمان   - 208
باکمینستر فولر به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و فاجعه   - 199
طراحی در بازی و تاج و تخت به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری فضای داخلی   - 185
سائول باس به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری و رسانه   - 180
میس ون در روهه به روایت آلیس راستورن   - 7
مسکن روستایی   - 178
معماری و عکاسی به روایت آلیس راستورن   - 7
پروژه های دانشجویی از سراسر جهان   - 178
طراحی روی بام به روایت آلیس راستورن   - 7
معماری ژاپن   - 174
صد و بیست و یک تعریف معماری   - 6
معماری ایران   - 169
پنج پروژه لوکوربوزیه متاخر که هیچگاه ساخته نشدند   - 6
ترسیمات معماری   - 166
فرایند تکامل معماری مدرن هند   - 6
هنر گفت و گو   - 165
مسابقه ویلا 1400   - 6
بلندمرتبه ها   - 138
ورنر پنتون به روایت آلیس رستورن   - 6
اتووود ـ ایران معاصر   - 123
ده پرسش از دو معمار   - 6
معماری کوچک مقیاس   - 106
جنتریفیکیشن   - 6
ویرانه ها   - 104
معماری استرالیا   - 5
مدرنیته؛ از نو   - 98
زنان، آشپزخانه، مقاومت   - 5
معماری چین   - 97
گزارش فرانسویِ وس اندرسون   - 5
معماری آسیا   - 93
تناقض هاوپیچیدگی ها:تئوریهای پیچیدگیِ ونتوری وجیکوبز   - 5
معماری اروپا   - 91
اکنی استودیو   - 5
معماری مذهبی   - 90
کتاب هایی در باب یوتوپیا   - 5
معماری فاشیستی   - 89
رادایکالیسم ایتالیایی در سیزده روایت   - 5
معماران و چالش انتخاب معماری   - 87
شهرسازی کوچک مقیاس   - 5
معماری جنگلی   - 84
چهار یادداشت برای علی اکبر صارمی   - 4
اکسپو   - 83
اتومبیل در چهار روایت کوتاه از بری ریچاردز   - 4
ویروس کرونا و معماری   - 80
بلوپرینت   - 4
فیلوکیتکت   - 79
اتووودْ آبزرور   - 4
معماری و هنر انقلابی   - 79
شهر ژنریک و نامکان ها   - 4
گفت و گو با مرگ   - 79
اکسپوی دبی. 2020   - 4
معماری پراجکتیو   - 78
چالش های اخلاقی ریاضت ورزی در معماری به روایت پیر ویتوریو آئورلی   - 4
جهان علمیْ تخیلی   - 74
چگونه یوتوپیا در روسیه انقلابی مدفون شد   - 4
معماری هند   - 70
فرایند خلاقیت چهار پیشگام معماری مدرن   - 4
معماری دیجیتال   - 68
همه ما سایبورگ هستیم   - 4
پالپ نیوز ِ اتووود   - 68
فرهنگ کمپ به روایت سوزان سانتاگ   - 4
بحران آب   - 65
اختلال های تشخیصی معماران مدرن   - 4
مدارس معماری   - 65
معمای حبابی   - 4
معماری و نقاشی   - 61
معماری پساصنعتی   - 4
پداگوژی   - 60
معماری آفریقا   - 3
زاغه نشینی   - 57
اتووودْ باکسْ آفیس   - 3
معماری و روانشناسی   - 57
مدرنیسم هیپی   - 3
طراحی مُد   - 56
معماری مدارس   - 3
معماری کانستراکتیویستی   - 54
داریوش شایگان و هنر ایرانی   - 3
معماری و هوش مصنوعی   - 53
بازپس گیری حریم خصوصی مان به روایت آنا وینر   - 3
معماری و رنگ   - 53
ژان بودریار؛ شفافیت، ابتذال و آلودگی رابطه   - 3
معماری و ادبیات   - 52
فیلم پدر ساخته ی فلوریان زلر   - 3
آنتروپوسین   - 52
شش پروژه شاخص معماری پست مدرن   - 3
معماری بیابانی   - 50
اندیشیدن از مجرای پاسخ های کووید 19 با فوکو   - 3
معماری و آب   - 50
باشگاه مشت زنی   - 3
معماری اوایل قرن بیستم روسیه   - 47
رقابت آسمانخراش ایوُلو 2016   - 3
هنر روسیه   - 45
آینده کجاست؟ روایتی از رولینگ استون   - 3
طراحی در وضعیت پندمیک به روایت آلیس راستورن   - 45
لویی کان به روایت آلیس راستورن   - 2
باهاوس   - 44
اسمیتسن‌ ـ رابین هود گاردنز   - 2
جنبش متابولیسم   - 44
کودتایی که در مورد ان صحبت نمی کنیم   - 2
معماری و گیم   - 40
تعییرات زیست محیطی ـ انقلاب یا انهدام   - 2
معماری و سلامت   - 37
یوتوپیاهای سیاره ای . نیکیتا داوان با آنجلا دیویس و گایاتری اسپیواک   - 2
درگذشت زاها حدید   - 35
جودیت باتلر مارا به تغییر شکل خشم مان فرا می خواند؛ گفت و گویی با ماشا گِسِن   - 2
معمارْستاره ها به روايت اتووود   - 34
برج سیگرام چگونه جهانی شد؟   - 2
طراحی پارامتریک   - 34
زیستْ ریاضت و همبستگی در فضای اضطراری   - 2
اکسپو شانگهای 2010   - 33
فیس بوک، گوگل و عصر تاریک سرمایه داری نظارتی   - 2
معماری آمریکا   - 33
شهرهای پیشاصنعتی   - 2
معماری مجازی   - 31
رابرت نوزیک، یوتوپیا و دولت حداقلی   - 2
اکسپو میلان 2015   - 28
فیلم های اتووود   - 2
پاویون های سرپنتین   - 28
سایبرفمینیسم   - 2
معماری پس از یازدهم سپتامبر   - 25
معماری و کودک   - 2
معماری؛ خیر مشترک و امید اجتماعی   - 24
سایبورگ   - 2
معماری و کوه   - 23
سایبرنتیک   - 1
طراحی جزییات   - 23
نمایش های مد پرادا   - 1
معماری و آسمان   - 21
ان اف تی   - 1
جشن نامه اتووود   - 21
متاورس   - 1
زاها حدید از نگاه معماران ایرانی   - 21
فیلمْگفتارهای معماری و پداگوژی معماری   - 1
زنانِ معمارِ ایرانی و سقف شیشه ای در نوزده روایت   - 20
تابْ آوری دفاتر نوپای معماری   - 1
معماری ـ موسیقی   - 19
پیتر آیزنمن و خانه شماره یک به روایت روبرت سومول   - 1
شانزده کتاب برای ورود به جهان اِی آی و عصر آنتروپوسین   - 19
ده پرسش از هشت معمار   - 1
سینما به ترتیب الفبا به روایت هاوارد سوبر   - 18
چهل نکته در باب هایدگرْخوانی   - 1
فرهنگ نفت   - 18
شهرْخوانی با اتووود   - 1
پردیس ویترا   - 18

طــراحــــــــــــــان
آر ای ایکس   - 3
زیگموند فروید   - 19
آراتا ایسوزاکی   - 16
ژان بودریار   - 11
آرشیگرام   - 8
ژان نوول   - 22
آرکی زوم   - 6
ژاک دریدا   - 19
آلبرت پوپ   - 4
ژاک لوگوف   - 4
آلدو روسی   - 15
ژیل دلوز   - 34
آلفرد هیچکاک   - 5
سائول باس   - 7
آلوار آلتو   - 19
ساسکیا ساسن   - 9
آلوارو سیزا   - 9
سالوادور دالی   - 2
آن تینگ   - 4
سانا   - 5
آنتونی گائودی   - 28
سانتیاگو کالاتراوا   - 14
آنتونی وایدلر   - 5
سدریک پرایس   - 3
آنتونیو نگری   - 6
سو فوجیموتو   - 18
آنسامبل استودیو   - 2
سوپراستودیو   - 9
آنیش کاپور   - 8
سورِ فِهْن   - 6
آی وِی وِی   - 34
سوزان سانتاگ   - 10
آی/ تری   - 2
شاشونا زوبوف   - 4
اُ ام اِی   - 59
شیبیک و کریستوف   - 2
اتوره سوتساس   - 8
شیگرو بان   - 34
ادریان لابوت هرناندز   - 5
عبدالعزیز فرمانفرمایان   - 4
ادوارد برتینسکی   - 1
فدریکو بابینا   - 30
ادوارد سعید   - 17
فرانک گهری   - 50
ادوارد سوجا   - 10
فرانک لوید رایت   - 45
ادواردو سوتو دی مُرِ   - 18
فرای اوتو   - 10
ادولف لوس   - 9
فردا کولاتان   - 2
ارو سارینن   - 30
فردریک جیمسون   - 4
اریک اوون موس   - 14
فرشید موسوی   - 3
اریک هابسبام   - 2
فمیهیکو ماکی   - 4
استن آلن   - 4
فیلیپ جنسن   - 7
استیون هال   - 32
گابریل کوکو شنل   - 2
اسلاوی ژیژک   - 18
گایاتری چاکراوارتی اسپیواک   - 7
اسنوهتا   - 7
گرگ لین   - 7
اسوالد متیوز اونگرز   - 7
گونتا اشتلزل   - 1
اسوتلانا بویم   - 5
لئوپلد بانچینی   - 2
اسکار نیمایر   - 38
لئون کریر   - 2
اف او اِی   - 9
لبس وودز   - 26
ال لیسیتسکی   - 5
لوئیس باراگان   - 2
الیس راستورن   - 112
لوئیس مامفورد   - 1
اِم اِی دی   - 25
لودویگ لئو   - 3
ام وی آر دی وی   - 74
لودویگ میس ون دروهه   - 29
اماندا لِــوِت   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 4
اورهان پاموک   - 4
لودویگ هیلبرزیمر   - 1
اویلر وو   - 9
لوسی رای   - 15
ایلین گری   - 9
لویی کان   - 39
ایوان لئونیدوف   - 4
لوییجی مورتی   - 1
بئاتریس کُلُمینا   - 10
لوییس بورژوا   - 8
بال کریشنادوشی   - 4
لُکُربُزیه   - 153
باک مینستر فولر   - 13
لیام یانگ   - 4
برنارد چومی   - 36
لینا بو باردی   - 4
برنارد خوری   - 2
مارتین هایدگر   - 32
برنو زوی   - 7
مارسل بروئر   - 7
بنیامین برتون   - 8
مارشال برمن   - 16
بوگرتمن   - 1
مانفردو تافوری   - 16
بی یارکه اینگلس   - 69
مانوئل کاستلز   - 3
پائولو سولری   - 4
ماکسیمیلیانو فوکسِس   - 10
پائولو فریره   - 2
مایکل سورکین   - 4
پاتریک شوماخر   - 3
مایکل گریوز   - 6
پال گلدبرگر   - 1
محمدرضا مقتدر   - 4
پرویز تناولی   - 2
مخزن فکر شهر   - 1
پری اندرسون   - 3
مـَــس استودیو   - 3
پل ویریلیو   - 28
معماران آر سی آر   - 5
پیتر آیزنمن   - 59
معماران مورفسس   - 16
پیتر برنس   - 5
موریس مرلوپنتی   - 2
پیتر زُمتُر   - 69
موشه سفدی   - 12
پیتر کوک   - 10
میشل سر   - 3
پیر بوردیو   - 5
میشل فوکو   - 59
پییر ویتوریو آئورلی   - 14
نائومی کلاین   - 5
تئودور آدورنو   - 7
نورمن فاستر   - 36
تادو اندو   - 13
نیکلای مارکوف   - 1
تام مین   - 13
هانا آرنت   - 10
تام ویسکامب   - 10
هانری لفور   - 24
تاکامیتسو آزوما   - 3
هانی رشید   - 5
توماس پیکتی   - 5
هرزوگ دی مورن   - 31
توماس هیترویک   - 31
هرنان دیاز آلنسو   - 18
تیتوس بورکهارت   - 2
هنری ژیرو   - 3
تیموتی مورتُن   - 2
هنریک وایدولد   - 1
تیو ایتو   - 25
هنس هولین   - 5
جاشوا پرینس ـ رامس   - 2
هوشنگ سیحون   - 14
جان برجر   - 2
هومی بابا   - 2
جان هیداک   - 7
واسیلی کاندینسکی   - 2
جف منن   - 2
والتر بنیامین   - 30
جفری کیپنس   - 3
والتر گروپیوس   - 18
جورجو آگامبن   - 8
ورنر پنتون   - 5
جوزپه ترانی   - 2
ولادیمیر تاتلین   - 13
جولیا کریستوا   - 2
ولف پریکس   - 1
جونیا ایشیگامی   - 7
ونگ شو   - 8
جیمز استرلینگ   - 1
ویتو آکنچی   - 12
جین جیکوبز   - 2
ویوین وست وود   - 6
چارلز جنکس   - 7
ک. مایکل هیز   - 2
چارلز رنه مکینتاش   - 7
کارلو اسکارپا   - 13
چارلز کوریا   - 15
کازو شینوهارا   - 2
چاینا میه ویل   - 4
کازیو سجیما   - 2
حسن فتحی   - 6
کالین روو   - 1
حسین امانت   - 3
کامران دیبا   - 13
خورخه لوئیس بورخس   - 2
کامرون سینکلر   - 11
داریوش آشوری   - 1
کریستفر الکساندر   - 2
داریوش شایگان   - 13
کریستین نوربرگ ـ شولتز   - 15
دانیل لیبسکیند   - 24
کریم رشید   - 5
دنیس اسکات براون   - 10
کلر استرلینگ   - 2
دورته مندروپ   - 3
کلود پَره   - 3
دیلرـ اِسکـُـفیدیو+رِنفرو   - 23
کنت فرمپتن   - 14
دیوید رُی   - 2
کنزو تانگه   - 10
دیوید گیسن   - 2
کنستانتین ملنیکف   - 3
دیوید هاروی   - 25
کنگو کوما   - 47
رابرت نوزیک   - 2
کوپ هیمِلبِلا   - 23
رابرت ونتوری   - 31
کورنلیوس کاستوریادیس   - 3
رُدولف شیندلر   - 7
کوین لینچ   - 7
رضا دانشمیر   - 5
کیانوری کیکوتاکه   - 1
رم کولهاس   - 119
کیتیو آرتم لئونیدویچ   - 1
رنزو پیانو   - 34
کیشو کـُـروکاوا   - 8
ریچارد مِیر   - 8
یان گِل   - 9
ریچارد نویترا   - 7
یو ان استودیو   - 32
ریموند آبراهام   - 1
یورگن هابرماس   - 15
رینر بنهام   - 2
یورن اوتزن   - 1
رینهولد مارتین   - 5
یونا فریدمن   - 5
ریکاردو بوفیل   - 7
یوهانی پالاسما   - 12
زاها حدید   - 196

کـاربـــــــری هـا
مسکونی   -877
گالری   -95
زیرساخت های شهری   -477
هتل   -84
فرهنگی   -383
ورزشی   -68
پاویون   -303
حمل و نقل عمومی   -39
موزه   -273
بیمارستان و داروخانه و کلینیک   -38
اداری ـ خدماتی   -255
ویلا   -27
تفریحی   -192
مجموعه های مسکونی   -8
مسکونی ـ تجاری   -173
زاغه نشینی   -6
اموزشی   -158
سرویس بهداشتی عمومی   -5
صنعتی   -114
عناصر یادمانی شهری   -5
معماری مذهبی   -108
تجاری   -3
حامی اتووود
مقـــــــــــالات
    دیوید هاروی و شهر در قامت فهمی انسانْ تولید
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    پهنه ی معلق تهران؛ شاه عبدالعظیم یا شهر ری
        علی رنجی پور
    دیوید هاروی و شهرســــــــــــــــــــــــــــــــــازی آلترناتیو
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
    هنر گفت و گو ـ جان بریسندن و اد لوییس با دیوید هاروی
        آرش بصیرت "سردبیر اتووود"
چنـــــد پــــروژه
مجموعه مسکونی شاه پریان
طراح : علیرضا امتیاز "مدیر اتووود"
منزل شخصی دکتر دلیر - خیابان ولیعصر کوچه 8
طراح : محمود امیدبخش
مجموعه ي تجاري و پاركينگ طبقاتي شقايق
طراح : امين حشمتی
خانه شعر ، پايان نامه معماري كارشناسي ارشد
طراح : م معيت
گذرگاه همیابی
طراح : محمود امیدبخش
کاریــــــــــــابی
   کاریابی
   لیست درخواست ها ی قبلی شما
   لیست کاندیدها به تفکیک استان
   لیست فرصت های کاری به تفکیک استان
وبـــــلـاگ هـــــا
آرشیتکت نمونه
مدیر : مسعود زمانیها
معماری به مثابه ساخت-سجاد نازی
مدیر : سجاد نازی
فتوت نامه معماران
مدیر : اخوان الصفا
مجله معماری Architecture Foolad City
مدیر : مسعود پریوز
معــــرفی کتــــــاب
رهیافت پدیدارشناسی در اندیشه پیتر زومتور
نویسنده :  .
انتشارات : علم معمار

حامی اتووود
 رسانه ی تخصصی معماری و شهرسازی میم زون
دلالت‌های زبانیِ تخریبِ مکانِ ناهمگون در شهر شیراز؛ رتوریک توسعه و تنظیف پهنه‌های شهری
اتووود سرویس خبر:   تيم اتووود
1400/12/06
مـنـــــــبـع : نوشته ی پوریا پیرانی. برداشته ای از میدان
تعداد بازدید : 375

سرنوشت بافت‌­های تاریخی در کلانشهرها، سرشت نمای توسعه شهری پر فراز و نشیب شهرها در ایران بوده، ولی از طرفی فاکتورهای اساسی رویکرد حاکم بر توسعه شهری را نیز بازنمایی می‌کند. اگر همچون شهر شیراز، که این نوشتار نیز مشخصا به آن می­‌پردازد، این بافت هسته اصلی و مرکزی شهر باشد، هم روایت تحولات معنادارتر خواهد بود هم در برخورد با آن شاهد یک اجماع کلی میان سیاست‌گذاران در برخورد با آن خواهیم بود. به عبارتی باید به این سوال دقیق‌­تر و از موضعی فراتر پرداخته شود: چرا همیشه سیاست­‌گذاران در ارتباط با این بافت تاریخی موضعی پدروار می­‌گیرند؟ تأدیبش می­‌کنند؛ برنمی‌­تابندش و در نهایت، در صدد حذف خاطره‌­اش از سطح شهر برمی‌­آیند؟


از منظری که این متن بر آن بنا شده است این تخریب‌ها در مفصل گفتمان مسلط و اقتصاد سیاسی رخ می‌­دهند. به عبارتی ابتدا بافت‌های تاریخی به لحاظ کارکردی در نقطه مقابل تولید ثروت و انباشت قرار می‌گیرند و بهینه‌سازی آنها با هدف به جریان انداختن سرمایه اقتصادی برای شکل‌دهی به شهر و از سمتی نیز یکسان‌سازی شهرها در دستور کار قرار می‌گیرد. از نظر انگلس "رشد شهرهای بزرگ، سبب می‌شود که زمین در بعضی نواحی و مخصوصا نواحی مرکزی شهر ارزش مصنوعی و بی‌اندازه زیادی پیدا کند. بناهای ساخته شده بر روی این زمین‌ها (چه تاریخی و چه فرسوده) سبب تقلیل این ارزش می‌شوند زیرا دیگر با شرایط جدید و دگرگون شده سازگار نیستند. لذا این بناها تخریب می‌شوند و جای خود را به بناهای جدید می‌دهند. این فرایند اغلب در زمینه‌ی خانه‌های کارگران صورت می‌گیرد (که عموما با مهاجرت افراد ساکن در بافت‌های تاریخی به ساکنین موقت آن تبدیل می‌شوند) که اجاره آنها با وجود پر جمعیت بودن هیچ‌گاه از حد معینی فراتر نمی‌رود. به جای این بناها مغازه‌های بزرگ، انبارهای عظیم کالا و ساختمان‌های عمومی ساخته می‌شوند".

از طرف دیگر این ایدئولوژی است که نقش‌آفرینی می‌کند و ایدئولوژی به عبارتی همواره مسلط است. ایدئولوژی تحت سلطه بی‌معناست. از این منظر کردوکارهای ایدئولوژیک با تلاش برای سودآوری هر چه بیشتر تمامی پهنه‌های شهری، توجیهات زبانی خود را برای حذف آن سری از پهنه‌ها که به نظر ایشان سودآوری مطلوب را ندارند صورت‌بندی می‌کنند. به عبارتی آنچه که کرد و کار هر گفتمان است حذف پهنه­‌های تاریخی­ست، اما توجیهات گفتمانی گاه رنگ­‌های متعددی به خود می‌گیرد، از توسعه شهری و مدرنیزاسیون تا حذف پهنه‌های تولید فساد. اما نتیجه همیشه به یک صورت ظهور می­‌کند: مجتمع‌های تجاری بزرگ به جای خانه‌­های تاریخی ثبت ملی شده. بنابراین اینجا باید به گزاره انگلس یک تحلیل زبانی نیز افزوده شود و این گزاره ناظر بر تلاش کسانیست که بافت­‌های تاریخی را در زبان به عرصه بافت فرسوده حواله می‌دهند و بعد با توجیهات متعدد از خانه فساد گرفته تا توجیهات بهداشتی و ایدئولوژیک، کمر به نابودی آنها می‌بندند:

"بدون ارباب کسی نمی‌تواند تمیز باشد. تطهیر، چه در آتش و چه در کلام، چه با تعمید و چه با مرگ، مستلزم گردن نهان به قانون است. این‌گونه است، چون این‌گونه نوشته‌اند." دومینیک لاپورت

۱ـ سه لایه­ تمدن در دیدگاه فروید با تجلیات تسلطِ هر چه بیشتر بر جهان بیرون به مدد زبان در ارتباط است: تمیزی، نظم و زیبایی. کاوش عمیق در کردوکارهای زبانیِ مداخلات قدرت در پهنه­های شهری به نوعی ما را به طرحی کلی خواهد رساند که با جابجایی­های کوچک در دلالت زبانی، در طول تاریخ به ظهور رساندن خود، در کار تخریب و بازسازی نوعی نظافت، انتظام و امر زیبا در پهنه‌های شهری است.

فضای مصنوع شهری محل تلاقی فرایند­های اقتصای، سیاسی و فرهنگی، در یک کلام بازتاب گفتمان و زبان است. از این منظر شکل‌گیری و ظهور نوعی فضای شهری در نقطه تلاقی کردوکارهای گفتمانی فهم خواهد شد و طرد و ویرانی پهنه‌­ای از شهر با مهجور شدن واژگانی در زبان روزمره در ارتباط است. به عبارتی عقلانیت مستتر در سیاست مداخله‌گرانه شهری، الگوها و جهت­یابی خود را از گفتمان مسلط دریافت و آن­ها را در قالب سیاست­های بهنجارسازی پهنه­‌های شهری با هدف افزایش بهینه سود و تحقق حکمروایی شهری به اجرا می‌گذارد.

ارتباط تخریب و ساخت مجدد پهنه­‌های شهری بر جای بافت­‌های تخریب شده همواره از نوعی نظریه پنهان در ضمیرِ جهانِ قدرت حکایت دارد، اینکه کدام پهنه­‌ها جهت هماهنگ‌سازی با سایر سیاست­‌های شهری باید تخریب شوند، پیشاپیش دلالت‌های جهت‌گیری را به سمت شناختن اقشار اضافی، هویت­های بیگانه، طرد شدگان و … سوق خواهد داد؛ امری که کمتر آگاهانه و بیشتر ناشی از چرخش نورافکن قدرت در صحنه اجتماع است.

دومینیک لاپورت به خوبی ارتباط میان پاکسازی فضاهای شهری از آنچه اجسام دارای بوی نامطبوع می­‌نامد را با پاکسازی زبان از واژگان لاتین که بوی کهنه نای مدارس مسیحی می­داد را نشان داده است. لاپورت معتقد است فرمان ویله کوتره در پاریس قرن شانزدهم کارکرد دولت را به عنوان نماینده گفتمان مسلط در پاکسازی شهر از اجسام بویناک و زبان از واژگان نامطبوع را تثبیت کرده است. از این جهت گفتمان مسلط و عقلانیت مداخله در فرمان ویله کوتره که مرتبط با جمع آوری مدفوع از سطح شهر بوده است به از بین بردن بافت­های قدیمی با کوچه­های تنگ و احداث بلوار­های پهناور به جای آن­ها در سیاست­های هوسمان ختم می­‌شود.

تمدن، مترادف با جمع‌آوری ضایعات، و متمدن شدن به معنای بسط راه­‌های عقلانی جهت دفع ضایعات از صحنه اجتماع، در راستای تحقق تمیزی، نظم و زیبایی، پیشاپیش در عرصه زبان پهنه­‌ها و اقشار ساکن در این پهنه­‌ها را از روابط خود بیرون افکنده و با نام­گذاری هر یک ضرورت حذف آن­ها را از پیش توجیه نموده است.  از این دیدگاه بافت­های تاریخی با فرم دگرسان خود نسبت به همسانی سایر پهنه­‌های شهری، در موضعی نابهنجار با اقتصاد سیاسی حاکم و همسانی سایر عرصه­‌های گفتمان تبدیل می شوند و حذف و بهنجارسازی آن­ها به عنوان یک ضرورت غیر قابل کتمان به منصه ظهور می‌­رسد.

۲ـ مدرن­‌سازی، تجدد، مدرنیت یا آستانه تجدد، در ۱۰۰ سال گذشته، با رویکرد مشخص­‌تری از دهه ۳۰ شمسی به بعد، با تمام دلالت­‌های گفتمانی خود ظهور ارباب بر بالین بافت­‌های تاریخی را انذار داد، اربابی که ماموریت خود را تنظیف، نظم دهی و زیباسازی این بافت ها(حذف و بهسازی آن ها) می­دانست و این میراث را با جابجایی­‌های کوچکی به نسل بعدی انتقال داد، ارباب جدیدی که همان ماموریت را با دلالت های متفاوتی پیش می‌برد اما خطبه مشروعیتش را در این اقدامات اربابان دهه ۳۰ خوانده بودند.

در ایران اواخر دهه ۳۰ شمسی، بافت­های تاریخی با منطق کارکردی خاص خود که مبتنی بر یگانگی حول محور بازار سنتی بود، به مانعی بر سر راه توسعه مدرن شهری فهم شدند. از این جهت احداث خیابان­های عریض و بلوار­های تسهیل کننده ارتباط برای زنده سازی آن­ها(حذف آنها) در دستور کار قرار گرفت. این رویکرد در شهر شیراز با احداث دو خیابان "کریم خان زند" و "لطفعلی خان زند" و با هدف زنده­سازی بافت تاریخی به اجرا درآمد. احداث دو خیابان، سنگ بنای شهرسازی جدید و آغاز تحمیل منطق دگرسانی به بافت تاریخی شهر شیراز بود و از این پس نقش و جایگاهی را به بافت تاریخی بخشید که در آینده رشد شهری و تولید فضای مصنوع شهری شیراز مشابه نقش محلات سیاه نشین امریکای اوایل قرن بیستم بود، پهنه­‌هایی برای رانده شدگان اجتماعی با جمعیتی سیال و فاقد هویت شهروندی، به عبارتی پهنه­‌های ناشهروندی.

جهت‌یابی، الگو­ها و نحوه مداخله فرانسوی مآب دولت­‌ها در ایران در شش دهه  گذشته تغییر چندانی را شاهد نبوده است و در این عرصه تنها شاهد جابجایی دلالت­‌های گفتمانی در توجیه مداخله بوده­ایم. نوعی ایهام در زبان ولی نه معطوف به اهداف متفاوت، به عبارتی روشن و صریح در هدف، مبهم در بیان. اگر بافت تاریخی شهر شیراز را به عنوان یک نمونه در مرکز توجه قرار دهیم، مداخله در جهت پاکسازی آن در شش دهه گذشته به روش­های گوناگون ظهور نموده است و تنها از محور توسعه شهری در سیاست‌­های عریض سازی خیابان به شیوه رضاشاه به پاکسازی پهنه‌های فرسوده  فساد در طرح توسعه حرم شاهچراغ نایل شده ایم. لازم به ذکر است که پهنه جایگزین با هر دلالت گفتمانی حول محور یک کارکرد اساسی ظهور می­کند و آن بیشینه‌سازی سود تجاری است.

تعریف مفهومی تخریب احتمالا باید با انجام دو تفکیک تخریب کارکردی و تخریب فیزیکی به انجام برسد. این تفکیک کمک خواهد کرد به درکی بسنده از سازوکار خروج بافت تاریخی به عنوان یک بافت ناهمسان از حیات شهری نائل آییم. تخریب کارکردی به معنای فهم اسطوره خیابان­های عریض و عمود بر هم و احداث این خیابان­ها با هدف مدرن­سازی شهر در زمان رضا شاه است که محور توسعه شهری را به صورت محور حول بلوار عریض از مرکزیت تاریخی شهر جدا نموده و به گونه­ای مرکزیت تاریخی شهر از جریان اصلی گردش سرمایه شهری بیرون رانده می شود. این امر همزمان با تخریبِ کارکردیِ منطق حیات شهر تاریخی حول محور بازار است که از آن پس از طریق بلوار­های عریض تقطیع شده است و وضعیت آن در سال­های بعد به محکوم به حبس ابدی می­ماند که قصاص را بر مرگ تدریجی ترجیح می­‌دهد
.

تخریب فیزیکی که برآیند غیر قابل انکار سیاست­‌های پیشین است همان قصاص محکوم به حبس است. تخریب فیزیکی بافت­‌های تاریخی که در این مرحله با بافت فرسوده همنام و هم رده شده­اند دلالت کردکارهای جدید گفتمان همسان‌سازی است که از این پس اقشار و نام-اقشارهای خاص خود را تولید می‌کند.

۳ـ ظهور کلماتی همچون بافت­‌های فرسوده، بافت­های فاقد کارکرد، پهنه­‌های نا متناسب با پیشرفت­‌های فن­‌شناختی مشخصا در ارتباطی کارکردی با نقش­‌های اجتماعی از قبیل معتادین متجاهر، مهاجرین افغان (مفهومی که برای سیاست‌گذاران پیشاپیش دارای دلالت منفی است) و خانه­‌های فساد و ویرانه­‌های اسکان معتادین است و در هر صورت این پهنه­‌ها باید همچون اجسام دارای بوی نامتناسب در فرمان ویله کوتره پاریس قرن شانزدهم از صحنه شهر پاک شده تا میل به نظافت، نظم و همسان سازی مورد تاکید قرار گرفته و همزمان نهاد شهرداری و سازمان بهزیستی اقدام به جمع آوری و تجمیع اقشار نامبرده از صحنه شهری نمایند؛ و پس از آن اقدامات سازمان یافته و ضربتی وجدان های پاک جهت پاکسازی فیزیکی بافت های فرسوده (تاریخی).

طرح توسعه ۵۷ هکتاری حرم شاهچراغ، مشخصا مرحله پایانی و تکامل یافته این سیر گفتمانی و زبانی است. پیش از این طرح و همزمان با آن می‌توان خرده اقدامات منتهی به آن را نیز در زمره پیش درآمدهای این طرح دانست. احداث خیابانی که بعد ها خیابان ۹ دی نامیده شد، طرح مجتمع تجاری بین الحرمین و احداث پروژه نیکان از جمله مهمترین پروژه­های تخریب فیزیکی بافت تاریخی شهر شیراز محسوب می‌شوند. بناهایی از دوره زندیه و حتی سلجوقی که در خلال این طرح­ها به عنوان پهنه­‌های ناهمسان و فرسوده تخریب شده‌اند، بناهای مربوط به معماری دوران ناصری و دوران قاجار، از جمله خانه سلیمی و منتصری، تخریب خانه تاریخی حسن حلی ساز، خانه اصغرزاده، خانه پورنواب و …. همگی در خلال این طرح‌­ها به انجام رسیده‌اند.

متاسفانه اطلاعات مشخصی نسبت به تخریب بافت‌های تاریخی شهر شیراز در دهه ۳۰ و ۴۰ در دسترس نیست. مهمترین رویداد تاثیرگذار بر این بافت­‌ها را باید تاسیس دو بلوار کریمخان و لطفعلی خان زند دانست. پس از انقلاب یکی از نقاط عطف تخریب این بافت‌­ها را باید پروژه بین الحرمین دانست. حدودا ۱۰۰ خانه تاریخی ثبتی و غیر ثبتی در این طرح تخریب شدند. این طرح نیز که با هدف اتصال "شاهچراغ" به آستانه "علا‌ءالدین حسین" به انجام رسید بخش بزرگی از بافت تاریخی شهر شیراز را تخریب نمود. در بافت تخریب شده جهت توسعه این طرح، حدود ۸۷ خانه تاریخی و چند حمام، مدرسه و مسجد تاریخی از بین رفتند. پس از گذشت چند سال و با هدف توسعه بیشتر بین الحرمین و به خصوص ایجاد ورودی از بخش شرقی حرم "طرح ۵۷ هکتاری توسعه حرم شاهچراغ" در دستور کار قرار گرفت. این طرح که دقیقا در قلب بافت تاریخی به اجرا در می‌آید  تمام خانه‌های سمت شرق مسجد جامع وکیل تا آستانه حرم و همچنین خانه‌های سمت شمالی حرم  را در نقشه‌های خود جهت تخریب و توسعه قرار داده است و تا امروز نیز بسیاری از این خانه‌ها تخریب شده‌اند.
شاید مروری بر چند نمونه شاخص خالی از فایده نباشد:

خانه پورنواب:

خانه تاریخی پورنواب، بنایی متعلق به دوره زندیه، در شهریور ۹۳ توسط تیم اجرایی توسعه حرم شاهچراغ و با مجوز شهرداری منطقه هشت شهر شیراز، تخریب شد. بخش باقی مانده و تخریب نشده با مقاومت فعالین گردشگری و با خوابیدن مقابل لودرهای تخریب کننده از تخریب مصون ماند که پس از چند روز مابقی خانه نیز تخریب شد.  ناظر سازمان میراث فرهنگی علت تخریب را اینگونه روایت می کند: "آن‌ها می‌خواستند یک مسیر رفت‌وآمد برای هیأت‌های عزاداری در بین‌الحرمین ایجاد کنند که یک مسیر با عرضی کوتاه برای آن‌ها کافی بود، اما چیزی که اکنون تخریب شده است سه تا چهار برابر عرضی است که هیأت‌های عزاداری نیازمند آن بودند. در واقع بخش زیادی را تخریب کردند".

خانه اصغرزاده: 
خانه "علی اکبر اصغر‌زاده" در شیراز، متعلق به دوران قاجار، بنایی دو طبقه، دارای حیاط مرکزی همراه با تزیینات آجرکاری درنمای حیاط، گِره چینی در دَرَک‌های چوبی، پنجره‌های فرنگی، روزنه‌های(مشبک) تراشیده شده درنورگیر زیر زمین‌ها و تراشکاری‌های زیبا بود. این خانه تاریخی در خرداد ماه ۱۳۸۲ درفهرست آثار ملی ثبت و در مهرماه سال ۱۳۹۳ تخریب شد. در پروندۀ ثبتی این بنا در بخش توضیحات ضروری چنین آمده است: "حفاظت و نگهداری از بنا".
در واقع پس از تخریب خانه پورنواب این خانه اصغرزاده بود که با وجود ثبت ملی ، به دلیل قرار گرفتن در مسیر طرح توسعه حرم شاهچراغ تخریب شد.
عموما پس از تخریب خانه های تاریخی مجری توسعه طرح ۵۷ هکتاری با فنس کشی اطراف خانه تخریب شده از بازدید و ممانعت از تخریب جلوگیری می کند.

 خانه حسن حلی ساز:
خانه حلی ساز از جمله بناهای ارزشمند تاریخی بود که در محله گودعربان، جنب بازار حاجی، درکوچه سجادی واقع شده بود . خانه حسن حلی ساز مربوط به دوره پهلوی اول است و در شیراز، محله گود عربان، کوچه سجادی، پلاک ۸ واقع شده و در تاریخ ۱۰ خرداد ۱۳۸۲ با شماره­ ثبت ۸۹۷۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده بود. این خانه نیز در آبان ماه ۱۳۹۳ به صورت کامل تخریب شد و به زمین صاف جهت رفت و آمد افراد در طرح توسعه تبدیل شد.

خانه های سلیمی و منتصری: 
دو  خانه تاریخی سلیمی و منتصری که در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده اند، اوایل اسفندماه ۹۶ به صورت شبانه با استفاده از ماشین آلات سنگین تخریب شدند و متعاقب آن سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری کشور اعلام کرد، مجری طرح توسعه حرم مطهر شاهچراغ این تخریب ها را انجام داده است. این دو بنای تاریخی در مرز محله‌ تاریخی "اسحاق‌بیگ" قرار گرفته‌ بودند و به گفته  مدیر کل میراث فرهنگی فارس "پیش از این به مالکان بناهای تاریخی در خصوص حفاظت و جلوگیری از تخریب این بناها اعلام کرده بودیم و سازمان میراث بارها سعی کرده بود این بناها را مرمت کند، اما متاسفانه اجازه‌ ورود به آن‌ها را نداده بودند".


آنچه که در چند سال اخیر تحت عنوان تخریب بافت­های تاریخی شهر شیراز در رسانه­های مختلف بازتاب پیدا کرد عموما مربوط به تخریب این دو خانه تاریخی می باشد. مهدی حاجتی عضو پیشین شورا پنجم شهر شیراز با پیگیری تخریب این دو بنای تاریخی، از طریق کمیسیون اصل ۹۰ مجلس و شورای تامین استان فارس، حکم بازسازی عین به عین دو بنای تخریب شده را به حرم شاهچراغ اعلام کرد. بازسازی که هیچگاه به مرحله اجرا نرسید.

۴ـ تحلیل زبانی دلالت­‌های تخریب ـ معطوف به طرح ۵۷ هکتاری ـ

حذف این پهنه­های دگرسان اما در میان گفتار روزمره دلالت­های واضحی را به همراه دارد. امام جمعه پیشین شیراز در یکی از نطق­های خود اینگونه می­گوید:"هم اکنون راه دسترسی به حرم شاهچراغ بسته است و تحقق "طرح گسترش" (:توسعه) حرم، بدون وجود دسترسی درخُور(:مناسب) شدنی نیست. و بر پایه  دیدگاه کارشناسان خانه­های میراثی ارزشمندی در گذر پیشرفت حرم وجود ندارد، پس سرپرستان(:مسوولان) پروانه دهند راه دسترسی مردم به حرم باز شود"

آیت الله ایمانی افزوده است : "حرم باید در خیابان لطفعلی خان زند، میان‌سرای(:صحن) داشته باشد و از سوی خاور (:شرق) نیز باید فضای میان سه حرم برای خدمات رسانی به دیدارکنندگان(:زوار) ساماندهی شود. پذیرفته نیست که در طرح ۵۷ هکتاری تنها یک راه دسترسی به حرم شاهچراغ وجود داشته باشد. سرپرستان اجرایی راه‌های دسترسی آسان به حرم را پدیدار کنند:.

همچنین مدیر کل میراث فرهنگی استان فارس در وصف یکی از بناهای تاریخی که به علت تاخیر در ثبت تخریب شده بود و به استناد گفته های پیشین همین یادداشت دارای هشتی ارزشمندی از دوران زندیه بوده است می‌گوید: "این خانه اگرچه در بافت تاریخی شیراز واقع شده، اما نه‌تنها ثبت ملی نشده بلکه " فاقد ارزش ثبت"  بود و از طرفی در سال‌های اخیر، به یک " زباله دانی" و محلی برای تجمع " افراد معتاد"  بدل شده بود و این موضوع با "مسئولیت‌های اجتماعی میراث" فرهنگی فارس هم مغایر است".


همچنین شاید خالی از لطف نباشد که گفتار های امام جماعت پیشین شهر شیراز را که در ادامه به توصیف مسئولیت شهری از جانب مدیرکل میراث فرهنگی مزین شد را به جملات پیش رو ختم کنیم که از زبان مسئولان شهری بیان شده است، آنان که باید مسئولیت بیان شده از سوی میراث فرهنگی را به منصه ظهور برسانند: دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر با بیان اینکه بروز آسیب‌هایی در بافت تاریخی و در مجاور "سومین حرم اهل بیت " (ع) که پذیرشگاه " گردشگران مذهبی و سیاحتی" است آوازه این شهر تاریخی را " مکدر" کرده است." حال آنکه تمدن جدید در عین کوشش برای حذف همه جانبه فضولات، پس مانده های جدید می­آفریند پس مانده­هایی که او را در وضعیت روانی پیچیده به انکار تعلق آن ها می پردارزد. کوشش های بی ثمر "من" برای گریز از توده مشمئر کننده، از قضا مهر تاییدی است بر تعلق همیشگی آن به "من". این مقام مسئول که در ادامه از همگرایی نهاد شورا و شهرداری جهت پاکسازی بافت تاریخی از افراد معتاد ابراز امیدواری کرده بود در نهایت با یک لغزش زبانی متجاهرین یعنی نمایش دهندگان را متجاوزین خواند و هدف از این برنامه را اینگونه توصیف نمود: "نگاه شهرداری و شورای شهر صرفا نگاه"  تامین مال" و"  جمع آوری معتادان متجاوز" و«کارتون خواب" نیست و قطعا" نگاه بلندتری" در دستور کار است".


اما آنچه پیوند دو ایدئولوژی نوسازی و ایدئولوژی پاکسازی از فساد را کاملا مشخص می­کند بیانات فرماندار اسبق شهر شیراز است. فرماندار اسبق در واکنش به اخبار تخریب خانه تاریخی در شیراز، اعلام کرد: "طرح مصوب ۵۷ هکتاری حرم مطهر حضرت شاهچراغ(ع) دارای مجوزهای قانونی است و "هیچکس اجازه ندارد" در  مقابل اجرای این طرح مانع تراشی کند." اما برای کشف جهت گیری گفتمانی مسئولین شهری باید گزاره پیش رو را مد نظر قرار داد که این مسئول در ارتباط با ضرورت اجرای طرح بیان می­کند: "سازمان میراث فرهنگی نیز باید سریعا تکلیف خود را مشخص کند و وضعیت اسف انگیز بافت فرسوده را سامان ببخشد. عده‌ای تحت عنوان پاسداری از میراث فرهنگی به دنبال حفظ "کوچه یک متری" و "خانه‌های ویرانی"هستند که در "بافت فرسوده" تبدیل به "پناهگاه خلافکاران و معتادان" شده است. برای  هیچکس قابل قبول نیست که اطراف حرمین مطهر امامزادگان واجب التعظیم شاهد ناهنجاری‌های اجتماعی باشیم."

در این گفتارها به خوبی می‌توان هدف مشترک دو پروژه‌ی نوسازی یا مدرنیزاسیون و رویکرد ایدئولوژیک طرح ۵۷ هکتاری را مشاهده نمود. از میان گفتارهای مطرح شده می­‌توان هسته­‌های دلالت­‌گر را این­‌گونه شناسایی کرد: "فاقد ارزش ثبت"، "زباله دانی"، "افراد معتاد"، "مسئولیت‌های اجتماعی میراث"، "سومین حرم اهل بیت"، "گردشگران مذهبی و سیاحتی"، "مکدر"، " تامین مالی"، "جمع آوری معتادان متجاوز"، "کارتن خواب"، "نگاهی بلندتر"، "هیچکس اجازه ندارد"، "کوچه یک متری"، "خانه‌های ویرانی"، "بافت فرسوده" و… و شاید بتوان نظریه ضمنی مداخله در بافت تاریخی شهر شیراز را در این جملات خلاصه کرد: این "بافت فرسوده" با "کوچه‌­های یک متری" و "فاقد ارزش ثبت" به "زباله­‌دانی افراد معتاد و کارتون خواب" تبدیل شده است و این مسئله با "مسئولیت­‌های اجتماعی میراث" مغایر است.  این خاطر "مکدر" با "جمع­‌آوری معتادان متجاهر(متجاوز)" با "نگاهی بلندتر" به مکانی مناسب جهت "گردشگران مذهبی و سیاحتی" تبدیل خواهد شد و این مسئله "تامین مالی" بیشتری دارد. در این میان "هیچ­کس اجازه ندارد" از این "خانه­‌های ویران" حرفی بزند.

۵ـ پس از انقلاب ۱۳۵۷ به گونه ای شاهد پیوند و ادغام ایدئولوژی توسعه ملی با معیار های ایدئولوژیک هستیم و از این پس زاد و رشد شهری در کلان شهر ها با معیار های ایدئولوژیک برآمده از انقلاب نیز مرتبط است، اما صرفا از جهت توجیه دگرسانی بافت­ها نه در جهت­یابی کلی امر دگرسان. از این جهت سیاست کلی همچنان ادغام و یکسان­سازی بافت­های تاریخی با کلیت یکسان بافت شهری نو با دلایل و توجیهاتی از قبیل استاندارد سازی ارائه خدمات و دسترس­پذیر نمودن بافت­هاست. در ارتباط با بافت تاریخی شهر شیراز، مدرن سازی، دسترس پذیری و ارائه خدمات مناسب شهری با یک جابجایی گفتمانی حول حرم شاهچراغ، به "طرح توسعه ۵۷ هکتاری حرم شاهچراغ(ع)" منتهی شد که اهداف پیشین را با یک جابجایی در دایره معنایی زبان با نام‌­ها و تولید نام-اقشار جدید پیش برد. اما نتیجه نهایی هر دو رویکرد تخریب از دو بعد کارکردی و نهایتا تخریب فیزیکی بافت تاریخی زیر سایه سنگین ایدئولوژی و حیثیت اجتماعی بود.

امروزه وضعیت بافت تاریخی شهر شیراز آنچنان در هاله زبانی و گفتمانی پیچیده­ای غوطه می­‌خورد که اظهار نظر رئیس سازمان میراث فرهنگی از تولیت حرم شاهچراغ بازشناخته نمی­شود و استانداری فارس در قامت شهرداری در این بافت مداخله می­کند و در مقابل شهرداری همچون سازمان بهزیستی به جمع آوری اقشار و نام و نشانشان از بافت تاریخی همت می گمارد.

۶ـ شیرازِ امروز، ابژه­ی نگاه­های خیره­­ است. شهرهای تاریخی همواره ابژه­ی میل بوده­اند، اما شیرازِ بالذات متکثر، موضوع میل قدرت(برای یکسان سازی این تکثر) شده است. قدرت فرهنگ و قدرت سیاسی. اجماع برای دست­یابی و به چنگ آوری شیراز، هم خود را در دل امر فرهنگی نشان می­دهد(جذابیت شیراز برای تولید کنندگان فرهنگ عامه حتی به قیمت تخریب آن، از جمله سازندگان سریال سووشون) و هم در میل شدید قدرت در به چنگ آوری و قلب ماهیتش(از طریق حذف بافت تاریخی و ارائه­ی تعریف جدید برای آن). تاکید و چرخش دوباره دولت جدید با همسویی تمامی نهادهای محلی بر اجرای تمام و کمال طرح ۵۷ هکتاری، که در واپسین ماهِ سال ۱۴۰۰ خورشیدی به انجام خواهد رسید، پایان کار پروژه ایست به قدمت بیش از شش دهه.



عنوان اصلی این یادداشت "دلالت‌های زبانی تخریب مکانِ ناهمگون (بافت‌های تاریخی) در شهر شیرازـ تطهیر پهنه‌های شهری" بوده است. 

-




حامی اتووود
نظـــــــر اعضــــــــا
هنوز نظری برای این خبر ثبت نشده است.

ثبــــــــت نظـــــــر

  
جهت ارسال نظر باید وارد سیستم شوید. / عضو جدید
ایـمـــیـل :  
رمز عبـور :  

مرکز کَمپی ؛ بازتدقیق کالبد شهری در غالب ساختاری زیرزمینی؛ یوهانی پالاسما
تراشه های کانسپچوال ـ مارشال برمن و تحلیل برازیلیا در قامت جزمْ شهری ایده ال
ویترا از نگاه اتووود ـ گردشگاه ـ الوارو سیزا
پل صلحِ سانتياگو كالاتراوا؛ پوش مدولار خطی
اتووود کلاسیک ـ شهر کشاورزی ـ کیشو کوروکاوا
درباره معماران معاصر ایران :
این گروه در سال 1386 با هدف ایجاد پل ارتباطی بین معماران ایرانی معاصر گرد هم آمد.با شروع کار این وب سایت معماران متقاضی در محیطی ساده وکارآمد به تبادل پروژه ها ومقــــالات خود خواهند پرداخت ودر فضای فروم به بحث وگفتگو می پردازند.
خانه | ورود | ثبت نام | درباره ما | تماس با ما | قوانین سایت | راهنما | تبلیغات
© کلیه حقوق این وب سایت متعلق به گروه معماران معاصر می باشد.
Developed by Tryon Software Group